Ավելի հաճախ փոշամում ենք արածի համարArray-ի խոսքերից
Օրինակ ես , ինձ շատ հարազատ մեկն ինձ խնդրոց գնալ իրեն տուն ու ես չգնացի , հիմա այդ մարդը մեր կողքին չի , երկնքումա (հուսով եմ) , ու ես ինձ չեմ կարողանում ներել , որ չէի գնացելԵթե կյանքս ետ տալու լինեի կփոխեի հենց այս հատվածը
Ու՞զում ես ասել որ նա մահացավ: Եվ եթե այո ապա ի՞նչու չգնացիր իրենց տուն:Ավելի հաճախ փոշամում ենք արածի համար
Օրինակ ես , ինձ շատ հարազատ մեկն ինձ խնդրոց գնալ իրեն տուն ու ես չգնացի , հիմա այդ մարդը մեր կողքին չի , երկնքումա (հուսով եմ) , ու ես ինձ չեմ կարողանում ներել , որ չէի գնացել
Բայց, եթե Ճիշտ հասկացա, այս դեպքում դու չարածի համար ես փոշմանելԱվելի հաճախ փոշամում ենք արածի համար
Օրինակ ես , ինձ շատ հարազատ մեկն ինձ խնդրոց գնալ իրեն տուն ու ես չգնացի , հիմա այդ մարդը մեր կողքին չի , երկնքումա (հուսով եմ) , ու ես ինձ չեմ կարողանում ներել , որ չէի գնացել
Մենք փոխանակվեցինք մեր ժպիտներով... մինչ նոր հանդիպում
Հիմա մենակ մնում էր խորացնել իր մեղքի զգացումը, քիչ է իրեն մեղավոր զգում...
Հա մահացավ , ինքն իմ քեռին էր (двоюродный )
Վերջին խմբագրող՝ Dayana: 12.10.2007, 14:08:
Է, չէ, մի՛ կենտրոնացիՀա մահացավ , ինքն իմ բարեկամն էր
Հո ինքը չի մահացել նրա համար, որ դու իր տուն չես գնացել:
Մեր ապրած ու դեռ չապրած պահերից յուրաքանչյուրն էլ կարող են վերջին հնարավորություն լինել...բայց հո՞ ամեն երևույթին հրաժեշտ տվող հայացքով չենք նայելու
ՇնորհակալությունԷ, չէ, մի՛ կենտրոնացի
Հո ինքը չի մահացել նրա համար, որ դու իր տուն չես գնացել:
Մեր ապրած ու դեռ չապրած պահերից յուրաքանչյուրն էլ կարող են վերջին հնարավորություն լինել...բայց հո՞ ամեն երևույթին հրաժեշտ տվող հայացքով չենք նայելու
Ընդհանրապես փոշմանելն ինքնին շատ սրտամաշ զգացողություն է: ՈՒ ավելի լավ է ո՛չ արածի համար փոշմանել, ո՛չ չարածի: Մի լավ խոսք կա. ասում է, «երբ կանգնած ես ընտրության առաջ և արդեն ընտրել ես մի ուղին՝ մոռացիր մյուսի մասին ու Էլ ետ մի նայիր»:
Նշանակում է արածի համար փոշմանել պետք չի, չարածի համար էլ չարժե, միևնույն է ետ չես բերի:
Ավելացվել է 2 րոպե անց
Չեմ փոշմանել որ Ակումբում գրանցվել եմ
Վերջին խմբագրող՝ Արսեն: 12.10.2007, 20:52: Պատճառ: Գրառման ավելացում
...ներկերս վերջացել են...
Դեռ
ես կասեի արդեն մոտ 1 տարիԴեռ
...ներկերս վերջացել են...
Դեռ առնվազն 60 տարի առջևում է... 20 տարեկան եսես կասեի արդեն մոտ 1 տարի
փոշմանելը գալիս է նրանից, որ մարդիկ երբեմն առանց մտածելու են գործում :Ես ընդունում եմ, որ շատ դեպքերում հանրավոր էլ չե կանխագուշակել թե ինչ կլնի, և ամեն մարդ չէ որ ի վիճակի է մտածելով գլխի ընկնել հետո-ի մասին:
Կտակը լավն էր: ես էլ ունեմ մի բանաստեղծություն ես թեմային մոտ
Զղջում
Ես խաբվեցի…
Ինքս ինձնից…
Եվ շեղվեցի… ճանապարհից,
Որը իմն էր,
Ու չզգացի, որ ճամփան այդ
Այն էր՝ ինչը որ փնտրում էի:
Ծուլությունը ինձ պարուրեց
Եվ կասկածանքին գումարվեց,
Ու ինձ խաբեց
Եվ ինձ շեղեց…
Այո, ինքս ինձ խաբեցի,
Քանզի ունեցածի գինը
Զգում ես լոկ կորցնելուց…
Եվ չզգացի արժեքը ես այն ընծայի,
Որ ՆԱ տվեց:
Եվ ինչպես ես այն զգաի,
Քանզի ունեի նաև կասկած,
Գայթակղություն՝ աչքիս թառած:
Եվ շեղվեցի՝ շունչս պահած ու կուչ եկած…
Աստված, զղջում եմ անկասկած
Ու աղաչում՝ ներիր,
Եվ իմ հոգին արդեն պաղած
Լուսավորիր,
Որ ես գտնեմ,
Որ ես զգամ
Իմ կորցրած, փնտրած ճամփան:
Արթնանամ ու աչքս բացեմ,
Լցվեմ, ճառագեմ ու այրվեմ,
Եվ մութ սևը ծիածանով սպիտակեցնեմ…
Վերջին խմբագրող՝ ihusik: 29.10.2007, 13:27: Պատճառ: տառասխալների ուղղում
Այնքան հետաքրքիր են գրառումներդ, փորձում ես կարծիք արտահայտել շատ հետաքրքիր կերպով, իմիջիայլոց վատ չի ստացվում, ապրես
Մենք փոխանակվեցինք մեր ժպիտներով
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
'
Էջանիշներ