Դեպրեսիա

[StrangeLittleGirl]

Երեխեն կարծում եմ լավ ա:
Գորտուկին որոկազրկել են, որպես բժիշկ, դռան վրա էլ կպցրել են՝ ոչ կոմպետենտ մասնագետ:
Գորտուկին դիպլոմ տվողին դժոխային կտտանքների են ենթարկում մինչև օրս՝ եղունգներն են քաշում, ողունգների տակ ասեղ են մտցնում, աչքերը ասեղով ծակում են, օրը մի 100 գրամ վրայից միս են կտրում տալիս շներին, ասում են, որ մի քանի օրից արդեն սկսելու են վերջույթները կտրտել բալգարկա կոչվող սարքով, մեկ էլ Միրիքլ Բլեյդ դանակներն են փորձարելու դրա վրա:
Հլա որ էսքանն ա ինֆոն

Հով ջան, սխալ ինֆորմացիա իզուր մի տարածի: Ստեղ ամեն ինչ շատ ավելի խառն ա, քան քեզ թվում ա:

[keyboard]

Հով ջան, սխալ ինֆորմացիա իզուր մի տարածի: Ստեղ ամեն ինչ շատ ավելի խառն ա, քան քեզ թվում ա:

Ոչինչ Բյուր ջան, Հայաստանում եմկա ով ինչ ուզում ասում ա, մի անգամ էլ ես օգտվեմ այդ հնարավորությունից

[Ruby Rue]

Հուսով եմ, որ հեղինակը սա իր մասին չի գրել ու նրա մոտ ամեն բան կարգին է:

Տեսարանում մի կին է, ով ապրում է խորը դեպրեսիա:
Բայց ամենաահավորն այն է, որ դա նրա համար հասցրել է դառնալ բնականոն վիճակ (ինչը երևում է երազի սցենայում) ու նա փորձ էլ չի անում դրանից դուրս գալու համար:

Էնպես չի, որ դա իրեն դուր է գալիս:
Թե դուր գար՝ միանգամից ինքն իրեն չէր շտկի երեխայի վրա դեպրեսիվ ժայթքումից հետո և նրա համար միևնույն կլիներ իրեն սատարող ամուսնու անկողնում բացակայությունը:

Իսկ որ ամուսինն իրեն իրոք սատարում է ու միայնակ չի թողել սեփական խնդիրների հետ՝ երևում է այն հոգատարությունից, թե ինչպես է նա սիրառատ նամակ թողել հակադեպրեսանտների հետ մեկտեղ:

Իրոք չեմ կարծում, թե այդ հաբերը խնդրի լուծում են:
Կինը պետք է պայքարի դեպրեսիայից դուրս գալու համար:
Չգիտեմ, թե ինչն է պատճառ հանդիսացել նրա դրա մեջ ընկղմվելու համար, բայց նա, պայքարելու փոխարեն, ուղղակի փորձում է թաքնվել դրանից իր բարձի տակ (սա նաև երևում է, գարնանը երեխաներին դպրոց ճանապարհելուց հետո, նորից անկողին վերադառնալու փափագի մեջ):

Երևի կարիք կա, որ մարդը վերաիմաստավորի իր կյանքը ու ինքնահաստատվի վերջապես (ինչո՞ւ է իր եսը ընկալում պլաստմասե ու տձև)..
..նոր նպատակների ու աշխարհի գույների որոնում, հետաքրքրություններ ու հոբբի, արժեհամակարգի վերաձևավորում..

Կարծում եմ ինքն էլ է գիտակցում, որ թվացյալ թուլությամբ նա պղտորում է ոչ միայն իր, այլև՝ իրեն շրջապատող ու իրեն շատ սիրող մարդկանց կյանքը:

@Գաղթական ի գրառմանն անկարող էի չպատասխանել, իսկ ես թեման ամենանպատակահարմարն էր։

Գաղթական ջան, զգացվում է, որ շատ թյուր պատկերացում ունես դեպրեսիայի մասին։ Դու ասում ես՝ փորձ չի անում դուրս գալ էդ վիճակից։ Իսկ ո՞նց են էդ վիճակից փորձում դուրս գալ։ Եթե կարծում ես, որ հնարավոր է «կամքի ուժի» և այլնի միջոցով դուրս գալ էդ վիճակից, ապա սխալվում ես։
Դեպրեսիան հոգեկան առողջության խնդիր է, ու ինչպես ֆիզիկական առողջության խնդիրները, պահանջում է բժշկական ու հոգեբանական աջակցություն։
Ասում ես՝ նոր նպատակներ, ի՞նչ նպատակների մասին է խոսքը, երբ մարդու ապրելու մոտիվացիան կարող է դառնալ զուտ մեխանիկական բան, լրիվ անիմաստ, ուղղակի պայքար մեռնելու ցանկության դեմ, որովհետև մարդը չի ուզում հարազատներին ցավեցնել։ Նպատակ, հետաքրքրություն, մոտիվացիա ամեն ինչ կարող է ուղղակի հօդս ցնդել, իսկ աշխարհը թվալ կեղծ, աննյութական կամ պլաստմասե։
Բարեբախտաբար, դու չես առնչվել էդ վիճակին, բայց դեպրեսիան վատ տրամադրություն չի ուղղակի, դա նաև ուղեկցվում ա որոշ հորմոնների քանակի փոփոխությամբ ու հաճախ առանց դեղային միջամտության ոչինչ հնարավոր չի։

Իսկ վերջին նախադասությունը, խնդրու՜մ եմ, ոչ մի դեպրեսիա ունեցողի մոտ մի ասա։ Դեպրեսիա ունեցող մարդն հաճախ առանց էդ էլ իրեն բեռ է զգում էն մարդկանց ուսերին, ովքեր հոգ են տանում իր մասին։ Եթե հարազատ մեկը ակնարկի որը ինքը պղտորում է իր ու շրջապատի կյանք, դա շատ-շատ-շատ անդառնալի հետևանքներ կարող է ունենալ։

[ivy]

@Գաղթական ի գրառմանն անկարող էի չպատասխանել, իսկ ես թեման ամենանպատակահարմարն էր։

Գաղթական ջան, զգացվում է, որ շատ թյուր պատկերացում ունես դեպրեսիայի մասին։ Դու ասում ես՝ փորձ չի անում դուրս գալ էդ վիճակից։ Իսկ ո՞նց են էդ վիճակից փորձում դուրս գալ։ Եթե կարծում ես, որ հնարավոր է «կամքի ուժի» և այլնի միջոցով դուրս գալ էդ վիճակից, ապա սխալվում ես։
Դեպրեսիան հոգեկան առողջության խնդիր է, ու ինչպես ֆիզիկական առողջության խնդիրները, պահանջում է բժշկական ու հոգեբանական աջակցություն։
Ասում ես՝ նոր նպատակներ, ի՞նչ նպատակների մասին է խոսքը, երբ մարդու ապրելու մոտիվացիան կարող է դառնալ զուտ մեխանիկական բան, լրիվ անիմաստ, ուղղակի պայքար մեռնելու ցանկության դեմ, որովհետև մարդը չի ուզում հարազատներին ցավեցնել։ Նպատակ, հետաքրքրություն, մոտիվացիա ամեն ինչ կարող է ուղղակի հօդս ցնդել, իսկ աշխարհը թվալ կեղծ, աննյութական կամ պլաստմասե։
Բարեբախտաբար, դու չես առնչվել էդ վիճակին, բայց դեպրեսիան վատ տրամադրություն չի ուղղակի, դա նաև ուղեկցվում ա որոշ հորմոնների քանակի փոփոխությամբ ու հաճախ առանց դեղային միջամտության ոչինչ հնարավոր չի։

Իսկ վերջին նախադասությունը, խնդրու՜մ եմ, ոչ մի դեպրեսիա ունեցողի մոտ մի ասա։ Դեպրեսիա ունեցող մարդն հաճախ առանց էդ էլ իրեն բեռ է զգում էն մարդկանց ուսերին, ովքեր հոգ են տանում իր մասին։ Եթե հարազատ մեկը ակնարկի որը ինքը պղտորում է իր ու շրջապատի կյանք, դա շատ-շատ-շատ անդառնալի հետևանքներ կարող է ունենալ։

Ռուբի ջան, հիմնականում համաձայն եմ գրածներիդ հետ, բայց մի երկու առարկություն այնուամենայնիվ ունեմ։
Նախ, դեպրեսիան կարող է ունենալ նաև շատ կոնկրետ պատճառներով՝ սթրես (ասենք՝ աշխատանքային), կորուստ/վիշտ, կենսական կտրուկ փոփոխություններ և այլն։ Ու թեև դեղերը կարող են օգնել՝ կայունացնելու մարդու վիճակը, այնուամենայնիվ շատ բանի կարելի է հասնել՝ մարդու առօրյա կյանքի մեջ փոփոխություններ մտցնելով։ Եթե մարդ ինքն անկարող է դա անել, ապա կողքից կարող են օգնել, սկսած՝ օրվա ռեժիմը փոխելուց, վերջացրած կենսական կարևոր հարցերի մեջ՝ աշխատանք, ծնողություն և այլն, վիճակը լավացնող փոփոխություններ մտցնելուց։ Նույնիսկ սնունդը ու քունը կարող են ազդել վիճակի լավացման/վատացման վրա։
Իսկ մեղադրանքներ ներկայացնելու հարցով լրիվ համաձայն եմ հետդ․ էս էն վիճակը չի, որ շրջապատի կյանքը պղտորելու մասին տեքստեր հնչեն մարդու հասցեին։ Իրեն օգնել է պետք, ու մենակ դեղերը չեն, որ էս հարցում կարող են օգնել։

[Ruby Rue]

Ռուբի ջան, հիմնականում համաձայն եմ գրածներիդ հետ, բայց մի երկու առարկություն այնուամենայնիվ ունեմ։
Նախ, դեպրեսիան կարող է ունենալ նաև շատ կոնկրետ պատճառներով՝ սթրես (ասենք՝ աշխատանքային), կորուստ/վիշտ, կենսական կտրուկ փոփոխություններ և այլն։ Ու թեև դեղերը կարող են օգնել՝ կայունացնելու մարդու վիճակը, այնուամենայնիվ շատ բանի կարելի է հասնել՝ մարդու առօրյա կյանքի մեջ փոփոխություններ մտցնելով։ Եթե մարդ ինքն անկարող է դա անել, ապա կողքից կարող են օգնել, սկսած՝ օրվա ռեժիմը փոխելուց, վերջացրած կենսական կարևոր հարցերի մեջ՝ աշխատանք, ծնողություն և այլն, վիճակը լավացնող փոփոխություններ մտցնելուց։ Նույնիսկ սնունդը ու քունը կարող են ազդել վիճակի լավացման/վատացման վրա։
Իսկ մեղադրանքներ ներկայացնելու հարցով լրիվ համաձայն եմ հետդ․ էս էն վիճակը չի, որ շրջապատի կյանքը պղտորելու մասին տեքստեր հնչեն մարդու հասցեին։ Իրեն օգնել է պետք, ու մենակ դեղերը չեն, որ էս հարցում կարող են օգնել։

Միանշանակ համաձայն եմ, երևի մի քիչ հապճեպ եմ ձևակերպել։ Ուղղակի հաճախ շատերը դեղերը լրիվ անիմաստ ու անօգուտ են համարում, բայց դրանց դերն էլ պետք չի անտեսել։
Ուղղակի հաճախ էդ փոփոխությունները պետք է արվեն հարազատ մարդկանց, հոգեթերապևտի աջակցությամբ, որովհետև մարդն ուղղակիորեն կարող է ընդունակ չլինել։ Երբ մարդն առանց ապրելու ցանկության բարձերի մեջ թաղված պառկած ա, շատ դեպքերում դժվար իրեն կարողանա ստիպել մտածել առողջ սննդի կամ անհրաժեշտ վիտամինների մասին։ Դե պարզ է, որ հարազատ մարդկանց աջակցությունը՝ թե՛ հոգեպես, թե՛ ինչ-որ ձևով ապրելակերպի փոփոխությունների տանող, կենսական ա, իսկ մեղադրանքները՝ ճիշտ հակառակը։ Ես հենց էդ մեղադրականը շատ ծանր տարա :

[Գաղթական]

Իսկ վերջին նախադասությունը, խնդրու՜մ եմ, ոչ մի դեպրեսիա ունեցողի մոտ մի ասա։ Դեպրեսիա ունեցող մարդն հաճախ առանց էդ էլ իրեն բեռ է զգում էն մարդկանց ուսերին, ովքեր հոգ են տանում իր մասին։ Եթե հարազատ մեկը ակնարկի որը ինքը պղտորում է իր ու շրջապատի կյանք, դա շատ-շատ-շատ անդառնալի հետևանքներ կարող է ունենալ։

Թեման ամբողջությամբ չեմ ընթերցել:

Ռուբի ջան, համաձայն եմ հետդ:
Որպես առողջական խնդիր չէի դիտարկել դեպրեսիան՝ գրառմանս մեջ, այլ միայն հոգեբանակա:

Այվին արդեն շատ լավ անդրադարձավ դրան:

Երբ ասում էի, թե չգիտեմ դեպրեսիայի մեջ ընկնելու պատճառը, ի նկատի ունեյի, թե պարզ չի արդյոք էստեղ հոգեբանի միջամտություն է անհրաժեշտ, թե՞ կամքի ուժ ու հարազատների օգնություն:

Իսկ վերջին նախադասությունը որպես մեղադրանք չէի գրել, թեև ճիշտ ես՝ երևի հենց էդպես էր հնչում:
Փորձել էի շեշտադրել «թվացյալ թուլությամբ» արտահայտությունը որպես լրացուցիչ մոտիվացիա, որ համ էլ հանուն հարազատների է պետք մեջը ուժ գտնել էդ վիճակից դուրս գալու համար: