Բնության Պատկերներ

[Chuk]

Բնության պատկերներ

Մատիտանկար

Տերև,
Դողդողում է քամուց թեթև,
Քամի,
Մեղմ շոյում է մի տերևի,
Աշուն,
Ու մեր տերևն է ոսկեգույն,
Արև,
Որն տերևին կստեղծի ստվեր,
Ու ստվեր,
Լույս ու շողի մեջ բազմաձև,
Պատկեր,
Որ կստեղծեն ստվեր ու տերև:



Մեղրակտավ

Ի՞նչ է փնտրում մեղուն՝ ճամփին մոլոր,
Երբ թռչում է դաշտում՝ օրոր-շորոր,
Նստում խոտի ծայրին, նայում հեռուն,
Որոնում է կրկին, չգիտես՝ ու՞մ:

Իսկ հեռվում մի ծաղիկ, մի համեստիկ,
Զարդարված գեղեցիկ, հագած կոկիկ,
Նայում է արևին՝ լուռ, ամաչկոտ,
Ու բուրում է նուրբ, ու ձայնում իր մոտ:

Մեղու ու ծաղիկ գտնում են իրար,
Մեկը պիտի տա, մյուսն՝ վերցնի նեկտար,
Ու մեղուն ծաղկին մի քիչ գուրգուրում,
Քաղցրահամ մեղրի հումք է ժողովում:

Մեղրը կպահվի ժայռի ծերպերում,
Արջն էլ կնայի տխուր ու տրտում,
Դունչն իր կձգի, որ մեղրին հասնի,
Մեղվի խայթոցին ուշք չի դարձնի:

Մի որսորդ էլ գիտի այդ մեղրի տեղը,
Գուշակել է նաև խեղճ արջի ցավը,
Հրացանն իր առել, եկել է մոտիկ,
Թփի տակ պահ մտել՝ արջին մտիկ:

Ուզում է կրակել, սիրտը չի տանում,
Արջի հայացքում մեծ քաղց է կարդում,
Թող ապրի իր համար մեղրատենչ արջը,
Մի պատկեր էլ կերտեց անկոտրում քաղցը:



հ.գ. գուցե շարունակելի

[Մանոն]

Chuk ջան Մատիտանկարը շա՜տ սիրուն է, ասես վրձնի մի քանի հարվածով ստեղծված պարզ ու ջերմ մի նկար լինի, լույսի ու ստվերի խաղը նուրբ ես «նկարել»:
Իսկ Մեղրակտավը շա՜տ բարի էր, լավ է, որ չկրակեց որսորդը, չնայած կյանքում քիչ կպատահես այդպիսի բարի որսորդների: Մի քանի տեղ հանգերն իրար հետ կարծես չեն բռնում, բայց այնքան պատկերավոր ու իրոք գունավոր է, որ կարծես տեսնում եմ այդ կտավը
Լավն են, հուսամ կշարունակես...

[Chuk]

Manon, շնորհակալ եմ ջերմ խոսքերի համար
Չգիտեմ, թե որքանով են սրանք գեղեցիկ բանաստեղծություններ, բայց սրանցից ամեն մեկը գրելիս մտքիս մեջ մի նկար եմ տեսել... որքա՜ն կուզեի որ ուրիշները սրանք կարդալիս այդ նույն նկարները տեսնեին
Հուսամ, տեսել ես:
Նորից շնորհակալություն:

[Goga]

Իրոք շատ լավն էին, շատ հետաքրքիր, ապրե՛ս
Չգիտեմ նույն նկարը պատկերվեց իմ առջև, թե ոչ, բայց ինձ երևացածն էլ էր գեղեցիկ

[Apsara]

Առաջին բանաստեղծության ոճը անծանոթ էր, բայց հետաքրքիր էր, չնայած չկարողացա այն որպես բանաստեղծություն կարդալ, ուղղակի նկարագրություն մի ուրույն ոճով

Իսկ 2-րդը շատ գեղեցիկ բնապատկեր է, այն նկարի տեսքով չէ որ հայտնվեց իմ մեջ, այլ իսկական բնության մասնիկ է, փոքրիկ բայց անվերջ մի կյանք, մեզնից հեռու ու անկախ: այն ապրում ու շնչում է

[Chuk]

Թեև ես չափածո հազվադեպ եմ գրում ու չեմ կարծում, որ չափածոյում ուժեղ եմ, բայց գրելիս ուզում եմ հանձնել ձեր դատին.

Բնանկար

Լույս, վեհերոտ լուսնի,
Անհանգիստ խաղով,
Գետի հայելում:
Փայլ, մի թիթիզ աստղի,
Համարձակ շողքով,
Մանկան աչքերում:

Կրակ, ու վառվող դեզեր,
խանձահոտ մշուշ,
Հեռու անհունում:
Ստվեր, կորացած ծառեր,
Մոռացված մի հուշ,
Մտքի ճամփեքում:

Կին, ու մի տղամարդ,
Բերկրալի հայացք,
Նավակի խորքում:
Ձկնորս, ձկների թակարդ,
Ողջ գետով ձգված,
Այն գիշեր մթում:

[ԿԳԴ]

Կրակ, ու վառվող դեզեր,
խանձահոտ մշուշ,
Հեռու անհունում:
Ստվեր, կորացած ծառեր,
Մոռացված մի հուշ,
Մտքի ճամփեքում:

Չուկ, ապրես...Ինձ հատկապես էս հատվածը շատ դուր եկավ, չգիտեմ երևի զգացել եմ վառվող դեզերի հոտը, կորացած ծառերի ստվերները, մի պահ տեղափոխվեցի բնանկարիս մեջ, ապրես:

[Selene]

Լավն էր, Արտակ ջան Մի տեսակ թեթև էր, նման չափածոներում շատ ուժեղ լինելը էտքան էլ պետք չի էրևի, կարևորը կարդալիս ամեն մի պատկերn էնքան պարզորոշ պատկերվում է աչքերիդ առաջ
Ու չնայած որ ես շատ հեռու եմ չափածո գրելուց, մի քանի բան ասեմ հա՞, որ ասես մի տեսակ էն չէր

Կին, ու մի տղամարդ,
Բերկրալի հայացք,
Նավակի խորքում:
Ձկնորս, ձկների թակարդ,
Ողջ գետով ձգված,
Այն գիշեր մթում:

Այստեղ առաջին տողում մի բառն ավելորդ է իմ կարծիքով, իսկ չորրոդում ձուկ արմատը երկու անգամ կրկնվում է, իրար կողք ընդ որում, ձկների փոխարեն ուրիշ բան երևի պիտի լիներ

[Chuk]

Սաթ, շնորհակալ եմ

Այստեղ առաջին տողում մի բառն ավելորդ է իմ կարծիքով, իսկ չորրոդում ձուկ արմատը երկու անգամ կրկնվում է, իրար կողք ընդ որում, ձկների փոխարեն ուրիշ բան երևի պիտի լիներ

Շնորհակալություն Մեր ջան
Ճիշտ ես:
Դե չափածոյում իմ տեխնիկան շատ թույլ ա: Ուղղակի որ մտքիս մեջ ա լինում, պիտի գրեմ