Անկապ օրագիր

[Chuk]

Լուսացույցի կարմիր լույսը մեզ զգուշացնում է կանգնել: Կանգնում ու սպասում ենք կանաչելուն: Մենք ենք և մի տղամարդ:
Ուղղահայաց փողոցի թվալուսացույցը մեզ հուշում է, որ դեռ 25 վայրկյան պետք է սպասենք: Սպասում ենք:
Դիմացի մայթին մի ծերուկ է: Սուր մորուքով, սովետի ժամանակվա դասական ինտելիգենտի, պրոֆեսորի արտաքինով:
Նայում է մեզ, ձեռքերը բարձրացնում է վեր ու կարոտած գոռում է. «Ի՛շ-խա՜ն»:
«Երևի խենթ է», - մտածում է մեզնից յուրաքանչյուրը:
Ձեռքերն իջեցնում է ու խաչում, հայացքը հառում է գետնին: Երկու վայրկյան անց ձեռքերը նորից է բարձրացնում վեր, դեպի երկինք, ու նորից կարոտած գոռում. «ի՛շ-խա՜ն»: Նորից խաչում է ձեռքերը ու նորից հայացքը հառում գետնին: Երկու վայրկյան անց կրկնում է..

Կանաչ լույսին սպասող մարդիկ արդեն ավելացել են: Կան ջահել աղջիկներ, ովքեր անամոթաբար ծիծաղում են ծերուկի վրա:
Կա մի տարեց կին, որ տխուր քրթմնջում է «Խեղճը գժվել է»:
Մյուսներս ավելի շատ լուռ նայում ենք:

Կարմիր լույսը փոխվում է, վառվում է կանաչը:
Անցնում ենք փողոցը:
Ծերուկը մյուս մայթին կանգնած մեզ է սպասում:

Հիշու՞մ եք, ասում էի, որ կողքներս մի տղամարդ էր կանգնած: Ողջ ընթացքում լուռ ու զուսպ նայում էր Ծերուկին: Փողոցն անցնելուն պես մոտենում է նրան:
Ծերուկը ձեռքերը մեկնում է.
- Իշխան ջան, տղաս, կարոտել էի...
- Հայրի՛կ...
Փաթաթվում են:

[Claudia Mori]

Գժանոց…

Նահապետական սովորական ընտանիք, որտեղ բոլորը մտահոգված են իրենց ընտանիքի հոգսերով, որտեղ հայրիշխանություն է ու տղաների դաստիարակությունը եւ նրանց ամեն ինչով ապահովելը ընտանիքի բոլոր անդամների պարտականությունն է:

Կոնկրետ հիմա ամբողջ ընտանիքի ուշք ու միտքը մեծ տղայի բանակում երդման արարողությունը պատշաճ կարգով ապահովելն է՝ խորոված, խաշլամա… ու նման կարգի խոսակցությունների մեջ հայտնվում է Նարեն՝ տան միակ աղջիկը՝ մի երեխա, ով լսում է ռոք, նվագում է դաշնամուր, զբաղվում է բնապահպանությամբ, նկարում է երկրաչափական պատկերներ, երազում է դառնալ ճարտարապետ ու կտրվել աշխարհից կտրված իր մարզային քաղաքից ու, որպես կանոն, հասնում է իր նպատակներին:

Մեկ էլ այդ ճուտոն նստում է դաշնամուրի մոտ ու ամբողջ տնով բղավում են.

-Նարե՜, մի՛ նվագի:

Նարեն անհողդողդ քայլում է դեպի դաշնամուրը, բացում է նոտաները:

-Նարե՜, չէ՛:

Նարեն սկսում է «Կնոջ բույրը» հանրահայտ ֆիլմի երաժտությունը, անցնում է«Ամելիի» վալսին, դասական գործերի…

Հորաքույրը ու մայրը հույսները կտրած փախնում են սենյակից այգի: Փոքր եղբայրի նյարդերը հատում են ու սկսում է մտածել, թե ոնց խանգարի Նարեին: Ձեռքը տանում է հեռուստացույցի հեռակառավարման վահանակին, հետո մտածում է, որ ավելի լավ բան կա ու դուրս է գալիս սենյակից, մի քանի վայրկյան հետո վերադառնում է մայրիկի կաթսաների սեւ եւ մոխրագույն խուփերը ձեռքին ու սկսում շրխկացնել:

Ծիծաղ է բարձրանում, տատին զայրանում է ու, թողնելով ճանճ սատկացնելու զբաղմունքը, ընկնում թոռան հետեւից:

Տատիին էլ են աքսորում հողամաս: Եղբայրը հետ է գալիս ու սկսում նորից շրխկացնել իր գործիքով, մեկ էլ զգում է, որ կարող է ավելացնել հարվածային գործիքներ քրոջ արվեստին:

Որոշում են միասին մշակել Ռուբեն Հախվերդյանին, անցան Սերժ Թանկյանին…

Մտածում եմ 10 րոպեում 3 հոգու աքսորեցին, իմ վերջը ինչ է լինելու, մեկ էլ Նարեն բղավում է՝

-Կա՜ր, շրթհարմոնդ բե՜ր…

[Universe]

Զարմանում եմ, ու գիտե՞ս ինչի,որ մարդիկ իրար նկատմամբ էտքան անտարբեր են: Ասե՞մ ինչու... հիմա հիմա...

Էսօր (արդեն երեկ) երեկոյան ժամը 9.30-10.00 ի սահմաններում անցնում եմ մետրո բարեկամության մոտով, ու քանի որ հավես չկար իջնեի անցումի տակով, ասեցի վերևով անցնեմ անցումը: Հասա մյուս մայթ՝ բաղրամյանի մայթ, ու հենց էտ անկյունում մի 50 ին մոտ մարդ էր ընկած, հագուկապը հաստատ բոմժի չէր, նորմալ ու մաքուր, ու նրա շուրջն էին հավաքվել մի 3-4 հոգի երիտասարդ:

Բնականաբար անտարբեր չմնացի ու հարցրեցի թե ի՞նչա եղել, մեկ էլ մի հոգի պատասխանեց (իմ տարիքի տղա էր) որ ինֆարկտա խփել մարդը տեղում մահացելա:
Հիմա զանգել են շտապ-օգնություն ու ասում են որ մարդա մահացել: Հարցրեցի էլ, ասեցի.- Ո՞վա ասում որ մահացելա, Ի՞նչ գիտեք այ տղեք ջան, տղերը սառած նայեցին ինձ, զգացի որ ոչ մեկոչ մի բանից խաբար չի: Հա դե ի՞նչ անեի... Կռացա, հենց տենց առանց շարժելու պուլսը փորձեցի ստուգել, արա այ ախպեր ջան, իմ պուլսից ավելի լավ էր խփում, հեռախոսիս լույսով բիբերն էի ուզում ստուգել ու էտ պահին վատացած մարդը աչքերը բացեց ինձ նայեց: Հիմա էս մարդուն ասում եմ ,- Խմած ե՞ս հոպար, ու էս մարդը էնքան օյաղ էր, որ մեկից մեկ ու չոտկի հարցիս պատասխանեց ասեց ,- Հա

արա ասում եմ այ ձեր ցավը տանեմ,էս մարդը մեռած չի, զանգել ասում եք մարդա մեռած, կողքից էլ ով անցնումա լրիվ անտարբեր, լրիվ բանի տեղ չդնելով...

Մի խոսքով, շատ չերկարացնեմ... ասածս ինչա,որ ի՞նչ անտարբեր են դարձել մարդիկ մեկը մյուսի նկատմամբ, կողքները մեռնես վրեդ չեն նայի, վատանաս էլ՝ մեռածի տեղ կդնեն կանցնեն...

Այ դարդ ու ցավեր, աստված չանի մի օր մեկնումեկիդ ծանոթի, բարեկամի կամ հենց էտ մեկնումեկիդ հետ տենց բան պատահի... ո՞նց կնայեք նույն ձև անտարբեր մնացողներին:


Բայց որ էտ բիձու փոխարեն փող քցած լիներ, իրար մամա կլացացնեին որ առաջինը փողին հասնեն

Լավ է, գոնե ձևացրա թե անտարբեր չես մարդ արարած...

[Ժունդիայի]

Զնգգ, զնգգ...
-Ալո´...
«Գրող ու սև մա՜յ, Սևանատակ լինես, Վանատակ լինես»:

[Artgeo]

Թեմա՞ ես ուզում բացել... Ես վաղուց բացել եմ

[John]

08.06.2007 15:43 Սիրո Խոստովանություն

Մեր հերթական հանդիպումից հետո կզգամ, որ սիրում եմ ՆՐԱՆ… եթե նույնիսկ այդ պահին իմ սերը փոխադարձ էչէ, ապա ևս մի քանի հանդիպում անց այն ԿԴԱՌՆԱ փոխադարձ… ինչպես որ ես, այնպես էլ ՆԱ կհասկանանք, որ սիրում ենք միմյանց… էլ ի՞նչ խոսքեր են անհրաժեշտ… նման պետքերում ամեն ինչ ավելի պարզ է, քան ապակու վրայով դեպի ներքև սլացող անձրևի կաթիլը… գուցե հերթական հանդիպման ժամանակ փորձեմ առօրյա թեմաներից մեկից անցում անել դեպի ՄԵՐ զգացմունքերին… Բնականաբար կսկեմ անվստահ տոնով.
-Գիտես, …(դադար 5-6 վայրկյան… լսում եմ միայն սրտիս զարկերի ձայնը)
-Գիտեմ…
ՎԵՐՋ ամեն ինչ արդեն պարզ է… ոչ մի ավելորդ բառ…

Էս ե՞րբ ծերացար, եղբա՛յր… ախր դու իսկապես հավատում էիր քո երազին))) 4 տարում ծերացար… էլ չես հավատում… կյանքն է ստիպել... է՜խ…
Իզուր չի ասում Մեծն Սևակը. «Ծերանում ենք Պարույր Սևակ, ծերանում ենք սիրելիս…»:

[Ապե Ջան]

Եկեք ձմերուկ ուտենք: Հա հա, հենց էս առավոտ գիշերով:
Էս ինչ շոգ ա անում, որ ես անգամ չեմ կարողանում քնել:

[Lem]

Լիներ մեկը, ուժեղ ու մեծ մեկը, գրկեր ինձ ու ասեր. «Մի վախեցիր, փոքրիկս»...
Ու թքած, թե փոքրիկ չեմ, ոչ էլ, առանձնապես, վախենում եմ:

[Smokie]

Չեմ կարող, չեմ կարող չմտածել այդ մասին, սովորել եմ արդեն: Նեղված եմ, ինձ միշտ էդ տխուր մտքերն են այցելում: Տարօրինակն էլ այն է, որ էդ մասին մտածելուց հոգիս էդքան փոթորկված չի, ընդհակառակը հանգստանում եմ մի տեսակ: Կարող ա՞ ես մազոխիստ եմ:

[Նարե]

Հարցազրույց Բիլայնի գրասենյակում…
Աղջիկ- Բարև Ձեզ, ինձ կարա՞ք էնննն վիվասելի քարտերից տաք
Օպերատոր- ո՛չ, այստեղ միայն Բիլայնի քարտեր են վաճառվում:
Աղ.- բա էտ ո՞րնա, էտի արմենթելնա
Օպ.- այո՛
Աղ.-իիի էսքա՞ն հերթի մեջ էլ պիտի սպասեմ
Օպ- /ապշահար հայացք/
Որից հետո օրիորդը իրենից շատ ու շատ գոհ թողեց և շորորալով դուրս եկավ Բիլայնի գրասենյակից:

Հ.Գ. իսկ ես կարծում էի այսպիսի դեմքերի կարելի է տեսնել միայն մեր սերիալներում:

[Գալաթեա]

Ծխել եմ ուզում:

[erexa]

Ուրեմն՝ երկար ապրելու համար նոր մեթոդ եմ գտել: Եթե ուզում եք երկար ապրել, էս պահից սկսած աջ ու ձախ վատություն արեք,որ Աստված պապիկը ձեր գլխին մի փորձանք չբերի:

[Գեա]

կեցցե կյանքը

[Էլիզե]

Չեք պատկերացնի՝ ո՜նց եմ սիրում ամառը. իր բոլոր դրսևորումներով՝ շոգ, կրակ, + 10000 C, Վարդավառ, Չվարդավառ... մեկ է՝ սիրում եմ...


Հ.Գ. Էսօր Սուսանիկը 7-9 անգամ մի դույլ ջրի ու իմ գլխի մասնակցությամբ գլուխլվաս կազմակերպեց

[John]

Թվերը մարդիկ են… չե՞ս հավատում))) զույգ թվերը տղաներն են… կենտ թվերը՝ աղջիկները… պարզ թվերը… կենտ թվեր են … թվեր կան՝ գումարվում են իրար, ստացվում է մեկ ուրիշ թիվ)) թվերը ՀԱՆՎՈՒՄ են՝ ուրիշ թիվ է ստացվում… թվերը ԲԱԺԱՆՎՈՒՄ ԵՆ, բայց մեկ ա էլի ընթացքում ուրիշ թիվ ա ստացվում… թվերը բազմապատկվում են՝ ու էդ թվերը չինացիներն են… մարդիկ էլ թվեր են… մեկը կենտ, մեկը զույգ, մեկը կենտ ու պարզ, մեկը զույգ ու բաղադրյալ…