Քվեարկելու բեռից էլ պրծա
Քվեարկելու բեռից էլ պրծա
Blessed the poison which brings the end
Էսօր մեր դեկանատի մոտ մի ցուցակ էին կպցրել. մեր ֆակուլտետի բոլոր ուսանողների միջին գնահատականներն էին: Պարապությունից ցուցակն էի կարդում, մեկ էլ նկատեցի, որ գնահատականի կողքին գրված է «Վարկանիշ»:
Օրինակ՝ միջին գնահատականը 20 է, իսկ վարկանիշը՝ 340:
Պատկերացում չունեի, թե էդ վարկանիշն իրենից ինչ է ներկայացնում, բայց միանգամից ակումբը եկավ մտքիս ու սկսեցի ինքս ինձ ծիծաղել.
- Տեսնես քա՞նի կիսամյակ էլ պիտի գերազանցիկ լինեմ, որ վարկանիշս ծիծիկ դառնա:
Մեկ էլ տեսնեմ կուրսեցիներս եկել,աչքերները չորս արած վրաս են նայում: Հերիք չի ինքս իմ հետ խոսում-ծիծաղում եմ, դեռ մի բան էլ...
Էնքան զարմացած էին, որ նույնիսկ հարցախեղդ չարին: Ի՜նչ կայֆ ա, որ իրենցից ոչ մեկ ակումբում գրանցված չի:
Arpine (18.04.2013), CactuSoul (19.04.2013), Chilly (19.04.2013), einnA (27.04.2013), Freeman (22.04.2013), Moonwalker (18.04.2013), My World My Space (18.04.2013), Rammstein (20.04.2013), Skeptic (19.04.2013), Smokie (19.04.2013), Valentina (18.04.2013), Անվերնագիր (18.04.2013), Արևհատիկ (20.04.2013), Դատարկություն (18.04.2013), Հայկօ (19.04.2013), Մինա (19.04.2013), Նաիրուհի (20.04.2013), Նիկեա (19.04.2013), Շինարար (19.04.2013), Ուլուանա (18.04.2013), Ռուֆուս (19.04.2013)
Մարդիկ կան,որ այնքան անկեղծ են ծիծաղում,որ անկախ քեզնից դու էլ ես սկսում ծիծաղել...
Երբ ինչ-որ մեծ, ասելիքով, զգացմունքով լի գործ ես կերտում մտքում, բայց արդեն ստեղնաշարին գլխառադ ես անում ու անհասկանալի, տձև մասսա ստանում, մի տեսակ տտիպ դառնահամ է մնում մտքերում, կատաղում ես, բայց գիտես, որ էլ երբեք ավերակը չես վերակառուցի, չես էլ նորոգի, կմնա, կբորբոսնի, փուլ կգա...
Ripsim (19.04.2013), Stranger_Friend (19.04.2013), Նաիրուհի (20.04.2013), Նիկեա (19.04.2013)
Ես ինչքան եմ սիրում ուրբաթ օրը:Համ չեմ աշխատում ,համ էլ փողի օր է:
Քո աչքերն ինձ կանչեցին, ու ես հլու վեր կացա…
Alphaone (19.04.2013), Mephistopheles (19.04.2013), Peace (19.04.2013)
էսօր ավտոբուսի մեջ քնել էի հոգնածությունից, ու երբ ես նստեցի, գրեթե մարդ չկար, ես էլ գնացի էն վերջերը տեղավորվեցի իմ համար ու աննկատ քնեցի: էն բորդո ավտոբուսներից էր, էն՝ դեպի ավելի լավ երևան ծրագրի շրջանակներում որ չինաստանից բերեցին, էն որ 150 000-անոց աշխատավարձ ա իբր հասնում վարորդին: տենց, նստել քնել եմ անվրդով, բայց դա երկար չտևեց, որովհետև շատ ծանր արթնացում ունեցա: բառիս բուն իմաստով ծանր: սարսափած զարթնեցի նրանից, որ վրաս մի շատ ծանր բան ընկավ: աչքերս մի կերպ բացեցի ու տեսնեմ՝ մի հաստաքամակ տիկին ա սենց զգու՜յշ տեղավորվում ա վրես... էէէ կողքս: աջ բուդս ճզմվեց, լխկվեց, ստորացավ, նվաստացավ, բայց վերջում ինքնատիրապետումը կորցրեց: Թափով այն դուրս քաշեցի հաստլիկի տակից, ով էն աստիճան չէր տեղավորվում իրեն հատկացրած նստարանին, որ ինձ մեջքով էր նստել, որ գոնե մի թշով հենվի առոթին ու իմ բդին: հաստլիկն ըստ երևույթին ինչ-որ տարտամ զգացողություն ունեցավ կամ էլ իր տակից ոտս հանել փորձողի տնքտնքոցս լսեց, սենց շրջվեց, ակնոցի վրայից նայեց ինձ՝ յուղոտ կոպերով տարօրինակ սեթևեթելով ու ասաց՝ օյ կներեք... կես սանտիմ առաջ գնաց ու երկու հաստլիկ մատիկներով ձեռքի բուլկուց մի եղունգի չափ պոկելով՝ այն դրեց բերանն ու մի կես ժամ ծամեց:
տո այ փի՜ղ.....
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
Alphaone (19.04.2013), CactuSoul (19.04.2013), enna (19.04.2013), Freeman (22.04.2013), ivy (19.04.2013), John (19.04.2013), keyboard (19.04.2013), Peace (19.04.2013), Rammstein (20.04.2013), Skeptic (19.04.2013), Smokie (22.04.2013), StrangeLittleGirl (19.04.2013), Stranger_Friend (19.04.2013), ԱնԱիդա (19.04.2013), Անվերնագիր (19.04.2013), Հայկօ (19.04.2013), Մինա (19.04.2013), Նաիրուհի (20.04.2013), Նիկեա (19.04.2013), Շինարար (19.04.2013), Ուլուանա (19.04.2013), Ռուֆուս (19.04.2013), Վոլտերա (19.04.2013)
Ծիծեռնակներն եկել են...
Էհե՜յ...
Դուք երբևէ տեսե՞լ եք մահամերձ մարդկանց աչքերը:
Այդ բոլոր աչքերը զարմանալիորեն նման են:
Մեծ,կլոր..
Նրանց աչքերը լայն բացված է,որպեսզի կյանքին ուշադիր նայեն և իրենց կարճ կյանքի ընթացքում կարողանան տեսնել մի ամբողջ կյանքի աշխարհ:
Նրանց աչքերը միշտ սև են...Մթությունը կամաց-կամաց մոտենում է և առաջին նշույլները աչքերում են պատկերվում...
Նրանք նիհար են,հյուծվել են. հոգին լքում է մարմինը...
Նրանք տխուր են.հրաժեշտը մոտ է...
Պատրաստվում են հրաժեշտ տալուն,պիտի հրաժեշտ տան իրենց ծնողներին,ընկերներին,սիելիին,իսկ եթե չհասցնե՞ն...Երկնքից կհետևեն նրանց և կուրախանան նրանց հաջողությունների համար,կտխրեն դժբախտությունների դեպքում...
Մահամերձը գիտի՝նրան չեն հիշելու մի քանի տարուց,մահվան ցավը բոլորի մոտ կմեղմանա գնալով,բայց չի մոռացվի ամբողջովին,կմնա,թեկուզ մի փոքրիկ դրվագի տեսքով...
Վերջին խմբագրող՝ enna: 19.04.2013, 20:43:
Ուզում եմ աչքերս փակեմ ու բացեմ ու ամեն ինչ լինի ենպես ինչպես եսեմ ուզում...
А ведь зима - это и есть сказка.... Главное верить в чудеса...и я верю
Մենակություն.
պլյուս. դու մենակ ես
մինուս.դու մենակ ես...
A long time ago, in a galaxy far, far away...
Սենց պառկած եմ դիվանին ու նայում եմ գրադարանիս…
…նայում եմ, մեկ էլ տեսնեմ 2 հատ թազա գիրք կա Արարատի մասին… ինչ որ չեմ հիշում որ էդ գիրքը ունենամ, էն 2 հատ… տենաս ե՞րբ եմ առել… կարող ա՞ զոքանչս ա հետը բերել, բայց ինչի՞ 2 հատ… ալարում եմ տեղիցս վեր կենամ որ հանեմ նայեմ… Կարող ա՞ կինս առել… բայց ինքը սենց բաներ չի առնում… շագանակագույն կազմ ա, վրեն էլ լատինատառ գնած ա ARARAT…
վերջը զոռով-շառով տեղիցս վեր կացա ու գնացի որ վերցնեմ-տեսնեմ էդ ի՞նչ գիրք ա որ չեմ կարողանում տեղը բերել…
…գնացի, աթոռը դրեցի (ես կոլոտ են), բարձրացա վերև, ձեռս գցեցի ու քաշեցի-հանեցի տեսնեմ կոնյակ ա… իմ ամենասիրած գիրքը…
Մի ժամանակ, ամեն գարուն սիրահարվելու անզուսպ ցանկություն էր արթնանում: Այս գարունը տարբեր է ու հետաքրքիր...այս գարունը ինձ երեխեքի հանդեպ է զգայուն դարձրել, ու դա փոխադարձ է...
Այսօր հազիվ մի ութ տարեկան գնդլիկ ու կարմրաթուշիկ տղա, իրենից թմբլիկ ուսապարկի տակ ճկռած փողոցում մի գաղտնի անկյուն էր գտել ու ինքնամոռաց բուլկի էր խեղդում: Էնքան լավն էր , էնքա՜ն լավը...հազիվ ինձ զսպեցի, որ մազերը մի լավ չխառնեմ...Կերավ, բերանը մաքրեց , աջուձախ նայեց, հայացքս բռնացրեց , ժպտաց, աչքով արեց ու փախավ: Ա՜յ քեզ ջահելություն...
Վերջին խմբագրող՝ Գեա: 19.04.2013, 23:00:
Է՜յ, դո՛ւ` սապատ դառած ՃԻՇՏ, անապատ եմ մտել: Քեզ մաշելու համար ծարավ եմ մնալու...
Agni (20.04.2013), CactuSoul (20.04.2013), Chuk (20.04.2013), einnA (27.04.2013), Freeman (22.04.2013), impression (19.04.2013), keyboard (19.04.2013), Meme (20.04.2013), murmushka (20.04.2013), My World My Space (19.04.2013), Peace (20.04.2013), Smokie (24.04.2013), Valentina (19.04.2013), ԱնԱիդա (20.04.2013), Արևհատիկ (20.04.2013), Հայկօ (20.04.2013), Մարկիզ (19.04.2013), Մինա (20.04.2013), Նաիրուհի (20.04.2013), Նիկեա (20.04.2013), Ուլուանա (19.04.2013), Վոլտերա (20.04.2013)
Ո՜նց եմ զզվել հարաբերություններ պարզելուց, երբ սխալդ ճիշտ են հասկանում, ճիշտդ սխալ, ոնց եմ զզվել անընդհատ ինչ-որ բան ապացուցելուց, անընդհատ ինչ որ բան պահանջելուց ու անընդհատ ինձ հրամցվող պահանջներից, լավ կլիներ, կյանքն էլ էդպես լիներ, կատաղեցիր, փակում ես նոթբուքն ու բացում մենակ երբ հավես ունեցար...
Chilly (20.04.2013), ivy (19.04.2013), keyboard (19.04.2013), Meme (20.04.2013), Ruby Rue (20.04.2013), Smokie (24.04.2013), StrangeLittleGirl (19.04.2013), ԱնԱիդա (20.04.2013), Հայկօ (20.04.2013), Մարկիզ (19.04.2013), Մինա (20.04.2013), Նաիրուհի (20.04.2013), Նիկեա (20.04.2013), Վոլտերա (20.04.2013)
Կատարելության հասնելու (ձգտելու) համար նախ պետք է քեզ կատարելություն չհամարես...
<<Ուրիշի ասածը բանի տեղ մի դիր>> արտահայտությամբ շարժվելը մեծ սխալ է: Այդ ուրիշները քո մասին այնքան բան կարող են ասել, որ հարազատներդ երբեք չէին համրձակվի...
Չկա այնպիսի կարծիք, որ արժանի չլինի լսվելու (նույնիսկ եթե բարձրաստիճան անձնավորություն ես).. չկա այնպիսի խոսք, որ բացարձակ անիմաստ լինի հ(իշիր, որ բոլորն էլ քեզ նման ունեն կարծիք, անհատականություն, ճաշակ, մտածողություն և պատկերացումներ)... չկա այնպիսի մարդ, ով արժանի լինի արհամարհվելու (նույնիսկ ամենամեծամիտներին պետք է ուշադրություն դարձնել և օգնել` փոխելով).
Պետք է լսել բոլորի կարծիքները, մտածել, առանձնացնել, հետևություններ անել և շտկվել... դա է կատարելության հասնելու կարևոր կետերից մեկը....
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Էս մրցույթն էլ չլիներ՝ ի՞նչ էինք անելու...
StrangeLittleGirl (20.04.2013), Մարկիզ (20.04.2013), Մինա (21.04.2013)
Այս պահին թեմայում են 10 հոգի. (0 անդամ և 10 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ