Երևանի Գիշերներում
Երևանի գիշերներում
Լուսնի ափսեն է գլորվում
Ու հեռավոր արվարձանում
Արծաթե հետքն է իր թողնում
Երբ միայնակ եմ ես լինում
Քայլերն այստեղ են ինձ բերում
Ու անցյալիս լքված այգում
ես հուշերիս եմ հանդիպում
Իմ հուշերի անհատակ ջրհորում
Քո խենթացնող կիսադեմն է լողում
Ես խեղդվեցի էս կեղտոտ քաղաքում
Ու չկա ազատում
Իմ հուշերի անհատակ ջրհորում
Դու իմ անունն ես տալիս ու կանչում
Ես խեղդվեցի էս կեղտոտ քաղաքում
Ու չկա փրկություն
Իմ քնքուշ սևահեր
Դու ինձ ում ես թողել
Դու ինձ ում ես թողել
Ինձ թողել, հեռացել...
Ասա դու ո՞վ ես, որտեղից
Ի՞նչ ես այդպես լուռ հառաչում
Ես հեռացել եմ ինձանից
Եվ ինձ արդեն չեմ ճանաչում
Իսկ ի՞նչ ես կորցրել այստեղ
Ի՞նչ ես փնտրում այս կողմերում
Ես իմ անցյալն եմ կորցրել
Երևանի գիշերներում...
Քո հանգուցյալ տատիկի սենյակում
Ուր մահճակալն էր անվերջ ճռճռում
Գինու կիսատ շշերի արանքում
Դու հավերժ սեր էիր ինձ խոստանում
Քո բոլշեվիկ տատիկի սենյակում
Ուր մահճակալն էր անվերջ կոտրվում
Գինու կիսատ շշերի արանքում
Դու հավերժ սեր էիր ինձ խոստանում
Իմ քնքուշ սևահեր
Դու ինձ ում ես թողել
Դու ինձ ում ես թողել
Ինձ թողել, հեռացել...
Ես լուսնոտի պես արթնացել,
Ու տանիքներն եմ բարձրանում,
Ես իմ երազն եմ կորցրել
Երևանի գիշերներում...
Երևանի Գիշերներում
Լուսնի ափսեն է գլորվում
Ու իմ կարմիր երգի վրա
Արծաթե հետքն է իր թողնում
Ձայնապնակն ու այս հին մեղեդին
Մենք կորցրինք առհավետ, իմ անգին
Մի օր փակվեց սենյակիդ դուռը հին
Երբ կոտրվեց տատիկիդ հայելին
Ձայնապնակն ու այս հին մեղեդին
Մենք կորցրինք առհավետ, իմ անգին
Մի օր փակվեց սենյակիդ դուռը հին
Երբ կոտրվեց տատիկիդ հայելին
Իմ քնքուշ սևահեր
Դու ինձ ում ես թողել
Դու ինձ ում ես թողել
Ինձ թողել...
Երևանի Գիշերներում
Լուսնի ափսեն է գլորվում...
Մեջբերել
Էջանիշներ