Անկապ օրագիր

**Chuk** · 05.08.2012, 01:28

Մեքենան եկավ, թռանք: Աստված Շամշյանին մեր ճամփից հեռու պահի:

**Ruby Rue** · 05.08.2012, 18:15

Տան չորս պատերը խեղդում են, ուզում ես դուրս գալ, արևն է խեղդում, փոշին ու աղտոտված օդը

**Quyr Qery** · 05.08.2012, 23:59

Մի քիչ տխուր է:

**erexa** · 06.08.2012, 00:26

Հիմա շատ բաների համը՝ կարծես թե «մի այլ կարգի» դուրս ա եկած: Առաջ, որ գնում էինք նկարվելու կամ հնարավորություն էինք ունենում, ինքներս նկարեինք, ուրախանում էինք: Հին նկարները նայում եմ, ջերմ հուշեր:

Իսկ հիմա մարդիկ հաճախ ֆոտոխցիկները ձեռքին, այնքան են նկարում , որ նկարվելու համը իսկապես կորում ա, ոնց էլ չեն հոգնում: Մի օր գնացել էի մի ծանոթի հյուր տուն, ֆոտոխցիկով այնքան շատ ինձ նկարեց, որ արդեն սկսեց վանել այդ ամենը: Չդիմացա,ստիպված ասեցի. ի՞նչ կլինի, ինձ էլ մի նկարի:

Էդ նկարներն էլ չեն նայվում մի տեսակ: Հիմա անցնեմ զգեստներին: Առաջ, որ զգեստ էին գնում ուրախանում էինք և սիրով հագնում: Հիմա զգեստներով ուրախանալու համը կորած ա, գոյություն չունի: Երբեմն չեմ ուզում զգեստ գնել,«համապատասխան վայր» գնալու դեպքում՝ գնում եմ: Իսկ հիմա շատերի համար զգեստ գնելը դարձել ա հաց գնելու պես մի բան: Անցնեմ նվերներին: Առաջ, որ նվեր էինք ստանում, շատ ուրախանում էինք: Հիմա էնքան նվեր ենք տալիս ու ստանում, որ դրա համն էլ ա կորել: Էլ չասեմ խորոված ուտելու մասին: Առաջ խորոված մենակ հարսանիքներին էինք ուտում, հազարից մեկ ամռանը: Հիմա խորովածը դարձել ա, ամենօրյա ուտելիք: Խորովածի համն էլ ա կորել:

**My World My Space** · 06.08.2012, 00:29

դզզզում ա, որ մտնում ես ֆեյսբուք, սաղ մոռացել են, որ իրանք ցեղակրոն են, նժդեհիկ ու կոնգրեսական, ու իրանց ամբագորգոռնիյ ստատուսների փոխարեն հաղթանակ են տոնում.... ազգիս հաղթանակներ ա պետք, որ պարապությունից իրար չուտենք, վերջանանք... ամիս մի երկու սենց հաղթանակներ ու դեմներս առնել չի լինի...

**Մելտա** · 06.08.2012, 00:39

Ինչ ձանձրալի ու անհետաքրքրր են դարձել մարդիկ ու կյանքը հենց ինքը...ամեն ինչ շատ ուրիշա դարձել,մարդիկ նախանձ,չուզող,ուրիշի կյանքով ապրող....ուֆֆֆ տեսնես մի օր կփոխվի ամեն ինչ

**Ruby Rue** · 06.08.2012, 17:09

- Արա՛, այ թո՛ւլա, երբ ես թարգելու հետս կռիվ անելը,- մուննաթ եկավ կիպ սպարտիվկայավոր էակը և «պաչեց հընգերուհուն»

**My World My Space** · 06.08.2012, 19:21

Հեսա անտառի պակասից սիրտս կճաքի… Մոտս անտառամինոզ ա սկսվում։ Մեր շենքի պուլպուլակի կողքն աճած ուռենին դիագնոզս տվեց, ու խորհուրդ տվեց շուտափույթ կերպով գոնե երկու օր անտառահարման ինտենսիվ կուրս ընդունեմ…

Մտածում եմ Դիլիջանի անտառային կլինիկա գնամ էս քանի օրը, ընդեղի բուժանձնակազմն էլ ա լավը, բուժտեխնիկան էլ…

Sent from my HTC One X

**Claudia Mori** · 08.08.2012, 10:03

Մուկուչը, Մաչոն ու Մարգոն

Մուկուչիկը հայտնի է որպես պատեր մագլցող ու գիշերները մարզանք անող: Ինքը շատ է ուտում ու ապրում է բառիս բուն իմաստով ուտելու համար:Եթե ժամանակին փորի վրա էր քնում, այժմ արդեն մեջքի վրա է քնում, քանի որ շոգ է: Ինքը չի սիրում, որ իրեն ուտելիք մատուցեն սովորական ձեւով: Միշտ դժվարությամբ է սիրում հասնել ուզածին: Քձիբ է ու տնտեսող, երբեմն Բալզակի Գոպսեկին է հիշեցնում: Բայց դրա հետ մեկտեղ շատ սիրուն է:

Մաչոն լրիվ համահունչ է իր անվանը: Կյանքի նմատակը սիրելիին բավարարելն է: Ինքը գնացել է համբուրվելու եւ գրկախառնվելու բացառիկ դասընթացների: Էն լաչառ տղաներից է, ով փորձում է քաղաքակիրթ երեւալ, բայց մեկ էլ դիմակը պատռվում է ու դառնում է տարրական, կանխատեսելի տղամարդ: Չնայած դրան, ոչնչով չի տարբերվում Քաջ նազարից ու եթե նրա կինը՝ Մարգոն, ուզում է ուտելիք ուտել, հարվածում է Մաչոյի գլխին ու Մաչոն մնում է սոված:

Դե Մարգոն իմացաք, որ Մաչոյի կնիգն է: Մաչոն ու Մարգոն գժվում են իրար համար՝ ամբողջ օրը կինոյի տղա ու աղջիկ են խաղում, բայց դե Մարգոյի համար արդյունքում ուտելիքից թանկ բան չկա, որի համար պատրաստ է ամուսնուն բմբլահան անել:

Մուկուչիկը եւ Մաչո, Մարգո զույգը հարեւաններ են: Մուկուչիկը իմ խամյակն է, թութակներ Մարգոն ու Մաչոն էլ 10 օրով հյուր են եկել իրան, բայց դե Մուկուչին չեն հետաքրքրում, ինքը ամբողջ կյանքը մենակ է եղել: Մի տեսակ մեղավոր եմ ինձ զգում...

**Նիկեա** · 08.08.2012, 19:51

Երկար ժամանակ տանը չէի,արդեն տասնութ օր:Այսօր ես վերադարձա տուն:Մերոնք չգիտեին իմ գալու մասին:Ինձ թվում էր թե ես մերոնց էդքան էլ շատ չեմ կարոտել:Բայց երբ կանգնած էի տան մուտքի մոտ սիրտս սկսեց արագ խփել ու երբ ներս մտա միայն այդ պահին հասկացա թե ինչքան եմ կարոտել մերոնց ու ինչքան եմ նրանց սիրում:

**erexa** · 09.08.2012, 02:22

Մի քանի ինձ դուր եկած տողեր:

* Որոշ բաներ այնքան պարզ են, որ նույնիսկ տղամարդիկ են դրանք հասկանում:

* Եթե տղամարդը մի քիչ խուլ է, իսկ կինը կույր` շանսը շատ է, որ նրանց ամուսնությունը լինի հաջողակ:

* Երեք տեսակի տղամարդիկ ոչինչ չեն հասկանում կանանցից. երիտասարդ տղամարդիկ, միջին տարիքի տղամարդիկ և ծեր տղամարդիկ:

* Եթե դու փնտրում ես մի տղամարդու որը գրավիչ, ուրախ, խելացի, վստահ, զգացմունքային, կրքոտ, նվիրված և ռոմանտիկ է, ապա գնա կինոթատրոն:

* Յուրաքանչյուր տղամարդ ունի երկու սիրելի կին. մեկը ստեղծում է իր երևակայությունում, իսկ մյուսը` դեռ չի ծնվել:

* Լավ հիշել. տղամարդիկ կանանց երեխաներն են:

* Տղամարդը օրվա ընթացքում խոսում է 25.000 բառ, կինը՝ 30.000: Ամենավատն այն է, որ ես երբ գալիս եմ տուն իմ 25.000 բառն արդեն ասել եմ, բայց նա դեռ իր 30.000 պետք է սկսի:

*«Օրվա ընթացքում նա(տղամարդը) աշխատում է գրասենյակում», ասաց նա,(կինը) «իսկ երեկոյան իմ նյարդերի»:

**Նարե91** · 09.08.2012, 02:33

Չգիտեմ ինչպես անվանակոչել սրտումս թաքուն բույն դրած ցավին, որ տանջել գիտի, բայց և այդ տանջանքն երբեմն սոսկալի դառնում է հրաշք մի վառ մեղեդի ու ջութակ դարձած փորձում նվագել սրտիս նուրբ բայց և պիրկ լարերի վրա (c)