Էննա քույրս,շատ ծանր կացության առաջ է կանգնել ընտանիքս,սովն ու քաղցը բռնել են կոկորդիցս:Հնարավորություն ունեք ընտանիքիս օգնել մի քիչ գումարով:Հավերժ երախտապարտ կմնամ,Արմենակ:
Նոր այսպիսի նամակ ստացա,նամակի հեղինակը գրող է:Ես ինձ մեղավոր եմ զգում,որ չեմ կարող օգնել:
Էսօր 4 հոգով գնացել էինք մոտակա անտառ' մեր վրանի վառարանի համար ցախ բերելու: Անտառը բլրի լանջին ա աճում, նենց որ գործը անում էինք 60-70 աստիճան թեքությամբ զառիթափի վրա: Սիսոն (ՊՆ-ից մաքսիմումը քերող ու քամող մեր սիսիանցի վարորդը) 2 հատ չորացած ծառ մենակով քոքահան արեց, օգնեց դրանք կոտրատել, էդ ընթացքում հասցրեց կորել ու մեզ մի լավ վախացնել, հետո բլրի գագաթից շվշվացնելով իջնել:
Լավ օր էր:
Agni (21.04.2013), Ambrosine (21.04.2013), Arpine (21.04.2013), CactuSoul (22.04.2013), einnA (27.04.2013), Freeman (22.04.2013), Smokie (24.04.2013), Tig (21.04.2013), Two-Face (21.04.2013), Valentina (21.04.2013), ԱնԱիդա (21.04.2013), Անվերնագիր (21.04.2013), Գալաթեա (21.04.2013), Դատարկություն (21.04.2013), Հայկօ (21.04.2013), Մարկիզ (22.04.2013), Մինա (21.04.2013), Նաիրուհի (21.04.2013), Շինարար (22.04.2013), Ռուֆուս (21.04.2013)
Մի օր, որ Ակումբ չեմ մտնում, օրս օր չէ:
Ա՜յ քեզ բան, ո՞նց Ակումբը դարձավ իմ կյանքի անբաժան մասը
Freeman (22.04.2013), Ruby Rue (21.04.2013), Smokie (24.04.2013), StrangeLittleGirl (21.04.2013)
Կոմպիս սեղանն ուղիղ լուսամուտի տակ ա, սենյակն էլ ուղիղ տանիքի տակ, նույնիսկ առաստաղն ա թեք, ոնց որ ինչ-որ չգնահատված, բայց անկասկած տաղանդավոր նկարչի արվեստանոցում կլիներ:
Բացի անձրևի՝ թիթեղին զարկվող ուժեղ կաթկթոցից լսում եմ նաև ավելլի հեռվից եկող խշշոցը, ֆոնային եմ լսում, մեկ ուժեղացող, մեկ թուլացող:
Անձրևի մեջ եմ: Մենակ էն ա, որ չեմ թրջվում:
Չեմ սիրում անձրև, բացի իրենից հետո թողած հոտից, բայց մի տեսակ ուզեցի դուրս գամ, լավ թրջվեմ, հետո գամ հետ ու դողացնելով տաք, սև թեյ խմեմ՝ թրջված մազերս դեմքիս կպած:
Գնամ տեսնեմ իմ սիրած թեյից ունե՞նք:
Վերջին խմբագրող՝ Գալաթեա: 21.04.2013, 23:35:
Alphaone (21.04.2013), Arpine (22.04.2013), CactuSoul (22.04.2013), Chuk (25.04.2013), einnA (27.04.2013), Peace (22.04.2013), Ruby Rue (21.04.2013), Skeptic (22.04.2013), Smokie (24.04.2013), Valentina (21.04.2013), Այբ (22.04.2013), ԱնԱիդա (22.04.2013), Անվերնագիր (22.04.2013), Արևհատիկ (22.04.2013), Մինա (22.04.2013), Նաիրուհի (21.04.2013), Շինարար (22.04.2013), Վոլտերա (21.04.2013)
Երբ հասա մեր փողոց, տեսա, որ այգում նարգիզները ծաղկել են: Ծառերը դեռ մերկ են: Ուրախացա: Ես երջանիկ մարդ եմ. այս տարի երկու անգամ եմ գարուն տեսնելու:
Arpine (22.04.2013), CactuSoul (22.04.2013), Chuk (25.04.2013), einnA (27.04.2013), impression (22.04.2013), ivy (22.04.2013), keyboard (22.04.2013), My World My Space (22.04.2013), Smokie (24.04.2013), Այբ (22.04.2013), Գալաթեա (22.04.2013), Մինա (22.04.2013), Նաիրուհի (22.04.2013), Շինարար (22.04.2013), Ուլուանա (22.04.2013)
Երբ ես առաջին կուրսում էի սովորում, մենակ էի ապրում։ Խմբում միայն ես էի այդպիսին, համախմբեցիները հաճախ էին հետաքրքրվում, թե ոնց եմ մենակ յոլա գնում։ Մի անգամ էլ աղջիկներից մեկն ասաց․ "բայց ինչու՞ է մենակ, ինքն ու իր կոմպյուտերը"։ Այն ժամանակ դեռ քչերը տան կոմպյուտեր ունեին։
Հիմա էլի մենակ եմ ապրում։ Կոմպյուտեր, իհարկե, ունեմ, բայց դա էլ "հաշիվ չէ", կոմպյուտերը վաղուց արդեն կենցաղի անհրաժեշտ պարագա է դարձել, սառնարանի նման մի բան։ Բայց էլի մենակ չեմ։ Ես եմ ու ծովը։
Բացարձակապես չեմ փոշմանել, որ ընտրեցի թանկ ծովափնյա թաղամաս, ու դեռ մի բան էլ թանկ բնակարան, որ պատուհանիցս ծովը տեսնեմ։ Առավոտը սկսվում է նրանով, որ բացում եմ վարագույրներն ու ողջունում եմ ծովին։ Այն ամեն անգամ տարբեր է։ Օրվա մեջ էլ բազում անգամ փոխում է իր տրամադրությունը։
Ծովը էյֆորիայի մեջ է։
Ծովը ուզում է մենակ մնալ։
Ծովը ուրախ է։
Ծովը կոկետություն է անում։
Ծովը ժպտում է։
Ծովը հոգնած է։
Ծովը տխուր է։
Ծովը մտածկոտ է։
Ծովը թախծոտ է։
Սիրում եմ ծովը։ Պարզապես նրա համար, որ կա։
Վերջին խմբագրող՝ One_Way_Ticket: 22.04.2013, 08:21:
Alphaone (22.04.2013), Ambrosine (24.04.2013), CactuSoul (22.04.2013), Chuk (25.04.2013), einnA (27.04.2013), erexa (22.04.2013), Freeman (24.04.2013), keyboard (22.04.2013), My World My Space (22.04.2013), Peace (22.04.2013), Smokie (24.04.2013), Stranger_Friend (22.04.2013), Tig (22.04.2013), Valentina (22.04.2013), ԱնԱիդա (22.04.2013), Անվերնագիր (22.04.2013), Արևանուռ (22.04.2013), Բարեկամ (28.04.2013), Հայկօ (22.04.2013), Մինա (22.04.2013), Նաիրուհի (22.04.2013), Ռուֆուս (22.04.2013)
Բանգլադեշում փողոցի արանքի գազոնը ծառ ու ծաղիկով էքսկավատորներով փորել հերն անիծել են, էդ անիծածի մեջտեղում էլ ՕԵԿ Արմեն Երիցյանի պլակատն ա, վրեն գրած՝ մենք կարող ենք ավելին…
Հ.Գ. ձեռզայծե
Sent from my HTC One X using Tapatalk 2
Alphaone (22.04.2013), CactuSoul (25.04.2013), Chuk (25.04.2013), einnA (26.04.2013), Freeman (24.04.2013), impression (22.04.2013), ivy (22.04.2013), keyboard (23.04.2013), Ruby Rue (22.04.2013), Skeptic (23.04.2013), Smokie (22.04.2013), Stranger_Friend (22.04.2013), Tig (22.04.2013), Valentina (22.04.2013), ԱնԱիդա (22.04.2013), Անվերնագիր (22.04.2013), Հայկօ (22.04.2013), Մինա (22.04.2013), Նաիրուհի (22.04.2013), Շինարար (22.04.2013), Ռուֆուս (22.04.2013)
Քաղաքում էտքան աստղ չի լինում:
Որովհետև քաղաքի լույսերը երբեք չեն անջատվում, երկինքն էտքան պարզ չի լինում քաղաքում:
Անձրև սկսեց: Պատուհանները փակվեցին: 2 ժամ հետո արդեն մթնել էր, երբ դադարեց: Օդը լցվել էր թարմությամբ ու կովերի հոտով: Հա, կովերի հոտով, ուժեղ քամուց, անձրևից հետո էտ հոտը կողքի գյուղերից ա գալիս: Ես սիրում եմ էտ հոտը, որովհետև դա ինձ հիշեցնում ա, որ քաղաքը դեռ ամբողջությամբ չի ասֆալտապատվել ու լցվել բենզինի հոտով:
Մի մեքենա էր շարժվում էտ ասֆալտապատ ճանապարհով:Երկար ճանապարհը հոգնեցրել էր, կանգ առան. ուզում էին շնչել լեռնային օդը: Ամառվա կեսն էր: Մթնում էր: Արդեն զգացվում էր օդի սառնությունը: Ժակետը գցեց ուսերին ու դուրս եկավ մեքենայից: Ուզեց հաշվել աստղերը. 10 -ից շատ էին, մատները չհերիքեցին: Ուզեց նկարել. չկարողացավ՝ ֆոտոխցիկը հրաժարվում էր, ուզեց հիշել, փակեց աչքերը: Աչքի առաջ էր:
Քաղաքում էտքան աստղ չի լինում:
Ինձ թվում է մեջս ինչ-որ բան մեռնում է,ես կասկածներ ունեմ,որ դա խիղճս է:
ընտելանում ես դու՝ ընտելանում են քեզ
A long time ago, in a galaxy far, far away...
einnA (26.04.2013)
Աչքիս թոշակի գնալուս ժամանակն եկել ա…
Երկու բալիկ ունեմ, Աստված սաղիդ բալեքին պահի:
Բայց լուրջ չեմ հասկանում էն մարդկանց, ովքեր երեխու արած անիմաստ, աննպատակ ու վնասատու արարքի վրա հրճվում են:
Մարդը բերանը մինչև ականջները պատմում ա, որ խոպանից եկել ա 1000$ տվել հեռուստացույց ա առել, իսկ իրա երեխեն կոմպով ֆուտբոլ խախալը բառի բուն իմաստով ա հասկացել ու գնդակը տշել ա հեռուստացույցի վրա ու ջարդել այն, մարդը բերանը մինչև ականջները բերանը բաց պատմում ա, որ երեխուն ասում ա մի արա, բայց երեխեն շատ պրինցիպիալ ա ու հեռաոսը վերցնում քցում ա ջրով բաժակի մեջ. "Մեկան ինքն իրա ասածը պտի աներ հաաաա" բերանը բացած, մարդը բերանը բաց հրճվանքով պատմում ա, որ երեխու վրա ջղայնացել ա, երեխեն էլ յանի իրա վրա ա ջղայնացել ու գնացել նոթբուքը սեղանից վերցրել ու շպրտել ա...
Հիմի, ես, մի բան չեմ ջոգում, էդ մանթոյից են տենց պատմում, թե իսկականից իրանց դզումա ամիսներով տնից կտրվելը ու 1000 դոլարը ճղել թափելը, ճռալ նեռվահան ըլնել ապառիկ ձևակերպել հեռախոս առնելը ու երեխու պրինցիպիալությունը ապացուցող էդ հեռախոսը ջրի մեջ քցելը...
ԴԵ հիմի ասա, որ դե երեխա ա էլի, հո երեխուց թանկ չի... է հա թանկ չի, ես բան ասի, բայց այ ախպեր, էդ տելեվիզրը կարար ընկներ երեխուդ վրա նույն հաջողությամբ, էդ նոթբուքից կարար կտոր թռներ երեխուդ աչքի մեջ, արա բայց էդ սաղ ջանսամ....
Փաստորեն, որ իմ երեխեն մեր տանը ոչ մի բան չի ջարդում, այլ խնամքով ուրիշ երեխեքին ներկայացնում ա, որ էդ նուրբ բանա ու պետք ա նուրբ վարվել, գիտի, որ հեռուստացույցը նայելու համարա, ոչ էե վրան գնդակ տշելու, հեռախոսը կապի միջոց է և դրան բաժակի մեջ գցելը անիմաստություն է, գիտի, որ ջղայնությունից չի կարելի նոթբուքը վերցնել ու շպրտել կամ ծնողներին ինադ անել, փաստորեն իսկսկանից էլի, հել կնիկ, հել տները ծախենք էթանք ստից, մենք ` անպրինցիպ, անդաստիարակ, անհասկացող ու իրա հոր ու մոր եղածը ափսոսացող մի անպպիտան երեխա ենք դաստիարակել...
Կնի՞կ...
Ambrosine (24.04.2013), CactuSoul (25.04.2013), Chilly (23.04.2013), Chuk (25.04.2013), einnA (26.04.2013), enna (23.04.2013), Freeman (24.04.2013), impression (23.04.2013), ivy (23.04.2013), laro (22.04.2013), Meme (22.04.2013), My World My Space (23.04.2013), Skeptic (23.04.2013), Smokie (24.04.2013), StrangeLittleGirl (23.04.2013), Stranger_Friend (23.04.2013), Tig (23.04.2013), Valentina (22.04.2013), Աթեիստ (23.04.2013), ԱնԱիդա (23.04.2013), Անվերնագիր (22.04.2013), Արևհատիկ (23.04.2013), Հայկօ (22.04.2013), Մարկիզ (22.04.2013), Մինա (23.04.2013), Նաիրուհի (22.04.2013), Ներսես_AM (23.04.2013), Նիկեա (23.04.2013), Ուլուանա (22.04.2013)
Գիդե՞ք, էն մետրոյի էսկալատորի ներքևի բուդկայում նստած տատիկները խի են տենց հոգնած տեսքով։էսկալատորը պեդալներով իրանք են ֆռռացնում …
Alphaone (23.04.2013), Ambrosine (24.04.2013), CactuSoul (25.04.2013), einnA (26.04.2013), Freeman (24.04.2013), keyboard (23.04.2013), Skeptic (23.04.2013), Smokie (24.04.2013), Tig (23.04.2013), Valentina (23.04.2013), Աթեիստ (23.04.2013), Մարկիզ (23.04.2013), Մինա (23.04.2013), Նաիրուհի (23.04.2013), Ներսես_AM (23.04.2013), Նիկեա (23.04.2013), Ուլուանա (23.04.2013)
Նենց եմ սիրում, որ կինոների մեջ մի հատ սենց հավես տուն են ցույց տալիս ներսից, սիրուն սենյակ, սիրուն կահույքով, ամեն ինչով՝ մտածում ես՝ ինչ կայֆն ա, ու մեկ էլ էդ սենյակի լուսամուտի դրսի կողմից մի հատ աչք, քիթ կամ բերան ա երևում ու պարզվում ա, որ էդ տունը տիկնիկի տունիկ էր:
Alphaone (23.04.2013), Arpine (23.04.2013), CactuSoul (25.04.2013), Chuk (25.04.2013), einnA (27.04.2013), enna (23.04.2013), Freeman (24.04.2013), ivy (23.04.2013), Smokie (24.04.2013), StrangeLittleGirl (23.04.2013), Tig (23.04.2013), Անվերնագիր (23.04.2013), Հայկօ (23.04.2013), Մարկիզ (23.04.2013), Մինա (23.04.2013), Նաիրուհի (23.04.2013), Նիկեա (23.04.2013), Ուլուանա (23.04.2013)
ոնց եմ նյարդայնանում,որ մի կարևոր պատասխան պիտի տաս,երկար մտածում ես,մտածում...Պատասխանը տալիս ես, ասում են լա՞վ ես
մտածել
Նիկեա (23.04.2013)
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ