Անտարբերություն, սառնություն, հաճախ նաև դաժանություն…
Միշտ մտածել եմ, որ մարդ կարող է իրեն կառավարել ու չընկներ դեպրեսիայի մեջ, բայց զգում եմ,որ ոչ…
Մեջս ահավոր իրարամերժ զգացմունքներ են կուտակվել՝ սեր, նողկանք, կարոտ, ատելություն, սառնություն… Ու երևի դրա պատճառով էլ ընկնում եմ դեպրեսիայի մեջ, ու հետո դժվար եմ դուրս գալիս էդ վիճակիս

Էդ պահերին նենց եմ ուզում անեմ, որ բոլորը ինձ ատեն,չխոսան հետս,ու մեկ էլ հետո դրանից եմ վատանում

Ուզում եմ կոպտեմ ու կոպտվեմ/լօլ/; Ամեն ինչ ահավոր վատ ա թվում, ուզում ես,որ ծնված չլինեիր… Ուզում եմ լացեմ,լացեմ ու չհանգստանամ, երևի բացասական էներգիաս եմ դուրս հանում

էհ,եսիմ, իմ մոտ էդ ա դեպրեսիա ասվածը

Էջանիշներ