Մի գրամ էլ չեմ պատկերացնում, թե ինձ ո՞նց կպահեի:
Մի գրամ էլ չեմ պատկերացնում, թե ինձ ո՞նց կպահեի:
Չէ, կաթիլը ծով չի դառնում...
Հով ջան,պատմող ա էղել:Էնդեղ էլ մի բան չի...
Դաժան թեմա է իմ գնահատմամբ ու ըստ բաժնի կպատասխանեմ-
--եթե մարդ ապրում է արժանապատիվ իր կյանքի օրերը-ապա վերջին օրն էլ ակնհայտորեն չի տարբերվի մնացացծներից:
Մի ոչ փիլիսոփայակն տարբերակով էլ-բոլոր հարազատներիս կհայտնեի,որ մեկնում եմ պետական հույժ կարևորության երկարաժամկետ գործուղման ու ոչ մի կերպ կապ պահպանելու հնարավորություն չեմ ունենա......
Եթե գիտես` ինչ չգիտես, կա մի բան, որ գիտես:
Իմացի՛ր, թե ինչ չգիտես: Իմացի՛ր` ինչ չգիտես:
Իսկ լա՞վ կլինի, որ նրանք իմանան, որ դու էլ չկաս, թե՞ որ տարիներ շարունակ հույսով ու իրենց առողջությունը քայքայելով սպասեն, ամեն թեթև ոտնաձայնը լսելուց դեպի դուռը նետվելով, որ տեսնեն.. գուցե եկա՞ր:
Ու ի վերջո դու գիտես որ վաղ թե ուշ մեռնելու ես: Ինչու՞ հենց էսօրվանից չգնալ, որ հանկարծ ու նրանք մահդ չտեսնեն:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Արամ (24.08.2010)
Hda (24.08.2010)
Կաթիլ (24.08.2010)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ