60 չէ: Արդեն 23 է ու ես մի շատ կարևոր բանի համար փոշմանում եմ: Փոշմանել եմ, որ Galatea-ի ասած «ինձ համար» ապրում եմ: Զզվել եմ նման ապրելակերպից: Սխալ եմ համարում նման կերպ ապրելը:Galatea-ի խոսքերից
Ճիշտա ասում ՆյուտսԻ՞նչ փոշմանել այ մարդ...ապրեք էլի ձեր համար...էղածը 60 տարի չի?
Արածի կամ չարածի համար էլ կարելի է փոշմանել: Համենայնդեպս փոշմանելը անուղղելի բան է: Ո՛չ դաս է տալիս, ո՛չ էլ չգիտեմ ինչ: Դա միայն կյանքի հոգեբանական ընթացքի վրա է ազդում:
Մեջբերել
Էջանիշներ