Ընդհանրապես, կարոտելուն ահագին հետ սովորած մարդ եմ: Հազվադեպ ա պատահում, որ ինչ-որ մեկի կարոտեմ: Բայց հիմա, չգիտեմ ինչու, նենց անդուր ձևի Շինոյին կարոտել եմ:
Ընդհանրապես, կարոտելուն ահագին հետ սովորած մարդ եմ: Հազվադեպ ա պատահում, որ ինչ-որ մեկի կարոտեմ: Բայց հիմա, չգիտեմ ինչու, նենց անդուր ձևի Շինոյին կարոտել եմ:
CactuSoul (17.09.2013), Cassiopeia (12.09.2013), keyboard (12.09.2013), Smokie (17.09.2013), Դատարկություն (18.09.2013), Մինա (17.09.2013), Շինարար (12.09.2013), Վոլտերա (12.09.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (12.09.2013)
44 համարի ավտոբուսի վարորդը հեռախոսով ադրբեջաներեն էր խոսում....
Հ.Գ. Բիշիմյորում
Cassiopeia (12.09.2013), keyboard (12.09.2013), Vardik! (12.09.2013), Անվերնագիր (12.09.2013), Մինա (17.09.2013), Վոլտերա (12.09.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (12.09.2013)
Happy birthday to you,Happy birthday to you,
Happy birthday dear cicik,Happy birthday to yooouuuu!!!
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Հենց ակումբը վերադարձավ, ձեռքս տարա ու շոշափեցի: Թեթևացած շունչ քաշեցի. երեքն էլ տեղում են:
Alphaone (17.09.2013), Jarre (17.09.2013), keyboard (17.09.2013), unknown (17.09.2013), Դատարկություն (18.09.2013), Նաիրուհի (17.09.2013), Վոլտերա (17.09.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (18.09.2013)
Ակումբը վերադարձավ
Իսկ դա նշանակում է, որ հերթական անգամ աշխարհի վերջը խափանվեց
Վերջին օրերի սպասումներից մեկի վերջն եկավ՝ ակումբը վերաբացվեց: Դա երևի այսօրվա ամենալավ նորությունն է,որին ես կարող էի սպասել: Աչքներս լույս,ակումբցիներ...
Ակումբը երիտասարդացել ա: Ահագին նոր անդամներ կան հետաքրքիր մտքերով ու գրառումներով:
Jarre (17.09.2013), keyboard (17.09.2013), Meme (17.09.2013), Smokie (17.09.2013), StrangeLittleGirl (18.09.2013), unknown (17.09.2013), Vardik! (17.09.2013), Նաիրուհի (17.09.2013), Վոլտերա (17.09.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (18.09.2013)
Մի քանի շաբաթ առաջ քննության էի: Ահավոր լարված ներս մտա: Դեկանը առաջինը իմ անունը կարդաց.
_Արփինեն ո՞վ է:
_Ես եմ,-պատասխանեցի:
_Ինչի՞ ես եկել,-դեկան է հարցնում:
Զարմացա:
_Աղջիկ ջան, բարձր գնահատականներիդ շնորհիվ դու միանգամից ընդունվել ես,-դեկանն է ասում:
Իմ վիճակը պատկերացրեք...
Չեմ հիշում, թե ոնց եմ համալսարանից դուրս եկել: Ախր ես չգիտեի, որ 3-րդ հայտով դիմելու դեպքում ևս բարձր գնահատականները հաշվի կառնեն:
Ինչևէ: Հիմա արդեն ԵՊՀ-ի «Հայ նորագույն գրականության և գրաքննադատության» բաժնի (մագիստրատուրա) առաջին կուրսի ուսանողուհի եմ:
Բայց մի բան լավ չեղավ, էդքան պարապեցի ու տոմս չքաշեցի...
Դաասերս էլ արդեն սկսվել են...
Մի քանի շաբաթ չէի կարողանում ակումբ մտնել: Շա՜տ դժվար էր...
Էդ ժամանակ մտածում էի, որ հենց մտա ակումբ ահագին գրառումներ եմ իրար հետևից անելու: Հիմա եկել եմ, բայց մի տեսակ չի ստացվում շատ գրառումներ անել: Նման եմ մեկին, ով հանդիպել է իր համար ամանասիրելի մարդուն, ումից երկար ժամանակ հեռու է եղել, բայց կարոտը այնքան է խեղդել, որ հանդիպման ժամանակ անսահման ուրախությունը խանգարում է մոտենալ սիրելի մարդուն: Գուցե համեմատությունս էնքան էլ ճիշտ չի, բայց իմ մոտ նման զգացողություն է...
Ակումբ մի կորի էլ բացակայությունդ նկատվումա իսկույն նույնիսկ իմ նման պասիվ ակումբցու համար
А ведь зима - это и есть сказка.... Главное верить в чудеса...и я верю
Մինչև ակումբի կորելը ես չէի գիտակցում Չուկը, Քաղաքացին, մեր մնացած ակումբաստեղծ առաջնածիններն ինչ են արել ու շարունակում անել: Էլի շնորհակալ էի, էլի ուրախ էի, որ ակումբ կա, բայց հիմա նոր եմ գիտակցում, որ մարդիկ առանց նյութական հատուցման իրեց հանգստի, քնի անգամ ընտանքիների ու երեխաների համար նախատեսված ժամանակը տալիս են, որ մենք ունենանք մեր աշխարհը, ավելի լավ աշխարհ, քան մեզ շրջապատող աշխարհն է: Ակումբի բացակայությամբ միայն հասկացա, թե ինչքան լավն են դառնում էստեղի մարդիկ, որ էստեղի հեգնանքը չարախնդություն չի, դիմացինին նվաստացնել չի, որ էստեղի չարությունը չարություն չի, քանի որ հիմքում ազնվությունն է դրված ու մարդիկ արդյունքում ազնվանում են: Անգամ էստեղի հայհոյանքը հայհոյանք չի, քանի որ պահի էմոցիան է արտահայտում, ոչ թե էն ամբողջ աղբն ու ապականվածությունը, որ կարող ես գտնել լիքն ինտերնետային հարթակներում: Երևի պետք էր որոշ ժամանակ առանց ակումբ մնալ, որ հասկանայի, թե ինչ ա ակումբն իրականում:
Եթե մարդիկ կարողացել են հավաքվել մի քանի հոգով ու նման միջավայր ստեղծել, ուրեմն կարող են մի օր մի քանի հոգով հավաքվել ու նման Հայաստան ստեղծել: Ակումբն իմ երազանքի Հայաստանն ա...
Ակու՜մբ
զահրումար քեզ
էլ տենց բան չանես հա՞ ակումբառանց քեզ մի տեսակ էն չի, առանց քեզ տխուր ա, առանց ակումբցիների ահավոր վատ ա
Ինչ լավ ա, որ հետ եկար, թե չէ արդեն դեմքդ էլ էի մոռացել
Blessed the poison which brings the end
Եւ ընդհանրապես... էդ չակումբությունը նրանով ա լավ՝, որ երբ ակումբում ես, հաճելի զգացողություններ ես ապրումԷնպիսի տպավորություն ա, որ նոր ես հայտնվել էդ միջավայրում, անսովոր ա դառել, բայց հաճելի՛ անսովորներից
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Էխ, ես էլ ասում եմ ինչ ա վրաս ավելացել
Շնորհավոր ծիծիկ համար երկու
Blessed the poison which brings the end
enna (17.09.2013), Smokie (17.09.2013), Նաիրուհի (18.09.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (18.09.2013)
Ու էս ֆոնի վրա մի բան սկսեցի մտորել. տեսնես ակումբը իր հավատարիմ ակումբցիներով միակն ա ողջ ՀՀ-ի մասշտաբով, թե՞ էլի կան: Համենայնդեպս, ինձ թվում ա, որ չկան: Եսիմ, տպավորությունն էնպիսինն ա, որ տարիներ հետո շատերն են խոսելու ակումբի մասին հենց իր այսպիսի հետաքրքիր ու յուրօրնակ ֆորմատի համար: Ասել եմ ու էլի շարունակելու եմ ասել, որ Դար ակումբն ուրիշ ա:
Why is the truth always being raped?...because its naked and beautiful.
Այս պահին թեմայում են 3 հոգի. (0 անդամ և 3 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ