Մոռացել ե՞ս... հըմ... մոռացի՛ր
Իսկ ե՞ս... ես ոչ միայն չեմ մոռացել, այլ նաև հիշում եմ... հա հիշում եմ, մի՛ զարմացիր:
Հիշում եմ ու դեռ երկար եմ հիշելու, ամեն անգամ հիշելիս էլ դեմքիս մի անուշիկ ժպիտ է գալու…
Գալու է, գալու, մի՛ կասկածիր…
Գալու է՝ ցույց տալու, որ չեմ նեղացել, մեկ է հիշելու եմ, իսկ դու մոռացի՛ր,
Մի խնդրանք, շատ փոքրիկ խնդրանք ունեմ…
Մի լաթի կտոր վերցրու՛ ու մի պահ նորից հետ արի…
Արի՛, որ մաքրես էն հետքը, որ ինքդ ես թողել սրիտիս վրա…
Ցավեցնում ա, շատ ա ցավեցնում, ապրել չեմ կարում…
Հ.Գ. Էսքան ժամանակ Դար ակումբում կատարած գրառումներիցս անկապագույնը… Ներող, ժող, էլ չեմ կարում...
Էջանիշներ