Կուզեմ լսել ակումբցիների կարծիքները այս հարցի շուրջ, ինչպես տարբերել այս երկու զգացմունքները, մեկը մյուսին չխառնել ու չշփոթել: Սեր ու դրանից հետագայում բխող կիրք, թե՞ կիրք ու նրանից առաջացած սեր:
Սպասում եմ …
Կուզեմ լսել ակումբցիների կարծիքները այս հարցի շուրջ, ինչպես տարբերել այս երկու զգացմունքները, մեկը մյուսին չխառնել ու չշփոթել: Սեր ու դրանից հետագայում բխող կիրք, թե՞ կիրք ու նրանից առաջացած սեր:
Սպասում եմ …
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Առանց կիրք էլ ինչ սեր, բայց հակառակը պատահում ա, հիմա հավես չկա խորանալու, բայց ստուգելու ձև կա: եթե հանդիպել ես մի աղջկա, որը քեզ ձգում ա, ուդու կասկածում ես թե դա ինչ է, ապա գնատուն բացի Playboy-ը ու մի տաս րոպե նայի նկարներին, եթե թողեց այդ աղջկա մասին մտքերը, ուրեմն կիրք է, եթե ոչ , ուրեմն քաշվել ես, սիրահարված ես!
Կիրքն ու սերը այնքան տարբեր բաներ են, որ շփոտելն ա գրեթե անհնար: Տարբերելու մասին ի՞նչ խոսք: Պատահում ա ամեն ինչ՝ կիրք, սեր, նրանք միասին (ամենալավ տարբերակը) ու կարծում եմ, որ բոլորն էլ միշտ շգում են թե ինչ են նրանք զգում…
Քո մոտ տե՞նց չի, Վարդ:
Սերն ու կիրքը իսկապես տարբեր բաներ են, բայց նրանց շփոթելը շատ հեշտ է:
Սիրո ամենալավ ձևակերպումը դա Սելենեի ստորագրությունն է, հեղինակը ԻՀուսիկն է:
Բայց կարող է չէ լինել սեր առանց կիրք, բայց վելի հաճախ կիրք առանց սեր, որը մարդուն դրդում է անել տարբեր խենթություններ:
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Այնուամենայնիվ, սիրել կարող ես բոլորին, ամենքին. Օրինակ հակառակ սեռիդ, նույն սեռիդ, շանը, գրիչը...Հաճախ չես էլ իմանա, որ սիրում ես, սովորաբար դա բացահայտում են կարոտելուց...Բայց ահա իր գործն անում է կիրքը, երբ հարցը վերաբերվում է /սովորաբար/ հակառակ սեռի ներկայացուցիչներին, իմ կարծիքով դա է դնում տարբերություն կոնկրետ այդիսի սերը մնացածից...
Ինձ մոտ առանց կրքի երբևէ սիրել չի ստացվել: Եթե տվյալ մարդու նկատմամբ ֆիզիկական ձգողություն չկա,ապա երբեք սեր չի առաջանա: Համենայն դեպս ինձ մոտ այդպես է եղել միշտ: Նույնիսկ կասեի կրքից է սկսել սեր առաջանալ, այլ ոչ հակառակը: Ու սա երբեք ինքնախաբեություն չի եղել, որ չկարողանամ կիրքն ու սերը տարբերել միմյանցից: Եվ ընդհանրապես զարմանում եմ ինչպես կարելի սիրել առանց կրքի, պոռթկումների: Սառը ու հանդարտ սերը ինձ համար միշտ անհասկանալի է եղել: Հետևաբար ես այս երկուսը միմյանցից չեմ կարող տարանջատել: Երկուսի առկայությունը միշտ լավագույն տարբերակն է…
սերն առանց կրքի՞....հմմ... ու՞մա պետք
իսկ տարբերել պետք չի, պետք ե պարզապես սիրել ու ապրել սիրով![]()
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Ես երբեք կողմ չեմ եղել սառը և հանդարտ սիրոն, իհարկե սեր և կիրք համադրությունը դա իդեալական է, բայց հաճախ մարդիք ամուսնանաում են զգալով միմիայն կիրք, չէ որ կիրքը այրում մոխրացնում է քեզ միանգամից, իսկ սերը հանդարտ վառվում է ամբողջ կյանքում:
Մեկ էլ սառը սեր դա նույն ընկերությունն է, սառը սեր գոյություն չունի:
Ես այս հարցը բարձրացրել եմ միմիայն նրա համար, որ մարդիք կարողանան ճիշտ գնահատել իրենց միջի զգացմունքը և հետո հիասթափություններ չապրեն:
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
/Կարող է տարօրինակ հնչել, բայց իմ մոտ եղել է մի դեպք՝ ատելություն ու հետո սեր: Առանց երկուստեք կրքի: /
Տարբերել կարելի է, նայելով աչքերին: Եթե սեր ես փնտրում, ապա դրա բացակայությունը կնկատես անմիջապես: Իսկ եթե կիրք ես փնտրում, ապա մի քիչ դժվար դեպք է: Կիրքը կարելի է "խաղալ", եթե դիմացինտ վարպետ է:
Մի խոսքով վստահիր սեփական "ենթագիտակցությանը": Այն երբեք չի խաբում, եթե իհարկե դու ինքտ չես ուզում, որ քեզ նա խաբի, ու լռեցնում ես նրա ձայնը:
![]()
Իմ կարծիքով, սեր է, թե կիրք կարելի է տարբերել հետևյալ ձևով, (ի դեպ այս հարցին վաղուց, ուրիշ թեմայում էլ ենք անդրադարձել)
Եթե կարող ես ՝
1. ներել
2. հանդուրժել
3. համբերել
եթե ոչ բոլոր ապա գոնե համարյա բոլոր հարցերում («համարյա»ն համարվում է 98-99%), ուրեմն սիրում ես, հակառակ դեպքում դա կիրք է (այստեղից էլ կրքի սահմանումը);
Այս ցուցակին կարելի էր նաև ավելացնել՝
4. «թեկուզ ուրիշի հետ, միայն թե երջանիկ լինի»
կետը, բայց դա կարող է մի քիչ իդեալիստական թվալ այն մարդկանց համար, որոնք գտնում են ու հաճախ նույնիսկ համոզիչ ապացույցներ բերում, որ մարդ ԱՄԵՆԻՑ շատ ինքն իրեն է սիրում:
Վերջին խմբագրող՝ Hambik: 03.09.2007, 10:13: Պատճառ: Krqi sahmanman masin havelum
Շատ մի՛ տխրիր, շատ մի՛ խնդար...
Այս աշխարհում և ո'չ մի բան միտք չունի...
Վահան Տերյան
Չիպ (03.04.2009)
Տարբերել պետք չէ, պետք է ապրել, իսկ ապրելուց հետո արդեն կարիք չի լինի տարբերելու: Կյանքը միասնական հոսք է, ու եթե սկսես տարբերել, կտարբերվես այդ հոսքից:
Եթե խոսքը վերաբերվում է ինչպես տարբերել սիրում ես նրան թե պարզապես ցանկանում ապա տարբերելը շատ հեշտ է
սիրել կարող ես միայն մեկին դրա հետ նաև ցանկանում ես...
իսկ կիրք կարող ես զգալ մեկից ավելի մարդկանց նկատմաբ ես այդպես եմ կարծում, եթե ցանկանում ես միայն նրան ուրեմն սիրում ես![]()
Պետք է հասցնել մինչև մայրամուտ...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ