Գուշակի՛ր, թե ում գրառումն է

[Նաիրուհի]

Սմոք ջան, հատուկ քեզ համար

Այսօր երկինքը աներևակայելիորեն մաքուր էր: Սպիտակ ամպերը կապույտի վրա այնքան պարզ էին երևում, որ հավատս չէր գալիս. անգամ ամենաթափանցիկ քուլան ուղիղ աչքիս առաջ էր:
Համոզվեցի վերջերս, որ ավելի սուր եմ սկսել ամեն ինչ զգալ: Մարդկանց, անձրևը, փշատի հոտը, բնության ձայները:
Ինձ անընդհատ ժպտալուց եմ բռնացնում: Գիժ եմ երևի:
Կամ մոտ եմ գժվելուն:
Մեղքի զգացում, շնչակտուր անող քնքշանք, չունեցածս կորցնելու անհիմն վախ:
Իսկ ամբողջն իրար հետ` Քաոս:
Իմ Քաոսը:
Գարուն, մի գնա:

[Skeptic]

Լիլ ջան, տառերի գույնը արդեն ամեն ինչ ասում ա:

[Նաիրուհի]

Լիլ ջան, տառերի գույնը արդեն ամեն ինչ ասում ա:

Ի՞նչ գույն է որ: Լավ չտեսնելն էլ էս է, էլի

[Skeptic]

Կապտավուն: Էն որ մենակ մի ակումբցի ա տենց գրում:

[Նաիրուհի]

Կապտավուն: Էն որ մենակ մի ակումբցի ա տենց գրում:

հետո՞ ինչ :Դ

[Skeptic]

Լավ, թող ժողովուրդը գուշակի:

[laro]

Գալաթեա՞ (ոնց-որ ինքն էր տենց կապտավուն գրում, չէ՞)

[ivy]

Երկնայի՞ն

[Smokie]

Մեմե

[laro]

Մեմե

Չէէէ՜, էս Մեմեն չի հաստատ. իր նման ա էս գրառման ոճը, բայց ինքը չի իմ կարծիքով: Արտահայտություններ կան, որ ինքը չէր գրի. օրինակ. «Մեղքի զգացում, շնչակտուր անող քնքշանք, չունեցածս կորցնելու անհիմն վախ:»:
Գալաթեան ա, չէ՞:

[Նաիրուհի]

Չէէէ՜, էս Մեմեն չի հաստատ. իր նման ա էս գրառման ոճը, բայց ինքը չի իմ կարծիքով: Արտահայտություններ կան, որ ինքը չէր գրի. օրինակ. «Մեղքի զգացում, շնչակտուր անող քնքշանք, չունեցածս կորցնելու անհիմն վախ:»:
Գալաթեան ա, չէ՞:

Գալաթեան է

[laro]

Գալաթեան է

Skeptik-ը թող հաջորդը դնի, ես ուշադիր չէի եղել ու սկզբում էդ կապտավուն երանգը, թեքությունը տառերի չէի նկատել: Առաջինն ինքն ա գուշակել

[Mephistopheles]

Բիձան ա՞

[laro]

Լռություն կա, որ ոչ թե անտարբերության արդյունք է, այլ լիովին հարգանքի նշան՝ չարտահայտելու այն արհամարհանքն ու բացասականությունը, որ կծագեր ցանկացած խոսքի, երկխոսության ժամանակ… Եվ, այդպիսի լռության զոհ լինելով հանդերձ, ինքս էլ եմ լռում բազմանշանակ…

Ես դրեցի

[Mephistopheles]

Ես դրեցի

Տրիբուն…