Գորտուկ, զննողը ու սխալ եզրակացություն անողը դու ես, ոչ թե ես: Ես առանց հիվանդին նայելու երբեք դեղ չեմ նշանակում, բայց նկարագրով կարամ նախնական պատկերացում կազմեմ, թե ինչ ա: Դու հարցրիր՝ ինչ կանեի, ասեցի, թե ինչ կանեի: Չնայած էդ էլ չէի անի, եթե տասնչորս տարեկան էրեխուն մոտս բերեին, ուղիղ մանկական հոգեբույժի մոտ կուղարկեի: Շատ էլ որ մի քիչ մանկական հոգեբուժություն էլ գիտեմ, դա իմ ոլորտը չի: Համենայնդեպս, եթե նկատեցիր, ես յոթ հարկանի դիագնոզ չդրեցի, այլ ընդամենը համախտանիշի մասին եմ ասում: Իսկ վերջնական դիագնոզը, ճիշտ ես, առանց հիվանդին նայելու չի կարելի դնել:
Բյուր իսկ ես ինչ ա յոթ հարկանի դիագնոզ էի դրել, ուղղակի մտածել եմ դեպրեսա է գուցե, բայց քանի որ մտածել եմ , որ լուրջ է խնդիրը ուղղարկել եմ Մասիվ: Ու չեմ գտնում, որ սխալ բաներ եմ արել: Իսկ թեստ անելուց էլ երեխային չեմ վնասել:
Գեղեցկությունը պետք չէ վերլուծել, տարրալուծել, պետք է ամբողջի մեջ առնել, որովհետև ամբողջն է գեղեցիկ. մանրամասները դավաճանում են:
Էջանիշներ