Արածի՞ համար փոշմանել, թե՞ չարածի

[Dayana]

Արմ, եթե նույնիսկ չգիտես, թե էդ կատեգորիաներն ինչ են նշանակում, ո՞նց կարող ես պնդել, թե ինքդ չես մտնում դրանց մեջ։ Անկախ քո կամ մեկ ուրիշի դեմ կամ կողմ լինելուց՝ դրանք հոգեբանության մեջ ընդունված հասկացություններ են. անձի հոգեբանական տիպեր են։ Համառոտ բնորոշումը հետևյալն է.

Ինտրովերտները կենտրոնացած են սեփական ապրումների վրա, քիչ են շփվում, լռակյաց են, ինքնամփոփ, դժվարությամբ են հարաբերություններ հաստատում, չեն սիրում ռիսկի դիմել, ծանր են տանում հին կապերի խզումը, նրանց բնորոշ է տագնապալիության բարձր աստիճանը, իրենց ապրումներն ու խոհերն ի ցույց չեն դնում, արտաքուստ կարող են շատ հանգիստ ու հավասարակշռված լինել, բայց ներքուստ լարված ու անհանգիստ։ Բավականաչափ ճկուն չեն շրջապատի փոփոխվող պահանջներին հարմարվելու համար։ Նրանք հիմնականում ֆլեգմատիկներ ու մելանխոլիկներ են։

Էքստրավերտները շփման մեջ թեթև են, նրանց բնորոշ է ագրեսիվության բարձր աստիճանը, առաջնորդի հակումներ ունեն, սիրում են լինել ուշադրության կենտրոնում, հեշտությամբ են ծանոթություններ հաստատում, իմպուլսիվ են, շփման մեջ բաց ու մարդամոտ, հասարակական կյանքում ակտիվ են, սիրում են մասնակցել զանազան միջոցառումների ու հավաքույթների, մարդկանց մասին դատում են «արտաքինից», «ներս» նայելուն այնքան էլ հակված չեն։ Նրանք հիմնականում խոլերիկներ ու սանգվինիկներ են։

Կա նաև խառը տիպ՝ ամբիվերտ, որին բնորոշ են երկու տիպերի հատկանիշները, ու դժվար է հստակ որոշել, թե որինն են գերիշխում։
Այնուամենայնիվ, որքան գիտեմ, մարդկանց մեծամասնությունը հեշտությամբ դասվում է այս կամ այն տիպին։

Իմ կարծիքով, տրամաբանական է արածի կամ չարածի համար փոշմանելն ընդհանուր առմամբ վերագրել նշածս տիպերին։ Պարզ է, որ ամեն ինչ հարաերական է, չի կարող բացարձակ լինել, դրա համար էլ հատուկ նշել եմ՝ ընդհանուր առմամբ։

Շնորհակալ եմ տեղեկության համար: Ես իհարկե գիտեի, բայց դե եթե չիմանայի էլ, երեք րոպեում վիկիպեդիայից կգտնեի: Ուղղակի ուզում էի մի քիչ ավելի հոգեբանական, ավելի գիտական տեսանկյունից քննարկվեր հարցը, որ ուղղակի ` արածի համար չեմ փոշմանում, չարածի համար եմ փոշմանում տեսակի գրառումներից անցնեինք ավելի գիտականորեն ապացուցված քննարկումների: Հիմա գուցե մեր փոշմանել-չփոշմանելու "ուժգնությունը" կարողանանք չափել?

[Շողիկ]

Ինչ-որ բան անելուց առաջ պետք է լավ մտածել, ու վստահ լինել, որ ճիշտ ես անում: Իսկ եթե սխալվեցիր, հետո ինչքան էլ քեզ տանջես ու տառապես, միևնույն է ոչինչ չես փոխի: Ավելի լավ է դրանից ընդամենը դաս քաղել, որ էլ չկրկնվի; Թե չե հետո տառապելը չի ուղղում արդեն արված սխալը: Բայց ամեն դեպքում կուզեի, որ մեր Հայ Քրիսոնյան պատասխաներ, գուցե իսկապես արված սխալի համար տառապելը մեզ որոշ չափով մաքրագործում է՞: Աստծո աչքում...

[Lion]

Ավելի լավ է արածի համար փոշմանել, քան չարածի... Համենայն դեպս իմ կյանքի փորձն է ինձ այդ հետևության բերել. չարածի համար փոշմանելը ավելի ծանր է

[Արիացի]

Ինչ-որ բան չանելը նույնն է, որ այդ բանի հակառակը անես, հետևաբար միևնույն է, թե որի համար կփոշմանես:

[Katka]

Իսկ եթե անցողիկ չէ՞...եթե փորձում ես մի քանի անգամ ու զգում որ սխալը կրկնում ես նորից ու նորից...

Dekad, կարծում եմ, դա այն դեպքում է, երբ սխալդ ուղղելուց, նորից չես անում այն, ինչ դու իրականում ես ուզում: Պետք է անել այն, ինչ զգում ես, դու ինքդ, շուրջդ ոչ մեկ չկա, միմիայն դու ու ամենակարեւորը քեզ համար է ճիշտ:Երբեմն կարդինալ փոփոխությունները շատ ավելի ճիշտ են,վախենալու է, բայց գերադասելի է միանգամից, քան...

ի՞նչ անել էտ դեպքում... փոշմանել, թե՞ ասել անցողիկ է...

Տեսնել այն, ինչ իրականում տեսնում ես, բայց ուրիշները խանգարում են տեսնել

...չգիտեմ, գուցե և ճիշտ ես...բայց երևի թե շատ կարևոր հարցերը կարելի է, և՛ պարտավոր ենք որոշումներ ընդունելուց ոչ միայն էմոցիաների այլ սառը դատելով լուծումներ կայացնել...

Միայն թե շատ կարեւոր է որոշել՝ որոնք են այդ շատ կարեւոր հարցերը

բայց մի բանում լիովին համաձայն եմ- ինչ քայլ էլ որ անենք գալիս ա մի պահ, որ փոշմանում ենք....

Չէ, ամեն քայլի համար չէ, որ փոշմանում ենք, իհարկե, միշտ արածիդ համար մտածում ես՝ կարող էր ավելի լավ լիներ, կարող էր վատ լինել եւն, բայց դա հո փոշմանել չի, դա ընդամենը փորձառու ես դառնում

P.S. Dekad, այ Dekad, արդեն սկսում եմ կարոտել

[Okamigo]

Իմ մոտ շատ են եղել.որ արածի կամ չարաշի համար շատ եմ փոշմանել,հատկապես արածի,եղել են դեպքեր որ նույնիսկ չեմ քնել դրա պատճառով,մտածելուց հետո միշտ ուղղել եմ իմ սխալը,չգիտեմ բայց ինձ երբեմն շատ է տանջում,հոգեպես շատ վատ եմ զգում

[Դեկադա]

Dekad, կարծում եմ, դա այն դեպքում է, երբ սխալդ ուղղելուց, նորից չես անում այն, ինչ դու իրականում ես ուզում: Պետք է անել այն, ինչ զգում ես, դու ինքդ, շուրջդ ոչ մեկ չկա, միմիայն դու ու ամենակարեւորը քեզ համար է ճիշտ:Երբեմն կարդինալ փոփոխությունները շատ ավելի ճիշտ են,վախենալու է, բայց գերադասելի է միանգամից, քան...


Տեսնել այն, ինչ իրականում տեսնում ես, բայց ուրիշները խանգարում են տեսնել




Միայն թե շատ կարեւոր է որոշել՝ որոնք են այդ շատ կարեւոր հարցերը


Չէ, ամեն քայլի համար չէ, որ փոշմանում ենք, իհարկե, միշտ արածիդ համար մտածում ես՝ կարող էր ավելի լավ լիներ, կարող էր վատ լինել եւն, բայց դա հո փոշմանել չի, դա ընդամենը փորձառու ես դառնում

P.S. Dekad, այ Dekad, արդեն սկսում եմ կարոտել

Կամ էլ ուրիշները չեն ուզում որ տեսնեն և՛ իրենք և՛ տեսնես դու

Ես էլ եմ կարոտել

[Ariadna]

Էրեխեք, էս թեմայով էրեկ մի հատ համեղ կոնֆետ եմ կերել։ Ուրեմն ԱՄՆ–ից շոկոլադ էի բերել, Dove, փոքրիկ Դավիկներ են, բոմբոներկայի մեջի կոնֆետի չափով, ու որ բացում ես, ամեն մեկի մեջ մի հետաքրքիր ասույթ ա գրված, ավելի շատ խրատական բնույթի, էս իմ ստորագրությունն էլ է ի դեպ էդ կոնֆետից։ Հիմնականում մի 6-7 տարբեր խրատ է, կրկնվում է, էրեկ վերջին կոնֆետը կերա ու դրա խրատը շատ դուրս եկավ, դրանից ինձ դեռ չէր ընկել Պարզապես լրիվ էս թեմայով է, դրա համար եմ գրում, Don't look back and ask why, look forward and ask why not Լավն ա չէ՞։ Ով անգլերեն չի հասկանում, ասեմ որ թարգմանվում է մոտավորապես էսպես, Երբեք մի նայիր ետ և մի ասա՝ ինչու՞, միշտ նայիր առաջ և ասա՝ իսկ ինչու՞ ոչ։
Ինչ վերաբերում է թեմայի հարցին, կարծում եմ իրականում շատ դեպքերում դա նույնն է՝ արածի համար և չարածի համար փոշմանելը, ես որ փոշմանում եմ արածի համար, ասում եմ պետք է էդպես չանեի այլ էսպես անեի, ու ստացվում է, որ չարածի համար եմ փոշմանել Ամեն դեպքում հնարավոր չէ էնպես ապրել, որ երբեք ոչ մի բանի համար չփոշմանես, կամ էլ պետք ա էնքան ապուշ լինես, որ չգիտակցես, որ սխալ ես արել, կամ էլ, որ այլ կերպ անեիր ավելի լավ կլիներ։ Իսկ լրիվ ճիշտ ապրող մարդ հաստատ չկա։

[Katka]

Էրեխեք, էս թեմայով էրեկ մի հատ համեղ կոնֆետ եմ կերել։ Ուրեմն ԱՄՆ–ից շոկոլադ էի բերել, Dove, փոքրիկ Դավիկներ են, բոմբոներկայի մեջի կոնֆետի չափով, ու որ բացում ես, ամեն մեկի մեջ մի հետաքրքիր ասույթ ա գրված, ավելի շատ խրատական բնույթի, էս իմ ստորագրությունն էլ է ի դեպ էդ կոնֆետից։ Հիմնականում մի 6-7 տարբեր խրատ է, կրկնվում է, էրեկ վերջին կոնֆետը կերա ու դրա խրատը շատ դուրս եկավ, դրանից ինձ դեռ չէր ընկել Պարզապես լրիվ էս թեմայով է, դրա համար եմ գրում, Don't look back and ask why, look forward and ask why not Լավն ա չէ՞։ Ով անգլերեն չի հասկանում, ասեմ որ թարգմանվում է մոտավորապես էսպես, Երբեք մի նայիր ետ և մի ասա՝ ինչու՞, միշտ նայիր առաջ և ասա՝ իսկ ինչու՞ ոչ։
Ինչ վերաբերում է թեմայի հարցին, կարծում եմ իրականում շատ դեպքերում դա նույնն է՝ արածի համար և չարածի համար փոշմանելը, ես որ փոշմանում եմ արածի համար, ասում եմ պետք է էդպես չանեի այլ էսպես անեի, ու ստացվում է, որ չարածի համար եմ փոշմանել Ամեն դեպքում հնարավոր չէ էնպես ապրել, որ երբեք ոչ մի բանի համար չփոշմանես, կամ էլ պետք ա էնքան ապուշ լինես, որ չգիտակցես, որ սխալ ես արել, կամ է,լ որ այլ կերպ անեիր ավելի լավ կլիներ։ Իսկ լրիվ ճիշտ ապրող մարդ հաստատ չկա։

Հետաքրքիր էր, Ան ջան, ու շատ ճիշտ:Ես էլ մի բլոկնոտ եմ առել, «կակ նա զլո» ամեն էջում, ամեն օրվա վրա մի ասույթ է. դրանցից մեկը ավելացնեմ `

Just trust yourself, then you will know how to live Goethe

[Համիկ]

Չկա այնպիսի որոշում, որի համար մարդ ԳՈՆԵ ՄԻ ԱՆԳԱՄ չփոշմանի...

ivy ջան, սա դու գրել ես 2007թ-ին: Հետաքրքիր է՝ հիմա էլ ես այդպես կարծում՞, ոչինչ չի՞ փոխվել քո կյանքում, կամ, ավելի ճիշտ՝ աշխարհայացքում:

[Anulik.Sh]

Ասում են մի փոշմանիր նրա համար ինչ արել ես այլ փոշմանիր նրա համար ինչ չես արել: Բայց կան դեպքեր որ ես, էս մտքի հետ համամիտ չեմ լինում դեպքեր են լինում երբ փոշմանում եմ ինչ որ բան անելուց հետո, բայց ցաոք սխալը ուղել չի լինում: