Ընդուել–չընդունելով հո չի՞։ Ով ուզում է գալիս է, ով ուզում է գրում է, ով ուզում է նայում է գրողներին կամ ուրիշ բանով է զբաղվում, ով ուզում է՝ գրածը կարդում է, ով չի ուզում՝ թուղթը ծամում կուլ է տալիս։![]()
Ընդուել–չընդունելով հո չի՞։ Ով ուզում է գալիս է, ով ուզում է գրում է, ով ուզում է նայում է գրողներին կամ ուրիշ բանով է զբաղվում, ով ուզում է՝ գրածը կարդում է, ով չի ուզում՝ թուղթը ծամում կուլ է տալիս։![]()
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Արշա՛կ, գրողի համար դիտորդի ներկայությունը կաշկանդող է: Պետք է բոլորը հավասար պայմաններում լինեն, այլապես անկապ ինչ-որ բան կստացվի: Ես գիտեմ ինչ եմ ասում: Ինչ վերաբերում է Ծովինարին, նրանը մի քիչ ուրիշ դեպք է, հետո կիմանաք![]()
Ես էլ եմ ուզու՜մ:![]()
Բյուր, երբ ես դեռ Հայաստանում էի, ինչու՞ չէիր կազմակերպում:Ես հաստատ կմասնակցեի...
Անհամբեր կսպասեմ, որ գրեք, հետո հրապարակումները կարդամ:
Սամվել ջան, մենք էդ խաղը դեռ Ակումբի առաջին հանդիպումներից խաղում էինք: Սկզբում ահագին զվարճալի էր ստացվում, հետո քիչ-քիչ անհետաքրքիր դարձավ, բայց հետագայում էլ էլի մեկ-մեկ խաղում էինք: Որ ուշ-ուշ ենք խաղում, ավելի հետաքրքիր է ստացվում. նոր կերպարներ են ի հայտ գալիս, բան...Թե չէ որ իրար հետևից շատ խաղում էինք, զգում էինք, որ նույն կերպարներն են անընդհատ հոլովվում: Երևի գլխի եք ընկնում, որ խոսքն ակումբցիների մասին է:
![]()
![]()
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ափսոս այդ օրը չեմ կարող գալ, թե չէ հոյակապ միտք է առաջարկել Բյուրը, իսկ այն որ հանդիսատեսներ չեք ընդունում, անհասկանալի է: Համաձայն եմ Արշակի հետ, չնայած Բյուրի ասածն էլ եմ հասկանում, հանդիսատեսը ոչ միայն կաշկանդում է այլ նաև, հավանաբար, կխանգարի իր խոսակցություններով ու նախորոք դեռ անավարտ գրվածքը ստեղծագործողի մեջքի հետևից կարդալով
: Չգիտեմ ուրիշների մոտ ինչպես բայց ինձ մոտ ստեղծագործելու ցանկությունը բռնում է որտեղ պատահի, ասենք մարշուտկայի մեջ կամ զուգարանում
, մենակ կողքից խոսացնող չլինի կարողանամ մտքերս արտահայտել, մնացածը հեչ:
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Ճիշտն ասած, մտադրությունը միշտ էլ եղել է, բայց իրականացնելու համար ժամանակ չէի ունենում:Բյուր, երբ ես դեռ Հայաստանում էի, ինչու՞ չէիր կազմակերպում:![]()
Ափսոս, որ չկաս: Ես իրոք շատ կուզենայի, որ դու էլ լինես:
Պարզ պատասխան. սա ո՛չ թատրոն է, ո՛չ էլ չգիտեմ ինչ: Մենք հավաքվում ենք գրելու: Ով չի ուզում գրել, թող չգա: Գալիս է, որ ի՞նչ անի: Ծիծաղի՞ գրողների վրա: Խանգարի՞: Սուսուփուս նայի՞:իսկ այն որ հանդիսատեսներ չեք ընդունում, անհասկանալի է:
Ես ուզում եմ, որ բոլոր ներկաները նույն պայմաններում գտնվեն, իսկ եթե որևէ մեկը չգրի, արդեն նույն պայմաններում չեն լինի:
Ուրեմն այսպես: Հանդիպում ենք.
Սեպտեմբերի 29-ին՝ ժամը 16:00, Չարենցի թանգարանի մոտ, որ հետո գնանք Մանկական երկաթուղի
Տետր-գրիչ չմոռանալ, չուշանալ, քանի որ բոլորս պետք է միասին սկսենք ու միասին ավարտենք:
օկ..Ես անպայման կգամ...տետրս ու գրիչս /էս մեկը մոտս որ լինի, ոչինչ/ «ինադու» կմոռանամ, ինձ խելոք կպահեմ, Ձեզ չեմ խանգարի...որ Ձեզ նայելուց հոգնեմ, ինձ համար կզբոսնեմ
Բյու՛ր ջան աչքիս չգրելս ավելի հավես ա լինելու...
Չմոռանամ ասել, որ միտքն իրոք շատ լավն ա, ես կասեի նախագիծը...
Կհանդիպենք
Հ.Գ. Ձեր գրածները շատ մեծ հաճույքով կկարդայի![]()
Էս գրել-չգրելու հանդիպումը դեռ շատ կհիշվի ու կկրկնվի
Ես էի, Բյուրն էր ու Impressione...
Պարզեցինք, որ գրելը միայն մրելով չի, ու միշտ էլ գրում ենք քանի դեռ խոսում ու մտածում ենք
Կարճ ասած լավ էլ բանավոր գրեցինք...սպասե'ք, կամ անհամբերությամբ մի' սպասեք
Բյու'ր ջան, շնորհակալ եմ <<Գրենք միասին>> նախագծի համար![]()
Կարծում եմ՝ կլինեն:Փաստորեն, Ակումբում հրապարակումներ չե՞ն լինելու...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ