Եթե խնդիրը կարելի ա լուծել, ուրեմն պետք չի անհանգստանալ, իսկ եթե չի կարելի, անհանգստանալն անհեթեթություն ա: Էսքանը հասկանում եմ, բայց ո՞նց անեմ, որ ստացվի կիրառել:
CactuSoul (14.02.2012), E-la Via (13.02.2012), einnA (13.02.2012), Freeman (13.02.2012), Inna (14.02.2012), keyboard (13.02.2012), Lusinamara (13.02.2012), Ripsim (13.02.2012), StrangeLittleGirl (13.02.2012), Tig (13.02.2012), unknown (13.02.2012), Ինչուիկ (21.02.2012), Հայուհի (14.02.2012), Հարդ (14.02.2012), Մանուլ (20.02.2012), Մինա (15.02.2012), Նաիրուհի (13.02.2012), Ֆոտոն (13.02.2012)
Սուսանիկն ինձ ծանոթացնում է իր ընկերուհու հետ.
-Էս էլ իմ հորքուրն ա...ինքը...ըըը...էէէ... բանկուհի ա...![]()
Կյանք ա, ամեն ինց պատահում ա... (c) Սուսանիկ
Ameli (15.02.2012), armen9494 (16.02.2012), E-la Via (13.02.2012), einnA (13.02.2012), Inna (14.02.2012), John (13.02.2012), Lusinamara (13.02.2012), Moonwalker (13.02.2012), murmushka (14.02.2012), Nare-M (14.02.2012), Ripsim (13.02.2012), unknown (13.02.2012), Yevuk (13.02.2012), Ինչուիկ (21.02.2012), Հայուհի (14.02.2012), Հարդ (14.02.2012), Նաիրուհի (13.02.2012), Նարե91 (14.02.2012), Նուշություն (14.02.2012)
Հենց գալիս է նշանդրեքի, ամուսնության, կամ նման պաշտոնական որեւէ արարողության պահը, բոլորը ինչ-որ հիշում են, որ պետք է գովեն տղային ու աղջկան ու նշեն, որ նրանք իդեալական մարդիկ են: Ուֆ, չեմ կարողանում էլի, չի ջնջվում էս ուղեղիս միջից այն ինչ գիտեմ ծանոթ մարդկանց մասին: Հիշաչարություն չէ, ուղղակի չեմ սիրում, որ իրականությունը դարձնում են չգիտեմ ինչ, ու մոտս մի հակառակ բան է սկսվում՝ եթե իմ ներկայությամբ անընդհատ գովում են մեկին, մտածում եմ՝ այստեղ մի բան այն չէ:
Օրինակ, այսօր նշանդրեքի էի, որտեղ եւրեւի մի 5 հոգու էի ճանաչում, բայց փեսային որ հաստատ գիտեմ: Բարեկամներից մեկը ասաց, որ փեսան գանձ է, իր նման տղա շատ քիչ կա Հայաստանում: Հա բա, «ադամանդ» է. Փեսեն էս աղջկան զուգահեռ այլ ընկերուհի է ունեցել, անգամ գրեթե նշանվել է այդ աղջկա հետ, մատանի են գնել այդ աղջկա համար, հետո բնականաբար տղան չի կարողացել երկու աղջկան էլ բավարար ուշադրության արժանացնել ու մի աղջիկը հետ է տվել նշանը: Իսկ հիմա տղան նշանվում է մյուս աղջկա հետ, ում մատին դնում են այն մատանին, որը գնել էին նախորդի հետ:
Իսկ նոր հարսնացուն ոչ մի բան չգիտի... Չեմ ասում, որ երջանկություն չեմ ցանկանում, բայց ի սեր Աստծո, անթերի մի դարձրեք մարդկանց, հատկապես, երբ շատ լավ գիտեք, թե ինչ է եղել...գոնե լռեք...
Վերջին խմբագրող՝ Claudia Mori: 13.02.2012, 22:22:
Եթե ուզում ես հրաշք տեսնել, փորձիր ինքդ հրաշք լինել…
Arpine (14.02.2012), CactuSoul (14.02.2012), E-la Via (13.02.2012), Lusinamara (13.02.2012), murmushka (14.02.2012), My World My Space (14.02.2012), Ripsim (13.02.2012), Smokie (14.02.2012), unknown (14.02.2012), Գեա (13.02.2012), Հայուհի (14.02.2012), Հարդ (14.02.2012), Մանուլ (20.02.2012), Մինա (15.02.2012), Նաիրուհի (14.02.2012), Նարե91 (14.02.2012), Նուշություն (14.02.2012)
Առաջին անգամ կոնկրետ սիրո մասին գրառում անեմ...
Ես հիմա չգիտեմ, երջանիկ մարդ ե՞մ, որ գիտեմ էդ ինչ ա, թե՞ այնուամենայնիվ գլխիս փորձանք ա դառնալու: Չէ ես իսկականից կարող եմ վստահ ասել, որ գիտեմ, թե սերն ինչ ա (չխառնել սիրահարվածություն հետ): Սա մի ամիս չի, վեց ամիս չի, այլ տարիներ... Տարիներով քնել, զարթնել ու ունենալ եզակի վայրկյաններ, որոնցում դու մոռանում ես իրան (վայրկյաններիդ 10 տոկոսն ասենք): Ապագադ պատկերացնել մենակ իրա հետ, ուրիշը ինչքան էլ լավը լինի (մի գուցե ավելի լավը), տեղ չունենա քո պատկերացրած ապագայում: Ամեն հարցում նվիրված լինես իրեն, եթե իր հետ կապված ինչ որ բան լինի (թեկուզ փոքր բան), քո բոլոր գործերը թողնես (թեկուզ շատ կարևոր գործերը) ու գնաս իրա մոտ:
Թող մեծամիտ հնչի, բայց էն սերը որն էկել ինձ ա կպել, էդ ամեն մեկին չի գալիս ու էդքան տարի, համբերատար, բոլորը չի որ կարող են սիրել: Ես ասում եմ էն, ինչ տեսնում եմ շուրջս:
Դե ասեք, որ ես արժանի չեմ իմ սիրուն հասնելու, եթե կարող եք:
CactuSoul (14.02.2012), einnA (14.02.2012), Inna (14.02.2012), John (14.02.2012), laro (14.02.2012), Lusinamara (14.02.2012), murmushka (14.02.2012), Nare-M (14.02.2012), Smokie (14.02.2012), unknown (14.02.2012), VisTolog (14.02.2012), Yevuk (15.02.2012), Արևհատիկ (14.02.2012), Գեա (14.02.2012), Մինա (15.02.2012), Նաիրուհի (14.02.2012)
Ո՜նց եմ ուզում քեզ գրկել. գրկել ամուր- ամուր ու խոսել, դատարկվել, հանգստանալ.... ու դու ինչպես միշտ լսես համբերատար, մինչև վերջ ու ասես .«Ամեն ինչ լավ ա լինելու, չմտածես
»:
Էս ինչ տխուր եմինչի՞ ա ամեն ինչ էսքան բարդ, ինչի՞....Բայց քանի որ հնարավոր չի քեզ տեսնել, ստիպված եմ մի քիչ լացել, հանգստանալ ու սառը գլխով մտածել....Կարոտում եմ քեզ Սվետա ու սիրում եմ շատ....քո կարիքն եմ զգում ընկերուհիս
![]()
Lusinamara (14.02.2012), Smokie (14.02.2012), Մինա (15.02.2012)
Էն, որ ցանկացած աղջիկ արժանի չի երեքից ավելի շանսի, ինձ համար գոնե, պարզ էբայց դա ոչ մի կերպ չի նշանակում, որ ցանկացած աղջիկ արժանի է թեկուզ երկրորդ շանսին... Նենց որ պետք չի բաց թողնել առաջին ու երկրորդ շանսերը երրորդի հույսով. այն կարող է չլինել...
Ջ.Շ. անձնական դիտարկումների արխիվ, Գյումրի 2010թ.
Lusinamara (14.02.2012), Smokie (14.02.2012), Նաիրուհի (14.02.2012), Նարե91 (14.02.2012)
Ուղիղ երկու տարի է անցել այն օրից, ինչ իմ կյանքում մի շա՜տ կարևոր բան է փոխվել:
Այդ օրվանից ես ինձ ավելի ազատ եմ զգում, ավելի համարձակ եմ արտահայտում մտքերս: Ու ընդհանրապես այդ օրվանից հետո ես զգացի, որ աճում եմ, որ սկսում եմ ավելի շատ բան սովորել, ավելի լավ եմ ճանաչում ինքս ինձ:![]()
Այսօր ես երկու տարեկան եմ, ո՜նց եմ ես քեզ սիրում Դար ակումբ, ո՜նց եմ ես սիրում ձեզ բոլորիդ![]()
Գրողը տանի, մյուսներին նման չեմ: Տարբեր եմ: Ուրիշ եմ: Աննորմալ եմ:Ո՜նց եմ Ավգուստին հասկանում՝
![]()
CactuSoul (17.02.2012), E-la Via (14.02.2012), einnA (14.02.2012), keyboard (15.02.2012), Lusinamara (15.02.2012), Quyr Qery (16.02.2012), Ripsim (15.02.2012), Smokie (14.02.2012), Varzor (14.02.2012), VisTolog (14.02.2012), Արէա (15.02.2012), Գեա (14.02.2012), Ժունդիայի (14.02.2012), Մինա (15.02.2012)
Մեկա, ինչ ուզում եք ասեք, սերը խրոնիկական ծանր հիվանդությունա, գնալով հանգումա, բայց չի վերանում:![]()
E-la Via (14.02.2012), einnA (14.02.2012), keyboard (15.02.2012), Lianik (14.02.2012), Lusinamara (15.02.2012), Meme (15.02.2012), Nare-M (15.02.2012), Smokie (14.02.2012), unknown (15.02.2012), Valentina (14.02.2012), Varzor (14.02.2012), Արևհատիկ (14.02.2012), Ժունդիայի (14.02.2012), Մինա (15.02.2012), Նուշություն (15.02.2012)
Երբ ազապ ենք, ամենուր միլիոնավոր երջանիկ զույգեր ենք տեսնում:
Երբ ամուսնացած ենք, ամենուր միլիոնավոր երջանիկ ազապ մարդկանց ենք տեսնում:
Գժի դարում ենք ապրում:
Շնորհավոր բոլորի սիրո տոնը՝ անկախ կարգավիճակից:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
Arpine (14.02.2012), boooooooom (16.02.2012), E-la Via (14.02.2012), einnA (14.02.2012), Freeman (17.02.2012), helium (15.02.2012), keyboard (15.02.2012), Lianik (14.02.2012), Lusinamara (15.02.2012), murmushka (15.02.2012), My World My Space (14.02.2012), Nare-M (15.02.2012), Smokie (15.02.2012), StrangeLittleGirl (16.02.2012), unknown (15.02.2012), Valentina (15.02.2012), VisTolog (28.02.2012), Արէա (15.02.2012), Գեա (14.02.2012), Էլիզե (16.02.2012), Ձայնալար (16.02.2012), Մինա (15.02.2012), Նուշություն (15.02.2012)
-Բարև ձեզ: Հարգելի կասկածյալ, մենք օպերատիվ-քննչական բացատրական աշխատանքների գծով Ձեզ հետ ցանկանում ենք զրուցել: Խնդրում ենք անկեղծորեն ասել, դո՞ւք եք կատարել հանցանքը:
- Այո, քանի որ խոսք գնաց անկեղծությունից, միանշանակ պետք է խոստովանեմ, որ հանցագործությունը կատարել եմ ես...
Մամուլ.
...որտեղ տարված օպերատիվ-քննչական եւ բացատրական աշխատանքների արդյունքում նա խոստովանել է հանցանքը...
Այսօր տարբերբող օր եմ ունեցել, մի քիչ լավ, մի քիչ վատ, ավելի շուտ լավ
Այսօր առաջին անգամ ֆրանսերենի հետ ծանոթացա: Չգիտեմ ինքը ոնց, բայց ես տպավորված եմ: Շատ հաճելի ծանոթություն էր, հուսով եմ մենք դեռ երկար կշփվենք: Շատ ճկուն ու ինչու չէ գեղեցիկ արտասանություն ու հնչողություն ունի, մնում է յուրացնել:Ու մոռանալ որ R տառը «առ»ն ա
: Հեռախոսիս մեջի միակ ֆրանսերեն երգը՝ Je taime- ը արդեն մենակ չի լինի:
Բարի գալուստ իմ աշխարհ, Էսօր ուրիշ մեկն էլ էր ուզում ասեմ, բարի գալուստ իմ աշխարհ էն էլ արդեն տեղերը սպառվել էին
![]()
Վերջին խմբագրող՝ Arpine: 15.02.2012, 19:48:
"Non est ad astra mollis e terris via."
Էսօր առավոտը գնացել էի արյան անալիզ տալու: Դե քանի որ ես հլը փոքր եմ, անալիզներս տալիս եմ մանկական բաժնում
Գնացի, մի քանի երեխա կանգնած են, վայ, դուք պիտի էտ պստոների վիճակը տեսնեիք
Ամենաշատը մեջս մի պուճուր աղջիկ տպավորվեց: Ուրեմն մամայի հետ կանգնած էին հերթի մեջ, անընդհատ վախը սրտում ասում ա՝ "ինձի ցեն ծակելու...": Հասավ իրանց հերթը, մոտիկացան, հիմա չի ուզում նստի աթոռին ու անընդհատ ասում ա "Ցե, ինձի ցեն ծակելու"վաաաաաաայ պիտի տեսնեիք էդ երեխու ուրախությունը, երբ պարզվեց որ ուղեգիրը սխալ ա, իրոք ցեն ծակելու
խեղճ երեխեն ի՞նչ իմանար, որ մեկա՝ մի քիչ ուշ պիտի անեն
Հիմա իրանք գնացին, մի պուճուր տղայա կանգնած: Մոր ձեռքից բռնել ա, ձևա տալիս, թե չի վախում, բայց պատի ծեփ ա դառել, մի ոտքը դրել ա մյուսի վրա (հլը պատկերացրեք), մի ձեռքով բռնել ա մամայի ձեռքը, մյուսն էլ հետևում ա "պախկվացրել":
Ի դեպ՝ կյանքիս մեջ առաջին անգամ երակիցս նորմալ արյուն վերցրին, հալալ ա էդ բժշկուհուն![]()
Ինչ արագ են մոռանում մարդուն, ով այս ամենի ստեղծողներից ու զարգացնողներից է: Ասենք՝ շատերը չգիտեն, բայց ահագին մարդ էլ հո գիտի ու հիմա էլ ֆռֆռում ա: Ալարու՞մ են, չեմ հասկանում: Ամոթ է, ամոթ:
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Էջանիշներ