Չկա, չկա. ես էլ մտնեմ էս բողոքի ալիքի մեջ ու կարծիքաարտահայտվեմ:
Կարծում եմ բողոքել այդքան էլ չարժի, պարզապես ակումբցիների հին թայֆեն ֆորումային երկարաշունչ գրառումներից միգրացիա է կատարել դեպի ֆեյսբուքյան կարճուկոնկրետ սրամիտ ստատուսներին, որն ի դեպ նույնպես դեգրադացիա է ապրում, որովհետև ով չի ալարում (ինձնից բռնած) փիլիսոփայելու բիզնես է դնում իրա ֆեյսբուքի պատին:
Բացի էդ ակումբում ինչ թեմա ասես քննարկվել է՝ սկսած կարմիր խնձորից, մինչև թոշնած բանան: Աթեիզմից՝ սատանիզմ: Անեկդոտների հերն էլ ընդեղ ենք ենք անիծել, 21-րդ դարի ապարնիցիներն էլ շյուստրիացել են ու այլևս անհար է անեկդոտ հորինել նրանց մասին:
Տակը մնացել են սերիալները, որոնց թեմաների մուտք գործած անձանց թիվը, ի դեպ, գերադասում է ամենակարկառուն թեմաներին:
Ասածս ինչ է. սպառվել ենք գրեթե բոլորս: Ինչպես կասեր Քոչարյանի ժամանկվա Հայ Լուրը՝ «Մի քիչ համբերություն, և ամեն ինչ լավ է լինելու»:
Բացի դրանից էլ կեսից շատերն ամուսնացան, երեխեքի տեր դարձան ու ավելի քիչ են ուշադրություն դարձնում կամ ստեղծագործում:
Դե մենք էլ՝ նոր սերնդի մարդիկ, ստիպված տիպբեթից իջած քրմին բնորոշ միսծիկական մոտիվներով ապուշություններ ենք դուրս տալիս:
Մեջբերել
մնում է գտնել
), էդ աղջիկը նեենց լավնա,
Էջանիշներ