Անկապ օրագիր

[Smokie]

Գիտնականները պարզել են ժպիտը թուլացնում է դեմքի 15 մկան: Ոչ մի կերպ չեմ հասկանում այն մարդուն, որ դա որպես պատճառ հիմնավորելով՝ կոչ ա անում չժպտալ: Հիմարություն ա... իսկ մտածել ա՞ թե անժպիտ, լուրջ դեմքն ու դեգրադացիոն վիճակը ինչ ա անում մարդու հետ: Ժպիտը երկարացնում ա մեր բոլորի կյանքը, ինչպես և ծիծաղը:

[Arpine]

Էսօր մի երևանցի մեզ անիմաստ տեղը վիրավորեց: Մինչև հիմա ուշքի չեմ գալիս, լուրջ: Հավանաբար ինքն ա որ կա, խելացի մեռնում ա երևի: Բայց թե իրա հաջորդ՝ ավելի ցածր, արարքը ապացուցեց, որ ինքը բարոյականությունից զուրկ մարդա: Էսքանը:
Իրեն ընդամենը կհամարեմ երևանցու խիստ բացասական կերպարը...

[Հարդ]

Գիշերը ջազ ա... լուրջ եմ ասում ))

[Quyr Qery]

Ֆռոնտից տուն եկա: Քաղաք է էլի ձեր Երևանը: Ոչ Գյումրին է մի բան, որ էլ Երևանը, ստեղ ինետ կա, իսկ էդտեղ չկա: Էդտեղ գիշերը սիրուն է, չեմ քնում, ստեղ գիշերը մեննակ քնելու համար է: Էստեղ մեննակ չեմ, բայց էդտեղ էլ ազատ եմ: Լավ է դե էլի, ապրվում է: Հա, մի բան ասեմ էլի, չմոռանաք ինձ ակումբցիներ ջան, դժվար էլ ժամանակ ունենամ էս կողմերում երևալու:

[keyboard]

Նոր Սոնա Շահգելդյանա շահգերդյանա երգում էր. "երազ իմ երկիր հայրենի...."
Մտածեցի.
Երևի Շուշան Պետրոսյանը ազգային ժողովում շուռ եկավ

[Chuk]

Կայֆ ա, որ կիրակի օրը ամբողջ օրը քարշ գալուց հետո (Հաղպատ, Սանահին, Ախթալա), հոգնած ու սատկած գալիս ես, նստում կոմպի դեմը բացում ակումբը... ու չնայած կիրակի ա, բայց էնքան ակտիվ թեմաներ կան, էդ թվում հետաքրքիր, որ ափսոսում ես, որ վրադ վիճակ չկա հիմա կարդալու...

Բայց առկա ակտիվությամբ բավարարվելը շատ քիչ է, ամեն դեպքում պետք է ուժերը լարել ու իսկապես մեծ փոփոխություններ անել ակումբում:

[Smokie]

Ծիտիկներ: Փոքրիկ թռչուններ, որ վախենում են մարդկանցից, շատ դեպքերում այդ վախն արդարացի է:
Երբեմն, որ բալկոնում նստած եմ լինում ու տեսնում եմ ծիտիկ է եկել, փորձում եմ կանչել, ուզում եմ տեսնեմ կմոտենա՞, թե՞ կփախչի:
Մի անգամ էլ բալկոնից դուրս էի նայում, մեկ էլ հանկարծ... այնքան արագ կատարվեց էդ ամեն ինչը, ես ընդամենը հասցրեցի ծիտիկի ծվոցը լսել ու տեսնել սեւ գույնը: Էնքան է՛լ մոտիկ էի կանգնած, խեղճը հենց հասավ մեր բալկոն, վախեցավ փախավ:

Մի օր էլ մտնում ես բալկոն ու հանկարծ մի կտրած պոչով ծիտիկ թռնում ա մոտդ


Բայց հացի փշրանք մոտդ չկար

[Նարե91]

աաաաաա հետ բերեք իմ սիրուն ձայնը... հասունացման շրջանում գտնվող տղաների ձայնը երևի ավելի նուրբ ա, քան էս պահի իմ ձայնը

[Claudia Mori]

Թեյարանի անունը չհիշեցի, քանի որ դուռը բացելուց հետո մեզ դիմավորող տարիքով մենեջերը անմիջապես գրավեց ինձ: Նախ հետաքրքիր էր, որ մարդ կարող է լինել տարիքով ու չնստել սեփական բակի բիսետկաներում ու նարդի խաղալ, բամբասել ու խոսել բացառապես քաղաքականությունից ու ամեն օր կրկնել պատմություններ, որոնք լսելիս շարունակությունը անմիջապես գուշակում ես: Որ մարդ կարող է տարիքով լինել, բայց շարունակել սովորել ու կատարելագործվել: Որ մարդ կարող է կրթություն ու փորձ չունենա, բայց տեսակով ամեն ինչի հասնի սեփական ուղեղի շնորհիվ, անգամ մեր <<անհնարավորություն>> երկրում:

Նա մոտեցավ, զրուցեց մեզ հետ, հարցրեց ինչ ենք ուզում... չգիտեմ թե ինչ դեմքի արտահայտություն էի ընդունել, բայց հիշում եմ, որ մի քանի րոպեով կտրվեցի աշխարհից ու ինձ շրջապատող թույնից և մտածում էի՝ հալալ է այս մարդուն:

Մեջս մի քանի կորած-մոլորած Կարինեներ արթնացան ու զգացի, որ իզուր չէր, որ այդ օրը պատահաբար ու չպլանավորած հանդիպեցի ինձ համար մի շատ թանկ մարդու, իզուր չէր, որ մեր ոտքերը մեզ տարան հենց այդ թեյարան ու իզուր չէր, որ ես տեսա այդ պապիկին... Անկեղծ չգիտեմ, թե ինչ բնավորություն ունի, նույնքան լավ մարդ է ընտանիքում, որքան և աշխատանքում, թե ոչ, միայն գիտեմ մի բան՝ միշտ վերածնվում եմ նման մարդկանց տեսնելով...

Հ.Գ. Եթե իրավական լրատվամիջոցում չաշխատեի, հաջորդ հոդվածս իր մասին էր լինելու...

[Chuk]

Դե արի ու մի խենթացի... նոր ինձ մարդամեկը բացատրում էր, որ docx ֆորմատը doc դարձնելու հեշտ ձև ա գտել, ընտրում ես ֆայլը, սեղմում F2 ու վերջին x-ը ջնջում...

[CactuSoul]

Էն որ ասում են՝ մի բան որ շատ ես ուզում, կամ իրոք հավատում ես, որ կլինի, անպայման լինում ա, է՞: Այ շատ չէ, մի 2 շաբաթից, կարծում եմ, էդ տեսությունը ապացուցված կլինի կամ հերքված, կտեղեկացնեմ: 8-)

Ժողովո՜ւրդ, արդար ա՜
Ճիշտ ա, ջնջելը դժվար թե էական օգուտ տա, բայց եթե իրոք ուզենաք ու պատրաստ լինեք խոչընդոտներ ու փորձություններ հաղթահարել, կեսից չընկճվել, չհոգնել, ուրեմն հաստատ կհասնեք ձեր ուզածին:
Իմացեք՝ ինչ եք երազում, հավատացեք ձեր երազին, ու ամեն ինչ ձեր ուզածով կլինի:

Տարոսը բոլոր երազողների՜ն

[Smokie]

Այ էս ուրիշ բա՜ն Այ էսօր նորմալ մարդավարի աշխատեցի կոմպով, որովհետեւ էս անգամ էդքան բարդ չթվաց ու ահագին ոգեւորիչ էր: Վստահ եմ գործս առաջ ա գնալու

[Smokie]

Դար ակումբից առաջ ես ոչ մի կայքում գրանցված չէի: Երբ հետո գրանցվեցի Facebook-ում, սկզբից ինքս էլ լավ չէի հասկանում ինչու՞, ի՞նչ եմ անելու այնտեղ: Այդ օրերին ակումբում համարյա ոչինչ չէին խոսում FB-ի մասին, միակ բանը ինչ հիշում եմ, դա ամենավերեւում՝ մականվանս կողքն երեւացող FB-յան նշանն էր, իր connect-ով: Բայց եթե անգամ այն ժամանակ չգրանցվեի, հիմա հաստատ գրանցված էի լինելու... Որովհետեւ ակումբում սկսեցին խոսել այդ ցանցի մասին ու անգամ հակաfacebook-յան գրառումները կստիպեին գրանցվել ու տեսնել ի՞նչ ա այն իրենից ներկայացնում, կհետաքրքրեր ու էդ ժամանակ կիմանայի թե ինչը ստիպեց գրանցվել:

Ժամանակի ընթացքում Facebook-ն էլ սիրեցի: Հիմա ակումբն ու FB-ն իմ ամենօրյա ինտերնետային էջերն են: Ակումբը ավելի հոգեհարազատ է, իմաստալից է, իսկ FB-ն... ուղղակի հետաքրքիր է Հաճախ ես մի գրառումը երկու տեղն էլ անում եմ:

Մի տեսակ արդեն ամաչում եմ անկապում գրելուց... մեծ մասը իմ գրառումներն են երեւում

[Chuk]

Նոր մի խոսակցության ներկա եղա, բացել ա:
Եքա կոմպը շալակել, եկել ա, որ ցույց տա, որ ինչ-ինչ ֆայլեր չեն բացվում (իրականում բացվում են, բայց տառատեսակի չառկայության պատճառով աբրա-կադաբրա են երևում):

- Ապեր, - ասում ա, - չի բացում, որտև Arial Armenian չունես:
- Ունեմ, - պատասխանում ա:
- Չունես, - պնդում ա:
- Ունեմ, - պնդում ա:
- Վայ դե, ասում եմ չունես, հեսա նայում եմ, չկա:
- Ունեմ դե, - պնդում ա, - ֆլեշկիս մեջ կա:

[Ֆոտոն]

Մարդ մի օր պոլի փեդ չառնի, անմիջապես կուրսեցիներին կհանդիպի: