User Tag List

Էջ 4 18-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567814 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 46 համարից մինչև 60 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 260 հատից

Թեմա: Ռուբեն Հախվերդյան

  1. #46
    Ադմինիստրատոր Artgeo-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Թբիլիսի, Վրաստան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    8,372
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    Մեջբերում Anul-ի խոսքերից
    ինչ ափսոս, որ ես իրա երգերը չեմ լսել իսկ հնարավոր է top20.r.am- ից քաշել իրա երգերը. կամ ուրիշ որտեղից???
    լաաավ-լաավ, արդեն գտա

    եթե հնարաոր է կասեք որոնք են ամենալավերը,? որ դրանք էլ քաշեմ
    http://www.video.am/mp3/Armenian/Ruben%20Hakhverdyan/


    Բոլորը

  2. #47
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    Ռուբենը իմ թոփի գագաթնակետն է միշտ:Օր չկա չլսեմ,ունեմ բոլոր երգերը,հա վաղն էլ նրա 50-ից հետո,ներկայացում-համերգն է...

  3. #48
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    վաղն էլ նրա 50-ից հետո,ներկայացում-համերգն է...
    Կարող է իմանաս՝ տոմս մնացե՞լ է: Ես էլ եմ ուզում գնալ, բայց դեռ տոմս չունեմ

  4. #49
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    Մեջբերում Բյուրակն-ի խոսքերից
    Կարող է իմանաս՝ տոմս մնացե՞լ է: Ես էլ եմ ուզում գնալ, բայց դեռ տոմս չունեմ
    զանգիր.
    բայց երևի թե ոչ

  5. #50
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    Կյանք մարդկային

    Որքան արագ է պտտվում այս անիծյալ խենթ մոլորակը,
    Որքան արագ է հեռանում մեր ապրելու լավ ժամանակը,
    Հետո դանդաղ-դանդաղ կհեռանա ջահելությունը,
    Հետո էլ ինչ երջանկություն, երբ մոտենւում է ծերությունը:

    Մի օր պոկվեց, թռավ իմ մանկության կապույտ թռչունը,
    Այդ ամպերի միջով մի ճիչ չվեց դեպի հավերժությունը:
    Կյանքի շեմին կանգնաց էր լուռ ու գլխահակ մի պատանի,
    Երազանքներ ուներ մաքուր, ձեռքքին սպիտակ մի աղավնի:

    Բաըց աղավնին թռավ հեռու, ձուլվեց կապույտ երկինքներին,
    Կյանքը ոչինչ ետ չի բերում, նա թալանում է բոլորին:
    Հիմա նրա ուսին թառել, հպարտ շարժում է իր թևերը
    Բազեն, որը պիտի թռչեր դեպի կյանքի հորիզոնները:

    Բայց երբ բազեն երկինք ճախրեց, մի կրակոց լսվեց հանկարծ,
    Կապույտ երկինքը կարմրեց ւու քաջ թռչունը ընկավ ցած:
    Ու երբ մարդը վերցրեց նրա դեռ տաք մարմինն իր ձեռքերին,
    Նրան կյանքը ոճիր թվաց, նա անիծեց ճակատագրին:

    Ու ձմեռվա սառցակալած ճամփաներով ոլոր-մոլոր
    Քայլեց ճամփորդը դեպի ցած, դեպի վախճանը գլխիկոր:
    Ագռավների երամը սև, ձմռան երկինքը անարև,
    Կյանքի ժամկետը հարկադիր դարձան մարդուն ճակատագիր:
    Ու երբ կնքեց մահկանացուն մարդու մարմինը չարչրկվաց,
    Նա իր հոգին տվեց Աստծուն` որպես թռչուն մի հալածված

  6. #51
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    Իմ սպիտակ աղավնին


    Սերն իմ` իմ սպիտակ աղավնին,
    Նա քեզ մոտ է թռչում, իմ անգին,
    Նրան դեմ է ելել չար քամին:
    Բայց թռչում է դեռ իմ աղավնին:

    Հույսն իմ` իմ սպիտակ աղավնին,
    Մոլորվել է օդում, իմ անգին,
    Ախ, թևերը հոգնել են նրա,
    Վախենամ, թե նա քեզ չհասնի:

    Բայց թռչում է դեռ իմ աղավնին,
    Քամու դեմ կռվելով, իմ անգին,
    Ու ինչքան ել փչի չար քամին,
    Նա կիջնի քո քնքուշ ձեռքերին:

    Լույսն իմ մարելու եզերքին
    Քեզ համար է վառվում, իմ անգին,
    Նա ուզում է դիպչել քո ստվերին
    Ու հանգչել, ու հանգչել քո դեմքին:

    Երգն իմ` իմ սպիտակ աղավնին,
    Նա քեզ մոտ է թռչում իմ անգին,
    Նա ուզում է դիպչել քո ստվերին
    Եվ իջնել քո քնքուշ ձեռքերին:

    Քո ձեռքերին,
    Քո ձեռքերին կիջնի սպիտակ իմ աղավնին,
    Իմ միակ, իմ անգին:

  7. #52
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    Իմ անցյալը

    Ես սիրած մի աղջիկ ունեի,
    Կիթառի լարերից սիրելի,
    Ինձ փոխեց նա ուրիշ մեկի հետ
    Ու դրեց վերջակետ:

    Անհասցե մի նամակ գրեցի
    Ու նամակս քամուն հանձնեցի,
    Որ կորչի պատմությունն այս անհետ,
    Ու երբեք չգա հետ:

    Բայց քամին անառակ,
    Իմ կամքին հակառակ
    Պատմությունն այս բերեց
    Ու դեմքիս շպրտեց:

    Ես ագնիվ մի ընկեր ունեի,
    Որ դարձավ գրպանին իր գերի,
    Նա իր շուրջը գծեց շրջանակ
    Ու ապրեց երջանիկ, բայց մենակ:

    Ու քամուն ես նորից խնդրեցի
    Պատմությունն այս տանի-֊կորցնի,
    Որ տանի–կորցնի նա իր հետ
    Այս դիպվածն անհեթեթ:

    Բայց քամին անառակ
    Իմ կամքին հակառակ
    Իմ անցյալը նորից
    Ինձ սարքեց ուղեկից:

    Ես անցյալս ջնջել փորձեցի,
    Եվ իմ կյանքը գինուն տվեցի,
    Բայց մի օր, երբ ես լուրջ արթնացա,
    Անցյափս դժգույն դեմքը տեսա:
    Ու քամուն ես նորից խնդրեցի՝
    Իմ անցյալը տանի–կորցնի,
    Որ թողնի իմ անցյալն ինձ մենակ,
    Շատ երկար ժամանակ

    Բայց քամին անառակ, իմ կամքին հակառակ.
    Իմ անցյալը նորից ինձ սարքեց ուղեկից։

    Իսկ հետո, երբ արդեն մեծացա,
    Երբ այսինքն կարգին բթացա,
    Երբ իմաստը կյանքի հասկացա,
    Իմ անցյալը իրոք մոռացա:

    Խնդրեցի ես քամուն անառակ՝
    Ետ բերի օրերից ցուրտ ու տաք,
    Ու սափ ականջիս անցյալի
    Մի ծանոթ եղանակսհենգալիտ


    Բայց քամին հայհոյեց
    Ու լկտի ծիծաղեց,
    Անցյալիս փոխարեն
    Ուրիշ բան... ցույց տվեց։

    Հասկացա վերջապես մի պարզ բան,
    Որ անցյալս մտավ գերեզման,
    Իսկ ինձ հետ մնաց լոկ իմ ներկան
    Անիմաստ, անիմաստ խոհական։

    Իսկ հետո բոլորի նման ես
    Ընտրեցի մի լավ կին՝ այնքան հեզ,
    Որ ստիպեց մոռանալ ինձ ներկան
    Ու կերտել մեր կյանքի ապագան։

    Ես դարձա ամուսին,
    Նա դարձավ տանտիկին,
    Այսքանով երջանիկ
    Ապրեցինք միասին։

    Հասկացա վերջապես մի պարզ բան,
    Որ մտա իսկապես գերեզման,
    Եվ քամին անպատկառ ինձ սուլեց
    Մեղեդին, մեղեդին իմ մահվան։

  8. #53
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    ՄԵՐ ՍԻՐՈ ԱՇՈՒՆԸ


    Դու կարծում ես այդ անձրևն է
    Արտասվում պատուհանիդ,
    Այդ ափսոսանքի խոսքերն են
    Գլորվում հատիկ–հատիկ։

    Գլորվում են ու հոսում են,
    Ապակուց թափվում են ցած,
    Այս խոսքերը, որ լսվում են
    Իմ երգի մեջ ուշացած։

    Ու՞մ է պետք խոստովանանքդ,
    Ափսոսանքդ ուշացած,
    Սերը քո մի հանելուկ էր
    Ու գաղտնիք էր չբացված։

    Դա գուցե աշնան կատակն էր,
    Տերևներն էին դեղնած,
    Ծառուղում լուռ արտասվում էր
    Մի աղջիկ՝ մենակ կանգնած։

    Մեր սիրո աշունը էլ երբեք չի կրկնվի,
    Եվ անցյալն ամեն անգամ աշնան հետ կայցելի,
    Ու պատուհանիդ լուռ կարտասվի...
    Ու պատուհանիդ լուռ կարտասվի։

    Ես հիմա նոր հասկանում եմ՝
    Անցյալը ետ չես բերի,
    Այս ամենը հատուցումն է
    Իմ գործած հին մեղքերի։

    Այն աղջիկը և աշունը
    Բախտն էր իմ, որ կորցրի,
    Դա ջահել իմ խենթությունն էր,
    Որ երբեք ինձ չեմ ների։

    Մեր սիրո աշունը էլ երբեք չի կրկնվի,
    Եվ անցյալն ամեն անգամ աշնան հետ կայցելի,
    Ու պատուհանիդ լուռ կարտասվի...
    Ու պատուհանիդ լուռ կարտասվի։

    Ես գիտեմ՝ երջանկությունը
    Մի անգամ է այցելում,
    Իսկ հետո, երբ հեռանում է,
    Այցետոմսն է իր թողնում։

    Ու հետո, ամբողջ կյանքում մեր
    Մենք նրան ենք որոնում,
    Այն հասցեն, որ նա թողնում է,
    Երբեք ոչ ոք չի գտնում։

    Մեր սիրո աշունը էլ երբեք չի կրկնվի,
    Եվ անցյալն ամեն անգամ աշնան հետ կայցելի
    Ու պատուհանիդ լուռ կարտասվի...
    Ու պատուհանիդ լուռ կարտասվի։

  9. #54
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    ԽՈՍՔԵՐ


    Ծեր գնչածին բախտս կարդաց
    Իմ հայացքի մեջ մոխրացած,
    Նա կիսաձայն ինձ շշնջաց,
    Որ ես ճամփորդ եմ ուշացած։

    Որ իմ գնացքն արդեն մեկնել է,
    Ես ուշացել եմ նրանից,
    Նա, ով իմ սիրտը գողացել է,
    Արդեն հեռու է ինձանից։

    Որ ընկերներս հեռացել են,
    Սիրելիներս էլ չկան,
    Նույնիսկ մոտիկ բարեկամներս,
    Հոգեհացիս հազիվ թե գան։

    Եվ ես հանում եմ իմ երգերը
    Մանկության մութ ձեղնահարկից,
    Որտեղ իրերն ու նրանց դերը
    Թաքնված են մեծերից։

    Իսկ մանկությունը մի թռչուն է՝
    Թելով կապված մեր սրտերից.
    Թելը պոկվում է, նա թռչում է
    Ու հեռանում է մեզանից։

    Իսկ մենք խաղում ենք մեր դերերը,
    Իսկ ես հոգնել եմ այդ խաղից,
    Մենք թաքցնում ենք մեր մտքերը,
    Մենք թաքնվում ենք իրարից։

    «Ես քեզ սիրում եմ» էս խոսքերը
    Դուրս են խաղի կանոններից,
    Ես ձեզ թողնում եմ իմ այս դերն
    Ու հեռանում եմ այս խաղից։

    «Ես քեզ սիրում եմ» էս խոսքերը
    Դուրս են խաղի կանոններից,
    Ես շպրտում եմ ձեզ իմ դերն
    Ու հեռանում եմ ձեզանից։

    Ես թռցնում եմ իմ երգերն
    Իմ մանկության կտուրներից,
    Կողքիս բոլոր իմ ընկերներն են
    Բոլոր տղերքը՝ մեր թաղից։

    Երգերիս բունն–աղավնատունը
    Ես դատարկում եմ երգերից,
    Ազատությունն է նրանց տունը,
    Թելով կապված մեր սրտերից։

    Քո իսկական սիրահարները
    Քեզ լքեցին, իմ էրևան
    Անտերուդուս մուրացկանները
    Դարձան քեզ տեր ու տիրական։

    «Ես քեզ սիրում եմ» էս խոսքերը
    Ասում եմ քեզ, իմ էրևան,
    Արժեր հասնել աշխարհի ծերը,
    Որ էս բառերը հասկանամ։

    Ծեր գնչուհին բախտս կարդաց
    Իմ հայացքի մեջ մոխրացած,
    Նա կիսաձայն ինձ շշնջաց,
    Որ ես ճամփորդ եմ ուշացած,

    Որ իմ գնացքն արդեն մեկնել է,
    Ես ուշացել եմ նրանից,
    Ով որ իմ սիրտը գողացել է,
    Արդեն հեռու է ինձանից։

    Որ ընկերներս հեռացել են,
    Սիրելիներս էլ չկան,
    Նույնիսկ մոտիկ բարեկամներս
    Հոգեհացիս հազիվ թե գան։

  10. #55
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան


    ԻՄ ՓՈՔՐԻԿ ՆԱՎԱԿ

    Պատրաստեց փոքրիկ տղան
    Մի ճերմակ թղթե նավակ,
    Իջեցրեց նավակը նա
    Գետակի ալիքների վրա։

    Իմ փոքրիկ նավակ,
    Իմ փոքրիկ նավակ,
    Կհասնե՞ս, արդյոք,
    Ծովին կապուտակ։

    Իմ փոքրիկ, փոքրիկ նավակ,
    Ու՞ր ես դու, ու՞ր ես լողում,
    Ու՞ր են քեզ, ու՞ր են տանում
    Գետի ալիքները խելագար։

    Իմ փոքրիկ նավակ,
    Իմ փոքրիկ նավակ,
    Կհասնե՞ս արդյոք
    Ծովին կապուտակ։

    Արեգակն անհետացավ,
    Ամպերի ետևն անցավ,
    Երկնքից անձրև թափվեց,
    Ու փոքրիկ գետակը վարարեց։

    Իմ փոքրիկ նավակ,
    Իմ փոքրիկ նավակ,
    Դու հասա՞ր արդյոք
    Ծովին կապուտակ։

    Թե ճանապարհին
    Խորտակեց քամին
    Եվ դու քնեցիր
    Գետի հատակին։

  11. #56
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    ԵՎ ԻՋԱՎ ԼՌՈՒԹՅՈՒՆ


    Եվ իջավ լռություն ու թաղվեց խավարում
    Իմ սիրտը.
    Սպասեցի քեզ երկար, սպասեցի քեզ երկար
    Դու չեկար,
    Որոշեցի ինքս քեզ մոտ գալ,
    Որոշեցի ինքս քեզ մոտ գալ։
    Դու՝ երազ իմ անհաս, իմ ցնորք իրական,
    Որ հեռվում կանչում ես քեզ մոտ,
    Ինձ կանչում ես քեզ մոտ
    Ու կորչում.
    Երբ քեզ մոտենում եմ,
    Հեռանում ես, փախչում ինձանից։
    Երբ քեզ կանչում եմ,
    Արձագանք ես տափս։
    Ընկերներս կորան անցյալի մշուշում
    Ու չկան, ու չկան,
    Աղջիկներ գեղեցիկ, որոնք իմն են եղել,
    էլ չկան, էլ չկան,
    Միայն դու մնացիր,
    Իմ ցնորք իրական,
    Միայն մենք մնացինք
    Իրար դեմ հանդիման,
    Ու որքան մոտենում
    Ես այնքան հեռանում եմ քեզնից,
    Դու երազ իմ անհաս,
    Իմ ցնորք իրական,
    Փախչում ես ինձանից,
    Երբ քեզ մոտենում եմ,
    Հեռանում ես, փախչում ինձանից,
    Երբ քեզ կանչում եմ՝
    Արձագանք ես տալիս։

  12. #57
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.05.2006
    Գրառումներ
    990
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    Եթե, կրկնում եմ տողերը,կներեք

  13. #58
    Ադմինիստրատոր Artgeo-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Թբիլիսի, Վրաստան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    8,372
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    Լուռ քայլում է տղան և հոգին նրա սև է
    Նա այսօր կորցրեց իր սիրած աղջկան
    Որը իմ կարծիքով պարզաես մի պոռնիկ էր
    Նա իր սերը ծախեց ու գնաց ռեստորան
    Մի տխրիր իմ ընկեր նա կոշիկդ չարժեր
    ԵՎ հիմար կլինես դու եթե կարծես
    Որ կորցրել ես մի գանձ որ երբեք չես գտնի
    Պարզապես նա տիկնիկ էր
    Գեղեցիկ հաքնված ու այնքան գեղեցիկ ժպիտով
    Որ ափսոս դա նրա սեփականն էր

    Միշտ այդպես է լինում երբ կատվին չափից շատ ես սիրում
    Փաղաքշում ու խաղում նրա հետ նա ճանկերն է խրում
    Ու պոչը շարժելով կամացուկ հեռանում

    Միշտ այդպես է լինում հենց թողնում են նրանք
    Ում համար մենք պատրաստ ենք անել ամեն ինչ
    Ու թողնում են այնպես որ կարծես թե ոչինչ չի եղել
    Որ կարծես թե ամեն ինչ կարգին է

    Լուռ քայլում է տղան և հոգին նրա սև է
    Նա այսօր կորցրեց իր սիրած աղջկան
    Որը իմ կարծիքով պարզաես մի տիկնիկ էր

  14. #59
    Ադմինիստրատոր Artgeo-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Թբիլիսի, Վրաստան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    8,372
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    Ծեր գնչուհին

    Ծեր գնչուհին բախտս կարդաց իմ հայացքի մեջ մոխրացած
    Նա կիսաձայն ինձ շշնջաց որ ես ճամփորդ եմ ուշացած
    Որ իմ գնացքն արդեն մեկնել է ես ուշացել եմ նրանից
    Ով որ իմ սիրտը գողացել է արդեն հեռու է ինձանից
    Որ ընկերներս հեռացել են սիրելիներս էլ չկան
    Նույնիսկ մոտիկ բարեկամներս հոգեհացիս հազիվ թե գան

    ԵՎ ես հանում եմ իմ երգերը մանկության մութ ձեռնահարկից
    Որտեղ իրերն ու նրանց դերը թաքնված են մեծերից
    Իսկ մանկությունը մի թռչուն է թելով կապված մեր սրտերից
    Թելը պոկվում է նա թռչում ու հեռանում է մեզանից
    Իսկ մանկությունը մի թռչուն է թելով կապված մեր սրտերից
    Թելը պոկվում է նա թռչում ու հեռանում է մեզանից

    Իսկ մենք խաղում ենք մեր դերերը իսկ ես հոգնել եմ այդ խաղից
    Մենք թաքցնում ենք մեր մտքերը մենք թաքնվում ենք իրարից
    Ես քեզ սիրում եմ այս խոսքերը դուրս են խաղի կանոններից
    Ես ձեզ թողնում եմ իմ այս դերն ու հեռանում եմ ձեզանից
    Ես քեզ սիրում եմ այս խոսքերը դուրս են խաղի կանոններից
    Ես շպրտում եմ ձեզ իմ դերն ու հեռանում եմ ձեզանից

    Ես թռցնում եմ իմ երգերն իմ մանկության կտուրներից
    Կողքիս բելոր իմ ընկերներն են բոլոր տղեքը մեր թաղից
    Երգերիս բունն աղավնատունը ես դատարկում եմ երգերից
    Ազատությունն է նրանց տունը թելով կապված մեր սրտերից

    Քո իսկական սիրահարները քեզ լքեցին իմ Էրևան
    Անտեր ու դուս մուրացկանները դարձան քեզ տեր ու տիրական
    Ես քեզ սիրում եմ այս խոսքերը ասում եմ քեզ իմ Էրևան
    Արժեր հասներ աշխարհի ծերը որ այս բառերը հասկանամ
    Ես քեզ սիրում եմ այս խոսքերը ասում եմ քեզ իմ Էրևան
    Արժեր հասներ աշխարհի ծերը որ այս բառերը հասկանամ

    Ծեր գնչուհին բախտս կարդաց իմ հայացքի մեջ մոխրացած
    Նա կիսաձայն ինձ շշնջաց որ ես ճամփորդ եմ ուշացած
    Որ իմ գնացքն արդեն մեկնել է ես ուշացել եմ նրանից
    Ով որ իմ սիրտը գողացել է արդեն հեռու է ինձանից
    Որ ընկերներս հեռացել են սիրելիներս էլ չկան
    Նույնիսկ մոտիկ բարեկամներս հոգեհացիս հազիվ թե գան

  15. #60
    Մշտական անդամ Esmeralda-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.06.2006
    Գրառումներ
    467
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ռուբեն Հախվերդյան

    Իմ կարծիքով, եթե կա մեկը, որը չի սիրում Ռուբեն Հախվերդյան, ապա նա պարզապես ուշադիր չի լսել այդ հրաշք երգերը.....
    Ты так хотел побед -
    так забирай свой приз...

Էջ 4 18-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567814 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Ռուբեն Ամիրբեկյան
    Հեղինակ՝ Smokie, բաժին` Երաժիշտներ, երաժշտական խմբեր
    Գրառումներ: 12
    Վերջինը: 22.05.2013, 15:26
  2. Ռուբեն Սևակ
    Հեղինակ՝ Մաեստրո, բաժին` Հայ գրականություն
    Գրառումներ: 13
    Վերջինը: 18.11.2011, 08:32
  3. Նոյեմբերի 15-ին՝ Ավանգարդ Ֆոլկ ակումբում, Ռուբեն Հախվերդյան:
    Հեղինակ՝ Երվանդ, բաժին` Հայտարարություններ
    Գրառումներ: 1
    Վերջինը: 12.11.2010, 11:09
  4. Պոեզիա. Էդուարդ Հախվերդյան
    Հեղինակ՝ Դարք, բաժին` Ժամանակակից հայ գրականություն
    Գրառումներ: 9
    Վերջինը: 20.03.2010, 10:13
  5. Հարցազրույցներ Ռուբեն Հակոբյանի հետ
    Հեղինակ՝ Sevo, բաժին` Քաղաքականություն
    Գրառումներ: 7
    Վերջինը: 23.08.2008, 18:17

Թեմայի պիտակներ

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •