Կարծում եմ, որ գրելու մասնագետն ու գրողը իրարից տարբերվում են այնպես, ինչպես, որ, օրինակ, փիլիսոփայության դասախոսը`փիլիսոփայից: Գրող չեն դառնում, գրելու մասնագետն էլ, ըստ իս, գրող չէ և գրող էլ չեն ծնվում, այլ ծնվում են շնորհով`գրելու շնորհով. դա մասնագիտություն չէ, դա կենսակերպ է, մտածողություն...
Համաձայն եմ, որ դա նաև կենսակերպ է: Մարդու հատուկ խառնվածք: Բայց, գրողը պետք է լինի գրելու մասնագետն : Սրան ոչ թե տարբեր բաներ են, այլ մեկը մյուսի բաղկացուցիչ մասն է(կարծում եմ օրինակը այնքան էլ չի բնութագրում այս երկու հասկացողությունները):Armushik-ի խոսքերից
Կարդա Թումանյանի ինը տարեկան հասակում գրած չափածոն, նա իրոք պոտենցիալ գրող է ծնվել: Բայց նա հետագայում դարձավ գրող ու գրելու վարպետ: Գրելը դա մասնագիտություն է նաև: Գրելու մասնագետ լինել չի նշանակում լինել գրող, բայց հակառակը միանգամայն այդպես է:
Всё под небесами
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ