My World My Space ջան գիտես շատ հետաքրքիր է ես էլ ակումբի ու հատկապես քո ու մյուս ծանոթ անդամների մասին էի մտածումինչպես ասում են մտքերը կարող են լինել նյութական,շնորհակալություն ինձ հիշելու համար
My World My Space ջան գիտես շատ հետաքրքիր է ես էլ ակումբի ու հատկապես քո ու մյուս ծանոթ անդամների մասին էի մտածում
Դուք կարող եք ասել,որ ես երազող եմ,բայց ես միայնակ չեմ" (c) Ջոն Լեննոն
Don't spend time beating on a wall, hoping to transform it into a door
erexa (20.08.2011), Freeman (20.08.2011), Inna (20.08.2011), Mark Pauler (21.08.2011), Meme (21.08.2011), My World My Space (20.08.2011), Smokie (29.08.2011), VisTolog (20.08.2011), Արևածագ (20.08.2011)
հույսին պետք ա սկզբից սպանել, թե չէ մինչև վերջ խանգարելու ա...
Ariadna (20.08.2011), CactuSoul (20.08.2011), E-la Via (20.08.2011), einnA (20.08.2011), Freeman (20.08.2011), Katka (20.08.2011), Lem (20.08.2011), Mark Pauler (21.08.2011), Meme (21.08.2011), murmushka (23.08.2011), My World My Space (20.08.2011), Nadine (23.08.2011), SSS (22.08.2011), VisTolog (20.08.2011), Win Wolf (20.08.2011), Ամպ (21.08.2011), Արևածագ (20.08.2011), Էլիզե (20.08.2011), Հայկօ (20.08.2011), Մանանա (21.08.2011), Մանուլ (21.08.2011)
Փաստորեն ակումբում էլ պահապան հրեշտակ ունեմ
Բարությունը միակ զգեստն է, որը երբեք չի հնանում:
Հենրի Թորո
Magic-Mushroom (20.08.2011)
ինչի ա ուրիշների գրած "Լիլ"-ը ընդամենը իմ անունը, իսկ քո գրած "լիլ"-ը` հուզմունքի ալիք?
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
Փրկեք ինձ էս հայկական-համայնական-շամանական-մոգական ամեն շարժվող-շնչող բան պսակելու ավանդույթից...
Ահավասիկ փոքրիկ դրվագ մը...
Գնացել եմ խանութ ինձ համար կոշիկ գնելու: Վաճառողուհին իմ տարիքի աղջիկ էր /նա պեռվի վզգլյադ/: Փորձում եմ կոշիկները, վաճառողուհին ինչ որ մեկի հատ զմայլված խոսում է իր` հինգամյա որդու մասին /ամեն երեք րոպեն մեկ երեխու տարիքը շեշտում ա/:
Վերջը բարեգութ գտնվեց իմ հանդեպ` ուշադրությունը դեպի ինձ ուղղելով.
-Վա՜յ, սիրո՛ւն ա... բարձր ա կաբլուկը... դու տենց բարձր կարա՞ս հագնես…
Ես՝ համարյա թե ժպիտով.
-Հա, հագնում եմ...
Նա՝ թարմ ականջ գտած խոսողամոլ որսորդի տեսքով.
-Հա, ես էլ էի բարձր կաբլուկներ հագնում, մնչև երեխուս ծնվելը... ո՞ր թիվ ես դու...
Ես՝ "թե-քո-ինչ-գործ" տեսքով.
- Ութսունյոթ...
Նա՝ անկեղծ հետաքրքրություն արտահայտող դեմքով.
-Հա՞ իմ տարիքի ես... բա քանի երեխա ունե՞ս:
Ես՝ երգիծաբանը մեջս արթնացել էր.
-Նու, ո՛չ ամուսին ունեմ, ո՛չ էլ հոգապահուստ՝ գյուղում՝ տատի տանը մեծացող երեխեք...
Նա՝ կլՕՕՕրագույն աչքերով.
-Ոչի՛նչ, մի՛ մտածի, կամուսնանաս հլը... Դարդ մի արա...
Հիմա ասեի՝ "Բայց ամուսնանալը կյանքի նպատակ չի", կասեր՝ "Ինձ նախնձում ա, չպսակված ստերվա ա"
Դե արի էս անծանոթ "տնային կնիԳ" մտածելակերպ ունեցող պարմանուհուն բացատի, որ կյանքում "Ով ավելի վռազ կամուսնանա" մարաթոնից ավելի հետաքրքիր բաներ կան աշխարհում... Դե օրինակ` Էդգար Պո կարդալը...
Վերջին խմբագրող՝ Էլիզե: 20.08.2011, 15:25:
Կյանք ա, ամեն ինց պատահում ա... (c) Սուսանիկ
Ուզում եմ հաչալ քո խուլ ականջին ու ոռնալ դեմքիդ:
Ուզում եմ կծելով պոկել կեղտոտ փոչը քո:
Ուզում եմ թռնել այս խոր անդունդի վրայով, գրկախառնվել քեզ ու աղտոտվել հավերժ:
Ուզում եմ ցատկել բանտի պատերից, խառնվել քեզ հետ՝ դառնալով բորոտ:
Ուզում եմ քաշ տալ քեզ մամռակալած անկողինը իմ ու քարե բարձի վրա արյունդ խմել այլ ոչ թե քնաբեր մի թուրմ:
Ուզում եմ ներխուժել գինետունդ ու փակվել մինչև լույս:
Երբ ներխուժում եմ, ներխուժում եմ ամբողջովին...
Իսկ երբ մտնեմ՝ կհեղեղեմ ու կխեղդեմ քեզ:
Երազ տեսա էս գիշեր, էս գիշեր, էս գիշեր
Տեսա անհամար շան քածեր, կարապներ, կարապներ:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
Mark Pauler (21.08.2011)
Վերջերս ոնց եմ ձանձրանում խոսքիդ մեջ ենթատեքստեր փնտրող ու իրենց խոսքն էլ ենթատեքստերով արտահայտող մարդկանցից: Էն ջահել ժամանակներս ազարտ էի տեսնում էտ ամենում, մեկումեջ հետքրքրում էր, բայց հիմա նեռվերս չի հերիքում, ուզում եմ ասեմ` բալե՛ս, ես քո թայը չեմ, գնա՛ հեռվում խաղա:
Հ.Գ. Ինձ զգացի 78ամյա
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
էս անգամ ամեն ինչ երկար տևեց, մի շաբաթ չի, մի ամիս չի, արդեն մի տարուց ավել ա, երանի հասկանայի ինչից ա: Արդեն նոռմայա դարձել, բայց տենց չպետք ա լինի, ախր էս մարդու նոռմալ դրություն չի:
Ու յանիմ հանգստացած եկա քաղաք ու ամեն ինչ պիտի որ լավ լիներ, բայց արի ու տես, որ մի մարդու մի հատ բառը կարա սաղ հանգստիդ ու ներդաշնակությանդ վրա քար գցի:
Կգա էն օրը, երբ ես քեզ կասեմ, ամեն ինչ կասեմ, կասեմ ինչ եմ մտածել էս քսան տարիների ընթացքում քո մասին: Քեզ կհիշացնեմ դեռ 15 տարի առաջ ասացդ խոսքերը, որ մինչև հիմա տպվել են ուղեղիս մեջ, ու երևի սաղ կյանքս ինձ կհետապնդեն: Նենց եմ ուզում կամ ես չլինեմ, կամ դու չլինես, բայց մենք միաժամանակ չենք կարա լինենք, քանի դու կաս, ես չեմ կարա ինձ լավ զգամ, որովհետև դու ստեղծված ես նրա համար, որ ես ինձ վատ զգամ:
Ցավում եմ քո համար, որ դու տենցն ես, ու ցավում եմ իմ համար, որ ստիպված եմ քեզ հանդուրժել:
Էն օրը, երբ էլ չեմ հանդուրժի, կգնամ, առանց հետ նայելու կգնամ ու էլ չեմ գա...
mananart.blogspot.com
E-la Via (21.08.2011), Kita (21.08.2011), Mark Pauler (21.08.2011), Մանուլ (21.08.2011)
Հաճախ ակումբում ու ֆբ-ում կատարած գրառումները կարդալուց մոտս էնպիսի տպավորություն ա ստեղծվում, որ մարդիկ շատ լավն են։ Բայց դրանից աշխարհը հլա որ չի լավնանում, բարիանում։ Նույնիսկ ակումբն ու ֆբ-ն չեն լավնանում։
էսօր ամբողջ օրը շոկի մեջ եմ....
Անցնում եմ մեր կողքի հայաթով, 5-7,8 տարեկան էրեխեքը խաղում են: Ուրեմն հայաթում մեջտեղում գազոնատիպ բան կա, բորդյուրներով շրջապատված: Աղջիկները կանգնում են բորդյուրների վրա մոդելային քայլքով գնում-գալիս են, տղաները հեծանիվով գալիս կանգնում են, խոսում են հետներն ու տանում....
Ու՞ր ա մեր մանկության անմեղ խաղերը որ մեծերից թաքուն էինք խաղում...
My World My Space-ի խոսքերից
Ֆեյսում լամբադայի լինքն էին շեյր արել.... հիշեցի....
Մենք թաղում մի հատ խաղ ունեինք.... նենց խուժանոտ խաղ էր էն վախտվա համար....
Աղչիկները փախնում էին, մենք իրանց բռնում էինք.... տանում էինք պադյեզդ.... ու.... ստիպում էինք լամբադա պարել....
ամենալավ պարողին ասում էինք «Առաջին Սմբուլիկ».....
ո՜վ սարեր, մո՜վ, սարեր, մանկությունս հետ բերե՜ք....
Ameli (23.08.2011), Ariadna (21.08.2011), E-la Via (21.08.2011), einnA (21.08.2011), Freeman (21.08.2011), ivy (21.08.2011), Kita (22.08.2011), Lusina (21.08.2011), Lusinamara (21.08.2011), Mark Pauler (21.08.2011), Meme (23.08.2011), Nadine (23.08.2011), Nare-M (21.08.2011), Skeptic (21.08.2011), SSS (22.08.2011), Արէա (21.08.2011), Արևածագ (22.08.2011), Գեա (21.08.2011), Էլիզե (21.08.2011), Ժունդիայի (21.08.2011), Ինչուիկ (23.08.2011), Հայուհի (21.08.2011), Նաիրուհի (23.08.2011)
Էն մարդիկ, ովքեր թեմա չունեն ու խոսակցության ժամանակ պարտադիր հարցնում են ձեր մոտ անձրև գալիս ա թե չէ, դրանք երկնային արքայությանը չեն արժանանա:
Դրախտում եղանակը միշտ արևոտ է ու երբեք չի անձրևում:
Վերջին խմբագրող՝ Ժունդիայի: 21.08.2011, 22:10:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
anahit96 (23.08.2011), Ariadna (21.08.2011), E-la Via (21.08.2011), einnA (21.08.2011), Freeman (21.08.2011), ivy (21.08.2011), Kita (22.08.2011), Lusinamara (21.08.2011), Mark Pauler (21.08.2011), Meme (22.08.2011), Moonwalker (22.08.2011), My World My Space (22.08.2011), Գեա (21.08.2011), Դեկադա (22.08.2011), Ինչուիկ (23.08.2011), Հայկօ (22.08.2011)
Բայց էս կնանիք սորտ են:
Սթրեսային ինպոտենցիա մոտները երբեք չի լինում: Չեն ճաղատանում: Ունեն իրենց միջազգային օրը: Կարողանում են ոտքը ոտքին գցած երկար ժամանակ նստել, որովհետև չի ցավացնի: Շորի գույն կարող է լինի այնքան վարդագույն, որքան կապույտ:
Ունեն առավելություններ գիշերային ակումբներում, դիսկոներում ու ընդհանրապես՝ ամենուր: Տարիքը երբեք չի խանգարում սեքսուալ պոտենցիային: Եթե դավաճանվում են, ապա դառնում են զոհ: Եթե դավաճանում են նրանց տղամարդը դառնում է կոտոշավոր:
Միշտ գիտեն, որ երեխան իրենից է: Չեն փակում հաշիվը, շատ-շատ՝ կիսվում: Կարող են ընկերուհու ծոցը հանգիստ քնել ու չլինել լեզբուհի:
Նախագահի կինը առաջին տիկինն է: Կին նախագահի ամուսինը՝ ոչինչ էլ չէ: Նրանք դուրս են գալիս զվարճանալու, այլ ոչ թե մեկին կպցնելու ու դա հետևանք է:
Ու ամենավերջում. կարողանում են անել այն ամենը, ինչ անում է ցանկացած տղամարդ. միայն որոշակի դետալով՝ բարձրակրունկ կոշիկներով:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
Ameli (22.08.2011), anahit96 (23.08.2011), Ariadna (22.08.2011), E-la Via (22.08.2011), erexa (22.08.2011), Freeman (22.08.2011), John (22.08.2011), Lusinamara (23.08.2011), My World My Space (22.08.2011), Rammstein (01.09.2011), Smokie (29.08.2011), SSS (23.08.2011), Աթեիստ (23.08.2011), Արևածագ (22.08.2011), Գեա (22.08.2011), Դեկադա (22.08.2011), Լուսաբեր (22.08.2011), Մանանա (23.08.2011)
Ով կմտածեր, թե լիքը երթուղայինի մեջ երեկ տրամս տենց բարձր կլիներ…
Երթուղայինը մոտեցավ, հայհայ էր բարձրանայի, մեկ էլ ու՞մ տեսնեմ, ո՞վ ձեն տա, որ լավ լինի, ինչպես ասում են՝ «նախկինս»: Ո՛չ սիրտս թրթռաց, ու ո՛չ էլ խառնվեցի, մի լավ ժպտացինք իրար երեսի, բարևեցինք, ջենտլմենություն էլ արեց
Բայց ինչի՞ շեղվա թեմայից. այդպես՝ մի քանի վայրկյանանոց պատահական հանդիպման ազդեցությունից դուրս չէի եկել, երբ նկատեցի, որ երթուղայինում հնչում է «ամենալավը դու ես…», դե բա իհարկե, ամենալավը ես եմ
Սերը չի վաճառվում, ստավկեք չի ընդունում, ավելին այն բիզնես չէ։ Սերը ամենամաքուրն է։ Ու թեպետ վերջում միշտ էլ տվողը մտածում ա որ ավելին ա տվել քան ստացել, և հակառակը, միևնույն ա սերը միակն ա, որին փոխարինող դեռ չեն գտել...
...Տղաս երեք կամ չորս տարեկան էր։ Մի անգամ բարկացրեց, նույնիսկ խփեցի։ Պատի տակ կանգնած լացեց, լացեց, հետո եկավ գրկեց ու ասեց.
- Ինչքան էլ ծեծես, մեկա քեզ սիրում եմ։
...ես ոնց եմ ուզում չուշանամ « քեզ սիրում եմ» բառերն ասելուց...
Ameli (23.08.2011), anahit96 (23.08.2011), CactuSoul (23.08.2011), E-la Via (23.08.2011), Freeman (23.08.2011), John (23.08.2011), Kita (23.08.2011), Lusinamara (23.08.2011), matlev (23.08.2011), Meme (23.08.2011), murmushka (23.08.2011), Nare-M (23.08.2011), Yellow Raven (23.08.2011), Էլիզե (23.08.2011), Ժունդիայի (23.08.2011), Ինչուիկ (23.08.2011), Հայուհի (24.08.2011), Նաիրուհի (23.08.2011)
Չնայած իրենց բոլոր թերություններին,մարդիկ ամենից շատ արժանի են սիրո...
E-la Via (23.08.2011), Lusinamara (23.08.2011), Meme (23.08.2011)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
'
Էջանիշներ