Հաճախ բանականության և զգացմունքների բախման արդյունքում է մարդ հայտնվում ստրեսային կամ դեպրեսիոն վիճակում ... այս 2-ի սրված աններդաշնակցությունը մոլորեցնում է մարդուն և նա հայտնվում է անօգնական վիճակում ... կարծես ամբողջովին կորցնում է իր կյանքի կառավարումը:
(Նաև նշեմ որ դեպրեսիա տերմինը ունի 2 իմաստ - բժշկական դիագնոզը և առօրյա օգտագործվողը, որը պարզապես ծայրահեղ ընկճված վիճակն է):
Ծայրահեղ փոփոխությունների դեպքում նույնպես մարդիք հաճախ հայտնվում են դեպրեսիոն վիճակում (կապ չունի դա լավ թե վատ փոփոխություն է): Նույն հաջողությամբ անսպասելի սնանկացողը կամ լոտո շահողը կարող են դեպրեսիայի զոհ դառնալ:
Միապաղաղության դեպքում նույնպես կարելի է հայտնվել դեպրեսիոն վիճակում (ինչպես Վերոնիկան Կոելոյի վեպում): Նորից, անզորության (կամ անօգնական լինելու)զգացողությունը կործանարար դեր է ունենում:
Ըստ իս, դեպրիսայից խուսափելու համար պետք է աշխատել ներդաշնակցություն պահպանել հոգու, մտքի և մարմնի միջև:
Հարկավոր է հայտնաբերել զբաղմունքներ որոնք հաճույք են պատճառում անձին և ամեն օր գոնե մի 30 րոպե հատկացնել դրան:
Շատ կարևոր է ժամանակ առ ժամանակ (գոնե տարին 1 անգամ) գնալ ինչ որ տեղ հանգստանալու:
Իսկ եթե արդեն հայտնվել եք դեպրեսիայի «մեջ» ... հիշեք -
ինչպես գրել է ակումբցիներից մեկը «կանցնի, սա էլ կանցնի» ...և ինչպես երգում էր Արձագանքը «և վաղն ամեն ինչ կսկսվի նորից»
Մեջբերել
Dayana-ի խոսքերից
Էջանիշներ