Չգիտեմ ինձ համար է դա նորություն, թե իրոք հիմա ավելի նկատելի է այս խնդիրը, ամեն դեպքում, նկատել եմ որ հիմա բարձրագույն կրթոթյունը մի տեսակ ձևական բնույթ է ստացել, նույնիսկ ամուսնական հարաբերություններում դա կարևոր հատկանիշ է դարձել: Ըստ Ձեզ, ` որպես մարդ ապրելու, և առաջ գնալու համար, իրոք անհրաժեշտ է բարձրագույն կրթությունը??:
ԵՎ միթե կարելի է մարդուն գնահատել, միայն <<ԴԻՊԼՈՄ-ով>>????
Եթե բախտից հաջողվեց փախչել ուրեմն դա քո բախտը չէ
Համաձայն եմ: ՈՒսանողները շատ-շատ են, բայց չգիտես՝ ինչի համար են: Թեկուզ մեր կուրսը (ոչ պետական բուհերի մասին չեմ ասում)... կեսից ավելին բժիշկ չի դառնալու... թե ինչու՞ են էդքան փող ծախսում
Հիմա կան մարդիկ /հիմնականում տղաներ/ , ովքեր ընդունվում են ԲՈՒՀ միայն մի բանի համար - բանակից խուսափելու: Կան աղջիկներ , ովքեր ընդունվում են ԲՈՒՀ , որ կիսրոջը ցույց տան իրենց դիպլոմը : Իմ կարծիքով դրանից սխալ բան չկա: Իրենց <սովորելով> նրանք խաչ են քաշում շատ մարդկանց ապագայի վրա:
Ժամանակին, սկեսուրը հարսից միյայն կարմիր խնձոր էր ակնկալում, իսկ հիմա նաև կարմիր դիպլոմ...Hasik-ի խոսքերից
Երբ ես հասկացա, որ երջանկությունը փողի մեջ չէ, ես դադարեցի երազել երջանկության մասին:
Բարձրագույն կրթությունը, ինչ խոսք, շատ կարևոր է, քանի որ ԲՈՒՀ-ը բացի մասնագիտականից, տալիս է նաև կյանքի գիտելիքներ, կրթում բոլոր առումներով...նկատի ունեմ նորմալ մարդկանց, այլ ոչ թե ոմանց, ում ուզում ես Հարվրդ տար, միևնույն է 5 տարեկան եղել են, 5 տարեկան ել կմնան առանց մեծանալու...
Բայց այսօր Հայաստանում էնքան շատ են տարածված ամեն տասակի բուհերը...որ անգամ կեսից շատի անունը չգիտեմ...բոլորը "սովորում" են, բայց ...մեկնաբանելն անգամ ավելորդ է...
Իմ համար բացարձակապես նշանակություն չունի, ունի դիպլոմ թե ոչ, դիպլոմն ուղակի որոշակի հավաստիացնող(Տվող բուհի կողմից) փաստաթուղթ է, որ տվյալ մարդը մի բանի պետք ա, բայց մարդը շատ հանգիստ կարող ա լավ էլ բանի պետք լինել նաև առանց դիպլոմ: Ավելին, երբ ասում են որ "Վաաայ, նայեք, էս մարդը կարմիր դիպլոմ ունի, ու հիմա շատ վատ ա ապրում բան ման", ես շատ լավ հասկանում եմ թե ինչի ա տենց լինում, շատ հանգիստ կարելի ա առանց ինչ-որ մի բան իմանալու ստանալ լավ գնահատականներ:
Հայաստանը աշխարհում առաջին տեղերից մեկն է գրավում ԲՈՒՀ ավարտած բնակչության քանակով, բայց որակ չկա ու չի էլ կարող լինել, քանի դեռ բոլորը ձգտում են դիպլոմ ունենալ։
Բարեբախտաբար բոլորը չի, որ սովորում են դիպլոմի համար: Եվ որքան ես եմ նկատում, հիմա գնալով ավելի քիչ են այդ թղթին ուշադրություն դարձնում: Ենթադրենք աշխատանքի ընդունող գործարարին ավելի շատ հետաքրքրում է աշխատողի իրական գիտելիքները, այլ ոչ թե այդ թղթի առկայությունը (չնայած թուղթն էլ է ցանկալի):
Կարծում եմ, որ այս հանգամանքը աստիճանաբար կբերի նրան, որ ժողովուրդը կդադարեցնի դիպլոմը կուռք սարքելուց:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Հայաստանը աշխարհում առաջին տեղերից մեկն է գրավում ԲՈՒՀ ավարտած բնակչության քանակով, բայց որակ չկա ու չի էլ կարող լինել, քանի դեռ բոլորը ձգտում են դիպլոմ ունենալ։
- տոկոսային հարաբերությա՞մբ:
Բարձրագույն կրթություն- ըստ իս ևս մեկ, հերթական քայլ դեպի բանիմացություն, քաղաքակրթություն...
Նույնիսկ բազում,նույնիսկ անորակ ԲՈւՀ-երի առկայությունը ավելի շատ լավ, քան վատ կարելի է դիտել: Պատահաբար լսած մեկ խելացի խոսքը ավելի լավ է, քան «բեսեդկայում պպզելը»:
Դիպլոմավոր հարևանաբարեկամների պահանջն էլ՝ թու թու թու նվազում է:
Սարսափելի է նա, ով արդեն ոչինչ չունի կորցնելու:
Ես դեմ եմ համատարած կրթության այս ձևով տարածելուն, ախր ԲՈՒՀ երն էլ են "բեսեդկա" դառել
Ես դեմ եմ համատարած կրթության այս ձևով տարածելուն, ախր ԲՈՒՀ երն էլ են "բեսեդկա" դառելէտ էլ կա՜...
Սարսափելի է նա, ով արդեն ոչինչ չունի կորցնելու:
Այո՛, այդպես պետք է լինի։ Բայց այդպե՞ս է արդյոք հիմա։ Հաճախ լրիվ հակառակն է տեղի ունենում։ Շատերին բուհ ավարտելը փողով ճանապարհ հարթել է սովորեցնում։ Շատերը ավելի գոռոզ, քիթները տնկած են դառնում, մտածողությունը կարծրանում է…
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Համաձայն եմ։ Իսկապես նույնիսկ ամենաանկիրթ, ամենաանմակարդակ ու ամենաանգրագետ երիտասարդները, ԲՈՒՀ ընդունվելով, գոնե որոշ չափով կրթվում են, թեկուզ միայն կրթված մարդկանց՝ թե ուսանողներին, թե դասախոսներին, պատահաբար լսելով։ ԲՈՒՀ-ն ավարտելով՝ նրանք ամեն դեպքում իրենց տեղեկացվածությամբ զգալիորեն տարբերվելու են իրենց անմակարդակ ընկերներից, որոնք ուսանող լինելու փորձը չեն ունեցել։
Այ, բոլորովին ուրիշ հարց է, որ կիրթ ուսանողների համար այնքան էլ հաճելի չէ շփվել նման մարդկանց հետ, քանի որ նրանց պահանջները, բնականաբար, ավելի մեծ են, հետևաբար, ԲՈՒՀ ընդունվելով, վերջիններս հիմնականում ակնկալում են իրենց մակարդակի կամ ավելի բարձր զարգացածության մակարդակի մարդկանց հետ շփվել։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Երբ մարդիկ դիպլոմ ստանալու համար են ընդունվում, էլի ինչ-որ տեղ հասկանալի է, մարդը նպատակ ունի, որքան էլ անիմաստ դա լինի: Բայց երբ չեն հասկանում, թե ինչու են ընդունվել, կուրսից կուրս քարշ են գալիս իրենք էլ չեն հասկանում ոնց, այ դա իսկապես ցավալի է:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ