Բանտում ծեծում են.

[Vishapakah]

Հերթական անգամ Հայաստանում խախտվել է մարդու իրավունքները, կասկած չկա որ ցմահ բանտարկված Հայկ Թորոսյանը ծեծի է ենթարկվել «Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկի միջանցքում, բայց ինչպես միշտ Հայաստանում իրողությունը ապացուցելն անհնարին է. Այսպես ասած ծեծողն էլ են իրենք, գործը ծածկողն էլ.

Այս հոդվաձը կարդալով, որը բերված է ստորև մեջբերման մեջ, պարզից էլ պարզ է, որ մեր բանտարկյալների իրավունքները մինչև այսօր պաշտպանված չեն մեկուսարաններում. Ներկա Հայաստանի մեկուսարանները, մինչև այժմ հիշեցնում են ԽՍՀՄ-ի հետամնաց համակարգը, այնինչ մենք պարտավոր ենք դառնալու ավելի քաղաքակիրթ, հասկանալով որ հանցագործին ծեծելով մենք մարդու մեջ ծնում ենք միայն չարություն, որը ոչ թե ուղղում է նրա մեղավոր ոգին, այլ մարդուն դարձնում հիվանդ, ավելի մեծ սեպ խրելով նրա և հասարակության միջև.

ԴԻՄԱԴՐԵԼ Է ՈՒ ՉԻ՞ ԾԵԾՎԵԼ

«Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկի միջանցքում ի ցույց բոլորի հոկտեմբերի 4-ին դաժան ծեծի է ենթարկվել ցմահ ազատազրկման դատապարտված Հայկ Թորոսյանը:

Այս մասին ահազանգ է ստացել «Ա1+»-ը: Ըստ մեր տեղեկատվության` քրեկատարողական հիմնարկի աշխատակիցները նրան ծեծի են ենթարկել բջջային հեռախոս ունենալու եւ թաքցնելու պատճառով: Ցմահ դատապարտվածները բջջային հեռախոս ունենալու իրավունք չունեն: Ըստ մեր աղբյուրի` «Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկում պետի փոփոխությունից հետո դատապարտվածների նկատմամբ վերաբերմունքը, մեղմ ասած, խստացել է :

Ի դեպ, եթե նույնիսկ դատապարտյալի մոտ հայտնաբերվել է բջջային հեռախոս, որն օգտագործելու իրավունք նա չուներ, ապա նրան ծեծելու իրավունք որեւէ մեկը եւս չուներ:

Այսօր Արդարադատության նախարարության քրեակատարողական վարչությունից «Ա1+»-ին հայտնեցին, թե տեղեկատվությունը, որ «ցմահ ազատազրկման դատապարտված Հայկ Թորոսյանը հիմնարկի աշխատիկիցների կողմից ծեծի է ենթարկվել բջջային հեռախոս ունենալու եւ թաքցնելու պատճառով` չի համապատասխանում իրականությանը»:

«Հայկ Թորոսյանի մոտ ՀՀ ԱՆ «Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկի աշխատակիցների կողմից հայտնաբերվել է բջջային հեռախոս: Աշխատակիցների կողմից հեռախոսը հանձնելու օրինական պահանջին Հայկ Թորոսյանը չի ենթարկվել, ցուցադրել է դիմադրություն, որի արդյունքում ինքը կոտրել է իր ձեռքում եղած բջջային հեռախոսը»,- ի պատասխան «Ա1+»-ի հարցմանը տեղեկացրել է ԱՆ քրեակատարողական վարչության մամուլի քարտուղար Արսեն Բաբայանը:

ԱՆ քրեակատարողական վարչության պետի կողմից հանձնարարական է տրվել վերոնշյալ քրեակատարողական հիմնարկի ղեկավարությանը` մանրամասն ուսումնասիրել դեպքի հանգամանքները, որի վերաբերյալ կտրամադրվի լրացուցիչ տեղեկություն:

http://a1plus.am/am/?page=issue&iid=53048

[moj]

Շարունակում են հերքել:

ՊԱՐԶԱԲԱՆՈՒՄ ԵՆ ՀՀ ԱՆ ՔԿՎ-ԻՑ
ՀՀ Ան քրեակատարողական վարչությունից հայտնում են, որ «Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկում գտնվող, ցմահ ազատազրկման դատապարտված Հայկ Թորոսյանը հիմնարկի աշխատակիցների կողմից ծեծի չի ենթարկվել:

Ինչպես ասված է վարչության մամուլի քարտուղար Արսեն Բաբայանի տարածած հաղորդագրության մեջ. «Հ.Թորոսյանի մոտ ՀՀ ԱՆ «Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկի աշխատակիցների կողմից հայտնաբերվել է բջջային հեռախոս: Աշխատակիցների կողմից հեռախոսը հանձնելու օրինական պահանջին Հ.Թորոսյանը չի ենթարկվել, ցուցադրել է դիմադրություն, որի արդյունքում ինքը կոտրել է իր ձեռքում եղած բջջային հեռախոսը»:

ՔԿՎ-ից տեղեկացնում են նաև, որ նշված հիմնարկի ղեկավարությանը վարչության պետը հանձնարարվել է մանրամասն ուսումնասիրել դեպքի հանգամանքները: Կատարվածի մասին խոստանում են տրամադրել լրացուցիչ տեղեկություն:

Հիշեցնենք, որ լուրեր էին տարածվել, թե «Նուբարաշեն»-ում ցմահ ազատազրկվածին հիմնարկի աշխատակիցները ծեծի են ենթարկել` բջջային հեռախոս ունենալու և թաքցնելու համար:


Աղբյուր` Panorama.am

[Smergh]

Ներկայացնում մի դեպք, որն ինձ հետ է պատահել ու եզրակացությունները թողնում եմ Ձեզ:

Ոստիկանական բաժանմունքներից մեկի մուտքի մոտից դեպքի վայր շտապող օպերատիվ խմբին ճանապարհող ոստիկանի համազգեստի մեջ դժվարությամբ ճանաչեցի իմ համադասարանցի Սուրիկին, որին 7 թե 8 տարի չէի տեսել, մոտեցա գրկախառնվեցինք.
-Ժամանակ ունե՞ս,-հարցրեց նա,- այսօր ես բաժնի հերթապահն եմ, շատ ծանր օր է, բոլորը գնացել են, հեռախոսների մոտ մարդ չկա, գնանք ներս հանգիստ զրուցենք, ես էլ կպատասխանեմ զանգերին:
Մտանք ներս: Նա նստեց իր տեղը` դեմքով դեպի մուտքի դուռը, իսկ ինձ առաջարկեց նստել իր դիմաց`սեղանի կողքին, այնպես, որ ես չէի տեսնում մուտքը:
-Դու հիմա նստած ես բերման ենթարկվածների տեղում, այնպես որ ես կարող եմ քեզ գրանցել,-կատակով ասաց նա ու սկսվեց դպրոցական ընկերների ջերմ զրույցը, որը մերթ ընդ մերթ ընդհատվում էր հեռախոսազանգերի պատճառով:
Սուրիկը հերթական հեռախոսազանգին էր պանասխանում, իսկ ես հայացքս նրանից չէի կտրում `սպասելով ընդհատված զրույցի շարունակությանը, հանկարծ ես նրա պահվածքի մեջ տարօրինակ անհանգստություն զգացի և մինչ նա դեն նետեց հեռախոսափողն ու տեղից վեր թռավ ` վզակոթիս հասցված հուժկու և անսպասելի հարվածից ես փռվեցի սեղանին...
- Ա'յ ապուշ, ես իմ ընկերն է ո՞ւր ես խփում,-ինձ համար աննկատ ներս մտած ու վզակոթիս հասցնող, օպերատիվ խմբի սերժանտի վրա հարձակվեց Սուրիկը:
-Ներեցե'ք, պարոն մայոր, ինձ թվաց բերվածներից է:- հետո սերժանտը փաթաթվեց ինձ,- ցավտ տանեմ, հազար ներողություն եմ խնդրում քեզանից, ի՞նչ է, պարոն Մաթևոսյանը Ձեզ չէ՞ր զգուշացրել, որ այդտեղ նստել չի կարելի...
... Մինչև օրս, երբ հիշում եմ այդ դեպքը վզակոթս սկսում է ցավել...

[moj]

Ներկայացնում մի դեպք, որն ինձ հետ է պատահել ու եզրակացությունները թողնում եմ Ձեզ:

Ոստիկանական բաժանմունքներից մեկի մուտքի մոտից դեպքի վայր շտապող օպերատիվ խմբին ճանապարհող ոստիկանի համազգեստի մեջ դժվարությամբ ճանաչեցի իմ համադասարանցի Սուրիկին, որին 7 թե 8 տարի չէի տեսել, մոտեցա գրկախառնվեցինք.
-Ժամանակ ունե՞ս,-հարցրեց նա,- այսօր ես բաժնի հերթապահն եմ, շատ ծանր օր է, բոլորը գնացել են, հեռախոսների մոտ մարդ չկա, գնանք ներս հանգիստ զրուցենք, ես էլ կպատասխանեմ զանգերին:
Մտանք ներս: Նա նստեց իր տեղը` դեմքով դեպի մուտքի դուռը, իսկ ինձ առաջարկեց նստել իր դիմաց`սեղանի կողքին, այնպես, որ ես չէի տեսնում մուտքը:
-Դու հիմա նստած ես բերման ենթարկվածների տեղում, այնպես որ ես կարող եմ քեզ գրանցել,-կատակով ասաց նա ու սկսվեց դպրոցական ընկերների ջերմ զրույցը, որը մերթ ընդ մերթ ընդհատվում էր հեռախոսազանգերի պատճառով:
Սուրիկը հերթական հեռախոսազանգին էր պանասխանում, իսկ ես հայացքս նրանից չէի կտրում `սպասելով ընդհատված զրույցի շարունակությանը, հանկարծ ես նրա պահվածքի մեջ տարօրինակ անհանգստություն զգացի և մինչ նա դեն նետեց հեռախոսափողն ու տեղից վեր թռավ ` վզակոթիս հասցված հուժկու և անսպասելի հարվածից ես փռվեցի սեղանին...
- Ա'յ ապուշ, ես իմ ընկերն է ո՞ւր ես խփում,-ինձ համար աննկատ ներս մտած ու վզակոթիս հասցնող, օպերատիվ խմբի սերժանտի վրա հարձակվեց Սուրիկը:
-Ներեցե'ք, պարոն մայոր, ինձ թվաց բերվածներից է:- հետո սերժանտը փաթաթվեց ինձ,- ցավտ տանեմ, հազար ներողություն եմ խնդրում քեզանից, ի՞նչ է, պարոն Մաթևոսյանը Ձեզ չէ՞ր զգուշացրել, որ այդտեղ նստել չի կարելի...
... Մինչև օրս, երբ հիշում եմ այդ դեպքը վզակոթս սկսում է ցավել...

Իսկապես ահավոր վիճակ է քաղմասներում և այս դեպքը մեկն է այն հազարավորներից, որ հերթապահ մասում սկզբից ծեծում են և հետո նոր միայն փորձում հասկանալ թե ինչում էր մեղավոր այդ ծեծվածը:

Նաև հետաքրքիր է թե այդ սերժանտը ինչ ընտրությամբ է ձեռք բարձրացնում քաղաքացիների վրա, խնդրում եմ ասացեք թե քանի տարեկան եք:

[Grieg]

Քանի դեռ քաղաքացիները հանդուրժում են ոստիկանության անօրինական և վայրագ վարքը չի փոխվի ոչ մի բան.. ցավոք շատերին չի հետաքրքում ուրիշների ցավը մինչև չզգան այն իրենց կաշվի վրա։

[Երվանդ]

Մեր ոստիկանական համակարգը բոլորս գիտենք, նենց որ չեմ ջոգում ինչ իմաստ ունի տուն-տունիկ խաղալը, նորմալ քաղաքակիրթ երկրում քաղաքացին ոստիկանին տեսնելով տեսադաշտում՝ իրեն ավելի ապահով է զգում, իսկ ստեղ՝ մանրից էդ տեղից վերանում են, քանի մի բան չեն սարքել, ու սա վերաբերվումա ոչ միայն ոստիկանական համակարգին, նաև դատախազությանը, մեծ մասը զբաղված են փող ուտելով, ու երբ քչությունա անում զբաղվում են «սարքոցիով», ու քանի որ մեծ մասնա տենց էն հատուկենտ ազնիվ մարդիկել կամ դուրս են մղվում համակարգից կամ դառնում են մեծամասնության նման, նենց որ չեմել զարմանա , ինչ վերաբերվումա բանտերին նդեղ կան մարդիկ որոնց նույնիսկ տվյալ քրեական հիմնարկի պետը մատով չի կարա կպնի, պռոստը ռիսկ չի անի, բայց դե մեծամասնությանը կծեծեն հաճույքով կարծում եմ

[Apsara]

Ներկայացնում մի դեպք, որն ինձ հետ է պատահել ու եզրակացությունները թողնում եմ Ձեզ:

Ոստիկանական բաժանմունքներից մեկի մուտքի մոտից դեպքի վայր շտապող օպերատիվ խմբին ճանապարհող ոստիկանի համազգեստի մեջ դժվարությամբ ճանաչեցի իմ համադասարանցի Սուրիկին, որին 7 թե 8 տարի չէի տեսել, մոտեցա գրկախառնվեցինք.
-Ժամանակ ունե՞ս,-հարցրեց նա,- այսօր ես բաժնի հերթապահն եմ, շատ ծանր օր է, բոլորը գնացել են, հեռախոսների մոտ մարդ չկա, գնանք ներս հանգիստ զրուցենք, ես էլ կպատասխանեմ զանգերին:
Մտանք ներս: Նա նստեց իր տեղը` դեմքով դեպի մուտքի դուռը, իսկ ինձ առաջարկեց նստել իր դիմաց`սեղանի կողքին, այնպես, որ ես չէի տեսնում մուտքը:
-Դու հիմա նստած ես բերման ենթարկվածների տեղում, այնպես որ ես կարող եմ քեզ գրանցել,-կատակով ասաց նա ու սկսվեց դպրոցական ընկերների ջերմ զրույցը, որը մերթ ընդ մերթ ընդհատվում էր հեռախոսազանգերի պատճառով:
Սուրիկը հերթական հեռախոսազանգին էր պանասխանում, իսկ ես հայացքս նրանից չէի կտրում `սպասելով ընդհատված զրույցի շարունակությանը, հանկարծ ես նրա պահվածքի մեջ տարօրինակ անհանգստություն զգացի և մինչ նա դեն նետեց հեռախոսափողն ու տեղից վեր թռավ ` վզակոթիս հասցված հուժկու և անսպասելի հարվածից ես փռվեցի սեղանին...
- Ա'յ ապուշ, ես իմ ընկերն է ո՞ւր ես խփում,-ինձ համար աննկատ ներս մտած ու վզակոթիս հասցնող, օպերատիվ խմբի սերժանտի վրա հարձակվեց Սուրիկը:
-Ներեցե'ք, պարոն մայոր, ինձ թվաց բերվածներից է:- հետո սերժանտը փաթաթվեց ինձ,- ցավտ տանեմ, հազար ներողություն եմ խնդրում քեզանից, ի՞նչ է, պարոն Մաթևոսյանը Ձեզ չէ՞ր զգուշացրել, որ այդտեղ նստել չի կարելի...
... Մինչև օրս, երբ հիշում եմ այդ դեպքը վզակոթս սկսում է ցավել...

Մենակ մի բան կարամ ասեմ՝

Ձուկը գլխիցա հոտում