Բարդ է, շատ բարդ է դերասանի համար, երբ նա խաղում է կատակերգությունում, ուրախացնում է ժողովրդին, ծիծաղեցնում, իսկ իր համար ծիծաղելու ժամանակ չի մնում: Իրական կյանքում նա տխուր մարդ է, բեմի վրա ուրախ: Նրա մոտ կարող է ցանկություն առաջանալ պատռել, դեն նետել դիմակը, ցույց տալ ժողովրդին իր իսկական դեմքը, բայց... հե՞շտ է դա, ժողովուրդը նրան սիրում է այնպիսին, ինչպիսին տեսնում է, չկասկածելով անգամ, որ իրականում նա... իրականում նա բոլորովին ուրիշ մարդ է:
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Բայց ինչ կամակոր են դառնում տղաները, երբ հիվանդանում են: Բա որ բարձր ջերմություն են ունենում: Իսկը երեխա:
Բուրմունքից արբեցած բզեզին մանուշակը ճոճք է թվում, աշխարհը՝ հոտավետ բուրաստան…
Ոնց եմ զզվում ակումբի բամբասանքներից: Դրանց «շնորհիվ» մեկ-մեկ նենց լեգենդներ եմ լսում իմ մասին ակումբի հետ կապ չունեցող մարդկանցից, որ քիչ ա մնում մտածեմ՝ կարո՞ղ ա Strangelittlegirl-ը ես չեմ:
Բայանն եկավ...
VisTolog (14.03.2011)
Տասնչորս օրվա մեջ առաջին անգամ քիչըմ ջղայնացած եմ: Ավելի լավա ինձ կոնսերվատիվ ասեն, քան իրանց նման ռիգիդ լինեմ... Պլանավորված գրաֆիկից որոշ բաներ չեն լինում կամ տեղում պետքա փոխել դրանք որոշ հանգամանքների պատճառով. մի պանիկայի են տրվել... էլ ոնց կլինիիիի...մի լարվածություն, անկողմնորոշվածություն: Հասկացանք այ քեզ բան, խնդիրա տեխնիկական կլուծվի, կգնա:
Անտեղի իրանց տրամադրությամբ իմ վրա են ազդում
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
իհարկե ավելի հեշտ ա իմանալ ինչը կուրախացնի երեխուն նվերի հարցում, բայց մինչև գտա "երազանք_խաղալիքը" իմը ինձ հասավ... բայց դե հիմա արդեն գիտեմ ինչ ա bakugan-ը քանի որ հետևից քարշ եմ եկել քաղաքի մի ծայրից մյուս ծայրը, որ գտնեմ... իրիկունը շուտ գա էսօր գնամ ուրախացնեմ փոքր ավազակին
հ.գ. բայց մեր սերունդը ինչ դաժան մանկություն ա ունեցել
I love my life and I celebrate it every day...
Այսօր 8.30-11.30 նստարանին գամված լինելուց ու ուղեղի ժանգերի մաքրում հիշեցնող դասընթացից հետո եկող միակ դրական միտքը էնա, որ այսօր երկուշաբթի ա, ուրեմն հանդիպման օրա, իսկ հանդիպման վայրը անփոփոխ:Յաաաաաահու
Первая рюмка, первая сигарета, первая ночь, как же далеко всё это.........
Paradoxion
Մտածել է պետք
Վերջին խմբագրող՝ Smokie: 14.03.2011, 14:19:
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Չեմ սիրում երկուշաբթի օրերը՝
երկուշաբթին աշխատանքային շաբաթվա առաջին օրն է //դեռ մի չորս օր էլ պիտի վազվզենք//...
երկուշաբթին գժանոցի բաց դռների օրն է //ինչքան Ռասկոլնիկով կա՝ էդ օրը դուրսն ազատ պտտվում է//...
երկուշաբթին էն հատուկ դպրոցի // էն էլի, որ կրուտոյ տղերքը ասում են՝ "չհասկացողների հՄար հաԴուկ դԲրոց կաաաա"// բաց դռների օրն էլ է…
երկուշաբթին ամենադժվար արթնանալու օրն է //հալալ չի՞ շաբաթ-կիրակիին// ...
երկուշաբթին պարապ օր է //էնքան գործ կա անելու, որ չես կողմնորոշվում՝ անե՞ս թե թողնես երեքշաբթիի պես գյոզալ օրվա վրա//...հմմ... վաղը ահագին գործ ունեմ անելու...
Երկուշաբթին վերջացավ.... յուհուուուուուուուու
պերեժիլա եշյո օդին պոնիդելնիկ ....
Վերջին խմբագրող՝ Էլիզե: 14.03.2011, 19:37:
Կյանք ա, ամեն ինց պատահում ա... (c) Սուսանիկ
Նաիրուհի (14.03.2011)
Մի այլ կարգի խորն եմ սիրում դաշնամուրի հնչյունները: Մի այլ կարգի հաճույք ստանում, բայց միևնույն ժամանակ մի այլ կարգի ազդվում: Մեսջս տակնուվրա է էլի անում:
Երեկվանից հա լսում եմ մի կոնկրետ կատարում, փորձեցի ուրիշների վրա կենտրոնանալ, բայց էլի հետ եկա իրան:
Beethoven's Silence
Ու ինչպես միշտ տակնուվրայից սկսում եմ վատ բաների մտածել, չնայած վատը հարաբարեկան է իմ դեպքում, բայց դե
Օրինակ որ ինձ էս աշխարհում ամենաշատը պահում է շունս ու իր հանդեպ ունեցած պատասխանատվությունը: Նենց վախենալու զզվելի է ուրիշ բաների վրա թքած ունենալս:
Վերջին խմբագրող՝ Kita: 14.03.2011, 21:43:
Ты или заходи в мою жизнь, или иди куда-нибудь.. стоишь на пороге, а дверь настежь. мне холодно.
Հենց էս վայրկյանին ինձ համար էնքան հաճելի բացահայտում արեցի, որ ուղղակի զարմանում եմ, ոնց նախկինում չէի մտածել: Ինձ թվում է, որ ամեն մարդ ունի իր "մանկության հոտը". հոտ որն ամենից շատն է հիշեցնում մանկությունը: Այ նոր հասկացա, որ իմ մանկության հոտը ձնծաղիկի բույրն է: Ուզում եմ էս բույրը միշտ արթուն լինի մեջս՝ ամառ թե ձմեռ…
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 15.03.2011, 19:23: Պատճառ: տառասխալի շտկում՝ հեղինակի խնդրանքով
Անցյալը ճզմած քո լաթերի մեջ՝ կախում ես մեխից… ու՞ր պիտի փախչես ինքդ քեզանից:
CactuSoul (15.03.2011), Claudia Mori (16.03.2011), davidus (18.03.2011), Empty`Tears (15.03.2011), Inna (15.03.2011), Kita (15.03.2011), Mark Pauler (15.03.2011), Nare-M (15.03.2011), Shah (15.03.2011), Smokie (15.03.2011), Tig (15.03.2011), Yevuk (15.03.2011), Անտիգոնե (17.03.2011), Գեա (15.03.2011), Դատարկություն (15.03.2011), Հայկօ (15.03.2011), Մանուլ (15.03.2011), Նաիրուհի (15.03.2011), Շինարար (15.03.2011)
Լավ է, շատ լավ է, որ մանկությունիցդ շատ բաներ ես հիշում, ես ուղղակի երջանիկ եմ, որ հիշողությանս մեջ մնացել են մանկությանս էջերից:
Շատ հաճելի զգացում է, երբ այս տարիքում քեզ երեխա ես զգում,հիմա ես լսում եմ Մարտին Յորգանցի մանկական երգերը:
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
erexa (15.03.2011), Inna (15.03.2011), Mark Pauler (15.03.2011), Valentina (15.03.2011), Նաիրուհի (15.03.2011)
"Շեֆ"-ը էսօր դուխը կորցրել է, կատաղած գնում-գալիս է, նայում է իմ կողմ ու ավելի է կատաղում.էս աղջիկը մեղմ ասած հեչելին չի, որ ինքը էսօր լավ չի
մնում է երգեմ` ես անտարբեր եմ քո երեք տառանոց բովանդակության նկատմամբ
հ.գ. ոնց չսիրեցի ես էս բառը :vxk
վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...
Մի երկու ժամ առաջ դասից դուրս էինք եկել ու Տիգրան Մեծի փողոցով քայլում էինք դեպի կանգառ։ Մեր հետևից մի կին ու մի տղամարդ էին գալիս։ Հանկարծ բարձր սկսեցին երգել «Գինի լից»-ը
Պարզվեց՝ Տորոնտոյի ՀՕՄ-ի ամենօրյա վարժարանի ուսուցիչներ էին, սաներին երկու շաբաթով բերել էին Հայրենիք...
Մինչ մի քանիսս հարցուփորձ էինք անում հայոց լեզվի ուսուցչուհուն, տղաները քիչ այն կողմ զրուցում էին ուսուցչի հետ։ Ու ի՞նչ։ Ականջիս հասավ, որ ԵՊՀ ֆակուլտետներից մեկի ուսխորհրդի նախագահը հարցնում է.
-Իսկ ձեր մոտերը բարերարներ կա՞ն, որ թոշակ-բան ուզենան տրամադրել...
Հ. Գ. Էսօր մարտի տասնհինգն է...
Ընկե´ր ջան, գինի լից,
Խմողաց անուշ...
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Ժողովուրդ ես լավ չեմ: Հաստատ լավ չեմ: Մինչև գրառումս մեր ադմինից ներողություն, բայց պիտի գրեմ: Ուրեմն էսօր բացում եմ ակումբը մեկ էլ տեսնեմ հենց սկզբում նկար: Ես, բացառիկ անջատվածս, նայում եմ ու ասում.
- Էս Չուկը խի՞ ա իրա նկարը սենց հավերժացրել: էնա գիտենք էլի որ ակումբի միապետն ա, ի՞նչի պիտի պարտադիր մանդատը աչքներս մտցնի:
Նայեցի, զարմացա, ու սկսեցի թերթել: Բայց զգում եմ որ մի բան էն չի: Նորից վերադարձա: Նայում եմ: Չէ այ մարդ սա ոնց որ թե Չուկը չի: Ոնց որ թե ադմինը համեստ տղա ա: Գովազդի կարիք չկա: Ու մեկ էլ...գալիլեյչիկն է:
... Չուկ ջան ես գետինն եմ մտնում որ արթուրչիկի մեջ քեզ տեսա: Չէ չտեսա: Բայց թե ի՞նչի խաբվեցի...
...նախարարուհին էլ ա իմ օրին եղել աչքիս:
Այ մարդ գարնան ավետաբերի պես մեխել եք պատին:
A.r.p.i. (16.03.2011), CactuSoul (16.03.2011), Chuk (16.03.2011), Claudia Mori (16.03.2011), erexa (16.03.2011), Gayl (16.03.2011), Mark Pauler (16.03.2011), Nare-M (16.03.2011), Smokie (16.03.2011), Valentina (16.03.2011), Արևածագ (17.03.2011), Արևհատիկ (16.03.2011), Գեա (16.03.2011), Ինչուիկ (16.03.2011), Լուսաբեր (16.03.2011), Նաիրուհի (17.03.2011), Շինարար (16.03.2011), Ռուֆուս (16.03.2011)
Այս պահին թեմայում են 4 հոգի. (0 անդամ և 4 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ