Ինչ լավնաաաաա կյանքը,իր բոլոր երջանիկ գույներով՝ծիածանի գույներով
Չէէէ,էն վարդագույն ակնոցներով չեմ,առանց դրանց էլ ես գունավոր եմ տեսնում աշխարհս՝ երբ երազում եմ,կամ էլ թեկուզ տխուր եմ...
Ու էդ հիմա է էդպես դարձել,ու ուրախ եմ դրա համար,շաատ շաատ....
Սիրում եմ էս գույնզգույն ու ուրախ կյանքը բոլորի հետ:
ասումա պետքա չ՛դժգոհես, որ լավ լինի ամեն ինչ!!!
....բլա, բլա, բլաաա՝
Հը՞մ, տեսնես այս բույրը ումն էր: Աաա հիշեցի…
Օծանելիքնե՛ր, օծանելիքնե՛ր… չէ ես այն աղջիկներից չեմ, որոնց համար օծանելիքը առաջնային է, այդ առումով մի տեսակ անտարբեր եմ, անտարբերությունս մեկ-մեկ հասնում է օծանելիքներին բացասական վերաբերվելու աստիճանի:
Օծանելիք- արհեստականություն
:
Մեկ-մեկ էլ օծանելիքները տրամադրություն փչացնելու աստիճան վատն են դառնում ինձ համար. փողոցով անցնում ես մեկ էլ… մեկ էլ այն բույրը, այն մարդու, որին ամիսներ շարունակ ուզում ես մտքիցդ հանել, թվում է արդեն մոռցել ես, ու մեկ էլ այդ բույրը…տհաճ է, տհաճություն է բուրում անմեղ անծանոթից, ու կամ էլ այն բույրը, որի տերը քեզ համար թանկ է, բայց կողքիդ չէ ու անչափ կարոտել ես, ի՞նչ, հիմա վազես այն անծանոթի հետևից ինչ է թե հարազատ մեկին է հիշեցնու՞մ, ծիծաղելի է, իսկ ավելի ճիշտ՝ տխուր: Տհաճ ու տխուր, հաճախ էլ ինքդ ես մյուսներին տհաճություն ու տխրություն պատճառում:Մաքրությունը լավ բան է: Ամեն մեկն իր բույրն ունի, իր նման յուրահատուկ, ու այն միայն ամենամոտ մարդը գիտի, ու երբեք այն չես զգա փողոցում՝ անծանոթի կողքով քայլելիս, ինչ լավ է չէ:
Մաքուր եղեք ու "տհաճություն մի բուրեք"
Мы, красивые женщины, обязаны казаться глупыми, чтобы не беспокоить мужчин.
Норма Джин Мортенсон
Երեխե՜ք... էս ինչ լավ բան է արձակուրդը...
Օրվա քսանչորս ժամից քսանութը Սուսանիկի հետ տուն-տունիկ խաղալով է անցնում
Կյանք ա, ամեն ինց պատահում ա... (c) Սուսանիկ
Երևի բոլորի կյանքում մի էտապ կա, կարծես մաֆիա լինի: Մի ագամ ընկնում ես ու պռծում չունես էդ լպռծուններից: Էական չի ինչ դիրք ես գրավում այդ հասարակարգում, ամենաուժեղն ես, թե ամենաթույլը. միևնույն է դու պռծում չունես: Ուզում ես գաղտագողի փախչել, մեկ է քեզ բռնում ու հետ են բերում: Միևնույն է, ուզում ես չքվել, սակայն հիշում ես որ ժամանակին էդ մաֆիայի կերակրատաշից դու ել ես օգտվել, ու այս անգամ ինքդ քո կամքով ես վերադառնում ճանապարհի կեսից: Չես կարողանում գլուխդ հանգիստ դնել բարձին ու քնել, որովհետև հիշում ես, որ ժամանակին երդում ես տվել, որ լոյալ ես լինելու նրանց ու այդ փաստը ստվերի նման հետևում է քեզ ամենուր:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
Claudia Mori (20.07.2011), Freeman (20.07.2011), John (21.07.2011), My World My Space (21.07.2011), Ինչուիկ (21.07.2011), Կաթիլ (23.07.2011), ՆանՍ (21.07.2011)
Խելացի թշնամին կես բարեկամ է...
Lusinamara (21.07.2011), Tig (21.07.2011), Ֆոտոն (24.07.2011)
Այ որ շա՜տ հարստանամ, կարելի ա մի հատ հատուկ տուն ունենալ (դժվար թե էնտեղ բնակություն հաստատեմ, բայց հաստատ ժամանակ առ ժամանակ կգնամ ապրելու), որի ինտերիերի դիզայնը (չնայած՝ էքտերիերինն էլ, ինչո՞ւ ոչ) H. R. Giger-ին կհանձնարարեմ
••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Լսել եմ՝ երազելը վնասակար չի
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Տրաքում եմ «աղքատ եմ, համա հպարտ եմ» մտածելակերպ ունեցող մարդկային տեսակներից: Սեփական եղունգ չունեն՝ գլուխները քորելու, բայց քեզ ստիպում են սև իկռա ուտես ամեն առավոտ: Սև իկռա չեմ ուտում, որվհետև կարմիրով ել եմ կարողանում յոլա գնալ:
Լեննականցին մի լավ խոսք ունի, ասում է «Ինշխ է յոլո՜վ ես, հորդ տունն էիր տեսել սև իկռա»:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
Էհ Սովետ, Սովետ, ինչո՞ւ փլվեցիր:Ինչ լավն էին քո երշիկները, Սովե՛տ: Բա քո էժան շաքարավա՜զը: Լենին պապիի գլխով հոկտեմբերիկների շքանշանները, հին փողոցներն ու տները՝ մթում կորած, անհյուրընկալ, բայց անհաս փառքի ճանապարհին նայող... Է՜հ, ո՞ւր են մեր բակի շները, կատուները, առնետները: Բոլորը մեծացան, կորան, կերվեցին, Գուրչենկոն ու Տոլկունովան մեռան... Մարդիկ փոխվեցին. ինչ-որ նոր մարդիկ են, երիտասարդ, Սովետի պանիրն ու պահածոները չկերած... Ո՞ւր էր, ժամանակը հետ տայինք, մի կորած-անհետացած փողոցում քայլեինք՝ Լենինի գլխով շքանշանները խփած, կոպեկանոց հացերը ձեռքերիս, կեֆիրի շշերը գործած պայուսակներում, ու երգե՜ր Տոլկունովան՝ Носики-курносики:
Ինչ լա՜վն էր Սովետի երշիկը:
Վերջին խմբագրող՝ ars83: 22.07.2011, 13:52:
Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)
Արսի՝սրան նախորդող գրառումը դարդերս իրար տվեց...
Ա՜խ, դասարանիս քեֆերը հիշեցի.. մենք , շա՜տ քեֆչի դասարան էինք է... երկու պաչկա պեչենի էինք առնւոմ, 4 շիշ կոլա ու մեկնումեկիս տանը հավաքված հո չէինք տժժում
Պարում էինք, երգում էինք, պանտամիմա ու մտքի բլոտ էինք խաղում...
Ի՜նչ նոստալգիկ ու ռոմանտիկ էր այդ ամենը...
Ոնց փոխվեց... ինչ դառավ, ուր կորան ոսկե օրերը...
Մնաց մենակ մոխրագույն, դառը ներկան իր անհետաքրքիր, անպեչենի իրականությամբ...
Է՜խ...
Վերջին խմբագրող՝ Գալաթեա: 22.07.2011, 14:09:
Ariadna (22.07.2011), Arpine (03.08.2011), ars83 (22.07.2011), CactuSoul (22.07.2011), Claudia Mori (22.07.2011), Inna (22.07.2011), Kita (22.07.2011), murmushka (22.07.2011), Nare-M (22.07.2011), Smokie (23.07.2011), Yevuk (24.07.2011), Նաիրուհի (22.07.2011), Ռուֆուս (22.07.2011), Սլիմ (23.07.2011)
Ծնունդից - ծնունդ հիշելը էնքան ա շատացել, որ երբեմն ցանկություն ա լինում մեռնելու, որ լրիվ մոռանան...ու սկսես հանգիստ ապրել։
Claudia Mori (23.07.2011), Freeman (22.07.2011), Inna (23.07.2011), Yevuk (24.07.2011)
Հարութ ՓանոսյանԱյս մարդու անունը չի ծեծվում հեռուստատեսությամբ, ոչ էլ «սուտ ազգագրագետների» կողմից: Իրան գիտեն օրինակ իմ տատին, պապին ու իրանց նման մարդիկ, ովքեր միանգամից մեկ արձագանք են տալիս.
-Հաաաա՜, ուստա Չալեի հետ ե՞ս…(Սա մի կերպար է, որը նա մարմնավորել է «Ակունք» խմբի կազմում, երբ դեռ երիտասարդ է եղել)
Ինքը սեփական PR-ով չի զբաղվում, բայց ակնհայտ է, որ ինքն այսօր մեր ազգագրության մեջ Կոմիտասի պես արժեք ունեցող Հայրիկ Մուրադյանի ողջ մնացած աշակերտներից մեկն է, ումից ինչքան հնարավոր է պետք է քաղել իրական ու չփոփոխված մեր մշակույթը:
Այսօր հերթական օրերից մեկն էր, որ ընկեր Հարութը կիսվում էր գիտելիքներով, մեկ էլ լրագրողական խելքիս փչեց հարցեր տալ՝ ճանապարհը երկար էր…
Նախ նկատեցի, որ քթի տակ Հախվերդյան է երգում: Հետո ասաց` այ մարդ ամբողջ կյանքս Հախվերդյան եմ լսում, ընկերս է, Lady Gaga չունե՞ք
Այստեղ ծիծաղ սկսեց մեր՝ ջահելներիս մեջ, այս մարդը փայլուն հումոր ունի, բայց մեկ էլ լուրջ-լուրջ ասաց, որ Lady Gaga –ի երգերի մեջ արիական անկեղծ մշակույթի տարրեր է տեսնում, մենք էլ մտքի մեջ մտածեցինք՝ երեւի Lady Gaga-ն հեչ խաբար էլ չէ, որ այս լուրջ մարդը իրան վերլուծում է: Ինչեւէ, ես սկսեցի.
-Ընկեր Հարութ դուք կարող է ռոք էլ եք լսու՞մ
-Բա ոնց, ես ռոքով մեծացած սերունդ եմ՝ Тհe Beatles, Deep Purple, The Queen...
Աչքերս սկսեցին պսպղալ, միացրեցի ռոք, սկսեցինք միասին լսել, պարզվեց, որ ժամանակակից ռոք էլ է լսում
Եթե զգացել եք, ուր գնում եմ Johnny Winter անունն եմ տալիս: Ընկեր Հարութն էլ հավանեց, խնդրեց նույնիսկ, որ իր երգերն անպայման ձայնագրեմ ու տամ.
-Շատ լավն է, որ մտածես, երբեք չես կարող այսքան որակյալ ֆալշեր անել, զգացվում է, որ Կոկերը էլ իրեն է հետագայում նմանակել:
Իմ պես է մտածում մտածեցի ու սկսեցինք Սերժի առաջիկա համերգից խոսել, հասանք նրան, որ ինքը ժամանակին կիբերնետիկայի ֆակուլտետն է ավարտել պետական համալասարանի ու երկար տարիներ դասավանդել է համալսարանում, հետո երաժշտական կրթություն է ստացել Ռոմանոս Մելիքյան ուսումնարանում, հետո խոսեցինք, որ մեր երկրի հիմքը մեր մտավոր ռեսուրսներն են, որոնք միշտ գնվում են արտասահմանում, որը միշտ էլ այդպես է եղել անգամ սովետական տարիներին, երբ լավագույն ուղեղները աշխատել են ռուսական քաղաքներում, հասանք Կոմիտասին, որ Գերմանիայում է սովորել, հետո Վիկտոր Համբարձումյանին, ով իր գյուտերը անելուց հետո է միայն որոշել գալ ու աշխատել Հայաստանում, որ չխանգարեն, հասանք մեր բալետին, Ռուդոլֆ Խառատյանին, ով փորձում է այժմ մեր բալետը վերականգնել, անցանք Աիդա Սարգսյանին, ով իր կարծիքով լավ մանկապարտեզի դայակ կլիներ, բայց ոչ երգչուհի…
Ու սա դեռ մեր խոսկցության մի փոքրիկ մասն էր եւ ի՜նչ ուրախ եմ, որ մենք դեռ երկար ճանապարհներ ունենք անցնելու այս մարդու հետ…
Սա էլ այդ մարդն է, ով չի ճանաչում
Վերջին խմբագրող՝ Claudia Mori: 22.07.2011, 23:48:
Եթե ուզում ես հրաշք տեսնել, փորձիր ինքդ հրաշք լինել…
ars83 (24.07.2011), CactuSoul (23.07.2011), Chilly (23.07.2011), cold skin (23.07.2011), Moonwalker (23.07.2011), murmushka (23.07.2011), Skeptic (23.07.2011), Smokie (09.11.2011), Tig (23.07.2011), Դեկադա (23.07.2011), Լուսաբեր (23.07.2011), Հարդ (23.07.2011), Նաիրուհի (23.07.2011), Նարե91 (23.07.2011), Ներսես_AM (23.07.2011), Ռուֆուս (24.07.2011)
Չեմ հասկանում Էս ինչ ա, ու էդ էնքան վատ ա, մեռնելու աստիճան վատ, ո՞նց կարա
Ինքը համ լավը լինի, համ վատը: Ճիշտ են ասում էլի, միամիտ եմ, մեկ-մեկ էլ անմիտ եմ թվում /կներեք, թե անհանգստացնում եմ ձեզ իմ ներկայությամբ/,ինչ անեմ, ներսումս ամեն ինչ խառն ա, չնայած արտաքինից շատ հանգիստ եմ, երևի ես Իրա համար չեմ, ոչ էլ Ինքը ինձ համար, թե որ տենց էր ինչի՞ ներս թողեց, թող միանգամից փակեր շքամուտքի շքեղ դռները…
Ինքը համբուրում ա, Ինքը ապտակում ա,Ինքը ժպտում ա, Ինքը խեթ-խեթ նայում ա,
Ինքը, Ինքը ու էլի Նա… բոլորը Նրանից են խոսում, բոլորը սիրում են Նրան, բոլորը ատում են Նրան:
Գնա ուրիշին ժպտա, ուրիշին էլ ապտակի, ես Քոնը չեմ, աշխարհն է Քոնը, Դու էլ գիտես, էլ ի՞նչ ես ինձնից կպել:
Չեմ հասկանում Էս ինչ ա,
Էս Ինքն ա, Ինքը՝ նորին մեծություն հարգարժան Կյանքը
Վերջին խմբագրող՝ Ameli: 23.07.2011, 00:25:
Мы, красивые женщины, обязаны казаться глупыми, чтобы не беспокоить мужчин.
Норма Джин Мортенсон
Անկեղծ չեմ ուզում որպես փիլիսոփայանք հնչի, ուղղակի անկապ մտքերի շարք:
Գիտե՞ս, ինքս հաճախ եմ վարանել ու հուսահատվել... Երբ մարդիկ հավատում են քեզ ու հաճախ են արտահայտվում, երբեմն օգնելու փոխարեն ծանրացնում են քեզ ու բեռ ես զգում՝պատասխանատվություն չհուսահատեցնելու: «Բայց չէ՞ որ սա իմ կյանքնա, ե՛ս եմ ապրում, ե՛ս եմ զգում»,- հաճախ կարող ենք մրթմրթալ մեր ներսում
Էլ չեմ ասելու, որ հավատում եմ քեզ... ուղղակի ուզում եմ հավատաս:
Հիշու՞մ ես կար ժամանակ լուսազուրկ էի զգում ինձ, բայց իմ ու միայն իմ հավատի շնորհիվ փոխհատուցվեց...
Գիտեմ դժվարա, բայց հավատա...
Հ.Գ.
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Claudia Mori (23.07.2011), Inna (23.07.2011), Lusinamara (23.07.2011), Nare-M (23.07.2011), Skeptic (23.07.2011), Tig (24.07.2011), Դատարկություն (23.07.2011), Ժունդիայի (23.07.2011), Ինչուիկ (23.07.2011), Լուսաբեր (23.07.2011)
Ծիռլի-ծիռլի-պոմ-պոմ~ Բարև ձեզ: >_>
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
CactuSoul (23.07.2011), Claudia Mori (23.07.2011), cold skin (23.07.2011), Freeman (23.07.2011), kyahi (24.07.2011), Skeptic (23.07.2011), Yellow Raven (24.07.2011), Դատարկություն (23.07.2011), Ինչուիկ (23.07.2011), Հայկօ (23.07.2011), Ձայնալար (24.07.2011), Ռուֆուս (24.07.2011)
Ողջույններ Կապանից, ինչպե՞ս եք
Հինգշաբթի օրվանից այստեղ ենք:
Լավ մանրամասները հետո:
Այս պահին թեմայում են 4 հոգի. (0 անդամ և 4 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ