Խնդրում եմ գնահատեք, քննադատեք առանց վերապահումների…
Խնդրում եմ գնահատեք, քննադատեք առանց վերապահումների…
Աշխարհի լացը, Լացն է հենց լացում![]()
ապրես
Չգիտեմ ինչու չեմ ընդունում այն գաղափարը որ եթե լացում է ապա երջանիկ է, իհարկե կան երջանկության արցունքներ և ես դա զգացել եմ իմ վրա, բայց տխուր զգացումների լացը երջանիկ դարձնել չի կարող
Կանխավ ներող եղիր ուղղակի դա իմ տեսակետն է
Ներելու ոչինչ չկա: Ինքս խնդրել եմ, որ առանց վերապահումների ասեք ձեր կարծիքները: Ընդհակառակը, ուրախ եմ անկեղծության համար:firegirl777-ի խոսքերից
նախ ասեմ, որ մոմի ու մարդկային կյանքի համեմատությունը դուրս շատ եկավ, սիրում եմ նման համեմատություններ , հատկապես երբ գեղեցիկ են արվում ...
իսկապես, ինձ էլ վերջին երջանկության մասը մի քիչ անհասկանալի թվաց : Միգուցե հեղինակը պարզաբանի ինչ իմաստ է դրել այդ տողերի մեջ , և մենք ուրիշ աչքերով արդեն կարդանք այդ տողերը ...
ինչ վերաբերում է մնացած մասին, դուրս եկավ , լավ էր գրված, ու կարևորը , ցավոք սրտի դառը ճշմարտությունն էր նկարագրված ...
Շնորհակալություն կարծիքի համար: Ասեմ, որ այս "զրույց"-ը գրել եմ հոգու ու սրտի ահավոր լարված պահի: Երբ բացի լացից ուրիշ զգացմունք չկար հոգումս: Իսկ օրեր, ամիսներ անց նորից կարդացել եմ գրածս, հասկացել եմ, որ իմ տրամադրությունն ընդամենը արտահայտվելու առիթ է հանդիսացել, իսկ մնացածն իրոք զուտ ճշմարտություն է: Ուռենին, որպես երջանիկ, մի փոքր փոխաբերական իմաստով է ասված: Ամենաերջանիկ ասելով նկատի ունեմ այն էակը, երևույթը, երբ մարդ միայն իր լավով չի ուրախանում, կամ միայն ինքն իր համար չի տխրում: Ամենաերջանիկն է նա, ով կարողանում է հասկանալ ու գնահատել ուրիշի երջանկությունն ու ցավը, և ոչ թե նախանձել կամ չարախնդալ…kiki-ի խոսքերից
Ես էլ միշտ նույն կարծիքին եմ եղել: Գեղեցիկ գործ էր:Cassiopeia-ի խոսքերից
![]()
Ne inducas in tentationem...
Լավն էր՝ շատ հավանեցի: Լացող ուռենու կերպարը նման է ՀԱՅ ԿՆՈՋ կերպարին… հենց ՆԱ է իր ուսերին կրում ընտանիքի հոգսերը, ինչպես ուռենին աշխարհինը…
Հիանալի էր ապրես, շարունակիր նույն ոճով:
Մի լացի նրա համար, որ դա վերջացել է, այլ ժպտա` որ դա եղել է:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ