ԱՄՆ ՆՊԱՀՀ-ն ճանաչեց Հայոց ցեղասպանությունը

[Egern.net]

Չեմ կարծում, որ վատատեսություն է, այլ պարզապես հակահայկական քարոզչություն, ինչպես ասենք անում են Թուրքերն ու Ազերիները...

հակահայկական քարոզչությունն ու հակաիշխանական քարոզչությունը ցավոք սրտի շաաատ տարբեր բաներ են...

Հայաստանի բնակիչներին իրոք այս բանաձևը գործնականում ոչինչ չի տալիս: Անձամբ ինձ համար այն շատ կարևոր է այն պատճառով, որ աշխարհում հազարավոր մարդիկ այս "շուխուրների" հետևանքով սկսում են իսկապես հետաքրքրվել` վերջապես ինչ է Մեծ Եղեռնը, ինչ է կատարվել հայ ժողովրդի հետ այդ տարիներին (սրանում համոզվելու համար մտեք circle.am)... Ու շատ-շատերը իրենց "աչքերը բացում են" հենց այսպիսի աղմուկի պայմաններում: Սա ինձ ուրախացնում է: Իսկ մնացածը` բարոյական հաղթանակներ են, որոնք ուղղակի ինչ-որ լուսավոր հավատ են արթնացնում մարդկանց մեջ....

[Lapterik]

Չգիտեմ ես հոռետես մարդ եմ, թե ինչ եմ, բայց ժամանակից շուտ չեմ ուզում ուրախանալ: Հայերս սիրում ենք առուն չթռած ասենք հոպ, երբ որ աչքովս կտեսնեմ, որ վերջ էլ փուլ չկա, որ Թուրքիան արդեն ընդունել ա ու էտ հաստատ ա, նոր հանգիստ կասեմ ապրենք մենք, հասանք դրան, թե չէ հիմա ոնց որ կազինոյում, շահում ես սկզբում, էլի ես ոգեվորվում, էլի ես խաղում, վերջում տալիս են գլխիդ (կներեք կոպիտ խոսքերի համար):

[Artgeo]

Օգուտը չեմ իմանում, բայց որ չընդունեին հաստատ վնաս կլիներ:
Հ.Գ
Էլի դու քո վատատեսությամբ ԱրտԳեո:
Հիշում ես ինձ?

Արի կոնկրետ փաստերով խոսենք Խնդրում եմ բերես կոնկրետ փաստեր, թե ինչո՞վ վնաս կլիներ:

Հ.Գ. Վատատեսություն չի, պարզ պրագմատիզմ ա
Հիշում եմ Իսկ դու ի՞նձ

Ավելացվել է 3 րոպե անց

Չեմ կարծում, որ վատատեսություն է, այլ պարզապես հակահայկական քարոզչություն, ինչպես ասենք անում են Թուրքերն ու Ազերիները...

Օպոնենտին «թշնամի» «ազերի» «թուրք» և ուրիշ բառերով անվանելը վիճաբանության հին մեթոդներ են, որոնք արդեն չեն աշխատում: Հայ ժողովուրդը իր զարգացման հաջորդ փուլին է անցել ու պահանջում է փաստարկներ ու հակափաստարկներ: Դիմացինին «ուղտ» անվանելով իշխանության տրամաբանորեն ընկած ռեյտինգը չի բարձրանա: Ոչ էլ «ուղտը» կսկսի ապացուցել, որ ուղտ չի

[Tigran Adunts]

Թուրքերը կմտածեին, որ իշխանություն ունեն ԱՄՆ-ի վրա և շատ կուրախանային

[Artgeo]

Թուրքերը կմտածեին, որ իշխանություն ունեն ԱՄՆ-ի վրա և շատ կուրախանային

Չեմ կարծում, որ «Հայլուր» նայող քաղաքացին, որը մտածում ա, որ հայերը ԱՄՆ-ի վրա իշխանություն ունի ու ուրախանում ա, ավելի քիչ վտանգա ներկայացնում Հայաստանի համար:
Ինչ վերաբերվում ա ընդհանրապես «մտածելուն», ապա մեկ բան է «մտածել» ու լրիվ ուրիշ իրականում իշխանություն ունենալ:

[Լէգնա]

Զավեշտալի քվեարկության արդյունք:

http://www.msnbc.msn.com/id/21253084/from/et/

[Egern.net]

դե, հարցը (ավելի ճիշտ պատասխանները) այնպես է ձևակերպված, որ այսպիսի արդյունք էլ պետք է լիներ.. Եթե No տարբերակը բաժանվեր 2 մասի.
2. No, historians continue to debate whether the deaths were genocide.
3. No, Turkey is too important ally ......
այդ դեպքում բոլորովին այլ պատկեր կլիներ: Խորապես համոզված եմ, որ 2րդ տարբերակի օգտին շաատ քչերը կքվեարկեին, չնայած նրան, որ MSNBC-ն միշտ էլ աչքի է ընկել թուրքամետ օրիենտացիայով...

Հ.Գ. 3 օրվա մեջ 510000 քվեարկություն....

[Grieg]

նման քվեարկությունը շատ հեշտ է կեղծել..արդյունքների վրա բնականաբար լավ աշխատել են թուրքերը.

[Արշակ]

Չնայած ցեղասպանության ճանաչումը շատ կարևոր խնդիր է նախ և առաջ պատմական ճշմարտությունը վեր հանելու ու արդարադատության առումով, բայց ցավոք պիտի նկատենք, որ այսօր այն նաև վնասակար ազդեցություն է ունենում հայ ժողովրդի, նրա զարգացման, ճակատագրի վրա։
Հայկական սփյուռքը, իրենից մի հսկա ուժ է ներկայացնում ու կարող էր մեծ դեր ունենալ հայ ժողովրդի կյանքում, նրա զարգացման ճանապարհին, մինչդեռ այսօր նա որպես հայ իր միակ պարտքն ու դերը տեսնում է հիմնականում հայոց ցեղասպանությունը ճանաչելու, պատմական ճշմարտությունը վեր հանելու մեջ։ Այո, անցյալի ցավոտ ու դառը ճշմարտությունը պիտի բացահայտվի, բայց տարվելով միայն ցեղասպանության ճանաչմամբ, ուշադրությունը շեղվում է այսօրվա հիմնախնդիրներից։ Սփյուռքը չի պատկերացնում թե ի՞նչ կատարվում Հայաստանում։ Նա տարված է ցեղասպանության ճանաչմամբ։ Այսօր ընդհանրապես գոյության խնդիր ունենք։ Այսօր Հայաստանը բարոյապես ու ֆիզիկապես քայքայվում է, իսկ սփյուռքը ցեղասպանության հարցով է զբաղված։ Ցեղասպանությունն անցյալի ցավոտ վերք է, որ մռմռում է, ու որոշ ուժեր այդ հանգամանքը շատ լավ օգտագործում են ժողովրդին այսօրվա լուրջ հիմնախնդիրներից շեղելու համար։

Իմիջիայոց, նկատենք, որ բանաձևի ընդունումից հիմնականում ցնծություն են ապրում Հայաստանում չապրողները։ Մինչդեռ հայ ժողովրդի մի զգալի մասը իր իսկ երկրում գոյության հարցը չի կարողանում լուծել։ Երբ ամեն օր ստիպված ես պայքարել արժանապատվությանդ, տարրական իրավունքներիդ ու ֆիզիկապես գոյությանդ համար, էլ ի՞նչ սրտով պիտի ԱՄՆ–ի կողմից ցեղասպանության ճանաչմամբ ուրախանաս։
Իսկ իրական պրոբլեմներից խոսելն էլ արդեն դիտարկվում է որպես հակահայկական պրոպագանդա։


Հ. Գ.
Ամեն օր քննարկում ենք ցեղասպանության ճանաչման հարցը, դրա վերաբերյալ բազմաթիվ ուսումնասիրություններ են արվել, բայց ցավոք մինչև հիմա գրեթե չի արծարծվում այն հարցը, թե ինչու՞ կարողացան մեր նկատմամբ ցեղասպանություն անել։ Ինչու՞ չկարողացանք պաշտպանվել։ Ու քանի դեռ չենք գիտակցել անցյալի սխալները, ապագայում էլ տառապելու ենք։

[Mari]

Լուրեր են պտտվում, որ հնարավոր է հենց այս շաբաթ բանաձևը Կոնգրեսում դրվի քննարկման: Արդեն մեկ տասնյակից ավելի կոնգրեսականներ /թե դեմոկրատ և թե հանրապետական/ «հետ են կանչել» իրենց ստորագրությունները: Այսինքն բանաձևին կողմ քվեարկել պատրաստվողների թիվը գնալով նվազում է: Կոնգրեսականները իրենց նոր դիրքորոշումը հիմնավորում են այն հանգամանքով, որ այս բանաձևի ընդունումը մեծապես ազդում է Թուրքիայի՝ իրենց դաշնակցի հետ բարեկամական հարաբերությունների վրա: Չնայած այս հանգամանքին, Ն. Փելոսին հայտարարել է, որ բանաձևը անպայման կդրվի քննարկման:

[Che_Guevara]

Չնայած ցեղասպանության ճանաչումը շատ կարևոր խնդիր է նախ և առաջ պատմական ճշմարտությունը վեր հանելու ու արդարադատության առումով, բայց ցավոք պիտի նկատենք, որ այսօր այն նաև վնասակար ազդեցություն է ունենում հայ ժողովրդի, նրա զարգացման, ճակատագրի վրա։
Հայկական սփյուռքը, իրենից մի հսկա ուժ է ներկայացնում ու կարող էր մեծ դեր ունենալ հայ ժողովրդի կյանքում, նրա զարգացման ճանապարհին, մինչդեռ այսօր նա որպես հայ իր միակ պարտքն ու դերը տեսնում է հիմնականում հայոց ցեղասպանությունը ճանաչելու, պատմական ճշմարտությունը վեր հանելու մեջ։ Այո, անցյալի ցավոտ ու դառը ճշմարտությունը պիտի բացահայտվի, բայց տարվելով միայն ցեղասպանության ճանաչմամբ, ուշադրությունը շեղվում է այսօրվա հիմնախնդիրներից։ Սփյուռքը չի պատկերացնում թե ի՞նչ կատարվում Հայաստանում։ Նա տարված է ցեղասպանության ճանաչմամբ։

Արշակ. Մի մոռացի'ր, որ այսօր հայերենում "սփյուռք" բառը կա հենց ցեղասպանության հետևանքով: Ու այսօր սփյուռքը միահամուռ է հենց ցեղասպանության հարցը աշխարհում բարձրացնելու համար: Եթե չլիներ ցեղասպանության հարցը, ապա սփյուռքահայերը կլինեյն աշխարհի տարբեր ծայրերում ապրող մարդիկ, որոնց կընդհանրացներ ընդամենը ազգանվան "յան" վերջավորությունը:

Այնպես որ ցեղասպանության հարցը ոչ թե խանգարում` այլ ավելի շատ օգնում է առօրյա խնդիրներում սփյուռքի մասնակցության հարցին` վերջինիս պաելով համախմբված :

[Պանդուխտ]

Արշակի ասածից մէջբերում `

Ամեն օր քննարկում ենք ցեղասպանության ճանաչման հարցը, դրա վերաբերյալ բազմաթիվ ուսումնասիրություններ են արվել, բայց ցավոք մինչև հիմա գրեթե չի արծարծվում այն հարցը, թե ինչու՞ կարողացան մեր նկատմամբ ցեղասպանություն անել։ Ինչու՞ չկարողացանք պաշտպանվել։ Ու քանի դեռ չենք գիտակցել անցյալի սխալները, ապագայում էլ տառապելու ենք

Այս հարցը ընթերցած չլինէի: Միթէ՞ մոռանալ, որ միայն սեփական հայրը կարող է լիիրաւ հայր լինել, խօսքն հայ պետութեան մասին է, որից զուրկ եղել է հայ ժողովուրդը, նորօրեայ շառլաթանների նախահայրերի պատճառով, նրանք ովքեր ծախել են խիղճ ու հայրենիք, դաւաճանելով դաւաճանել են պետութեանը եւ արդիւնքը...պետականազուրկ 800 ամեայ ցեղասպանական կարգավիճակ եւ հիմա փոքրիկ Հայաստան, որ փորձում է դարմանել մերօրեայ շառլաթանների նախահայրերի մահացու դաւաճանութիւնները:

[Artgeo]

Արշակ. Մի մոռացի'ր, որ այսօր հայերենում "սփյուռք" բառը կա հենց ցեղասպանության հետևանքով: Ու այսօր սփյուռքը միահամուռ է հենց ցեղասպանության հարցը աշխարհում բարձրացնելու համար: Եթե չլիներ ցեղասպանության հարցը, ապա սփյուռքահայերը կլինեյն աշխարհի տարբեր ծայրերում ապրող մարդիկ, որոնց կընդհանրացներ ընդամենը ազգանվան "յան" վերջավորությունը:

Այնպես որ ցեղասպանության հարցը ոչ թե խանգարում` այլ ավելի շատ օգնում է առօրյա խնդիրներում սփյուռքի մասնակցության հարցին` վերջինիս պաելով համախմբված :

Ցեղասպանության հարցը միասնական ուժ է դարձնում Դաշնակցությանը Թուրքիայի ներքին և արտաքին հարցերին խառնվելու հարցում և որևէ դրական ազդեցություն Հայաստանի Հանրապետության վրա (համենայն դեպս մինչ այժմ, միայն բացասական է եղել) չունի:
Ցեղասպանության հարցը առաջնային չլինելու, Հայաստանը նորմալ երկիր լինելու դեպքում սփյուռքը կդառնար միասնական ու կկենտրոնանար Հայաստանի Հանրապետության վրա: Հայաստանի Հանրապետությունն ու նրա վառ ապագան է միակ ճշմարիտ արժեքը, որի շուրջ պիտի համախմբվեն հայերը: Իսկ դրա համար պետք է նորմալ իշխանություն, օրենքի գերակայություն, կարգ ու կանոն այս փոքրիկ երկրում: Բռնատիրական ու գողական իշխանություններին հեռացնելը երկրի ղեկից ու պետություն կառուցելն է առաջնային խնդիրը այսօր և ոչ ամենևին Ցեղասպանությունը:

[Արշակ]

Արշակ. Մի մոռացի'ր, որ այսօր հայերենում "սփյուռք" բառը կա հենց ցեղասպանության հետևանքով:
Ու այսօր սփյուռքը միահամուռ է հենց ցեղասպանության հարցը աշխարհում բարձրացնելու համար: Եթե չլիներ ցեղասպանության հարցը, ապա սփյուռքահայերը կլինեյն աշխարհի տարբեր ծայրերում ապրող մարդիկ, որոնց կընդհանրացներ ընդամենը ազգանվան "յան" վերջավորությունը:

Այնպես որ ցեղասպանության հարցը ոչ թե խանգարում` այլ ավելի շատ օգնում է առօրյա խնդիրներում սփյուռքի մասնակցության հարցին` վերջինիս պաելով համախմբված :

Հարգելի Che_Guevara, ցեղասպանության ահավոր հետևանքներն ու նրա զոհերի տառապանքները ես չեմ մոռանում։ Մորս նախնիներն էլ մշեցի էին ու ցեղասպանության զոհ են եղել։
Բայց հարցը դրանում չի։

Ու այսօր սփյուռքը միահամուռ է հենց ցեղասպանության հարցը աշխարհում բարձրացնելու համար: Եթե չլիներ ցեղասպանության հարցը, ապա սփյուռքահայերը կլինեյն աշխարհի տարբեր ծայրերում ապրող մարդիկ, որոնց կընդհանրացներ ընդամենը ազգանվան "յան" վերջավորությունը:

Այնպես որ ցեղասպանության հարցը ոչ թե խանգարում` այլ ավելի շատ օգնում է առօրյա խնդիրներում սփյուռքի մասնակցության հարցին` վերջինիս պաելով համախմբված :

Ցավն էլ հենց են է, որ սփյուռքը միահամուռ է հենց միայն ցեղասպանության հարցի շուրջ։ Փաստորեն ուրիշ արժեք չկա։ Ցեղասպանությունն է կարծես միակ ազգային արժեքը։
Եկեք սթափ դատենք։ Վաղն ԱՄՆ–ն կճանաչի հայոց ցեղասպանությունը։ Մի տաս տարուց Թուրքիան էլ կընդունի։ Իսկ հետո՞։ Հետո վերջ։ Կվերանա սփյուռքահայությունը որպես հայ։ Քանի որ ուրիշ համախմբող արժեք չկա։ Կենտրոնանալով ցեղասպանության ճանաչման վրա՝ ցեղասպանոթյան հարցի ստվերում են մնացել, մոռացության են մատնվել իրական ազգային արժեքներն ու նպատակները։

Եթե չլիներ ցեղասպանության հարցը, ապա սփյուռքահայերը կլինեյն աշխարհի տարբեր ծայրերում ապրող մարդիկ, որոնց կընդհանրացներ ընդամենը ազգանվան "յան" վերջավորությունը:

Եթե իրոք այդպես է, ապա բոլորս միասին պիտի փափագենք, որ երբե՛ք, երբե՛ք չճանաչվի հայոց ցեղասպանությունը, քանի որ հակառակ դեպքում կկորցնենք սփյուռքահայությանը։ Ի՞նչ ասեմ, տխուր է, շատ տխուր է, թե իրոք այդպես է…

[Արշակ]

Արշակի ասածից մէջբերում `
……
Այս հարցը ընթերցած չլինէի: Միթէ՞ մոռանալ, որ միայն սեփական հայրը կարող է լիիրաւ հայր լինել, խօսքն հայ պետութեան մասին է, որից զուրկ եղել է հայ ժողովուրդը, նորօրեայ շառլաթանների նախահայրերի պատճառով, նրանք ովքեր ծախել են խիղճ ու հայրենիք, դաւաճանելով դաւաճանել են պետութեանը եւ արդիւնքը...պետականազուրկ 800 ամեայ ցեղասպանական կարգավիճակ եւ հիմա փոքրիկ Հայաստան, որ փորձում է դարմանել մերօրեայ շառլաթանների նախահայրերի մահացու դաւաճանութիւնները:

Պանդուխտ, ճիշտն ասած այնքան էլ չհասկացա, թե քո խոսքն ինչ կապ ուներ իմ գրածից մեջբերածդ հատվածի հետ։ Արդյո՞ք նկատի ունես, որ 800 տարի առանց պետականության ապրելու հետևանքով է, որ չկարողացանք պաշտպանվել։ Թե ուրիշ բան էիր ասում, որ չհասկացա։ Կխնդրեի պարզաբանես։