Տան գործերն ինձ են սպասում, բայց ես զբոսնում եմ Facebook-ում: Անսովոր ուրախությամբ եմ լցվում, երբ գտնում եմ տասը տարի առաջվա դասընկերներիս: Դա մի կորած աշխարհ է: Էկրանիս տեսնելով բոլոր այդ անունները՝ համոզվում եմ, որ նրանք երբևէ գոյություն են ունեցել: Զարմանում եմ, թե ինչպես եմ բոլորին հիշում: Նամակներ եմ գրում՝ վախենալով, որ ինձ մոռացել են: Բայց Թոմը չկա. ոչ մի կերպ չեմ գտնում:
Էջանիշներ