Արամ-ի խոսքերից
Արտ ջան ինչքան հիշում եմ, էս թեմայի շուրջ էլի ենք խոսացել, բայց մեկ է ես չեմ հասկանում քո նման վերաբերմունքը էդ առարկայի հանդեպ: Հա էլի թող սխալ լինի, որ աղոթքներ են սովորեցնում և այլն և այլն: Բայց արի հասկանանք էլի, էդ առարկան ես էլ եմ անցել ու շատ-շատ մարդիկ են անցել, որոնք դա հալած յուղի պես չեն ընդունում: Ինչու՞ ես մտածում, որ քո երեխան դա պետք է հալած յուղի պես ընդունի:
Եթե դասավանդվող առարկան «հավայի» մենակ դաս են անում, հետո էդ հարցի շուրջ երեխեքով չեն խոսում, այլ ընդամենը պարտականության նման սովորում` պատասխանում են, էդ ոչ մի ազդեցություն էլ երեխայի վրա չի թողի (իհարկե իմ կարծիքով էլի): Ու գրեթե վստահ եմ, որ հիմիվկա երեխանները հաստատ կրոնի մասին իրար հետ չեն խոսի:
Հետո արի դրա դրական կողմերն էլ նայենք: Չէ՞ որ էդ առարկան շատ բաներ ա սովորեցնում, մեկը հենց պատմությունից: Ու հաստատ էն երեխեն, որ սովորելա վատ վիճակի մեջ չի լինի, երբ հարցնեն, երբ ենք մենք քրիստոնեությունը ընդունել կամ նման ըստ իս դեբիլ հարցեր, բայց ցավոք սրտի, ոնց որ դու ես ասում, հայ հասարակությունը ընտրել ա նորմեր, որոնց մեջ էլ հենց էդ քրիստոնեության ստեղծման օրը իմանալը մտնում է:
Էջանիշներ