50-ից հետոն... Ռուբենի ամենազգացմունքային երգերից մեկն է:
50-ից հետոն... Ռուբենի ամենազգացմունքային երգերից մեկն է:
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Gayl (10.05.2010)
ԵՐԳ
Ես մոտեցել եմ սահմանին վտանգավոր,
Երբ ինձ սիրում են մարդիկ լուրջ ու կարևոր,
Երբ ինձ մեծարում են ու ծափահարում են
Մինչև դառնամ նրանց համար անկարևոր:
Կյանքն իմ անհաջող կատակ,
Կյանքն իմ միշտ թարս ու շիտակ,
Կյանքը իմ ներկայացում, ձեզ եմ ես ներկայացնում
Այն երգերով, որ հեշտությամբ չեն ինձ տրվում:
Հիսուն տարին ինչպես նվեր ինձ այցելեց,
Մի շիշ օղի գիշերն ինձ հետ նա դատարկեց
Հետո խորհուրդներ տվեց և առողջություն մաղթեց
Ու հետո մի կերպ օրորվելով տանից մեկնեց
Կյանքն իմ ինձ պարտքով տրված
Կփակեմ երգով գրված
Ճամփորդի համար հոգնած, ով մենակ է ու լքված,
Ում վայելել երջանկություն չի վիճակված:
Ես մոտեցել եմ սահմանին վտանգավոր,
Երբ նույնիսկ սերն է դառնում հյուր անհարկավոր,
Չե որ այդ անկոչ հյուրին չես կարող ճամփել դյուրին,
Դա մի խնդիր է համարյա անհնարին:
Սերն իմ անհաջող արկած,
Մութ, կասկածելի վարկած,
Դու թողիր աչքերս թաց, կոտրեցիր իմ սիրտը բաց,
Որ թևածես իմ երգերում քեզ նվիրած:
Պանդխտությունը մեզ դարձել է ուղեկից,
Եվ հարց է թե մեզնից ով ում է կարեկից:
Ես հիմա ում բախտը լամ, ինչ ասեմ իբրև պատգամ,
Ես ձեզնից մեկն եմ, ձեզ նման, ձեզ բախտակից:
Հայրենիքը մեր սրտում,
Կարոտով է իր կանչում:
Ձևացնում եք թե ապրում, էս Աստծուց լքված երկրում,
Ուր վաճառվում է ամեն ինչ ու առնվում:
ners84 ջան շնորհակալություն երգի բառերի համար, կարող է իմանաս, թե Էս երգը որտեղից կարող եմ քաշել?![]()
Եղիր հե՛զ, բանող ե՛զ, և վարիր այս անվերջ սևահողը, երբ կիջնի երեկոն, դու հանգիստ գնա գոմ, որոճա՛ քեզ բաժին ընկած խոտը, մինչև կբացվի առավոտը:
Կողբի Գեղարվեստի Դպրոց
ԿՈՉ ՄՈԴԵՐԱՏՈՐՆԵՐԻՆ
Առաջարկում եմ այս թեման միացնել "Դաշնակցության" թեմային![]()
Jarre (31.05.2009)
Քար եք դարձել, գրանիտ, բայց մենք չունենք քարե սիրտ,
Դուք մեր սրտում մեր մեջ եք, մենք ձեզ երբեք չենք մոռանա, ՎՐԵԺ կլուծենք… http://www.yerablur.am/
Մոդերատորական: Պահանջում եմ թեման չքաղաքականացնել: Այստեղ քննարկվում է Ռուբեն Հախվերդյանի երգարվեստը, այլ ոչ թե քաղաքական կողմնորոշումները: Եթե շարունակեք թեմայից շեղվել, կստանաք տուգանային միավորներ:
Մոդերատորական: Մի շարք գրառումներ տեղափոխվել են Ռուբեն Հախվերդյանի Երգերի Ակորդներ թեմա
Վերջին խմբագրող՝ Ռուֆուս: 25.05.2009, 22:27:
I may be paranoid but no android!
Ռուբեն Հախվերդյանը գրել է իր «կտակը»
Ռ.Հախվերդյանն իր երգերի մասին ասել է. «Ես չեմ կարող իմ երգերը սիրել: Երբ երգը գրում ես, այնքան մեծ էներգիա է այն քեզանից խլում, որ հոգնում ես, զզվում: Բայց կատարելն էլ ուրիշ արվեստ է. դրանով դու ժողովրդին փորձում ես ցույց տալ, թե ինչ ես ուզում ասել եւ ինչ ես մտածում ընդհանրապես»: Իսկ համերգն ինքնին Ռ. Հախվերդյանն անվանում է «հոգեւոր սթրիփթիզ». նույն` հանվելու արարողությունն է, միայն` հոգեւոր տեսանկյունից. «Երգ կատարելը նույն «սթրիփթիզն է», ուղղակի հոգիդ ես բաց անում»: Եվ ավելացրել է. «Ես երբեք հանդիսատեսի որակական փոփոխություն չեմ զգացել: Իմ համերգներին ես միշտ բավարարում եմ հանդիսատեսին, նրանք էլ իրենց երկար ծափերով բավարարում են ինձ»: Ռ. Հախվերդյանը դեռեւս չի պատրաստվում նոր ձայնասկավառակ թողարկել, քանի որ այն մեծ ծախսերի հետ է կապված` մոտ 15-20 հազար դոլարի: Իր երգացանկից նա առանձնահատուկ սիրելի երգ չունի. «Երգ գրելն էլ բարդ գործ է, այնքան ես տանջվում, որ էլ չես էլ սիրում երգերդ: Եվ դա բնական չէր լինի, որ ես ասեի, թե սիրում եմ իմ երգերը: Երգ գրելը, ըստ իս, մշտական կատարելագործումն է քո փեշակի ու քո արվեստի, միշտ ուզում ես ավելի լավ գրել: Երբ գրում-վերջացնում ես, այնքան ես հոգնում ու զզվում երգից, որ մնում է միայն կատարելը»,- ասել է երգիչը:
Ինչպես միշտ, Ռ. Հախվերդյանը միայն իր երգերից եւ համերգային գործունեության մասին չի խոսել: Նա խոսել է եւ քաղաքականությունից, եւ կուսակցություններից, էկոլոգիական խնդիրներից, Հայ-թուրքական սահմանի հնարավոր բացումիցգ
Երեւանի մասին
«Երեւանն այդ բարձրահարկ շենքերով այնպես են «քաքմեջ» արել, որ եթե Աստված էլ իջնի, ոչինչ փոխել չի կարողանա: Ես ապշում եմ, թե ո՞նց կարելի է այդքան խիտ կառուցել շենքերը: Ես չեմ զբոսնում Հյուսիսային պողոտայով, ոնց որ պանթեոն, մեռելատուն լինի»:
Հայ-թուրքական սահմանի բացման մասին
«Երկու բանից եմ ամենաշատը վախենում. առաջինը` թմրանյութերի մուտքը Թուրքիայի կողմից: Կարծում եմ, որ սահմանը բացելուց հետո մեր փողոցներում ավելի շատ ներարկիչներ կգտնենք: Ինձ ամենից շատ անհանգստացնում է «նարկոթրաֆիկի» հարցը: Ես դրա նախադեպը գիտեմ Բուլղարիայի սահմանի հետ կապված: Սահմանների բացվելուց մեկ ամիս հետո հոդվածներ լույս տեսան, որ Բուլղարիա թմրանյութ է մուտք գործել: Եվ երկրորդ` վախենում եմ առանց այդ էլ մեր անպաշտպան արվեստում առավել մեծ թափով ներխուժելիք թուրքական մուղամներից: Դեռ հիմա շատ երգիչներ վերցնում են թուրքական երգերի բառերը, փոխում են եւ երգում: Բա հետո ի՞նչ կլինի: Որպես այդ գործի մարդ եմ ասում, մենք չենք կարող ազատագրվել ու չընկնել այն ազդեցության տակ, ինչ որ հիմա ենք: Հայերը դեռ չեն հասկանում, որ թուրքական երաժշտական արվեստը Հայաստան չներխուժած, իրենք արդեն թուրքական են երգում` հայերեն բառերը թուրքական մեղեդիներին միացնելով»: Ավելին, ըստ Ռ. Հախվերդյանի` խոսքը միայն երգարվեստին չի վերաբերում: Երգիչը նշել է` չէր ցանկանա, որ հասարակության համար ամբողջովին պարզ լիներ, թե Հայաստանից քանի երիտասարդ աղջիկ կամ կին է գնում Թուրքիա ու Դուբայ` հասարակաց տներում աշխատելու: «գ Իսկ ժամանակին, 1915 թվականին հայ աղջիկներն իրենց նետում էին Եփրատը, որ թուրքերն իրենց չբռնաբարեն, բայց այսօր հայ աղջիկները կամովին գնում են այնտեղ փող աշխատելու»,- ասել է նա:
Դաշնակցության մասին
«Ես ոչ թե Դաշնակցություն կուսակցության համակիրն եմ, այլ դաշնակների գաղափարախոսության: Ես դեմ եմ բոլոր տիպի կուսակցություններին, բայց մեջներից ամենանորմալ կուսակցությունը դա է, որը շատ մեծ բաներ է անում դրսում: Դաշնակցությունը դրսում ավելի կարեւոր գործերով է զբաղված, քան ներսում: Սակայն, հավատացեք ինձ, այնտեղ կան մարդիկ, որոնց, եթե ձեռքս ճար լիներ, կգնդակահարեի: Դրանց մեջ էլ կան կաշառակերներ»:
ՀՀ իշխանությունների մասին
«Ինչպես կարող են մեր իշխանություններն այնքան ապաշնորհ լինել, որ գոնե մի փոքր չկարողանան դիմադրել բոլորի հոգեկան աշխարհը ճնշող գլոբալիզացիային:
Նրանք միայն այս օրով են ապրում: Ամբողջ օրը մտածում են, թե ոնց անեն, որ մի քիչ ավել գռփեն-չռփեն եւ այլն: Չեն մտածում, որ վաղվա սերունդը կարող է շատ սարսափելի վիճակում հայտնվի` թեկուզ նույն էկոլոգիական տեսանկյունից»: Ռ. Հախվերդյանի հույսը նոր սերունդն է. «Եթե ես եւ մեր նախագահը սովետի շրջանի մարդիկ ենք, եւ մեր մեջ դեռեւս նստած են ճորտատիրական կլիշեները, ապա նոր սերունդն ավելի ազատ կարող է մտածել եւ գործել»:
168
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Հախվերդյանի վերջին համերգից նկար...Շատ էի սպասում նրա մանկական երգերին, բայց ափսոս իմ ամենասիրելի երգերից չկատարեց, հուսամ մյուս անգամ կլսեմ: Այս համրեգը մյուսների համեմատ տարբերվում էր նոր երաժշտական գործիքի առկայությամբ: Մի խոսքով Հախվերդյանը ինձ համար կենդանի լեգենդ է, երանի նրա նման արվեստագետներ ու կարգին մարդիկ շատ լինեն մեր երկրում:
![]()
Եղիր հե՛զ, բանող ե՛զ, և վարիր այս անվերջ սևահողը, երբ կիջնի երեկոն, դու հանգիստ գնա գոմ, որոճա՛ քեզ բաժին ընկած խոտը, մինչև կբացվի առավոտը:
Կողբի Գեղարվեստի Դպրոց
Ռուբեն Հախվերդյանին շատ եմ հավանում: Նրա երգերը ինձ հիշեցնում են իմ մանկությունը: Երբ փոքրիկ տղա էր հաճախ մենակ ման եկա երբ անձրևը թափվեց երկնքից, իհարկե առանց անձրևանոցի, իսկ երբեմն շնիս հետ: Բաց աչքերով երազելիս դյութված դարձա անձրևի ձայնով և բնության բուրմունքով ու գույնով: Անձրևն ինձ արդեն վաղուց շատ դուր է գալիս: Ուստի իմ ամենասիրված երգերից ոմանք «Շատախոս անձրևը», «Անձրև» ու «Փոքրիկ նավակ» են:
Kuk (14.09.2009)
Հախվերդյանի պաշտոնական կայքը www.hakhverdyan.com
Հնարավոր է գնել նաև CD-ները։ Հուսանք, որ շուտով կայքի հայերեն տարբերակն էլ պատրաստ կլինի։
Որոշեցի էս թեմայում էլ գրեմ:
Ժողովուրդ ինչ - որ մեկը ունի՞ «Թափառաշրջիկ» երգը, շատ եմ ուզում![]()
Ժողովուրդ, ով ունի Հախվերդյանի երգերի, այսպես ասած, տաբերը (tabs)?
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ