վայ, էս յասամանը էս ինչ լավ ծաղիկ ա..համ հոտը, համ համը, ո՛չ նամռոտ ա, ո՛չ գոռոզ...ուրիշ ա մի տեսակ...
վայ, էս յասամանը էս ինչ լավ ծաղիկ ա..համ հոտը, համ համը, ո՛չ նամռոտ ա, ո՛չ գոռոզ...ուրիշ ա մի տեսակ...
Empty`Tears (10.04.2010), Enigmatic (10.04.2010), Farfalla (10.04.2010), Jarre (09.04.2010), Kita (10.04.2010), Minerva (10.04.2010), My World My Space (10.04.2010), Nare-M (10.01.2011), Yeghoyan (09.04.2010), Yevuk (10.04.2010), Գուգօ (12.04.2010), Երկնային (09.04.2010), Հայկօ (09.04.2010), Ձայնալար (10.04.2010), Մանուլ (10.04.2010), Նարե (09.04.2010), Ֆոտոն (09.04.2010)
Ժառը պատճառ դարձավ, որ վերհիշեմ մութ ու ցուրտ տարիները...
Եւրեւի թե կհամարեք ինձ ցնդած, բայց էնքան հաճույքով եմ էտ տարիները հիշում: Էն ժամանակ թեպետ բոլորս ահավոր տանջանքներ էինք կրում, բայց առավել երջանիկ էինք: Հա, հա, երջանիկ էինք: Չնայած մութ էր, ցուրտ էր: Բայց քանի, որ հայրական տունս անտառին շատ մոտ էր, կարելի էր ասել անտառի մեջ է,ր եղբայրս էլ՝ շատերի նման փայտի գործ էր անում, մենք ունեինք վառելափայտ: Իսկ ամուսինս էլ մեր շենքի կողքի կաթսայատնից « լեւի» լույս էր « գողացել»՝ դա էլ ունեինք: Ու ամեն երեկո պատուհանները փակում էինք հաստ ադյալներով, որպեսզի դրսից ոչինչ չերեւա / մեկ մեկ թվում էր թե հայրենական պատերազմն ենք ապրում/ ու սկսվում էի « ուրախ» ժամանցը: Մեր հարեւանները գալիս էին մեր տուն եւ՛ տաքանալու, եւ՛ հեռուստացույց նայելու: Անգամ լինում էր, որ ես քնում էի բազմոցին, իսկ նրանք դեռ նայում էին հերթական կինոն: Էն ժամանակ « Սանտա Բարբարա» կինո կար է՜...
Սուրճ ճարելը դա հավասարազօր էր նավթ ստանալուն: Երեւի կհիշեք... էտ բաչոկները ձեռքներսի, ոնց էինք հերթ կանգնում, որ նավթ ստանանք տալոնով, իսկ պապաս էլ՝ հիշում եմ, ամեն գիշեր իր «անկողինն» առած գնում էր խանութի դռան մոտ հերթ պահում, որ առավոտյան կարողանա գնի կտրոնով տրվող հացերը.. հաց էլ ասում ենք.. դեսպեի կտոր, բայց հո չէինք ուտում:
Հա, սուրճը... սովետի ժամանակ կիլոյով սուրճ էինք առնում, խմում, իսկ էտ տարիներին ... գարի.. մի հարեւան ունեինք. ինքը աղում էր էտ գարին, խառնում՝ կանաչ սուրճ կար դրա հետ, աղում ու եփում, նենց էլ համեղ էր: Չէ՛, հիմիկվա սուրճերը, ո՛չ համ կա, ո՛չ հոտ... մենակ վառած մուր ենք խմում:
Ի՞սկ հիմա... շաբաթներով հարեւանսի երեսը չեմ տեսնում, իսկ էն ժամանակ մի օրվա բացակայության դեպքում անգամ իրար կարոտում էինք: Հիմա մենք արդեն հասկանում ենք, որ մարդկանց հնարավորինս քիչ նեղություն պետք է տալ, եւ սուրճն էլ խմել միայն ազատ ժամանակի դեպքում՝ այն էլ որպեսզի վերհիշենք անցած - գնացած, բայց երջանիկ օրերը: Ի՞նչ անենք թե պատերազմ էր, բայց գիտեինք թե ինչի համար ենք պայքարում: Ոչինչ որ ջուրը բերում էինք մեզնից բավականին հեռու գտնվող այգու միակ ցայտաղբյուրից, դեռ բերածն էլ տանջվելով բարձրացնում էինք բարձրահարկ շենքի համապատասխան հարկը, բայց չէ՞ որ ծիծաղելով էինք բարձրանում: Ոչինչ, որ ոտքերի ցավից քիչ էր մնում մեռնեինք քաղաքի մի ծայրից մյուսը գնալու համար, բայց գիտեինք, որ հասնենք հարազատի տուն մեզ ամենաքիչը ժպիտն էր սպասում ու մեկ էլ տաք թեյը: Իսկ հիմա միայն սուրճն ենք միասին խմում, իսկ որպիսությունը ... համակարգչի միջոցով ենք հարցնում...
... ոչինչ, որ վատ տարիներ էին, բայց իմ երիտասարդության ամենից լավ ու երջանիկ տարիներն էին, որովհետեւ ես էն ժամանակ ապրում էի բոլորի հետ ու բոլորի համար, իրենք էլ նմանապես..
Ariadna (10.04.2010), cold skin (10.04.2010), Gayl (10.04.2010), helium (10.04.2010), Jarre (10.04.2010), Minerva (10.04.2010), murmushka (10.04.2010), My World My Space (10.04.2010), Norton (09.04.2010), Yevuk (10.04.2010), _Հրաչ_ (09.04.2010), Գուգօ (12.04.2010), Էլիզե (27.04.2010), Ժունդիայի (11.04.2010), Լուսաբեր (10.04.2010), Հայկօ (09.04.2010), Ձայնալար (10.04.2010), Մանուլ (10.04.2010), Մարկիզ (10.04.2010), Ներսես_AM (10.04.2010), Ուլուանա (09.04.2010), Ռուֆուս (10.04.2010)
էս ամառը երբ պիտի գա, որ քնելուց առաջ նստեմ խոհանոցում, հավեսով հաց-պանիր-կանաչի ու պարտադիր ԴԱՇՏԻ լոլիկ ուտեմ, նոր գնամ քնելու:
Անցյալը ճզմած քո լաթերի մեջ՝ կախում ես մեխից… ու՞ր պիտի փախչես ինքդ քեզանից:
A.r.p.i. (10.04.2010), Empty`Tears (10.04.2010), Farfalla (10.04.2010), Gayl (10.04.2010), Jarre (10.04.2010), Ungrateful (10.04.2010), Yevuk (10.04.2010), Էլիզե (27.04.2010), Մանուլ (10.04.2010)
Մոդերատորական: Վերջին մի քանի կծմծողական, կպնողական գրառումները ջնջվել են: Սրանից հետո, ցանկացած նմանատիպ գրառում կտուգանվի:
A.r.p.i. (10.04.2010), Ambrosine (10.04.2010), Chuk (10.04.2010), Dayana (10.04.2010), Jarre (10.04.2010), Kita (10.04.2010), Norton (10.04.2010), Yellow Raven (10.04.2010), Արևհատիկ (10.04.2010), Դարք (10.04.2010), Երկնային (10.04.2010), Ձայնալար (10.04.2010), Մանուլ (10.04.2010), Շինարար (10.04.2010), Ռուֆուս (10.04.2010), Ֆոտոն (11.04.2010), Ֆրեյա (10.04.2010)
Առավոտ-լուսադեմին հիշեցի "Մեր բակ"-ի էլեկտրիկ Լյովին ու իրա վախենալը...... "վա՜յ, պաստանցիան գմփա՛....".
Մեր պաստանցիան գմփաց. առավոտյան 6:30, երկու UPS-ներս սկսեցին միաձայն ծղրտալ, վերմակս քաշեցի գլխիս, ու որոշեցի դիմադրել: Չդիմացա: 15 րոպե անց հելա, անջատեցի....պաստանցիան գմփա.....
Հ.Գ. Բայց պաստանցիան գմփա, մեր էլեկտրիկները շատ օպերատիվ աշխատեցին էսօր, 10:30 արդեն հոսանքը տվեցին:
A.r.p.i. (10.04.2010), Gayl (10.04.2010), Minerva (10.04.2010), Tig (10.04.2010), VisTolog (10.04.2010), Yeghoyan (10.04.2010), Yevuk (10.04.2010), Արևհատիկ (10.04.2010), Գուգօ (12.04.2010), Դատարկություն (10.04.2010), Ժունդիայի (10.04.2010), Ձայնալար (10.04.2010), Մանուլ (10.04.2010), Շինարար (10.04.2010)
Գարունը կանգնել է: Չկա ծաղիկների հոտը, թե ես եմ գրիպ, չկա գարնանային քամին: Ա, դե չկա էլի էս քաղաքում գարունՄի երկու ծառ են: Բայց կա գժական երկինքը, որը սուրուն ա է՜՜՜՜: Երկինքը նկարողը աշխարհի ամենատաղանդավոր նկարիչն է: Վայրկյան հետո նենց է գույները խառնում, որ մտածում ես՝ կաս ու տա-ղան-դա-վոր ես, մնացած բաները կարեւոր չեն ու նկարած երկնքիդ խաթր հաշտ եմ քո հետ:
Հ.Գ. Արեւներին ամպերով մի փակիր
A.r.p.i. (10.04.2010), Agni (10.04.2010), CactuSoul (10.04.2010), Enigmatic (10.04.2010), Farfalla (10.04.2010), Kita (10.04.2010), Meme (10.04.2010), Minerva (10.04.2010), My World My Space (10.04.2010), Yeghoyan (10.04.2010), Yevuk (10.04.2010), Արևհատիկ (10.04.2010), Դատարկություն (10.04.2010), Լուսաբեր (10.04.2010), Մանուլ (10.04.2010), Շինարար (10.04.2010), Ուլուանա (10.04.2010), Ռուֆուս (10.04.2010), Ֆրեյա (10.04.2010)
Էս ով ա էս օրացույց հայտնագործողը:Ապրիլի 24-ը, Մայիսի 1-ը, Մայիսի 9-ը շաբաթ-կիրակի են:
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Կա-ուա-մելԿա-ուա-մել
***
Չինգա-չունգաաա, լաաա-լալա-լա-լաաաա,
Չի՞նգա-չունգաաա, լաաա-լալա-լա-լաաաաաաա
Է՜խ
Վերջին խմբագրող՝ VisTolog: 10.04.2010, 13:14:
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Ինչքան վատա,որ հիվանդ ես լինում,ոչինչի հավես չունես,անջատված ման ես գալիս ամբողջ օրը,չգիտես ինչ անել,որ օրտ գոնե հետաքրքիր անցնի,ես գալիս եմ նստում համակարգչի դիմացը,որ գոնե էստեղ մի քիչ ուրախանամ,կարդում եմ բոլորի գրառումները,ու տրամադրությունս հազարա լինում,էս ակումբը էնքան հարազատա դարձել,որ չմտնել,նորությունները նայել չի լինում,վերջացնելով ասեմ,որ հիմա տրամադրությունս բարձրա,չնայած,որ դեռ հիվանդ եմ,բոլորիցտ էլ շնորհակալ եմ,ապրեք:Մնումա շուտ լավանամ
ասումա պետքա չ՛դժգոհես, որ լավ լինի ամեն ինչ!!!
....բլա, բլա, բլաաա՝
Կարդացի անկապը ուուրախացա.
Вместе веселее վարիանտ է
Ты или заходи в мою жизнь, или иди куда-нибудь.. стоишь на пороге, а дверь настежь. мне холодно.
Meme (10.04.2010), Yevuk (10.04.2010), Դատարկություն (10.04.2010), Հայկօ (10.04.2010), Շինարար (10.04.2010)
Բայց, իրոք էլի, հանդիպումը դուրս շատ էկավ, պաստանցիան պայթի......
կարգին երեխեք են ակումբցիները (համենայնդեպս ում տեսել եմ), խելոք, զարգացած, կիրթ.....
կարգին մոտիվացված քննարկումներ են անում:
մի լավ նկարվեցինք:
Հա՛, ի դեպ......
Եղոյաաաաաաաաաաաաա՜նո՞վ էր մյուս լուսանկարողը......... նկարներն եմ ուզո՜ւմ......
Երբեք չեմ դադարում երազել, ավելի ճիշտ չեմ ուզում դադարել .....
Կան մարդիկ որոնք ժամանակին թողնում են իրենց մանկությունը։ Նրանք մուտք են գործում մեծ կյանք, շուտ խրվում են առօրյա հոգսերի մեջ, ձգտում են կարիեռայի և հարստություն կուտակելու։ Այդպիսի մարդիկ կոչվում են կայացած մարդիկ
Բայց կան մարդիկ էլ, ովքեր իրենց ամբողջ կյանքը մնում են «մանուկ»։ Չեն դադարում երազել տիեզերքի ու ժամանակի մեքենայի մասին
Այսպիսի մարդիկ իրոք վայելում են իրենց մանկությունը, քանի որ այն երբեք չի անցնում՝ այն իրենց ներկան է
Վերջին խմբագրող՝ Jarre: 10.04.2010, 18:33:
CactuSoul (10.04.2010), erexa (06.10.2019), helium (10.04.2010), Meme (10.04.2010), Yeghoyan (10.04.2010), Yevuk (10.04.2010), Արևածագ (11.04.2010), Արևհատիկ (10.04.2010), Գուգօ (12.04.2010), Դեկադա (11.04.2010), Երկնային (10.04.2010), Ժունդիայի (11.04.2010), Մանուլ (10.04.2010), Ուլուանա (10.04.2010), Ռուֆուս (12.04.2010)
…ու ինչպես իրավացիորեն նշեց մեր ընկերը՝CactuSoul-ի խոսքերից
Կա-ուա-մել
Ալի Կեյտաաաա, Ալի Կեյտաաաաաա, աֆո, աֆո, աֆո: Յահուուուուո
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Jarre (10.04.2010), Kuk (10.04.2010), Philosopher (10.04.2010), VisTolog (10.04.2010), Yeghoyan (10.04.2010), Yellow Raven (10.04.2010), Yevuk (10.04.2010), Գուգօ (12.04.2010), Դատարկություն (10.04.2010), Երկնային (10.04.2010), Երվանդ (10.04.2010)
Ինչ լավ ա, որ գոյություն ունի «Կատակ եմ անում» արտահայտությունը: Թե չէ մարդիկ ինչ էին անելու, տեսնելով, որ իրանց ասածը առնվազն դեբիլություն ա
Ախր կատակն ու դեբիլ արտահայտությունը իրարից շատ են է՜ տարբեր
Սիրում եմ կյանքը, ինքն էլ ինձ է սիրում
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
'
Մեջբերել
Էջանիշներ