Մեր ուսուցիչները…

[Cassiopeia]

Բոլորն էլ դպրոցում ունեցել են կամ ունեն չսիրած ուսուցիչներ… Բայց չգիտես ինչի, դրանց մեջ գերակշռում են քիմիայի ուսուցիչները: Ո՞րն է նրանց մեղքը…

[Ուլուանա]

Հետաքրքիր է, իսկապես ես էլ եմ շատ լսել «չարաբաստիկ» քիմիայի ուսուցիչների, իսկ ավելի ճիշտ՝ ուսուցչուհիների մասին։ Բայց ես ինքս չեմ կարող ասել, թե իմ քիմիայի ուսուցչուհին իմ ամենաչսիրած ուսուցչուհին է եղեկ, չնայած սիրած ուսուցչուհիների թվին էլ չի պատկանել։ Իսկ ավելի ճիշտ՝ ես երկու քիմիայի ուսուցչուհի եմ ունեցել, որոնցից մեկն ինձ առանձնապես չէր սիրում, բայց նորմալ էր վերաբերվում, իսկ մյուսը հեչ չէր սիրում։ Իսկ ես իրենց երկուսի նկատմամբ էլ անտարբեր էի, չնայած պետք է խոստովանեմ, որ երկուսն էլ դաս բացատրելու տեսակետից բավականին հաջող էին։ Բայց ասեմ նաև, որ երկուսն էլ որպես մարդ ոչ միայն խիստ էին, այլև ահավոր չոր, կոպիտ ու համարյա անզգացմունք։
Երկրորդ քիմիայի դասատուն ինձ չէր սիրում հետևյալ պատճառով։ Ես 10-րդ դասարանում տեղափոխվել էի Եղվարդ՝ 9-րդ դասարանի գնահատականներս տեղափոխելով նոր դպրոց։ Եղվարդի դպրոցում 10-րդ դասարանում քիմիա անցնում էին, իսկ Երևանի դպրոցում քիմիա անցնում էինք մինչև 9-րդ դասարանը, և այդ գնահատականը պետք է գնար ատեստատ։ Այսինքն՝ օրենքով ես ազատված էի 10-րդ դասարանում քիմիա անցնելուց, իսկ իմ նոր դասարանի ուսուցչուհին, որը, փաստորեն, իսկի իմ ուսուցչուհին չէր, քանի որ ես քիմիայից ազատված էի, ոչ մի կերպ չէր կարողանում հաշտվել այն մտքի հետ, որ ես չեմ վայելելու իր դասերը։ Ու անընդհատ առիթ էր փնտրում ինձ «կպնելու»։ Դե, ես դասերին միշտ նստում էի, բայց չէի մասնակցում, իսկ ինքը մնում-մնում հիշում էր այդ «ողբերգության» մասին ու աննկարագրելիորեն բորբոքվում։

[StrangeLittleGirl]

Տարօրինակ է, ինչու՞ հենց քիմիա… Կոնկրետ իմ քիմիայի ուսուցչուհին այն շատ քչերից է եղել, որ եթե օգուտ չի տվել, ապա վնաս էլ չի պատճառել: Ճիշտ է՝ ես նրա առարկան շատ վատ գիտեմ, բայց, հաշվի առնելով, թե ինչ է կատարվում մյուս դպրոցներում, ապա շնորհակալ եմ թեկուզ այդ քիչ գիտելիքների համար, որոնք բավարարել են համալսարանում քիմիայի հետ կապված հարցերս լուծելուն:

[Riddle]

Հետաքրքիր զուգադիպությամբ իմ դպրոցի և բուհ-ի քիմիայի ուսուցիչները շատ նման էին. երկուսն էլ չամուսնացած, տարիքով կանայք էին, երկուսն էլ մարմնով շատ չորուկ էին, բարձրահասակ, բնավորությամբ խիստ, երկուսն էլ երկար եղունգներ էին պահում, բայց եղունգի լաք չէին օգտագործում, ու ամենակարևոր նմանությունը՝ երկուսն էլ ինձ չէին սիրում:

[StrangeLittleGirl]

Հետաքրքիր զուգադիպությամբ իմ դպրոցի և բուհ-ի քիմիայի ուսուցիչները շատ նման էին. երկուսն էլ չամուսնացած, տարիքով կանայք էին, երկուսն էլ մարմնով շատ չորուկ էին, բարձրահասակ, բնավորությամբ խիստ, երկուսն էլ երկար եղունգներ էին պահում, բայց եղունգի լաք չէին օգտագործում, ու ամենակարևոր նմանությունը՝ երկուսն էլ ինձ չէին սիրում:

Չլինի՞ բուհում քեզ Ավագյանն է դասավանդել: Էնպես նկարագրեցիր, որ ես միանգամից իմ դասախոսին հիշեցի
Բայց նրան շատ էի սիրում, ինքն էլ ինձ, չնայած չէի սովորում:

[otar]

կար մեկյ հին դպրոցում բայց եդքան էլ վատյ չեր... ուղակի ինձ չէր սիրում... իսկ վարժարանի ուսուցիչս խոսք չկա

[kiki]

չէ , քիմիայի ուսուցիչներիս չեմ կարող ասել որ չեմ սիրել ...
հին դպրոցում երկուսն էին , մեին չեմ հիշում անգամ, մյուսը տիկին Պետրոսյանն էր , ինձ շատ էր սիրում , ու համարում էր իր լավագույն աշակերտուհին, հետագայում անգամ քույրիկիս հետ էր իմ մասին խոսում ու ինձ օրինակ բերում,չնայած կարող եմ խոստովանել, որ էնքան էլ շատ չէին քիմիայի գիտելիքներս,պարզապես ընդհանուր ֆոնի վրա լավ էի երևում ...
մյուս ուսուցիչս արդեն Ֆիզմաթ դպրոցում պարոն Հովհաննիսյանն էր, մի մեծ մարդ ում չգիտես ինչու մեր դասարանը շատ էր սիրում բարկացնել: միայնակ մարդ էր, էս վերջերս իմացա որ մահացել է, իսկ թաղումը իր դասղեկական դասարանն էր կազմակերպել , դե երևի դպրոցի տնօրինության օգնությամբ : ու պետք է նշել, որ ես այդպես էլ անօրգանական քիմիա չսովորեցի : ցավոք գերազանց էի միշտ ստանում, բայց չկարողացա լավ տիրապետել :
այ վերջին ուսուցչուհիս , Սուսաննա Սերգեևնան էր, որին շաաաաաաաաա էի սիրում: շատ համակրելի տիկին է, լավ ուսուչուհի: նրա հետ ես սովորեցի օրգանական քիմիա, ու բավականին սիրեցի այդ առարկան : Այդպիսի ուսուցիչները, որ իսկապես կարողանում են նյութը դասարանում մատուցել ու աշակերտներին էլ հավաքած պահել, շատ պիտի լինեն, բայց ...
մի խոսքով, ես այդ մարդկանց մեջ չեմ

[Cassiopeia]

Թեման ինքս բացեցի, բայց չգրեցի իմ կարծիքն իմ քիմիայի ուսուցչուհու մասին: Խոստովանեմ, որ մասնագիտությամբ քիմիկ-տեխնոլոգ եմ: Բայց դպրոցական տարիներին քիմիա առարկան իմ մոտ բացարձակապես ոչ մի հետաքրքրություն չի ներկայացրել (ինչպես նաև մնացած մյուս առարկաները, բոլորն իմ համար հավասար էին): Ընդհակառակը, քիմիայի ուսուցչուհուն բացարձակապես չէի սիրում: Մեր դասարանն առիթը բաց չէր թողնում խեղճ կնոջ դասերին չնստելու համար: Միշտ փախնում էինք դասից ու միշտ բախտի բերմամբ թե պատահմամբ լուսամուտը բաց թողնում: Ու մեր վրա փոխանակ խոսեին այն բանի համար, որ դասի չենք նստում, նկատողություն էինք ստանում, որ լուսամուտը բաց թողած դասից փախել ենք
Բայց ընդունվելով Քիմիական ֆակուլտետ, զգացի որ մնացած բոլորի համեմատ քիմիա ավելի լավ գիտեմ և սկսեցի հավատալ, որ իրոք քիմիան որպես գիտություն արժե սիրել:

[Kita]

իսկ ես ունեի…ինքը ինձ չէր սիրում. ինքը հավատացյալ էր, իսկ ես ուրախ երեխա էի… և միշտ 4 էր դնում… բայց նենց անմեղ դեմքով… սպանելը քիչ է…

[Esmeralda]

Ամենասիրածս ուսուցչուհին եղել է քիմիայինը
շատ լավ կին էր, և ինքն էլ ինձ էր շատ սիրում...
Իսկ ընդհանրապես ունեցել եմ քիմիայի չորս ուսուցչուհի... առաջինը սովորական կին էր.... երկրորդը շատ լավ մասնագետ էր և շատ լավ մարդ..... իմ քաղաքի լավագույն մասնագետներից էր.... երրորդն այնքան էլ բարի չէր.... մեզ բերում էր ընդունելության քննության գրավորներից ստուգողական աշխատանք տալիս.... բայց ոչ մեկի հետ խնդիր չեմ ունեցել.... բոլորն էլ սիրել են ինձ....
Իսկ չորրորդ արդեն իմ սիրած ուսուցչուհին էր.... մինչև հիմա էլ գնում եմ դպրոց ու պարտադիր այցելում նրան

Հ.Գ. իսկ ինչո՞ւ հենց քիմիայի ուսուցիչներն են վատը..... օրինակ ինձ համար պատմության ուսուցիչներից էն կողմ................................

[_DEATH_]

Ես ինչ մեղք ունեմ, որ բոլոր ուսուցիչների վրա լավ տպավորություն եմ թողնում , առաջին քիմիայի ուսուցչուհուս սիրած աշակերտ էի, ետի էն դեպքում, երբ քիմիայից՝ պարբերական աղյուսակից ու ատոմի կառուցվացքից բացի ուրիշ բան չգիտեմ , բայց տարեկանս 5 դրեց , 2-րդ ուսուցչուհին դասղեկս էր, ու իմ ամենաչսիրածս դասղեկը, երեխաները ուզում են ուրախանաին, ինքը մենակ լուրջ տեղեր էր տանում՝ թանգարան, պատկերասրահ, թատռոն…, ու էնքան շատ էր խոսում (հաշվել եմ՝ վարկյանում 3 բառ հաճախությամբ ), ու ես էլ որ քիմիյից բան չէի հասկանում, դասամիջոցին ականջներս ուռած ուզում էի սպանեի իրան , իսկ իմ երրորդ դասախոսին էսօր արաջի անգամ տեսա, բարետես 25-30 տարեկան դասախոսուհի էր , ու շատ քիչ էր խոսում

[docart]

Քիմիան դպրոցում իմ ամենասիրած առարկան էր: Ուսուցչուհուս սիրված աշակերտներից էի: Օլիմպիադաների էր պատրաստում ինձ: Միշտ հաղթում էի: Ուրիշ երկրներում միջազգային օլիմպիադաների էլ եմ մասնակցել: Բայց դե 10-րդ դասարանում մեր հարաբերությունները փչացան ու ես սիրված աշակերտից դարձա ամենաչսիրվածներից մեկը:

[StrangeLittleGirl]

Կոնկրետ իմ քիմիայի ուսուցչուհին այն շատ քչերից է եղել, որ եթե օգուտ չի տվել, ապա վնաս էլ չի պատճառել: Ճիշտ է՝ ես նրա առարկան շատ վատ գիտեմ, բայց, հաշվի առնելով, թե ինչ է կատարվում մյուս դպրոցներում, ապա շնորհակալ եմ թեկուզ այդ քիչ գիտելիքների համար, որոնք բավարարել են համալսարանում քիմիայի հետ կապված հարցերս լուծելուն:

Ընդհակառակը, քիմիայի ուսուցչուհուն բացարձակապես չէի սիրում: Մեր դասարանն առիթը բաց չէր թողնում խեղճ կնոջ դասերին չնստելու համար: Միշտ փախնում էինք դասից ու միշտ բախտի բերմամբ թե պատահմամբ լուսամուտը բաց թողնում: Ու մեր վրա փոխանակ խոսեին այն բանի համար, որ դասի չենք նստում, նկատողություն էինք ստանում, որ լուսամուտը բաց թողած դասից փախել ենք

Կասեի՞ք, որ երկու գրառումներն էլ նույն մարդու մասին են:

[John]

Քիմիայից 0 եմ: բան չգիտեմ… չգիտեմ, թե ոնց եմ վերջում մի հատ 3 պոկելու… բայց դասատուն լավնա, իրան շատ եմ հարգում…

[Artgeo]

Մեր քիմիայի ուսուցչուհին 80 քանի տարեկան կույս էր: Երբեմնի լավ մասնագետը տառապում էր թույլ հիշողությամբ, վատ տեսողությամբ և ոչ ադեկվատ վերաբերմունքով...