Ճանկերն է սրում
Վրեժը` վայրի հովազ:
Արյուն է կաթում...
Ճանկերն է սրում
Վրեժը` վայրի հովազ:
Արյուն է կաթում...
Արյուն է կաթում:
Բալենիս էլ կծաղկի՝
Չնայած ցրտին:
ՆանՍ (24.03.2012)
Չնայած ցրտին
Կախաղանից կախված՝
Նա դեռ չէր մրսում...
նա դեռ չէր մրսում,
Ծանոթ չէր դողը հոգուն.
Նա ապրել գիտեր:
Նա ապրել գիտեր
Անցյալում, ապագայում:
Հիմա մեռած էր:
DIXIcarpe noctem
Հիմա մեռած էր,
Ինչքան էլ որ հաց տայիր
Նա չէր վերցնի:
Նա չէր վերցնի
Ոչ հող, ոչ ջուր, օդ, կրակ,
Ու չէր մահանա:
Եթե ուզում ես հրաշք տեսնել, փորձիր ինքդ հրաշք լինել…
Ու չէր մահանա
Քանի դեռ նա չէր հասել
Իր երազածին:
"Non est ad astra mollis e terris via."
Իր երազածին
Անուրջի տեսքով գունատ
Դաջեց կտավին:
Վերջին խմբագրող՝ Varzor: 24.03.2012, 21:30:
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Դաջեց կտավին
Ու մեկ ակնթարթ նույնիսկ
Չսպասեց նրան:
Why is the truth always being raped?...because its naked and beautiful.
Չսպասեց նրան,
Ու աճապարեց դեպի
գագաթը լեռան:
"Non est ad astra mollis e terris via."
Գագաթը լեռան`
Անհաս մի երազ ձյունե,
Սևի մեջ կորած:
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
սևի մեջ կորած
հուշը մեռավ․ նորից է
մերկ եղրևանին
մերկ եղրևանին
չունի ամոթ, աբուռ ու
ոչ մի հայուգեն
Աթեիստ (02.04.2018)
ոչ մի հայուգեն
չունի կապույտ մազեր, բայց
սրտահույզ հայացք
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ