Կարոտել եմ...
Կարոտել եմ...
Հրաշքի ուժը միայն երևակայության ուժն է…
Լ.Ֆոյերբախ
Սիրո հարցում բոլոր մարդիկ,
Ունեն կամ լավ,կամ վատ կարծիք,
Կան շատ սրտեր -շատ երջանիկ,
Կան և սրտեր տխուր փոքրիկ:
Սիրո թեման կա ամենուր,
Սերն իշխում է ամեն մի լուր,
Սիրուց ծնված անմեղ բալիկ,
Հանուն սիրո զոհված մարդիկ,
Սերը դեպի հայր,մայր ,հայրենիք,
Դեպի Աստված դեպի երկինք,
Բոլորն ունեն սիրո կարիք,
Առանց սիրո չկա բարիք,
Սիրուց ծնված անմար հուշեր,
Սիրած ֆիլմեր ,անգին երգեր,
Սիրով լցված անթիվ սրտեր,
Ամենուր սեր և միայն սեր:
Մի բան չեմ հասկանում, այ մարդ, ինչի՞ հետևից եք ընկել, փոխանակ ձեր կյանքում տոների քանակը ավելացնեք ամեն գնով, հակառակն եք անում, պայքարում եք տոների դեմ... Այ ժողովուրդ, տոնը վատ բան չի, նույնիսկ՝ անիմաստ տոնը, ինչքան էլ որ այն աբսուրդային լինի, տոն ա չէ՞, դրական լիցք ա չէ՞, դե այ ձեր ցավը տանեմ, վայելե՜ք... Էս չի տոն, էն չի տոն, էս մի տոնը հին ա, պադյեզդը կեղտոտ ա, հիտլերը տեղում չի... հերիք եղավ էլի, ոչ մի տոն էլ ոչ ոքի համար կենսական նշանակություն չունի, դա ընդամենը ձև է, դեհ եկեք էդ ձևից էլ փորձենք հաճույք ստանալ, թե՞ ձեր կյանքում հաճույքներն էնքան շատ են, որ էս մեկը դեն եք շպրտում... իմ կյանքում շատ չեն, իմ աչքից հեռու դեն շպրտեք, որ ինձ վատ չզգամ...
Farfalla (23.02.2011), Kita (23.02.2011), Lianik (23.02.2011), Mark Pauler (23.02.2011), My World My Space (23.02.2011), Nare-M (23.02.2011), Shah (23.02.2011), Yevuk (23.02.2011), Ինչուիկ (23.02.2011), Կաթիլ (23.02.2011)
այսօր գնեցի նոր ականջակալներ
նստել եմ համակարգչի դիմաց միացրել սքանելի մի երաժշտություն ու վայելու եմ տաք թեյ: ինչ հիանալի է կյանք, նույնիսկ չեմ զգում, որ աշխատանքի վայրում եմ, որ շուրջս անտանելի տոթ է , որ միացրած համակարգիչների ձայն ու թիվը գերազանցում է սենյակի մարդկանց թվին ու ձայնին:
վաղուց էի երազում նման հանգստության մասին
ես կտրվել եմ իրականությունից ու դա ինձ դուր է գալիս
այսօրվանից սկսում եմ իմ հոգեկան ներդաշնակությանը նվիրված միամսյակը, ոչ ոք և ոչինչ ինձ հունից չի հանի այլևս, ամեն ինչ լավ է լինելու
ԱՄԵՆ ԻՆՉ
Հ.Գ. սա աուտոթրեյնինգ էր
http://www.youtube.com/watch?feature...&v=yOCZ5K1vxCQ
Հ.Գ.1 նման հանգիստ երաժշտություն եմ ուզում
einnA (23.02.2011), Farfalla (23.02.2011), Kita (23.02.2011), Kuk (23.02.2011), Mark Pauler (23.02.2011), Nare-M (23.02.2011), Norton (23.02.2011), Դատարկություն (23.02.2011), Ինչուիկ (23.02.2011), Կաթիլ (23.02.2011), Հայկօ (23.02.2011), Հայուհի (23.02.2011), Նաիրուհի (23.02.2011), Ուլուանա (10.03.2011)
Մի տեսակ չափազանց սենտիմենտալ եմ դարձե՞լ
Գիշերը "Sweet november"-ը նայելուց հետո կարգին չկարողացա քնեմ, էդքան չէի տխրել վաղուց… հիմա էլ էդ միտքն ուղեղիցս դուրս չի գալիս: Չէ, ոչ թե ֆիլմի ավարտը, կամ սյուժեն ազդեց, այլ ուղղակի մի պահ պատկերացրի, որ լինում են մարդիկ, ովքեր էդպես էլ չեն գտնում իրենց ամենաքաղցր ամիսը…
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 23.02.2011, 15:27: Պատճառ: Հեղինակի խնդրանքով՝ սմայլի հեռացում
Չէ, կաթիլը ծով չի դառնում...
CactuSoul (23.02.2011), erexa (23.02.2011), Farfalla (23.02.2011), impression (23.02.2011), Kita (23.02.2011), Mark Pauler (23.02.2011), murmushka (23.02.2011), Nare-M (23.02.2011), Shah (23.02.2011), Yevuk (23.02.2011), Դատարկություն (23.02.2011), Դեկադա (23.02.2011), Հայուհի (23.02.2011), Նաիրուհի (23.02.2011)
Մի՞թե այդ ամենը դու ես,
Թե՞ հենց այդ է, որ ես դու:
Մի քանի զգայուն րոպե, և պարզվում է, որ
Ոչ ոք քեզ չի ճանաչում…
Չգիտեմ՝ ինչու հատկապես այս երգը լսելիս ցանկություն առաջացավ ասել(), բայց… վանաձորցիներին մի ուրիշ տեսակ եմ սիրում
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Lianik (23.02.2011), Mark Pauler (23.02.2011), Shah (23.02.2011), Smokie (12.02.2012), Tig (23.02.2011), Դատարկություն (23.02.2011), Դեկադա (23.02.2011), Ինչուիկ (23.02.2011), Կաթիլ (23.02.2011)
Եկել եմ մի քիչ բողոքեմ: Չգիտեմ, ես եմ հոգնել, թե իրոք էդպես է, բայց էս վերջերս ֆորումի քննարկումները հեչ դուրս չեն գալիս: Ահավոր անհետաքրքիր ու ձանձրալի է դառել: Ամենաշատը ջղայնացած եմ իմ վրա, որովհետև մի ամիս ա Ակումբում ոչ մի արժեքավոր բան չեմ գրել
Քանի որ չեմ սիրում Անկապ Օրագրում բողոքավոր գրառումներ կարդամ մի քիչ մթնոլորտը փոխեմ
Էսօր արթնացա ու զգացի, որ պոզիտիվի խիստ պակաս ունեմ: Բռնեցի հեռախոսիս ֆոնը փոխեցի, վառ կարմիր գույնի նկար դրեցի, հետո նոթբուքիս ու գործիս տեղի կոմպերի wallpaper-ները փոխեցի, էլի վառ կարմիր ֆոն դրեցի: Անընդհատ ուզում եմ նայել էդ կարմիր գույնին ու հիշել, որ կյանքը հրաշալի է, որ սև գծին միշտ սպիտակ գիծն է հաջորդում ու երբ հնարավոր է երջանիկ լինել, պետք չի ընկնել դեպրեսիայի մեջ
Հիմա կյանքիցս բոլոր մռայլ գույները հանելու եմ ու թողնելու եմ միայն վառն ու պայծառը: Ինչի՞ իզուր տեղը ներվայնանամ, երբ կարող եմ ուրախ լինել
I may be paranoid but no android!
ars83 (23.02.2011), einnA (23.02.2011), Farfalla (23.02.2011), Gayl (23.02.2011), Mark Pauler (23.02.2011), murmushka (23.02.2011), Nare-M (23.02.2011), One_Way_Ticket (25.02.2011), Անտիգոնե (24.02.2011), Արևածագ (23.02.2011), Արևհատիկ (23.02.2011), Դարք (23.02.2011), Մանուլ (23.02.2011), Նաիրուհի (23.02.2011), Ուլուանա (10.03.2011)
Էնքան էի ուզում արտահայտվել, բայց Ռուֆուսի գրածը կարդացի ու չեմ թույլ տա ինձ հիմա գրել էդ հավաքվածը միջիս...մնաց ուրիշ անգամ:
Want to know the truth ?
Mark Pauler (23.02.2011), VisTolog (23.02.2011), Շինարար (23.02.2011), Ռուֆուս (23.02.2011)
Ո~նց եմ զզվել էս ամեն ինչից ու ո~նց եմ կարոտել քաղաքացիական կյանքը... Ինչքան էլ ասեմ ամեն ինչ լավ ա, մեկ ա տենց չի... Մեկ ա պահ ա գալիս, որ ուզում եմ կորեմ ստեղից... Նենց կորեմ, որ 3 օր գոնե չգտնեն... Չկա տենց ձև) չեն դիմանում ներվերս...
Սուտի, ձև բռնած մալոլետկա ջան, մի արա տենց բան, սխալ ա էդ, ափսոս հնարավոր չի դրանում քեզ համոզել... Ես ստեղ, դու օդերում...
Այսօր հին-հին դարուց հիշատակ ալյաց մեջը պտրում էի, «սեփական արտադրության» այս թեման հայտնաբերեցի: Այնպես էլ մի պահանջատիրական վերնագիր եմ դրել, երևի ինձ զգում էի արդարության մարտիկ:Հիմա նույնիսկ չեմ հիշում՝ ինչի մասին էր թեման, որի համար «պայքարում էի»: Մի հատ նայեք Արշակի հաշտարար, բայց վճռական, մանրամասն պատասխանը: Երևի ահագին ջղայնացել եմ այդ պատասխանի վրա, իսկ հիմա կարդում եմ, պատկերացնում, թե ինքն ինչքան է ջղայնացել ու ինչքան է իրեն զսպել՝ այսպիսի քաղաքավարի պատասխան գրելու համար:
Արշա՛կ ջան,: Կարոտեցի (շատերին):
Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)
Էս ինչ խառնա...որ մտնում էս սենյակ ու սաղ թափռտածա լինում, այ էդ վիճակնա լրիվ, ծանոթներիցս ոչ ոք չի լսել ինձ բողոքելուց, որ հիվանդ էլ եմ լինում ասում են «տեսքիցդ հեչ չէս ասի» բայց տեսքով որ լիներ ուրեմն ես ամենաուրախ առողջ ու դրական մարդն եմ աշխարհի վրա: Մենակ անկապումա, որ կարողանում եմ դատարկել էս հավաքվածը, դե ստեղ էլ են մարդիք կարդում, բայց տարբերություն կա, ստեղ կարող են ուղակի չկադալ ու վերջ, անպայման չի կարդան ու ստիպված կարեկցանքի խոսքեր ասեն:
Պրծել են դրական բաները հո զոռով չիլացս եկավ, հազիվ եմ ինձ զսպել, մի անգամ մեկը ասեց «թող լինեն երեխեքը, ոչինչ ոնց կապրեն կապրեն, բայց թող լինեն» սխալա, դու իրանց հարցրու, որ ընտրելու լինեին ի՞նչը կընտրեին...թող լավ լինեն...էէէէէէէէէէէ....լավ է...ինչ անարդարա ամեն ինչ էնքան նեգատիվ բաներ են տեղի ունենում մտածում եմ կցնորվեմ հեսա....էս ինչ ողբ եմ դրել....մեկը մի հատ խփեր ասեր՝ հավաքի քեզ
Հ.Գ. ներողություն ենք հայցում ժամանակավոր խափանման համար:
Հ.Գ. Հ.Գ. «Լավ կլինի հո սենց չի մնա, մի փոքր պետքա դիմանալ Րիպ ջան, գոհ եղի, էն ամեն ինչի համար ինչ ունես ու լավը միշտ էլ կա, էդ նկատի ու վատը թող» կասեր էդ մեկը, որ լիներ ու կգրկեր պիիիինդ:
Want to know the truth ?
Էսօր շատ լավ օր էր, ահավոր լավ ու դրական լիցքերով ու ոչ միայն ինձ համար, այլ նաև նրանց, ում հետ օրս անցավ ու մեծ մասը Լոկիի շնորհիվ էր, այսինքն Լոկիի ջերմության
Գիտեմ շատերին զզվացրել եմ շնովս, բայց դե
Ասածս էն է, որ ինչ հաճելի ու ժպտալի է, երբ մեկը քո հետ միշտ կիսում է իր ջերմությունը, հենց ընենց տեղը, առանց հետին մտքերի, առանց հաշվարկների, առանց առանցների: Ինքը կարիք չունի մտածելու տա սրան, չտա սրան, հեռու մնա, չմնա, կիսվի, չկիսվի, հավես կա, չկա, հիվանդ է, հիվանդ չէ, էտ ինչ կարևոր է, եթե դիմացտ լավ մարդ է, երբ դիմացտ հարազատ մարդ է:
Իսկ մնացած դեպքում մտատանջությունների շարան: Հանկարծ բա որ շատ ջերմություն տվեցի, բա որ երես առնի դրանից, բա որ մի քիչ ավել իրան լավ զգա իմ նախատեսածից, թու հաշվարկը սխալ արեցի պատահմամբ իրան լավ զգաց, բա որ առիթավորվի, բա որ էս, էն:
Էսօր տանկի վրա էինք բարձրանում, որի վրա Լոկին ոնց փորձեց չկարողացավ բարձրանալ ու ինքը էտ համարեց վտանգավոր նախաձեռնություն ու ոնց էր ջղայնանում, որ չհելնենք ու ոնց էր սիրում, թռնում ամեն մեկիս վրա գետնին իջնելուց հետո:
Էտ պահի ուրախություն էր` տերը ողջ ու առողջ հետ վերադարձավ իրեն
Ուզում եմ մարդիկ սովորեն ուղղակի դրական լիցքեր ընդունել անկախ իրենց իրավիճակից, անկախ ամեն ինչից ու փոխարենը գոնե չոռ չասել:
Ты или заходи в мою жизнь, или иди куда-нибудь.. стоишь на пороге, а дверь настежь. мне холодно.
CactuSoul (24.02.2011), erexa (24.02.2011), Mark Pauler (24.02.2011), Nare-M (24.02.2011), Արշակ (25.02.2011), Դատարկություն (24.02.2011), Ինչուիկ (24.02.2011), Մանուլ (24.02.2011), Նաիրուհի (24.02.2011), Ուլուանա (10.03.2011)
Ընկերներ ջան, եթե մեջներիցտ մեկնումեկը(եթե մի քանիսը, ավելի պայծառ
Ես էլ իմ հերթին կաղոթեմ ձեր միլիոնատերությանը
Ты или заходи в мою жизнь, или иди куда-нибудь.. стоишь на пороге, а дверь настежь. мне холодно.
"Green eyes" (24.02.2011), Ariadna (24.02.2011), CactuSoul (24.02.2011), Chilly (24.02.2011), Chuk (24.02.2011), cold skin (26.02.2011), davidus (24.02.2011), einnA (24.02.2011), Empty`Tears (24.02.2011), Farfalla (24.02.2011), Freeman (25.02.2011), Gayl (24.02.2011), Inna (24.02.2011), Kuk (24.02.2011), Lianik (24.02.2011), Mark Pauler (24.02.2011), murmushka (25.02.2011), My World My Space (24.02.2011), Nare-M (24.02.2011), Norton (24.02.2011), paniaG (24.02.2011), Ribelle (24.02.2011), Shah (24.02.2011), Smokie (25.02.2011), Tig (24.02.2011), Ungrateful (24.02.2011), Անտիգոնե (24.02.2011), Արևածագ (24.02.2011), Արևհատիկ (24.02.2011), Գեա (27.02.2011), Դատարկություն (24.02.2011), Դեկադա (24.02.2011), Ինչուիկ (24.02.2011), Կաթիլ (24.02.2011), Հայուհի (24.02.2011), Մանուլ (24.02.2011), Նաիրուհի (24.02.2011), ՆանՍ (24.02.2011), Ռուֆուս (24.02.2011), Սլիմ (25.02.2011), Փոքրիկ (25.02.2011)
Սերը մի հատ է,
Նա անթառամ է,
Սերը դա կյանք է,
Նա անկրկնելի է,
Սերը դա մենք ենք,
Քանզի սիրուց ծնված ենք,
Սերը դա հույս է,
Լույս է մարդկության,
Նա չի մահանում,
Ոչ էլ լքում,
Այլ ուղղակի մարդիկ են փոխվում,
Ու նրանց ուղեղն փոփոխվում,
Իսկ սերը միակն է մնում,
Երբեք չի լքում,
Ու չի նեղացնում,
Սիրեք,որ սիրվեք,
Երբեք մի լքեք,որ չլքվեք,
Պահեք ձեր սերը բարձր բոլորից,
Սերը դա հույս է,լույս է,
Մարդկության փրկությունն է:
erexa (24.02.2011), Inna (24.02.2011), Lianik (24.02.2011), Lusinamara (24.02.2011), Mark Pauler (24.02.2011), Ժունդիայի (24.02.2011), ՆանՍ (24.02.2011)
Անծանոթ համարից ծնգացնում են ,հետ չեմ զանգում, տենց մի 40 անգամ,էլի հետ չեմ զանգում ...Մեսիջա գալիս . " Սոն, ես եմ հետ զանգի"
Եթե շները խոսել իմանային, մենք կկորցնեինք մեր միակ բարեկամներին...
Ariadna (24.02.2011), CactuSoul (24.02.2011), davidus (24.02.2011), impression (24.02.2011), Inna (24.02.2011), Kita (24.02.2011), Mark Pauler (24.02.2011), My World My Space (24.02.2011), Nare-M (24.02.2011), paniaG (24.02.2011), Tig (24.02.2011), Valentina (24.02.2011), Yevuk (24.02.2011), Արշակ (24.02.2011), Արևածագ (24.02.2011), Արևհատիկ (24.02.2011), Ժունդիայի (24.02.2011), Ինչուիկ (24.02.2011), Կաթիլ (24.02.2011), Ձայնալար (24.02.2011), Մանուլ (24.02.2011), Նաիրուհի (24.02.2011), Ուլուանա (10.03.2011), Ռուֆուս (24.02.2011)
Այս պահին թեմայում են 5 հոգի. (0 անդամ և 5 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ