ԼՏՊ-ի կառավարման տարիների սկզբներին տիրում էր սով, աղբանոցները լցված էին մարդկանցով, դուրս հաճախ կարելի եր հանդիպել կանանց փոքր երեխաներով, որոնց վիճակից դժվար էր հասկանալ կենդանի են նրանք թե ոչ, /ցուրտ ձմռան օրերին արդեն միանշանակ կարելի եր նկատել որ կենդանի չեն/ ուղղակի ոչ մեկի պետք չեին դրա համար ել նույն տեղում լքված մնացել են..
ինտելեկտ և խիղճ ունեցող մարդկանց աշխատանքը հիմնականում չեր վարձատրվում կամ գուցե վաստակում էին չնչին գումար, երեխաներին դպրոցում հասնում էր մի բաժակ կաթ/որից շատերը զզվումեին/ և մի հատ պեչենի.. ապագայում ընտանիքներին հասնում եր օգնություն լոբի և այլ տեսակի սննդամթերք, ոչ այս ամենը ԼՏՊ-ն չեր բաժանում դա միջազգային տարբեր կազմակերպություների կողմից էր ֆինանսավորում և հայտնի չի, թե եթե դա ել չլիներ քանի %-ը սաղ կմնար: Ձմռան օրերին մարդիկ չեին սառցակալում կտրվող ծառերի շնորհիվ կամ բոլոր հնարավոր հագուստները իրար վրաից հագնելով: Ապագայում այդ հարցում նույնպես օգնություն եղավ նաֆթի տեսքով, չե ԼՏՊ-ն իր գրպանի գումարը չեր որոշել զոհաբերել, կրկին միջազգային կազմակերպություններնեին մտահոգվել հայ ազգի ոչնչացման մասին: Դուրսը շները այնքան նիհար էին որ կարելի էր հեշտությամբ անատոմիան ուսումնասիրել, սովից խելագարված եին ..օրինակ մի մայր շուն իմ աչքիս առջև կերավ իր քոթոթներին..
հիվանդանոցներում ամեն ինչ անում եին մոմի լույսի տակ կամ եթե մեկ մեկ "լույսը տալիս էին" ապա վիրահատությունեին կատարում եթե ընթացքում "լույսը գնար" ապա..վիրահատվող մարդու բախտը չբերեց /կամ բերեց այնքանով որ չի տեսնի թե ինչ վիճակի է հասնելու Հայաստանը/ մի խոսքով աղետ էր, բայց մարդիկ չեին դժգոհում /և դրա ժամանակը չունեին էլ/ քանի որ պատերազմ էր.. մեր ազգը ուժեղ ազգ ա ու մի քանի տարի մթի մեջ և պատերազմի սոված ապրելը դա "պռոբլեմ" չի ..ով կարողեր գնաց երկրից դրանով փրկելով իր ընտանիքը ..և այս ամենը սարսափելի չեր լինի եթե .. Եթե մեր նորաստեղծ կույս պետությունը չփաչցվեր ..... կողմից: Համակարգը շատ պարզ եր ինքան ավազակ ես ինքան մարդասպան ես այդքան ավելի հարգված էս և հարստնալու շանս ունես , ովքեր օրը անցկացնումեին պպզելով, թքելով և գոնե մի երկու հոգու սպանել են կամ գոնե նստած հելած եին շատ մեծ շանսեր ունեին կառավարական օղակում բարձր պատշոններ զբաղեցնելու... այպես ծնվեցին առաջին օլիգարխիկները ~ և օրինակ ծառայեցին տարբեր միջին մակարդակի խուլիգանների համար: Այդ գողերը և նրանց ծանոթ/բարեկամները նույն սովի տարիներին ապրումեին անհամեմատ ավելի լավ և իրենց ոչինչից չեին զրկում, չկարծեք թե դա նախանձելի է հակառակը այդպիսի մարդկանց կարելի է միայն խխճալ:
Դատարան մենակ որպես անուն կար, տիրում եր անպատժելիության միջավայր և ավելի վատ կրիմինալ խթանող կառավարություն: Անցան տարիներ պատերազմը հաղթեցինք, չե ԼՏՊ-ն չեր կռվում և ինքը չեր հաղթել, հաղթել ենք մեր բազմաթիվ հերոսների շնորհիվ , որոնց մի մասը սպանվեց պատերազմից հետո, քանի որ որոշ մարդիկ գիտեին եթե այդ հերոսներ կենդանի մնան իրենց հաստ փորերը վատ օրեր կապրեն: Այդպիսով օլիգարխիկները սկսեցին կամաց կամաց դառնալ օլիգարխներ իրենց ետևից ձգելով նորանոր աշակերտների, եղան “ընտրություններ” որից հետո ժողովուրդը հասկացավ որ այլևս այդպես չի կարող ժարունակվել և կրկին համախմբեց որպեսզի այս անգամ գոռա “Լևոն Հեռացիր”… սկսենք ազատության գոչերով ոգևորվեցինք ազատության շնչով և ավարտվեցինք բարոյազրկված կրիմինալ կոռումպացված երկրով…ժողովուրդը մեղավոր չեր քանի որ պատերազմային վիճակում չցանկացավ լրացուցիչ խնդիրներ ստեղծել .. Հետո անցավ 12 տարի ,.. նոր սերունդ մեծացավ որը հաճախ չի կարող իմանալ ինչ հանցագործ սկիզբ է դրվել… օլիգարխիկները դառան օլիգարխներ, հսկայական փողեր ներդվերցին..գտնվեցին բազմաթիվ վարձու գոռացող մարդիկ որոնցից ոմանց եթե լավ կերակրես սատանայի անունել կգոռան.. թերթերը կտրուկ դառան Լևոնական.. անտեղյակները կուտը կերան... բայց ես դրանում չեմ մեղադրում մեր ազգին այս վիճակը արդեն հետևանքն է նեխած համակարգի: Չի բացառվում ընտրություների ցանկացած ընթացք ես կողմ եմ խաղաղ լուծմանը, սակայն կարող եմ ես արդյող նայել իմ երեխայի աչքերին երբ նա հարցնի ինչու է անդնմեջ մեր երկիրը ընկնում մի ավազակային խմբից մյուսի ձեռը…
ով է նա 
Grieg-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ