Իսկ ինձ թվում է չարածի համար փոշմանելու դեպքում էլ ես փոշմանում արածի համար. էդ դեպքում էլ էն ես արել, որ բան չես արել, ինչ որ բան չանելն էլ է գործողության տեսակ Իսկ իրականում, պարզ է, բոլորս էլ հասկանում ենք, որ սխալ է չարածի կամ արածի համար զղջալը, տանջվելը և այլն։ Բայց կյանքում ոչ միշտ ես կարողանում մտածել կամ ապրել իդեալական կանոններով, երբ պահը գալիս է, միշտ չէ, որ կարողանում ես սառը մտածել, խորհուրդ տալուց շատ ավելի հեշտ է, քան երբ քո գլխին է գալիս