Բա եթե գիտես, որ քո խնդիրը չի, ի՞նչ իրավունքով ես դիագնոզ գրել:
Դու նորից պնդում ես՝ դեպրեսիա, ես նորից ասում եմ՝ քո նկարագրած սիմպտոմները դեպրեսիային նման չեն: Իսկ «սուր պոլիմորֆ պսիխոզ» դիագնոզը ամբողջ կյանքին կպնող դիագնոզ չի, չկրկնվելու դեպքում անցնում-գնում ա: Ու հա, պսիխոզ պետք ա դիագնոզել, որպեսզի նեյրոլեպտիկների նշանակումն արդարացված լինի: Հոգեբույժը խաղուպար թեստեր չի անում է, դեղ ա նշանակում, իրա նշանակած ամեն տաբլետկայի համար պատասխանատու ա: Ու դեպրեսիայի դեպքում ինքը ոչ մի հիմնավորում չունի նեյրոլեպտիկ նշանակելու... Չնայած ինչ եմ խոսում, Հայաստանում ամեն ինչ էլ անում են, աչքովս եմ տեսել ոնց ա հոգեբույժը թեթև սուբկլինիկական դեպրեսիա տանող ընկերուհուս հալոպերիդոլ նշանակել:
Էջանիշներ