Չգիտեմ՝ թե ով կարգելափակվի այս հարցազրույցից հետո, բայց ամեն դեպքում ձեզ եմ ներկայացնում այս հարցազրույցը
Մաս I. Impression-ն Ակումբի մասին
- Ինչու՞ Ակումբում այլևս գրառումներ չես անում:
- Որովհետև Ակումբի մեծամասնությունն են կազմում մարդիկ, որոնք միտում ունեն սեփական կարծիքը տիեզերքի կենտրոն համարել, ու նրանց հետ ցանկացած զրույց ավարտվում է տրամաբանության տխուր պարտությամբ: Բացի դրանից, արված գրառումների 90 տոկոսը ոչ թե սեփական կարծիքի արտահայտում է, այլ դիմացինին կծելու ցանկություն: Ես չեմ կարծում, որ Ակումբը շատ կփոխվի դեպի լավը: Պատճառներից մեկն այն է, որ բացում եմ նոր գրառումները, և հուսահատությունից լացս գալիս է: Դուրս չի գալիս նաև այն, որ ստանդարտից դուրս ակումբցիներին կա՛մ արգելափակում են, կա՛մ նրանք իրենց ոտքով են գնում (ինչպես ես): Եթե էդ չափի անճաշակությունն ու անգրագիտությունն ընդունելի ու տանելի է, ապա միանշանակ տանելի պետք է լինեն off-standart ex-ակումբցիները:
- Այսքան դժգոհում ես Ակումբից, բայց, այնուամենայնիվ, անտեսանելի տարբերակով մտնում ես: Ինչու՞:
- Տեսանելի տարբերակով չեմ մտնում, որովհետև ալարում եմ դրույթները նորից խմբագրել: Մտնում եմ, որովհետև հաճախ ստանում եմ pm-ներ, ինչպես նաև ռեպերս եմ ստուգում: Մեկ էլ նայում եմ իմ բացած թեմաներում ինչ ապուշություններ են գրել:
- Եթե քո թեմաներում ապուշություններ են գրում, ինչու՞ ես ստեղծագործություններդ այնտեղ տեղադրում:
- Եթե նկատել ես, այլևս չեմ դնում ու չեմ էլ դնելու, իսկ սկսեցի, որովհետև առաջինը, ինչ կարդացի Ակումբում, Needles_In_Eyes-ի, CactuSoul-ի և Բյուրակնի ստեղծագործություններն էին:
- Իսկ հետո ի՞նչ կարդացիր, որ սկսեցիր չտեղադրել:
- Հետո սկսեցի թերթել Ստեղծագործողի անկյունը և խորապես ափսոսացի Ակումբում գրանցվելու համար:
- Էսքան բացասական բաներ ասացիր Ակումբի մասին: Մի՞թե ոչ մի դրական բան չկար:
- Կա: Հիմա ես ու դու նստած սուրճ ենք խմում: Կան ևս մի քանիսը, որոնց հետ շփումն ինձ համար շատ կարևոր է:
- Ինչո՞վ է կարևոր:
- Այն մի քանիսը, որոնց հետ շփվում եմ կամ կուզենայի, շատ տարբերվում են իրենց մտածելակերպով ու համուհոտով: Նման են թարմ օդի: Իսկ Ակումբում բենզինահոտ է հիմնականում:
Մաս II. Impression ստեղծագործողը
- Որքան գիտեմ, մինչև Ակումբ մտնելը ստեղծագործություններդ քչերին էիր ցույց տալիս, իսկ հիմա այսպես հրապարակայնորեն դրել ես: Ի՞նչն էր այն ժամանակ խանգարում:
- Հիմա էլ եմ բանիմաց մարդկանցից քչերին ցույց տալիս:
- Ինչու՞:
- Ի տարբերություն շատերի, երբեք համոզված չեմ լինում, որ լավ եմ գրում: Գովասանքներին վերաբերվում եմ ավելի մեծ կասկածամտությամբ, քան քննադատությանը:
- Ստեղծագործություններիդ մասին կարծիքներն օգնու՞մ են, որ որևէ բան փոխես հետագայում, թե՞ քոնն ես առաջ տանում:
- Ընդհանրապես մշակել չեմ սիրում: Ամեն ինչ էքսպրոմտի արդյունք է, բայց մինչև ծնվում է, ահագին տանջվում եմ մտքում: Գալիս է պահ, որ զգում եմ՝ նստեմ, միանգամից կգրեմ, այսինքն՝ մտքում հարյուր անգամ կարդացած եմ լինում: Այդքանով հանդերձ որոշ մարդկանց քննադատությունն ընդունում եմ: Ոչ թե փոխում եմ գրածս, այլ գցում «Աղբ» թղթապանակի մեջ:
- Երբ կարծիք են հայտնում, դա ազդու՞մ է մտքիդ մեջ ձևավորվողի վրա:
- Չէ՛, եթե ինչ-որ պայմանականություններ դնեմ իմ առաջ, գրածս անբնական կստացվի:
- Ինչպե՞ս ես խուսափում անբնականությունից:
- Ինձ համար հեշտ է, որովհետև առօրյայում էլ գրեթե երբեք չեմ օգտագործում անգիր արած արտահայտություններ:
- Գրելուց լինու՞մ է որևէ բանի ազդեցության տակ ընկնես. ասենք, գրքի, ֆիլմի, երգի…
- Հաճախ: Ոչ թե ազդեցության տակ եմ ընկնում, այլ դրանից է սկսվում: Ասենք, ինչ-որ երգ եմ լսում: Մի բառ մնում է, և դրա վրա նոր բան է կառուցվում: Ընդհանրապես, տեսածիս, ընկալածիս ասոցիացիաները կա՛մ բանաստեղծություն են դառնում, կա՛մ արձակ:
- Սովորաբար մարդիկ երբ գրում են, հիմնականում տեսողական զգայարաններն են օգտագործում՝ անտեսելով մնացածները: Իսկ դու՞:
- Ես հիմնականում օգտագործում եմ ենթագիտակցական ասոցիացիաները, որոնք առաջանում են ցանկացած զգայարանի ակտիվանալու դեպքում:
- Քո գրածների մեջ ի՞նչն ես թույլ համարում, որ կուզենայիր զարգացնել:
- Ունեմ մի գործ, որը կոչվում է «Նոյեմբեր»: Այն շատ աբստրակտ է, միաժամանակ՝ ավելի հիմնավորված, քան ցանկացած ռեալիստիկ պատմվածք: Այդ գործը միակն է իր տեսակի մեջ, գրվել է մեծ դժվարությամբ, ու այլևս այդ որակի ու ոճի բան չեմ կարողանում գրել: Փորձում եմ զարգացնել հենց էդ որակը:
- Բացի Ակումբից, որտե՞ղ կարող ենք կարդալ քո ստեղծագործությունները:
- Ունեմ անձնական բլոգ, նաև մոտ ժամանակներս լույս կտեսնի իմ առաջին գրքույկը:
- Ո՞ր գործերդ են այնտեղ լինելու: Ի՞նչ սկզբունքով ես ընտրել դրանք:
- Գրքույկը կազմվել է մոտ ընկերոջս օգնությամբ, որը, բարեբախտաբար, պրոֆեսիոնալ գրաքննադատ է: Ցանկացած գործ ընտրվել է հաշվի առնելով նրա մասնագիտական փորձն ու հմտությունները: Բաղկացած է լինելու երկու մասից. հայերեն և անգլերեն:
- Ու՞մ ես տեսնում որպես քո ընթերցող:
- Ընթերցել կարող են բոլորը, ամեն մեկը յուրովի է ընկալելու:
- Իսկ ո՞վ կսպասի հաջորդ գրքիդ:
- Դու:
Էջանիշներ