Բարեկամուհուս չորսամյա դուստրը, երբ իմանում է, որ շուտով եղբայր կամ քույր է ունենալու, ասում է.
-Թող ապերիկ ունենանք, անունը դնենք Արամե, որ Ռազմիկ Ամյանի նման լինի:
Ճուտո
…
Բարեկամուհուս չորսամյա դուստրը, երբ իմանում է, որ շուտով եղբայր կամ քույր է ունենալու, ասում է.
-Թող ապերիկ ունենանք, անունը դնենք Արամե, որ Ռազմիկ Ամյանի նման լինի:
Ճուտո
Վերջին խմբագրող՝ E-la Via: 16.02.2012, 00:11:
Հեռացողներին ճամփան չի ներում:
Zulo
մի օրում 1 - 2 = -1 օ, յեահ
Մեջս ոնց որ հազարավոր ասեղներով ծակծկեն, երբ կողքից լսում եմ, թե մարդիկ ոնց են երբեմն իրենց մայրերի հետ խոսում: Ասենք, նայում ես, հաճելի արտաքինով աղջիկ է՝ խնամված, կոկիկ հագնված, ու մորն անպատվում է վերջին սրիկայի նման, մուննաթ գալիս, մի կերպ հետը խոսում....Քիչ ա մնում ինձ չզսպեմ ու գոռամ՝ ապու՜շ, քանի կարող ես սիրի՜ր մորդ...
Տվե'ք ինձ անհրաժեշտ միջոցներ, և ես հենց հիմա կուղևորվեմ Պոլինեզիա:
Ameli (16.02.2012), boooooooom (16.02.2012), E-la Via (16.02.2012), John (16.02.2012), keyboard (17.02.2012), KiLa (20.03.2012), Lusinamara (16.02.2012), Nare-M (16.02.2012), Tig (16.02.2012), Անտիգոնե (19.02.2012), Արևհատիկ (16.02.2012), Դեկադա (18.02.2012), Հարդ (16.02.2012), Ձայնալար (16.02.2012), Մանուլ (20.02.2012), Մինա (17.02.2012), Նարե91 (16.02.2012)
Ինքնասիրությու՞ն, թե՞ ինքնախաբեությունԴիմացինը քեզ չի հիշի, մինչև դու չհիշեցնես, բայց դու չես կարող չխոսել իր հետ, չես դիմանում գայթակղությանը, չես կարող անտարբեր լինել, չես կարող խաբել ինքդ քեզ:
Հաճախ փորձում ես արդարացնել իրեն՝ հիշելով, որ զբաղված մարդ է, նաև հիշելով, որ երբեմն էլ ինքն է հիշել քեզ ու որ միշտ շատ բարի է եղել քո հանդեպ (հնարավոր է դա էլ իր ինքնախաբեությունն էր): Սա ինքնախաբեությու՞ն է, թե՞ ինքնամխիթարանք, իսկ գուցե երկուսը միասին: Պարզապես չես ուզում հրաժարվել ընկերոջիցդ, ինքնասիրության պակա՞ս է դա:
Որոշ մարդիկ կարող են հեշտությամբ անտեսել իրեն արհամարհողին՝ գերադասելով ինքնասիրությունը: Այստեղից չի՞ հետևում, որ նրանք էլ են անտարբեր շատերի նկատմամբ:
••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
anahit96 (17.02.2012), armen9494 (16.02.2012), Arpine (16.02.2012), CactuSoul (17.02.2012), E-la Via (16.02.2012), einnA (18.02.2012), keyboard (17.02.2012), KiLa (16.02.2012), Lusinamara (16.02.2012), Nare-M (17.02.2012), Quyr Qery (16.02.2012), Tig (16.02.2012), Գեա (16.02.2012), Ժունդիայի (16.02.2012), Նարե91 (16.02.2012), Նուշություն (16.02.2012)
«Քեզ լավ կնայես»: Առանձնապես արտառոց արտահայտություն չի, բայց երբ լսում ես մի, մոտ 4 տարեկան, աղջիկ երեխայից՝ կարմիր, պոնչո թուշիկներով
"Non est ad astra mollis e terris via."
anahit96 (17.02.2012), CactuSoul (17.02.2012), keyboard (17.02.2012), Lusinamara (17.02.2012), Smokie (17.02.2012), unknown (17.02.2012), Դատարկություն (17.02.2012), Մանուլ (20.02.2012), Նարե91 (17.02.2012)
Երեկ մտել էի ակումբցիների սմայլկիներ թեման, էջ առ աջ հետ էի գնում ու հատ առ հատ կարդում բոլորի գրառումները, մեկնաբանությունները, գրառումների տակ շնորհակալություն տվածների անունները: Կեսից ավելին այսօր ակումբ չեն մտնում: Ոմնաք դարձել են բնապահպաններ, ոմանք ընտանիքի տերեր, ոմանք մեմեներ, ոմանք շարունակում են աշխարհին խենթացնել, կամ աշխարհն է նրանց ցնորում...
Կարդում եմ գրառումները, այնպիսի միամիտ ու ոչ այդքան ծիծաղելի հումորներից էին մարդիկ «քանդվել», որ ակամայից ժպիտ էր դեմքիս առաջանում:
Այսօր ամենքս մի տեսակ կոպտացել ենք, ագրեսիվ ենք ընդունում մեզ հասցեագրված ինչ-որ գրառմանը, դրա հեղինակին, մեծամտացել ենք, գոռոզացել: Պալոզ չենք համարում ինչ-որ մեկի հուզառատ գրառման տակ շնորհակալություն դնել, առավել ևս՝ վարկանիշ տալ: Ամեն մի նորաբաց թեմային սարկազմով ենք նայում, մեր արևին թեմայի շրջանականերում սարկազմով գրառում կատարում, դրանցում մեր կարծիքներն արտահայտում ու այն համարում միակն ու ճշմարիտը, ու այն միանգամից համարում փակման ենթակա:
Էս փոքրիկ դիտարկում-գրառումով, ո´չ փորձում եմ հին ակումբ հասկացողությունը հիշեցնել, ո´չ էլ ինչ-որ մեկին քննադատել: Ուղղակի երեկ մի պահ նոտալիգիա ապրեցի, բայց դե ինչպես կասեր Միսաք Մեծարենցը «Մարմնի վէրքը‘ արտաբացուած դանակէ‘», այլ կերպ ասած՝ կյանքը շարունակվում է:
Ապրի Լիլը, որ մեզ հիշողությունների գիրկը գցեց:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
Arpine (17.02.2012), boooooooom (17.02.2012), Cassiopeia (17.02.2012), E-la Via (17.02.2012), Freeman (17.02.2012), keyboard (17.02.2012), Lusinamara (17.02.2012), Nare-M (17.02.2012), unknown (17.02.2012), Աթեիստ (17.02.2012), Գեա (17.02.2012), Մանուլ (20.02.2012), Նարե91 (17.02.2012)
Վերեւի հարեւաններս հերթական անգամ փառաբանում են իրար.
- Անասո՜ւն, անասո՜ւն... Կյանքս խորտակեցի՜ր:
Իսկ ես լսում եմ.
- Չամուսնանա՜ս, հանկարծ չամուսնանա՜ս:
Վերջին խմբագրող՝ Lem: 17.02.2012, 17:13:
anahit96 (17.02.2012), einnA (18.02.2012), Lusinamara (17.02.2012), Ripsim (17.02.2012), Մինա (18.02.2012), Նուշություն (20.02.2012)
Տեսնես ո՞ր պահից են ավտոբուսի ու մարշուտկի վարորդները հասկանում, որ է՜լ տեղ չկա… Էսօր առավոտը երեք վարորդ հասկացել էին, զարմանալի էր,, դասից ուշացա
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Ձանձրալիաաաաա
Միայնակ ուրախանալը փոքր-ինչ տխուր բան է:
Երբեք չէի պատկերացնի, որ էսքան նվնվան կլինեմ ոչ թե ֆիզիկական ցավի, այլ դրա անզորությունից բխող անհարմարությունների նկատմամբ:
Մռնչալ եմ ուզում` իսկական ու բարձր ու երկար:
վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...
Agni (18.02.2012), E-la Via (18.02.2012), Lusinamara (18.02.2012), My World My Space (18.02.2012), Smokie (20.02.2012), Ժունդիայի (17.02.2012), Ինչուիկ (21.02.2012), Մինա (19.02.2012), Նաիրուհի (18.02.2012)
Գրողը տանի, երբ պատճառ չկա` պատճառ հորինիր: Միայն թե մի հանձնվիր:
Կամ էլ կիսատ մի հանձնվիր: Կամ պայքարիր ամբողջությամբ` մոռանալով հանձնվելու մասին, կամ ամբողջությամբ հանձնվիր:
Միայն թե կիսատ մի թող:
Հեռացողներին ճամփան չի ներում:
Zulo
Agni (18.02.2012), Chilly (18.02.2012), einnA (18.02.2012), Freeman (18.02.2012), keyboard (19.02.2012), Lusinamara (18.02.2012), Nare-M (18.02.2012), Ripsim (19.02.2012), Smokie (18.02.2012), Tig (20.02.2012), unknown (18.02.2012), Անտիգոնե (19.02.2012), Արէա (18.02.2012), Ինչուիկ (21.02.2012), Մինա (19.02.2012), Նաիրուհի (18.02.2012)
Կան մարդիկ, ում թվում է, որ Ակումբում ինչ-որ բան գրելով մի մե~ծ լավություն են անում... այ որ հարցնես ո՞ւմ են անում էդ լավությունը՝ դժվար թե հիմնավոր պատասխան ստանաս... ու էդ նույն մարդիկ մոռանում են, որ իրանք գրել են իրանց մտքերը, կարդացել են հարյուրավոր ուրիշներինը, արդյունքնում իրանք շահել են, արդյունքում իրանք պարտք են՝ ինձ, քեզ, Ակումբին... Ու իրենց պարտքը չեն ուզում վերադարձնել... է~հ, դուք գիտեք...
Freeman (18.02.2012), Lusinamara (18.02.2012), unknown (18.02.2012), Մինա (19.02.2012)
Վերադառնում են հեղափոխական ռոմանտիկայի ժամանակները
Իսկ Ֆեյսբուքում որոշ մարդիկ Մաշտոցի այգու համար պայքարողներին օտարամոլ ու ծախված անվանեցին։ Կայֆ ա ։Դ Խոսք եմ տալիս՝ հենց մեր գինը վճարեն՝ կկիսվենք, ախպերափայ կտանք ։Դ
էսօր չեմ կարողանալու այգի գնալ. իմ տեղը գնացեք, էլի։ Տեղս դատարկ չթողնեք։ Մինչև կիրակին գա՝ սպաս սարքեմ, տաք-տաք հասցնեմ սառչող ընկերներիս...
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Հատված իմ ու Հայկի զրույցիցH.a.y.k.o.-ի խոսքերից
............................................................................................................................................ ............................................................հենց կետ տեսա, քեզ հիշելու եեեեեեեմ
............................................................................................................................................ ............................................................
............................................................................................................................................ ............................................................
..................................................................................................................................
Էս քեզ 730 հատ կետ:Ամեն օր մեկին կնայես կհիշես:
Նամակների ջնջմամբ զբաղվելիս հայտնաբերեցի, հավես էր
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Խարխլված հիմքի վրա ինչքան ուզում ես ամուր պատ կառուցի, մինույննա աննման պատդ մի թեթև քամուց էլ ճեղք կտա... հիմքը դնելիս հիմնովի են դնում
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
anahit96 (18.02.2012), CactuSoul (18.02.2012), E-la Via (18.02.2012), einnA (18.02.2012), erexa (18.02.2012), Lusinamara (18.02.2012), Meme (18.02.2012), Nare-M (18.02.2012), Ripsim (18.02.2012), Smokie (19.02.2012), Tig (20.02.2012), unknown (18.02.2012), VisTolog (18.02.2012), Արևհատիկ (20.02.2012), Գեա (18.02.2012), Դեկադա (18.02.2012), Ինչուիկ (21.02.2012), Մինա (19.02.2012), Նուշություն (20.02.2012), Ռուսա (18.02.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ