Երթուղային նստած երիտասարդը հեռախոսով խոսում էր:
- Լսի քեզ ի՞նչ եմ ասում, արա՛ (նշում՝ «արա»-ն աղջիկ էր), էդ հեռախոսը հետ ես տալու:
- ...
- Տո ո՞նց կարաս չտաս, արա, ասում եմ՝ տալու ես:
- ...
- Լսի քեզ ինչ եմ ասում, հես Վրդոն կգա մոտդ, կտաս իրան, ու նոր կտենաս ոնց ես տալու:
Հեռախոսն անջատում ա: Զանգում այլ համարի:
- Վրդո, լսի, գնա Սյուզիից հեռախոսը վեկալ, էն Օռանժը:
- ...
- Որ ասում եմ՝ ուրեմն պատճառ կա:
- ...
- Մարշրուտկի մեջ եմ, ստեից հո սաղ չե՞մ պատմելու... երեկ ինչ-որ տղի հետ ա խոսացել ու ես էդ մասին չեմ իմացել, նենց որ գնա վեկալ:
- ...
- Ո՞նց կարա չտա:
- ...
- Որ չտա, կասես՝ Արմանն ա ասել:
- ...
- Ախպեր չտա, կչռփես, ձեռից կվեկալես:
Հեռախոսը դնում ա, զանգում նոր համարում:
- Արա, լսում ես, հեսա Վրդոն կգա հեռախոսը կվեկալի:
Անջատում ա հեռախոսը:
Մի քանի րոպեից զանգում ա:
- Վրդո, վերցրի՞ր:
- ...
- Ո՞նց չտվեց:
- ...
- Արա, ո՞նց կարար չտար:
- ...
- Ասի՞ր, որ Արմանն ա ասել:
- ...
- Բա ի՞նչ ասեց:
- ...
- Ոնց թե «չեմ տա», հենց տե՞նց:
- ...
մի քանի վայրկյան լուռ ա:
- Լավ, Վրդո, ուրեմն գնա իրա մոտ, ու ասա, որ Արմանը շատ մեծահոգի ա, դրա համար կարաս չտաս:
Դնում ա հեռախոսը:
Էջանիշներ