Երբեմն պատահել է, որ հանգամանքների բերումով (ասենք դրամապանակը տունը մոռացած լինելու պատճառով) Կոմիտասից դեպի տուն (քաղաքի կենտրոն) ոտքով եմ գնացել: Ու ինձ երբեք դրա պատճառով դժբախտ չեմ զգացել, ընդհակառակը, հոգեկան երջանկություն եմ զգացել, որ գումարը առիթ է դառել ոտքով քայլելու, մտածելու ու վայելելու մեր քաղաքը…