Lusina (11.05.2014)
Agniն ա՞
Բարությունը միակ զգեստն է, որը երբեք չի հնանում:
Հենրի Թորո
CactuSoul (30.05.2014)
Խնդրեմ, գուշակեք․
Պիտի որ հեշտ լինի։Շաբաթ օրվանից կուտակված մտքեր։
0. Եթե հարսանիքի ժամանակ երկրորդ անգամ հնչում ա «իմ ախպերս» «երգը», ուրեմն իմ գնալու ժամն ա:
1. Հարկավոր ա «նվագողներին» նախօրոք բացատրել ու ուրախ առիթով եք հավաքվում, որ չդնեն «Օտար ամայի ճամփեքին» կամ «Իմ հիվանդ մայրը» «երգեն»։
2. Նույն «նվագողներին» պետք ա բացատրել, որ մարդիկ տարին մեկ իրար գլխի են հավաքվում, կարող ա ուզենան 3 րոպե իրար հետ խոսան, գոնե են պահին, որ թամադայից բացի ոչ մի կանգնած մարդ չկա (այսինքն ՈՉ ՄԵԿ ՉԻ ՊԱՐՈՒՄ), կարելի ա մի քիչ լռել, կամ գոնե կամաց մարդկանց ուղեղները բռնաբարել։
Իմ անձնական եզրակացություն (արդեն վաղուց ձևավորված)՝ այն կենդանի երաժշտությունը որ այսօր կա, կենդանի չի, լեշ ա, ինչքան հեռու նստես, քո քյարն ա։
Կենդանի ասելով ես հասկանում եմ, որ գնամ խնդրեմ մի մակարդակով երգ ու լսել մակարդակով երգ։ Շաբլոն դարձած «հիթերը» կրկնելը մագնիտաֆոնն էլ կարա։ Ներկայիս «նվագչիստներն» ու «երգչիստները» ինչքան որ մակարդակից են հեռու, էնքան էլ պատվերով երգ կատարելուց։
Ի՞նչ անեմ, որ ինձ էլ հարսանիք չհրավիրեն։
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Աթեիստ (30.05.2014)
Աթեիստ (30.05.2014)
Դե գուշակեք.
Տեսնես ինչպե՞ս է լինում հայրենասիրությունը... գուցե հենց դա՞ է հայրենասիրությունը, որ արյունս եռում է մեջս ... եթե պատերազմ պետք է լինի՝ թող շուտ լինի՝ քանի դեռ չեմ ամուսնացել... ներվե՜ր... չեմ ուզում ապրել սենց ստորացված երկրում... բայց ուրիշ երկրում էլ չեմ ապրի... ուզում եմ ապրել էս երկրում՝ բայց չստորացված... ի՞նչ ա պետք դրա համար, ասա՛, պատրաստ եմ...
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Նաիրուհի
Մելախոլիա…
Կարող ա՞ Չուկն էր ժուկով-ժամանակով![]()
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Ջոնը ?![]()
Նարե91 (12.06.2014)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ