Սկեսուրի ու զոքանչի մասին

[Դեմետրիա]

էդ հարմարվելը պիտի երկուստեք լինի, ոչ թե ամեն ինչում հարսը հարմարվի մենակ: Ուլանա ջան, շատ տեղեր հարսը ոչ թե պիտի, այլ պարտավոր ա հարմարվի, որովհետև նա ինչքան էլ տան անդամ ա համարվում, բայցև ետ տունը արդեն ունի դրվածք, որը իրա փոփոխման ենթակա չի:

Համամիտ եմ և ես ել դա էի ասում ինձ չհասկացան: Եթե փորձես փոխել,ապա տարաձայնությունները անխուսափելի են,սակայն ամուսնուդ ընտանիքում էլ քեզ պետք է հարգեն և փորձեն հասկանալ ու փոխադարձաբար փոխզիջուների գնալ:

[Ուրվական]

Մի հատ հարց տամ, էլի: Եթե տղայի հետ ընկերություն եք անում (կամ պետք ա նոր սկսեք անել), ու ամուսնանալուց հետո պետք ա հետո իրա ծնողների հետ ապրեք, բայց ձեզ իրենք վատ են վերաբերվում, դա ինչ ազդեցություն կարա ունենա կոնկրետ ձեր ու այդ տղայի հարաբերություններում:

[Սլիմ]

Մի հատ հարց տամ, էլի: Եթե տղայի հետ ընկերություն եք անում (կամ պետք ա նոր սկսեք անել), ու ամուսնանալուց հետո պետք ա հետո իրա ծնողների հետ ապրեք, բայց ձեզ իրենք վատ են վերաբերվում, դա ինչ ազդեցություն կարա ունենա կոնկրետ ձեր ու այդ տղայի հարաբերություններում:

Դա կոնկրետ ազդեցություն կարող է ունենալ այդ տղայի և իր ծնողների հարաբերություններում: Իրա ծնողները էնքան իրան չեն հարգում, որ իրա բերածին վա ե վերաբերվում, թող տղան մտածի թե ինչի իրա ծնողները չեն հարգում իրեն:

[Ուրվական]

Դա կոնկրետ ազդեցություն կարող է ունենալ այդ տղայի և իր ծնողների հարաբերություններում: Իրա ծնողները էնքան իրան չեն հարգում, որ իրա բերածին վա ե վերաբերվում, թող տղան մտածի թե ինչի իրա ծնողները չեն հարգում իրեն:

Սլիմ ջան, պարզ ա, ինչ որ ասում ես, բայց հարցս ինչ ուղղվածությամբ որ տվել եմ, էտ մասով ա ինձ հետաքրքիր: Թե չէ տղայի և իր ծնողների հարաբերություններում ինչը կփոխվի, էտ արդեն ուրիշ թեմայա:

[Սլիմ]

Սլիմ ջան, պարզ ա, ինչ որ ասում ես, բայց հարցս ինչ ուղղվածությամբ որ տվել եմ, էտ մասով ա ինձ հետաքրքիր: Թե չէ տղայի և իր ծնողների հարաբերություններում ինչը կփոխվի, էտ արդեն ուրիշ թեմայա:

Գիտես իմ մոտ էլ նման բան եղելա, որ ապագա սկեսուրս անհաջող արտահայտությունա արել, կամ ինչ որ տհաճ բանա ասել: Իրա տղանա էտ հարցը հաթե, ես ամեն դեպքում իրա մամայի վատ վերաբերմունքից չեմ սկսել իրան քիչ սիրել, ասել եմ ինչը դուրս չի գալիս ու երբ զգացել եմ , որ ինքը քայլերա անում ավելիա աչքիս բարձրացել: Իհարկե փոքրիկ վեճերը անխուսափելի են: Շատ դեպքեր կան , որ հարս ու սկեսուր իրար տանել չեն կարողանում, սկեսուրը ատումա հարսին / հարսը սկեսրոջը ու չեն էլ թաքցնում, բայց ապրում են ամուսինները ու սիրոմ են իրար: եթե իմ ընկերոջ մաման կտրականապես դեմ լիներ ու ինձ չսիրեր, ես ընկերոթյան շրջանում կաշխատեի իրա հետ ուղակի չշփվել, իսկ հետոամեն ինչ անել առանձին ապրելու համար: Հետք գիտես ժամանակի ընթացքում մարդիկ իրար սովորում են ու հարազատ են դառնում, եթ ծնողները իրչ որ լուրջ պատճառ չունենան էտ աղջկա չսիրելո համար , ինձ թվումա ճանաչելուց հետո կընդունեն:

[*e}|{uka*]

Շատ դեպքեր կան , որ հարս ու սկեսուր իրար տանել չեն կարողանում, սկեսուրը ատումա հարսին / հարսը սկեսրոջը ու չեն էլ թաքցնում, բայց ապրում են ամուսինները ու սիրոմ են իրար: եթե իմ ընկերոջ մաման կտրականապես դեմ լիներ ու ինձ չսիրեր, ես ընկերոթյան շրջանում կաշխատեի իրա հետ ուղակի չշփվել, իսկ հետոամեն ինչ անել առանձին ապրելու համար: Հետք գիտես ժամանակի ընթացքում մարդիկ իրար սովորում են ու հարազատ են դառնում, եթ ծնողները իրչ որ լուրջ պատճառ չունենան էտ աղջկա չսիրելո համար , ինձ թվումա ճանաչելուց հետո կընդունեն:

Էլ ինչ տղա, որ իմանա իր կինը մորը ատում ա ու սիրի իրան .... յախք

[Սլիմ]

Էլ ինչ տղա, որ իմանա իր կինը մորը ատում ա ու սիրի իրան .... յախք

*e}|{uka* իսկ էտ ատելությունը հիմնականում փոխադարձա լինում, նույննա , որ ասես էլ ինչ տղա որ իրա ընտրածին չընդունեն ,իրա վրա թքած ունենան, իրան չհարգեն ու ինքը ընդունի էտ ամեն ինչը: Էլի յախքա չէ?

[Ուրվական]

Գիտես իմ մոտ էլ նման բան եղելա, որ ապագա սկեսուրս անհաջող արտահայտությունա արել, կամ ինչ որ տհաճ բանա ասել: Իրա տղանա էտ հարցը հաթե, ես ամեն դեպքում իրա մամայի վատ վերաբերմունքից չեմ սկսել իրան քիչ սիրել, ասել եմ ինչը դուրս չի գալիս ու երբ զգացել եմ , որ ինքը քայլերա անում ավելիա աչքիս բարձրացել: Իհարկե փոքրիկ վեճերը անխուսափելի են: Շատ դեպքեր կան , որ հարս ու սկեսուր իրար տանել չեն կարողանում, սկեսուրը ատումա հարսին / հարսը սկեսրոջը ու չեն էլ թաքցնում, բայց ապրում են ամուսինները ու սիրոմ են իրար: եթե իմ ընկերոջ մաման կտրականապես դեմ լիներ ու ինձ չսիրեր, ես ընկերոթյան շրջանում կաշխատեի իրա հետ ուղակի չշփվել, իսկ հետոամեն ինչ անել առանձին ապրելու համար: Հետք գիտես ժամանակի ընթացքում մարդիկ իրար սովորում են ու հարազատ են դառնում, եթ ծնողները իրչ որ լուրջ պատճառ չունենան էտ աղջկա չսիրելո համար , ինձ թվումա ճանաչելուց հետո կընդունեն:

Սլիմ ջան, einnA ջան, Կակտուսին ու Յոշիկին տվածս հարցերը ձեզ էլ ուղղեմ, էլի:

[einnA]

Մի հատ հարց տամ, էլի: Եթե տղայի հետ ընկերություն եք անում (կամ պետք ա նոր սկսեք անել), ու ամուսնանալուց հետո պետք ա հետո իրա ծնողների հետ ապրեք, բայց ձեզ իրենք վատ են վերաբերվում, դա ինչ ազդեցություն կարա ունենա կոնկրետ ձեր ու այդ տղայի հարաբերություններում:

Եթե ծնողների վերաբերմունքն այնպիսին է, որ փոխվելու ենթակա չէ, հաստատ ազդեցությունը կունենա, մանավանդ որ շարունակեն ապրել ծնողների հետ: Ինչքան էլ իրար շատ սիրեն, հարգեն, բայց մեկ է կենցաղային խնդիրներն ամեն դեպքում ազդում են: Ուրիշ բան եթե երկու կողմերն էլ հասկացող ու հանդուրժող լինեն, ժամանակի հետ կհարթվեն բոլոր հարցերը:

[CactuSoul]

Մի հատ հարց տամ, էլի: Եթե տղայի հետ ընկերություն եք անում (կամ պետք ա նոր սկսեք անել), ու ամուսնանալուց հետո պետք ա հետո իրա ծնողների հետ ապրեք, բայց ձեզ իրենք վատ են վերաբերվում, դա ինչ ազդեցություն կարա ունենա կոնկրետ ձեր ու այդ տղայի հարաբերություններում:

Գոռ ջան, դա մի բառով գիտե՞ս՝ ոնց կկոչվի: Ջլատում: Էդքան բան: Անկախ նրանից, թե ով ում ինչքան ա սիրում:
Պարտվելու են բոլոր կողմերը:

[Ուրվական]

Գոռ ջան, դա մի բառով գիտե՞ս՝ ոնց կկոչվի: Ջլատում: Էդքան բան: Անկախ նրանից, թե ով ում ինչքան ա սիրում:
Պարտվելու են բոլոր կողմերը:

Ան ջան, մի քիչ լավ չհհասկացա դիրքորոշումդ: Այսինքն աղջկա կողմից արտահայտությունը, որ "եթե ես մտնեմ ձեր տուն առաջին անգամ ու զգամ, քո ծնողները ինձ վատ են վերաբերվում, մեր հարաբերությունները կխզեմ", նորմա՞լ ես համարում:

[CactuSoul]

Ան ջան, մի քիչ լավ չհհասկացա դիրքորոշումդ: Այսինքն աղջկա կողմից արտահայտությունը, որ "եթե ես մտնեմ ձեր տուն առաջին անգամ ու զգամ, քո ծնողները ինձ վատ են վերաբերվում, մեր հարաբերությունները կխզեմ", նորմա՞լ ես համարում:

Հենց տվյալ ձևակերպմամբ՝ ոչ, ընկերության մեջ՝ ոչ, բայց եթե խոսքը լուրջ հարաբերությունների մասին է, որոնք ամուսնության վերաճելու միտում ունեն, ապա նույնիսկ աննորմալ կլիներ, եթե աղջիկն ասեր՝ «դե ոչինչ, հիմա, ի՞նչ անենք, որ դուրները չեկա, թող իրենք իմ վրա թքած ունենան, ես՝ իրենց, մի կերպ կապրենք»: Կոպիտ եմ ասում, բայց դե:
Եթե իրար համար շատ կարևոր են մարդիկ, ապա կարծում եմ, պիտի մի քիչ սպասեն, ժամանակ տան իրենք իրենց ու ծնողներին, փորձեն դուր գալ էդ ընթացքում… Իսկ եթե չստացվի, ուրեմն պիտի մի ճար անեն ու առանձին ապրեն: Նույն տանիքի տակ նրանց կյանքը կարող է դժոխքի վերածվել:

[Ուրվական]

Հենց տվյալ ձևակերպմամբ՝ ոչ, ընկերության մեջ՝ ոչ, բայց եթե խոսքը լուրջ հարաբերությունների մասին է, որոնք ամուսնության վերաճելու միտում ունեն, ապա նույնիսկ աննորմալ կլիներ, եթե աղջիկն ասեր՝ «դե ոչինչ, հիմա, ի՞նչ անենք, որ դուրները չեկա, թող իրենք իմ վրա թքած ունենան, ես՝ իրենց, մի կերպ կապրենք»: Կոպիտ եմ ասում, բայց դե:
Եթե իրար համար շատ կարևոր են մարդիկ, ապա կարծում եմ, պիտի մի քիչ սպասեն, ժամանակ տան իրենք իրենց ու ծնողներին, փորձեն դուր գալ էդ ընթացքում… Իսկ եթե չստացվի, ուրեմն պիտի մի ճար անեն ու առանձին ապրեն: Նույն տանիքի տակ նրանց կյանքը կարող է դժոխքի վերածվել:

Ընկերություն պետք ա սկսեն անել, նոր նշանվեն, չէ՞, հետո էլ ամուսնանան: Հիմա նույն հարցը, որ Իդային եմ տվել, քեզ եմ տալիս Ան:

[Philosopher]

Իդ ջան, այսինքն տղայի հետ ընկերություն անելու, հարաբերություններ ունենալու համար պետք ա համոզված լինես, որ իրա ծնողները քեզ լա՞վ են վերաբերվում:

Գոռ, եթե աղջիկը ուզում ա տղայի հետ ամուսնանա, ապա այո, իսկ եթե ուզածը մենակ ամուսնանալն ա, ապա կրկնապատիկ այո, ինչքան ուզում ես էդ փաստի ու տղայի նկատմամբ վերաբերմունքի միջև հակասություններ տես: Էդ մարդը իրա պրոֆեսիոնալ գործն ա անում, ամուսնանում ա, ու պարտավոր ա բոլոր դետալները հաշվի առնել:

Ընկերության սկզբում ծնողների վերաբերմունքով հետաքրքրվելը առնվազն կանացի հաշվենկատության տգեղ դրսևորում ա ու դա ոչ հաստատման, ոչ հերքման կարիք չունի: Անկհայտ փաստ ա: Շատ մի խորացի

[*e}|{uka*]

Հենց տվյալ ձևակերպմամբ՝ ոչ, ընկերության մեջ՝ ոչ, բայց եթե խոսքը լուրջ հարաբերությունների մասին է, որոնք ամուսնության վերաճելու միտում ունեն, ապա նույնիսկ աննորմալ կլիներ, եթե աղջիկն ասեր՝ «դե ոչինչ, հիմա, ի՞նչ անենք, որ դուրները չեկա, թող իրենք իմ վրա թքած ունենան, ես՝ իրենց, մի կերպ կապրենք»: Կոպիտ եմ ասում, բայց դե:
Եթե իրար համար շատ կարևոր են մարդիկ, ապա կարծում եմ, պիտի մի քիչ սպասեն, ժամանակ տան իրենք իրենց ու ծնողներին, փորձեն դուր գալ էդ ընթացքում… Իսկ եթե չստացվի, ուրեմն պիտի մի ճար անեն ու առանձին ապրեն: Նույն տանիքի տակ նրանց կյանքը կարող է դժոխքի վերածվել:

Ի՞նչ ա նշանակում ժամանակ տալ, Ան: Կամ ընթացքում դուր գալ: Այ քեզ բան: Չեն հավանում, չեն հավանում, կարո՞ղ ա դու պետք ա քեզ լավ կողմից դրսևորես,որ հավանեն: