10-ամյա հրապարկային լռությունից հետո իր խոսքը ասեց ՀՀ առաջին Նախագահ, արդեն 60-անց, Լ.Տեր-Պետրոսյանը: Ելույթը, չնայած իր հակիրճության, բավականին կոնկրետ ծրագրային դրույթներ է պարունակում:
Ի՞նչ կարծիքի եք ելույթի բովանդակային մասից և Լ.Տեր-Պետրոսյան քաղաքական գործչից:
Խնդրում եմ այս թեմայում հայտնենք մեր գնահատականները, կապված այդ քաղաքական գործիչի անցյալին, և ինչ սպասելիքներ ունենք նրանից մոտ ապագայում:
Հ.Գ. Ելույթի տեքստը կարելի է կարդալ մասնավորապես այստեղ
http://www.168.am/am/articles/11310
Նույն ապուշությունները ինչպես միշտ: Ղարաբաղը տանք թուրքերին, որ մեզ / ավելի ճիշտ իշխանական վերնախավին / մի քիչ շատ ուտելու բան տան: Ոչ մի նոր բան: Հայ քաղաքական միտքը ինչպես եղել է առևտրա-վաշխառուական մակարդակի այնպես էլ մնում է:
Դե իսկ կոռուպցիա մոռուպցիա , էդ բոլորը ծանոթ բան է, առևտրա-վաշխառուական մենթալիտետով ձևավորված պետությունը հենց այդպիսին էլ պետք է լինի: Էդ ինչու կարելի է Ղարաբաղը ծախելուց խոսալ ու նույնիսկ քարոզել դա որպես դրական երևույթ բայց ասենք պաշտոնների առ ու վաճառքը կոչվում է կոռուպցիա: ԼՏՊ-ն ինքն է դրել դրել սրա հիմքը ու շարունակում է քարոզել այս առևտրական մենթալիտետը ու հետո էլ խոսում է կոռուպցիայից;
Գովելի է այս նախաձեռնությունը: Թեման հրատապ է ու լայն քննարկման կարիք ունի:dvgray-ի խոսքերից
Ես կարծում եմ, որ ԼՏՊ-ի վերադարձը քաղաքական դաշտ` նմանվելու է Կ. Դեմիրճյանի վերադարձին: Այն ժամանակ ՀՀՇ-ական վարչակարգն ամեն ինչ արեց, որպեսզի ժողովրդը անկախությունից հիասթափվի և խորհրդային ժամանակների նոստալգիկ հիշողություններով գնա Դեմիրճյանի ետևից: Իսկ Դեմիրճյանը իրենց պետք էր երկու նպատակով, առաջինը 1998թ. ընտրություններին պարտության մատնել Վազգեն Մանուկյանին և երկրորդը`ընտրակեղծիքների միջոցով նրա հաղթանակը վերագրել իրենց թեկնածուին:
Դեմիրճյանի և Տեր-Պետրոսյանի միջև մի մեծ տարբերություն կա, որը չնկատել չի կարելի: Դա այն է, որ ժողովրդի մեծամասնությունը ատելությամբ է լցված վերջինի նկատմամաբ իր կրած տառապանքների, արտագաղթի և իշխանությունների կողմից իր հանդեպ դրսեվորած արհամարանքի համար, որը բացահայտ ցինիկությամբ շպրտվեց նրա վրա ուղիղ 11 տարի առաջ` "100 տոկոսով էլ որ ընտրեին Վազգեն Մանուկյանին` միևնույնն է իշխանությունը չէինք տա" արտահայտության տեսքով: Մի նախագահ, որի օրոք այսպիսի բաներ են տեղի ունեցել ոչ մի բարոյական իրավունք չունի վերադառնալու և կրկին հիասթափեցնելու այն ժողովրդին, որը վերջնականապես կուշտ է թե' իրենից և թե' իր դրածո ներկա իշխանություններից, որոնք իշխանավարման բոլոր բացասական գծերը ժառանգելով` գերազանցեցին իրենք իրենց:
Կարծում եմ, որ ներկա վարչախումբը ամենևին էլ հանկարծակի չի եկել ԼՏՊ-ի քաղաքական ելույթից, ինչպես այսօր նշում է "Հայկական Ժամանակ"-ը, ընդհակառակը դա առաջին հերթին ձեռընտու է հենց նրանց: ԼՏՊ-ի վերադարձը քաղաքական դաշտ, առավել ևս առաջադրվելը որպես ընդիմության թեկուզև ոչ միասնական թեկնածու`մտնում է ներկա վարչախմբի պլանների մեջ: Նրանց ձեռընտու է մասնատել ընդիմությունը և այնտեղից ունենալ բոլոր կողմից խոցելի և ժողովրդի կողմից չընդունվասծ հակառակորդ:
Ես իմ սրամտքերից մեկում ասել ե,մ` "Առաջ մեզ վախեցնում էին մութ անցյալով, իսկ հիմա պայծառ ապագայով" ... հենց սա էլ լինելու է ներկա վարչակարգի հիմնական կռվանը, ապագա ընտրությունների ժամանակ:
Վերջին խմբագրող՝ Smergh: 25.09.2007, 10:05:
Մասիս-Սիփան ու նաև Վան
Ե՞րբ տի կրկին Հայոց Տուն գան...
Եթե ուզում ես Եկիրդ Երկիր լինի` միացի՛ր
Smergh, Marduk
Պարզ է, թե ինչ եք ասում, անկախ նրանից համաձայն եմ ձեր հետ թե չէ:
Սակայն կուզեր, որ փոքր ինչ բաժանենք իրարից քաղաքական գործչին և կուսակցությանը /Լ. Տեր-Պետրոսյան և ՀՀՇ/ ահա թե ինչ պատճառով: Էն ժամանակները ով որ քիչ թե շատ հիշում է, հավանաբար կարող է վկայել, որ գոյություն չուներ կառավարման միասնական-կուռ համակարգ, և ամեն մի խմբապետ, թաղապետ, դեպուտատ, նախարար, ինքստինքյա մի առանձին, փոքր կամ մեծ բուրգի գագաթ էր: Այդպիսին էր օբեկտիվ իրականությունը /նոր պետություն, պատերազմ, և այլն/ Եվ էստեղ եթե մենք ամեն ինչ ուղղորդենք դեպտ մեկ բուրգի գագաթ, ապա կկատարենք սխալ վերլուծություն, կապված մի առանձին քաղաքական գործչին գնահատելու հետ, քանի որ էտ բուրգը իրականում չի եղել, ինչքան էլ որ էն ժամանակ մեզ էդպես ներկայացնեին: Կային Վ.Սարգսյան իր բուրգով, Վ.Սիրադեղյան իր բուրգով... Արցախում դաշնակները ու Ս.Բաբայանը իրենց բուրգերով և այլն... ըսենց մինչև թաղ ու փողոց:
Իմ հարցադումներս առավել ուղված են քաղաքական գործչին գնահատելուն, քան թե ՀՀՇ-ին, որպես քաղաքական կառույց, որի մասին արդեն բավական ժամանակ է, ամեն ինչ կարծես ասված է: Եվ լավը, և վատը:
Միգուցե փորձենք կենտրոնանալ հենց Լ. Տեր-Պետրոսյանի՞ վրա, որպես քաղաքական գործիչ: Հաշվի առնելով բերը թվարկածս հանգամանքները:
Հ.Գ. Smergh: Կարծես թե քո նշած արտահայտությունը Լ. Տեր-Պետրոսյա՞նը չի արել: Թե՞ սխալվում եմ:
Չեմ կարծում, թե կարելի է նման զուգահեռ անցկացնել, բայց սա մի կողմ։ Ինչ վերաբերում է մնացածին, ապա ասեմ, որ եթե 1998-ին ընտրությունների նախաշեմին իշխանության եղած վարչախումբը(գուցե ավելի ճիշտ է ասել «խունտան») համարենք ՀՀՇ–ական, ապա պետք է այդպիսին համարենք նաև այսօրվա իշխանությանը։ Դե իսկ կարծել, որ 1998–ին Վազգեն Մանուկյանը կարող էր հաղթել՝ թեկուզ իդեալական ընտրությունների դեպքում, պարզապես միամտություն է։ Նրա «գնացքը գնացել էր» դեռ 1996-ին, սա ասում եմ ցավով։
Ես էլ եմ կարծում, որ հանկարծակիի չի եկել, մարդն ասել էր «կխոսենք տաս տարուց», մի փոքր է էլի շտապելԻսկ որ ներկա իշխանություններին նա պետք է, որպեսզի թուլացնի ընդիմությանը, արդեն ֆանտաստիկա է։ Հայաստանը վեր է ածվել «չհաջողված ժողովրդավարությամբ» երկրի, որում իշխանությունն ինչ ուզում անում է, վկան՝ վերջին խորհրդարանական ընտրությունները՝ «մեկ քայլ առաջ»–ով ու խորհրդարան անցած 0.75 ընդիմադիր կուսակցությամբ։
Ավելացվել է 2 րոպե անց
Կարծեմ ասել է Վ. Սարգսյանը, բայց միգուցե սխալվում եմ։Հ.Գ. Smergh: Կարծես թե քո նշած արտահայտությունը Լ. Տեր-Պետրոսյա՞նը չի արել: Թե՞ սխալվում եմ
Վերջին խմբագրող՝ Sergey: 25.09.2007, 10:52: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Վարվիր դիմացինիդ հետ այնպես, ինչպես կուզենայիր, որ վարվեն քեզ հետ։
Լիովին համաձայն եմ այս մտքերի հետ: Պարզից էլ պարզ է, որ ԼՏՊ-ՀՀՇ-ական բոբոն շատ ձեռնտու է իշխանություններին, որովհետև միայն այդքան ժողովրդի կողմից ատելի գործիչի ֆոնի վրա ներկայիս ատելի վարչախումբը կունենա որևէ շանս մարդավայել երևալ: Ու դա ցայտուն երևաց Հայլուրի կիրակնօրյա եթերում, թե ինչպիսի հաճույքով էր լրագրողը մեկնաբանում ԼՏՊ-ի մտքերը:Կարծում եմ, որ ներկա վարչախումբը ամենևին էլ հանկարծակի չի եկել ԼՏՊ-ի քաղաքական ելույթից, ինչպես այսօր նշում է "Հայկական Ժամանակ"-ը, ընդհակառակը դա առաջին հերթին ձեռընտու է հենց նրանց: ԼՏՊ-ի վերադարձը քաղաքական դաշտ, առավել ևս առաջադրվելը որպես ընդիմության թեկուզև ոչ միասնական թեկնածու`մտնում է ներկա վարչախմբի պլանների մեջ:
Ի վերջո չպետք է մոռանալ որ Բլեյանի ռեաբիլիտացիան արեց հենց ինքը Սերժ Սարգսյանը գնալով նրա դպրոց: Իսկ հիմա Բլեյանը ամբողջ օրը հեռուստաեթերից չի հեռանում: Այս բոլորը սարքած է ժողովրդին հոգեբանորեն ճնշելու ու ընդդիմությանը լիակատար բզկտելու համար:
ԼՏՊ-ՀՀՇ-ի մասին ասում են, որ ժողովուրդի կողմից ատված խումբ է: Ինչու՞: Ժողովուրդը ասում է, որ գող են և նավթ են կերել:
Անցել է 9 տարի, որ նոր իշխանություններ են եկել և այդ «նոր» իշխանություններն այն ժամանակ գալիս էին, որ պարզեն և պատժեն «հին» իշախանությունների կերած «նավթ»-ը և լուծել Արցախյան խնդիրը: 9 տարի է, և դրանց չի հաջողվում ո՛չ ապացուցել այդ «գողությունը», ո՛չ էլ Ղարաբաղի հարցի լուծումը: Այն ժամանակ ժողովուրդին կարողացան մղել իշխանության դեմ ասելով, որ ՀՀՇ-ն տալիս է Ղարաբաղը, որն ի դեպ ոչ թե Ղարաբաղն էր, այլ գրաված կամ գրավված տարածքները, քանի որ այն ժամանակ ամբողջ աշխարը Ղարաբաղը համարվում էր «Ղարաբաղցիների կողմից օկուպացված տարծքներ» իսկ հիմա այն տեսնում են, որպես «Հայաստանի կողմից գրաված տարածքներ»: Սա շատ ցավալի իրականություն է, որի վրա մեր ներկա իշխանությունները ուրախանում են 5 տարեկան երեխայի պես («ուժեղ եմ, գրավել եմ»):
1998-ի հունվարին ԼՏՊ-ը հրաժարական տվեց:
Այսօր ՌՔ-ն և ՍՍ-ն բացի գրավյալ տարածքները տալուց, տալիս են նաև ողջ Ղարաբաղը: Դրա մասին ժողովուրդը չգիտի, որովհետև այս բռնապետերը փակել են հնարավորին չափ բոլոր լրատվական միջոցները:
Ինչ ուզում եք ասեք…
Ես կողմ եմ ԼՏՊ-ի վերադառնալուն, ոչ նրա համար, որ ՍՍ-ին չեմ սիրում կամ ատում եմ: Դա կապ չունի: ԼՏՊ-ը իմ համար Հայաստանում միակ քաղաքական լավ գործիչն է:
Նախագահ Լ. Տէր Պետրոսեանի ելոյթը ինձ յիշեցրեց բոլոր մարգարէների հայր՝ Աբրահամի ծննդավայր՝ Ուրի, այսինքն Սումերի, այսինքն Իրաքի հարստութիւնը կողոպտող, հնավայրերը քանդող բանակի ընդհանուր հրամանատար, միաժամանակ Աստուածավախ եւ հաւատացեալ «քրիստոնեայ» Ջորջ դուբլվէ Բուշի ելոյթները:
Արդարեւ, 21րդ դարի առաջին տասնամեակի, համաշխարհային մակարդակով գլխաւոր հերոսնիս, իր ելոյթներու ընթացքին կը ներկայանայ ժպտացողներու եւ իր ըսածները հաստատողներու բազմագոյն, բազմապաշտօն բանակով մը՝ իր ետին:
Նախագահ Տէր Պետրոսեանի բանակը աւելի համեստ էր, եթէ նկատի առնենք խիստ շարուածքնին. տեսախցիկի առաջ:
Ի տարբերութիւն նախորդող ելոյթներուն. յարգելի Նախագահը վերարկուն չհանեց, թեւերը չսոթթեց, սակայն անոր նայուածքին մէջ նկատեցի ակներեւ շ...ութիւն մը:
Հին գայլը վերստին յայտնուեց. ասպարէզ բացէք:
Երբ անձը մը երկար ժամանակ լուռ կը մնայ, անոր խօսքն սպասող այլ անձինք, մեծ ակնածանքով կունկնդրեն, թէկուզ կարագի ու պանիրի մասին լինի խօսքը:
Իրապէս, այն ինչ որ ըսաւ առաջին Նախագահը. բոլորին յայտնի է: Կը ներէք՝ շարքային աղբահաւաքին ալ յայտնի ճշմարտութիւններ են: Ի՞նչ լուծում առաջարկեց: Ի՞նչ քայլեր պիտի ձեռնարկէ. եթէ ընտրուի նախագահ...Չըսաւ:
Հայաստանի Հանրապետութեան առջեւ ծառացած խնդիրները, իմա՝ կոռումպացուածութիւնը (հրաժարէ՛ք այս բառէն այլեւս, տեսէ՛ք տիար Լեւոնն էլ չկրցաւ արտասանել), Արցախի խնդրով բանակցութիւնը, վայ հարեւանների հետ խաղաղ գոյակցութիւնը:
Ոչինչ կարող էր առաջարկել, վասնզի հիմա ժողովուրդը ապուշ չէ: Ժողովուրդը սին, անիրատես խոստումների չի կարող հաւատալ:
Վերջապէս, ի՞նչ իմաստ ունէր Լ.Տ.Պի ելոյթը: Իմ կարծիքով՝ ան իր շրջապատի թախանձանքին ընդառաջելով դիմեց այս քայլին: Այլապէս՝ եթէ ան տալիք բան մը ունէր այս ազգին, Հայրենիքին. ինչո՞ւ լուռ մնաց ամբողջ տասնամեակ մը:
Նախ գրավված չէ,ազատագրված(ով-ով,բայց մենք տենց չպիտի ասենք),Հետո էլ մի հատ անհամես տ հարց էլի. բա էտ դեպքում դու՞ որտեղից գիտես։Այսօր ՌՔ-ն և ՍՍ-ն բացի գրավյալ տարածքները տալուց, տալիս են նաև ողջ Ղարաբաղը: Դրա մասին ժողովուրդը չգիտի, որովհետև այս բռնապետերը փակել են հնարավորին չափ բոլոր լրատվական միջոցները:
Մի անգամ եղավ էլի։ Էտ տարիների ընթացքում գոնե մի օգտակար բան արե՞ց։ Հիմա գալիս ա որ ի՞նչ անի։Բյուջեից լավ կերան են տարիներին հերիք չի՞,թե՞ էլի հավաքվել ա,գալիս են իրենց բաժինը տանեն։ Ինչքան էլ հիմիկվա իշխանությունները կերած լինեն,մեկ ա,չես կարող ասել,որ բան չեն արել,տարբերությունը ահռելի ա
«Հեռո՛ւ ստութիւնից եւ լի նրանով,ինչ ընդդէմ է ստութեան»
Մովսես Խորենացի
Միւս կողմէն՝ այժմու Նախագահ Ռոբերտի պատասխանը քաղաքական գործիչի չի վայելող աւազակի հոգեբանութեամբ լեցուն էր: Մօտաւորապէս այսպիսի գաղափար արտայայտեց. «Եթէ նախկին Նախագահը, 2րդ հանրապետութեան հիմնադիրի իր խորհրդաւորութիւնէն (ասել ուզում է՝ հանգամանքէն) վար իջնելով կոռումպաց...մասին պիտի բացայայտէ, ապա մենք, նախկին իշխանութեան զեղծումներու վերաբերեալ շատ ծրարներ ունինք, որոնք կրնանք բանալ»:
Եթէ գաղափարը սխալ հասկցած եմ. այժմէն ներողութիւն կը խնդրեմ: Իսկ եթէ ճիշտ հասկցած եմ...
Եղա՞ւ մը այսպէս: Ուրեմն դուն, քեզ նախորդող քաղաքական գործիչներու կողոպուտէն, զեղծումներէն տեղեակ ես, սակայն չես բացայայտեր. զանոնք յաւիտենապէս ճորտդ պահելու համար: Ուրեմն դուն խաբեցիր ժողովուրդին, նախագահ չընտրուած, երբ խոստացար բացայայտել նախորդներու աւազակութիւնը:
Վերջապէս, որակի պակաս կզգացուի. իշխանութեան եւ մանաւանդ ընդդիմութեան շարքերուն մէջ: Ցաւօք չեմ տեսներ այդ քաղաքական ընդդիմադիր ոյժը, որ պիտի գոհացներ հայաստանաբնակ մեր ժողովուրդը: Իշխանութեան. Իմա՝ Քոչարեան-Ս. Սարգսեան երկւորեակի հանգստութիւնը այդ իրողութեան կը պարտի:
Re. Լ. Տեր-Պետրոսյան քաղաքական գործիչը: Մեր գնահատականները և սպասելիքները...
Երբ առաջին անգամ լսեցի այդ ապազգային կերպարի վերադարձի մասին, ակամայից չհավատացի, մտածելով, որ ամեն տեսակ ասեկոսեներ չարժի լուրջ ընդհունել, մինչեւ հեռուստատեսությամբ ականատես չեղա, երբեմնի Հայաստանի դահիճի ծաղրական կեցվացքին.
Ես կասկածի տակ չեմ դնում ԼՏՊ-ի հայրենասեր լինելը, նա խելացի մարդ է, բայց որպես քաղաքական գործիչ, ահավոր վատը. Ստեղծելով Հայաստանում արտագաղթի նախադրյալներ, այսօր այդ մարդը իրեն իրավունք է վերապահում վերլուծելու ներկա իշխանության գործունեությունը.
Նրա օրոք մենք երբեք հարաբերություններ չենք ունեցել մեր հարեւանների հետ, որպեսզի այսօր նա կարողանա խոստումներ տալ Հայաստանի արտաքին քաղաքականության ոլորտում, իսկ զիճելով սեփական հողերը, մշակույթն ու հայրենիքը, միշտ էլ հնարավոր է հարեւանների հետ լավ հարաբերություններ ունենալ, մինչեւ սեփական պետության իսպառ ոչնչացում, որը իրեն հարգող քաղաքացու համր, ընդհունելի տարբերակ չի կարող հանդիսանալ.
Նախագահ դառնալու համար, նախ տվյալ անձը պետք է լինի տղամարդ, իսկ երբեմնի հրաժարական տված եւ ամոթով հեռացաց ամենայն Հայոց նախագահը, այնպես ասաց «Եթե հետեւեք Ադրբեջանի արձագանքներին, կտեսնեք, որ նրանց դիրքը գնալով կոշտանում է: Այսուհետեւ նրանք ոչ մի փոխզիջման չեն գնալու:» կարծես մեզ շատ է հուզում միշտ կոշտ դիրքորոշում ունեցող եւ երբեք փոխզիճման չգնացող ադրբեջանի դիրքորոշումը կամ էլ վախեցնում է.
Ահա այսպես էր առաջնորդվում նախկին նախագահը, տանկերը միտումնավոր ուշացնելով 90-ականների սկզբներին ռազմաճակատ ուղղարկել, լրացուցիչ բարդություններ ստեղծելով մեր մարտիկների համար, վստահ լինելով, որ Արցախում Հայի ուժը չի դիմակայելու հոխորտացող խուժանին, իսկ մեր Նվիրյալների քաջարի հաղթանակից հետո, ԼՏՊ-ն շտապեց այդ հաղթանակը վերագրել իրեն, ասելով «Մենք Հաղթեցինք» ինչու չէ, նաեւ ի նկատի ունենալով ՀՀՇ-ն, որը նրա հովանու ներքո թալանում էր սեփական ժողովուրդին, վտարելով ազգին սեփական երկրից. Այստեղ են ասել թուրքից վաթար, որը ԼՏՊ-ի կերպարի համար լիովին համապատասխան է.
Ես արդեն նշեցի, որ նա հայրենասես անձնավորություն է, բայց ոչ երբեք քաղաքական գործիչ, մենք նրա թուլությունը տեսանք, նրա իսկ իշխանության օրոք, երբ երկրի նախագահը գլխավոր դեմքը չէր պետությունում, իր դիրքերը զիճելով Վանո Սիրադեղյան «աֆտարիտետին» (Դեռ դա հարց է, վերջինս ինչքանով էր աֆտարիտետ) ռազմական Վազգեն Սարգսյանին. Երկիրը նրանից բացի, կարող էր նաեւ ղեկավարել ամեն ոք, ուվ ուներ որոշակի քանակությամբ «դուխի» առկայություն.
Եվ ինչ ԼՏՊ-ն իր հետ կբերի նորից? Իր թուլությունը, որը նրան իշխանազրկելով կլանացնում էր երկիրը, թե նրա սին հայրենասիրությունը, որը պայմանավորված է Հայրենիքի մեծածախ վաճառքով?
Ուրախ գրառում:
Դուք միանգամայն ճիշտ եք կարծում, որ այդ բառերը Վազգեն Սարգսյանինն են, սակայն , ըստ ինձ դա որևէ նշանակություն չունի, քանի որ այդ պարագայում մենք իրավունք ունենք երկու եզրակացության անելու. կամ Տեր-Պետրոսյանը այդ հարցի շուրջ համամիտ է եղել Վ. Սարգսյանի հետ, կամ էլ ժողովրդին այդ աստիճանի արհամարական վերաբերմունք դրսևորած ցանկացած պաշտոնյային, այդ թվում նաև Վ. Սարգսյանին անպատիժ թողնելը հենց նրա թուլության հետևանք է, երկու դեպքում էլ նրա վերաբերմունքը հարիր չէ երկրի նախագահին: :
Մեկ լրացում ևս: Ես Արցախն ազատագրողների և ողջ Հայ ժողովրդի համար վիրավորական եմ համարում այն, որ ՀՀՇ-ականներն առ այսօր ԼՏՊ-ին համարում են "հաղթանակած Նախագահ": Մենք հո լավ գիտենք, թե ինչպես էր այդ Նախագահն ամեն կերպ խոչնդոտում մեր ազատագրական պայքարին:
Ուզում եմ հիշեցնել Գորբաչովի`Ղարաբաղ Կոմիտեի մասին Դորենկոյի հարցին"Զվարթնոց " օդանավակայանում տված պատասխանը "Это политические авантюристы -ասաց նա,- они рвутся к власти, им не интересуют ни судьба Армянского Народа, ни Нагорный Карабах": Ես սա ցավով եմ ասում,որ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հմտորեն օգտագործելով շարժման ալիքը բարձրացավ իշխանական բուրգի գագաթը և իր կառավարման ողջ ընթացքում հավատարիմ մնաց գորբաչովյան այս կանխատեսությանը:
Կյանքը ցույց տվեց, որ Տեր-Պետրոսյանը ավելի շատ վնաս է հասցրել Հայ-ազատագրական պայքարին ու նրա պատճառով անկախ պետականության հիմքերը այնքան խարխուլ են դրվել, որ մենք այսօր կանգնած ենք երկրի փլուզման վտանգի առջև:
ՀՀՇ-ն իր առաջնորդով հանդերձ` ինձ հիշեցնում է լենինյան բոլշևիկներին, որոնք ռուսաստան էին եկել այդ երկիրը թալանելու և կործանելու համար: Այդ է պատճառը, որ ես մի առիթով նրանց անվանել եմ նեոբոլշևիկներ: Իրենց կատարած հանցագործությունների համար երկար ժամանակ անպատիժ մնալու հաճույքը վայելելուց հետո, այսօր արդեն նրանք հանդգնում են կերակրամանի մոտ վերադառնալու նկրտումներ դրսևորել: Ես լավ եմ հասկանում նաև նրանց կողմից Դաշնակցության հանդեպ դրսևորած պաթոլոգիական ատելությունը: Նեոբոլշևիկներն այլ կերպ չեն լինում:
Վերջին խմբագրող՝ Smergh: 26.09.2007, 14:39:
Մասիս-Սիփան ու նաև Վան
Ե՞րբ տի կրկին Հայոց Տուն գան...
Եթե ուզում ես Եկիրդ Երկիր լինի` միացի՛ր
Պատմությունը արդեն գնահատել է:
Սպասում եմ այն ամենը ինչը կարելի է սպասել ԱՄՆ-ից, հրեական համայքից ու մասոնության ղեկավարներից: Լեվոնը ընդամենը այս խաղում կամազուրկ խամաճիկ է, նրա փոխարեն որոշելու են իրեն սատարող արտաքին ուժերը:
Նրա ելույթը ինչ որ խայծ ունի, կարծես լավ բաներ էլ է ասում, մարդ ակամայից ուզում է հավատալ, որ ուղղվել է, հասկացել իր սխալները, մեկ էլ զգում ես էմպիսի բաների մասին է ասում, որի հիմքը ինքն է դրել ու լռում, որ եթե իրենք ժամանկին ճիշտ վարվեին դրանք այսօր չէին լինի: Մի տեղ էլ անուղակի հեգնում է Ռուսաստանին/օլիգարխ բառի կապակցությամ/, մեկ այլ տեղ անուղակի Ամերիկան ընդունում չափանիշ /Իր ստեղծած ազգային դրամը թողած ընտրակեղծիքի գումարը բերում է պուպուշ դոլարներով/: Երեվի Լեվոն էլ դոլարիզացված:
Ինքն էլ մի բան չի, եղածներն էլ, ոնց նայում ես քաք ա:
Գիտեք, քանի որ, ի տարբերություն շատ այլ հայ մարդկանց, որոնք կամքի թույլ դրսևորում ունեն, և որպես Հայաստանի քաղաքացի, կարծում եմ երկրի մակարդակով վարվող քաղաքականությունը, որը շատ նրբանկատ վերաբերմունք է պահանջում, չի կարելի վստահել մեկին, ով նախկինում որևէ կերպ սխալներ է թույլ տվել... Սա իմ անձնական կարծիքն է, սակայն նման հարցերում ոչ ոքի չի կարելի կրկին անգամ վստահել... Վերջ ի վերջո հարկավոր է մի փոքր ավելի պահանջկոտ ու խիստ լինել քաղաքական գործիչների նկատմամբ, բայց միաժամանակ չմոռանալ, որ պահանջկոտ լինելը և փնովելը ակնհայտորեն տարբերվում են միմյանցից...
Էդ ո՞վ թույլ կամք ունի:Հիմնավորիր պիտակավորումդ:
Մի հատ ռոմանտիկ բաները թողնեք մի կողմ ու իրականը գնահատենք: Ինչ փնովել, ինչ եղել է, էդ ենք ասում: Ուր էր հերոսը, երբ ազգը վարի էր գնում: Ինչ ինտուիազմով գնացին իր ետեվից ու ինչ արեց էդ հավատը: Շենացնող էիր էն վաղտ շենացնեիր, ոչ թե ոհմակով լափեիր:
Հեռատես ջան մի քիչ էլ իրատես եղիր. Հայստանի անկախությունից հետո/որը միայն իր շնորհիվ չէր/ վատից բացի ուրիշ ոչինչ չի արել էդ մարդը: Լավն էր ուզում, թող աներ պետության գլուխն ր, ով էր խանգառողը: Քաղաքական կամք ուներ թող պայքարեր, չհրաժարվեր: Բա ասում էր.-ազգովի խնդրեք չեմ գալու, բա չասես՝ չենք խնդրել ու՞ր ես եկել:
Գրառումդ կամ կիսատ-պռատ է, կամ կրկնություն է, ստորեվ բերեմ խոսքերիս ապացույց. խմբագրիր միտքդ,որ ամբողջությամբ հասկանանք.
Ի՞նչ գիտենք, քանի որ տարբերվում ես քո հզոր կամքով, թե քանի որ քաղաքացի ես...
Էս շիլայից դու բան հասկացար. «ծառը ծառ է, սակայն ծառ է»-սենց մի բան ես գրել:
Պահանջկոտ եղիր նախ ինքդ քո նկատմամբ եվ մի փնովիր ուրիշներին քեզ առանձնացնելու համար, հետո նոր իրավունք կունենաս հորդորներ անելու:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ