Աթեիզմ

[Նետ]

"Բարոյականությունն ու աթեիզմը անհամատեղելի են"… սրանք ռասիստի ու քսենոֆոբի խոսքեր են,

Արի էսպես նայենք հարցին: Աթեիստները հիմնականում նաև դարվինիստ են: Իսկ դարվինիստը ընդունում է միայն այն դրույթները որոնք ապացուցված են իր կողմից: Դարվինիզմի իդեալոգիայի մեջ՝ «Հաղթում է ուժեղագույնը», որևե իմաստ չի կարող ունենալ բարոյականություն կոչվածը: Ուստի, համոզված աթեիստի մոտ ոչնչով չի արժևորվում բարոյականություն բառը:
Աթեիստը պետք է հրաժարվի նաև բարի ու չար հասկացությունից, քանի որ բարն ու չարը կրոնական արժեքներ են:Իրենք էլ կարծեմ հավատքի թշնամիներն էին չէ՞:
Միայն մի՛ նկատառում անեմ. շատ աթեիստներ չգիտեն կամ չեն ուզում խոստովանել որ իրենց ենթագիտակցության մեջ՝ հավատում են:

[Mephistopheles]

Արի էսպես նայենք հարցին: Աթեիստները հիմնականում նաև դարվինիստ են: Իսկ դարվինիստը ընդունում է միայն այն դրույթները որոնք ապացուցված են իր կողմից: Դարվինիզմի իդեալոգիայի մեջ՝ «Հաղթում է ուժեղագույնը», որևե իմաստ չի կարող ունենալ բարոյականություն կոչվածը: Ուստի, համոզված աթեիստի մոտ ոչնչով չի արժևորվում բարոյականություն բառը:
Աթեիստը պետք է հրաժարվի նաև բարի ու չար հասկացությունից, քանի որ բարն ու չարը կրոնական արժեքներ են:Իրենք էլ կարծեմ հավատքի թշնամիներն էին չէ՞:
Միայն մի՛ նկատառում անեմ. շատ աթեիստներ չգիտեն կամ չեն ուզում խոստովանել որ իրենց ենթագիտակցության մեջ՝ հավատում են:

Դարվինիզմը իդեոլոգիա չի… դարվինիզմը բարոյական նորմեր չի սահմանում… դարվինիզմը գիտություն ա և ընդունում ա միայն գիտակամ այլ ոչ թե իր կողմից բերված ապացույցներ… էվոլյուցիոն տեսությունը լավի ու վատի հարց չի քննարկում… դարվինիզմը գիտական տեսություն ա… գիտությունը հավատքի վրա չի հիմնված… դարվինիզմը նույն ձևի գիտություն ա ոնց որ աստղագիտությունը, ֆիզիկան, քիմիան և մաթեմատիկան… այն բարի ու չարի հարց չի քննարկում…

Աթեիստի համար գոյություն ունի բարի ու չարի հասկացություն օրինակ, մարդուն իրա մաշկի գույնի համար դիսկրիմինացիայի ենթարկել չի կարելի, դա չար է, մարդ սպանել չի կարելի, գողանալ չի կարելի… էս գաղափարները հարազատ են ոչ միայն մարդու այլև շատ այլ կենդանիներին… բարին ու չարը դրամնք կրոնական արժեքներ չեն, դրանք ինտելեկտի ու բանականության դրսևորումներ են որոնք այս կամ այն չափով արտահայտվում են բոլոր բանական էակների մոտ առանց կրոնի…

ուղղակի աթեիստի մոտ բարոյականությունը աստծո վախի վրա չի հմնված, այլ հիմնված ա խղճի ու գիտակցության վրա… գողանալը վատ ա ոչ թե նրա համար որ աստված ա ասել, այլ որովհետև դա քոնը չի և դու դրա համար քրտինք չես թափել ու չես վաստակել… սա, ինձ թվում ա, բավարար ա որ մարդը չգողանա…

եթե մարդիկ հավատում են ստծուն ու դա իրանց հոգուն հանգստություն ու խաղաղություն ա բերում, դարձնում ա իրանց ավելի բարի ու մարդկային, ես դրա հետ ոչ մի խնդիր չունեմ ու ես իրանց համարում եմ հավասար բոլորին…

բայց երբ էդ մարդը կանգնում ու ասում ա որ "Բարոյականությունն ու աթեիզմը անհամատեղելի են"… ես էդ մարվդուն չեմ կարողանում մարդկային ցեղի հետ համատեղել, առավել ևս աստվածավախ մարդու կամ բարոյականի հետ… Ռասիզմի ու քսենոֆոբիայի, անբարոյականության ու ապերախտության դեմքն այսպիսին ա լինում…

[Varzor]

Մեֆ քո նկարագրածից հետևում է մի բան` հավատացյալը սեփական բարոյականություն չունի, այլ առաջանորդվում է միայն Աստծո հանդեպ ունեցած վախով?
Ճիշտն ասած ես տենց չեմ կարծում, միգուցե քեզ սխալ եմ հասկացել?

Աթեիստի մոտ քո ասած խիղճը և բարոյական սկզբունքները կարող են և չլինել և հենց դա էլ կարող է բերել ցավալի հետևանքների թե հենց իր և թե շրջապատողների համար:
Իսկ հավատացյալը, ինչքան էլ որ ներսից անխիղճ ու անբարոյական լինի, գոնե վախից դրդված վատ բաներ չի անի:
Սասծիս իմաստ ինչա` հավատացյալին վերջին վարյանտ վախն ա պահում, իսկ աթեիստին պահող բան չունի, եթե կողքից չկանգնեցնենմ քանր որ աթեիստի բարոյականության ու խղճի հիմոււնքներն ու սկզբունքները կարող են լինել շատ ավելի բազմազան ու նույնիսկ հակասական:

Բայց ի վերջո, ոնց նկատում ենք, որպեսզի մարդ ապրի կողքիններին չվնասելով, նաև օգնելով ու հասկանալով, անհրաժեշտ են ինչ-որ սկզբունքներ և բարյերներ` սեփական, հասարակական կամ կրոնական, դա էական չէ: բայց առանց էդ բարյերների մարդն ուղղակի ինքն իրեն կոչնչացնի:

[Mephistopheles]

Մեֆ քո նկարագրածից հետևում է մի բան` հավատացյալը սեփական բարոյականություն չունի, այլ առաջանորդվում է միայն Աստծո հանդեպ ունեցած վախով?
Ճիշտն ասած ես տենց չեմ կարծում, միգուցե քեզ սխալ եմ հասկացել?

Աթեիստի մոտ քո ասած խիղճը և բարոյական սկզբունքները կարող են և չլինել և հենց դա էլ կարող է բերել ցավալի հետևանքների թե հենց իր և թե շրջապատողների համար:
Իսկ հավատացյալը, ինչքան էլ որ ներսից անխիղճ ու անբարոյական լինի, գոնե վախից դրդված վատ բաներ չի անի:
Սասծիս իմաստ ինչա` հավատացյալին վերջին վարյանտ վախն ա պահում, իսկ աթեիստին պահող բան չունի, եթե կողքից չկանգնեցնենմ քանր որ աթեիստի բարոյականության ու խղճի հիմոււնքներն ու սկզբունքները կարող են լինել շատ ավելի բազմազան ու նույնիսկ հակասական:

Բայց ի վերջո, ոնց նկատում ենք, որպեսզի մարդ ապրի կողքիններին չվնասելով, նաև օգնելով ու հասկանալով, անհրաժեշտ են ինչ-որ սկզբունքներ և բարյերներ` սեփական, հասարակական կամ կրոնական, դա էական չէ: բայց առանց էդ բարյերների մարդն ուղղակի ինքն իրեն կոչնչացնի:

հավատացյալ անբարոյականների պակաս էլ չկա Վարզոր ջան, Իմ ասածն էն ա որ հավատքը կամ աթեիստ լինելը դրանք բարոյականության որոշիչներ չեն… չի կարելի միանշանակ պնդել որ աթեիստը անբարոյական ա, իսկ հավատացյալը բարոյական… միակ որոշիչը դա մարդու նկատմամբ ունեցած վերաբերմունքն ա, իսկ "աթեիզմն ու բարոյականությունն անհամատեղելի են" արտահեյտությունը խախտում ա էդ սկզբմունքը, այսինքն մարդու նկատմամբ վերաբերմունքն արդեն կանխավ բացասական ա դառնում… համաձանվի որ դրան բարոյական մոտեցում չես ասի մանավանդ որ ավետարանն ա վկայակոչվում…

Ես շատ հավատացյալներ գիտեմ որ վախը եթե չլինի, ինչ չարիք ասես չեն գործի, բայց գիտեմ նաև հավատացյալներ որոնք գործում են զուտ խղճի ու մարդկայնության թելադրանքով… դրա համար կրոնն իմ համար միանշանակ մարդու մասին դատելու գործոն չի…

Սա է…

[Varzor]

հավատացյալ անբարոյականների պակաս էլ չկա Վարզոր ջան, Իմ ասածն էն ա որ հավատքը կամ աթեիստ լինելը դրանք բարոյականության որոշիչներ չեն… չի կարելի միանշանակ պնդել որ աթեիստը անբարոյական ա, իսկ հավատացյալը բարոյական… միակ որոշիչը դա մարդու նկատմամբ ունեցած վերաբերմունքն ա, իսկ "աթեիզմն ու բարոյականությունն անհամատեղելի են" արտահեյտությունը խախտում ա էդ սկզբմունքը, այսինքն մարդու նկատմամբ վերաբերմունքն արդեն կանխավ բացասական ա դառնում… համաձանվի որ դրան բարոյական մոտեցում չես ասի մանավանդ որ ավետարանն ա վկայակոչվում…

Ես շատ հավատացյալներ գիտեմ որ վախը եթե չլինի, ինչ չարիք ասես չեն գործի, բայց գիտեմ նաև հավատացյալներ որոնք գործում են զուտ խղճի ու մարդկայնության թելադրանքով… դրա համար կրոնն իմ համար միանշանակ մարդու մասին դատելու գործոն չի…

Սա է…

Համամիտ եմ: Ընդհանրապես ցանկացած մարդու հանդեպ կոնկրետ ինֆորմացիայից ելնելով կանխակալ ընդհանրացված մոտեցումն ինքնին անռնվազն նեղմտություն և կարծրամտություն է: Այո, չի կարելի մարդու բարոյական հատկանիշների մասին դատել միայն նրա կրոնական պատկանելությամբ: Չնայած կան դեպքեր, երբ որևէ կոնկրետ կրոնի հետևորդն ակամայից խախտում է հասարակության կողմից ընդունված բարոյական որոշակի չափանիշներ: Ու ստեղ էլ խնդր է հենց ինքնին բարոյականությնա սահմանումը:
Բայց համար ինչպես ենք հիմնավորում, որ գողանալը անբարոյական է կամ խաբելը? Դրան հիմնավորում չկա, ուղղակի մենք այդպես ենք դատում, շատ դեպքերում էլ դա ուղղակի դաստիարակության հետևանք է: Էդ խիղճ ասածն ու բաոյականությունը շատ լղոզված հասկաղոցություններ են, եթե դրանք ընդհանրացնում ենք ու երկու տարբեր "խղճեր" կարող են իրարից ծայրահեղորեն տարբերվել հենց թեկուզ իրենց դրդապատճառներով: Օրինակ` երկու հոգի դեմ են կենդանիների ոչնչացմանը, բայց մեկը դեմ է զուտ նրա պատճառով, որ էդ ոչնչացման մեջ ոչ մի տրամաբանական ու պիտանի բան չի տեսնում, իսկ մյուսն էլ ուղղակի սիրում է էդ կենդանիներին կամ սրբացնում:

Այո, նույն բարոյական նորմերին հետևող մարդիկ միանշանակ կարող են լինել թե աթեիստ և թե հավատացյալ, բայց առավել հավանական է, որ նրանց դրդապատճառները տարբեր են:

[zulu]

Մեֆ քո նկարագրածից հետևում է մի բան` հավատացյալը սեփական բարոյականություն չունի, այլ առաջանորդվում է միայն Աստծո հանդեպ ունեցած վախով?
Ճիշտն ասած ես տենց չեմ կարծում, միգուցե քեզ սխալ եմ հասկացել?

Աթեիստի մոտ քո ասած խիղճը և բարոյական սկզբունքները կարող են և չլինել և հենց դա էլ կարող է բերել ցավալի հետևանքների թե հենց իր և թե շրջապատողների համար:
Իսկ հավատացյալը, ինչքան էլ որ ներսից անխիղճ ու անբարոյական լինի, գոնե վախից դրդված վատ բաներ չի անի:
Սասծիս իմաստ ինչա` հավատացյալին վերջին վարյանտ վախն ա պահում, իսկ աթեիստին պահող բան չունի, եթե կողքից չկանգնեցնենմ քանր որ աթեիստի բարոյականության ու խղճի հիմոււնքներն ու սկզբունքները կարող են լինել շատ ավելի բազմազան ու նույնիսկ հակասական:

Բայց ի վերջո, ոնց նկատում ենք, որպեսզի մարդ ապրի կողքիններին չվնասելով, նաև օգնելով ու հասկանալով, անհրաժեշտ են ինչ-որ սկզբունքներ և բարյերներ` սեփական, հասարակական կամ կրոնական, դա էական չէ: բայց առանց էդ բարյերների մարդն ուղղակի ինքն իրեն կոչնչացնի:

Դե հավատքով էլ ինչեր ասես կարելի է արդարացնել: Խաչակրաց արշավանքները քեզ վառ օրինակ:

[Varzor]

Դե հավատքով էլ ինչեր ասես կարելի է արդարացնել: Խաչակրաց արշավանքները քեզ վառ օրինակ:

Խոսքը քողարկման մասի չէր, այլ իրական հավատքի ու իրական հավատացյալի, որը հավատում է իր կրոնի սկզբունքներին և պահպանում դրանք:
Թե չէ հենց նույն մարդասիրական նորմերի անվան տակ արդեն քանի միլոն մարդու գլուխ են կերել?
Ստեղ կրոնը չի մեղավոր, այլ մադկային բնույթի այն կողմը, որը իրական շարժառիթներ է ստեղծում կոնկրետ գործողույթունների համար: Իսկ ըստ ինձ դա միայն մարդուն հատուկ մի հատկությունից է գալիս` ագահությունից:

[zulu]

Խոսքը քողարկման մասի չէր, այլ իրական հավատքի ու իրական հավատացյալի, որը հավատում է իր կրոնի սկզբունքներին և պահպանում դրանք:
Թե չէ հենց նույն մարդասիրական նորմերի անվան տակ արդեն քանի միլոն մարդու գլուխ են կերել?
Ստեղ կրոնը չի մեղավոր, այլ մադկային բնույթի այն կողմը, որը իրական շարժառիթներ է ստեղծում կոնկրետ գործողույթունների համար: Իսկ ըստ ինձ դա միայն մարդուն հատուկ մի հատկությունից է գալիս` ագահությունից:

Խոսքս հենց այդ "իրական հավատացյալի" մասին եր, որ հետեվելով իր հոգեվոր հովիվներին եւ նրանց խոսքերին՝ ինչի ասես պատրաստ է հանուն իր հավատքի: Շատ ու շատ "իրական հավատացյալներ" իրենց ուզածի պես մեկնաբանում եւ հասկանում են իրենց հավատքի "սուրբ" գրքերը, եւ իրենց թվում է, որ իրենք շատ ճիշտ, բարի ու բարոյական բաներ են անում, այն ինչ...

[Varzor]

Խոսքս հենց այդ "իրական հավատացյալի" մասին եր, որ հետեվելով իր հոգեվոր հովիվներին եւ նրանց խոսքերին՝ ինչի ասես պատրաստ է հանուն իր հավատքի: Շատ ու շատ "իրական հավատացյալներ" իրենց ուզածի պես մեկնաբանում եւ հասկանում են իրենց հավատքի "սուրբ" գրքերը, եւ իրենց թվում է, որ իրենք շատ ճիշտ, բարի ու բարոյական բաներ են անում, այն ինչ...

Էդ էլ կա, բայց դրանց իրական հավատացյալներ չես համարի, դրանք ավելի շուտ զոմբիացած մարդիկ են, կույր մոլեռանդներ, որոնք ոչ թե իրենց սուրբ գրքերին են հավատում, այլ որոշ մարդկանց, որոնք իբր թե մեկանաբանելով սեփական կարծիքն ու նկրտումները թաքցնում են սուրբ գրերի քողի տակ:

Ու ստեղ շատ աթեիստների հետ ընդհանրություն կա, քանի որ աթեիստների մեծ մասը իր հայացքները բացատրում և հիմնավորում է այլ անձքանց տված ինֆորմացիայի հիման վրա: Ոչ մեկն էլ անձամբ չի ստուգել գիտական ինֆորմացիան, համարելով որ դա իր գործը չէ, որ ստոիգողները ստուգել են ու հաստատել ու համարյա առանց կասկածի ընդունում է այդ ինֆորմացիան: Մյուս կողմից էլ շատ աթեիստներ ուղղակիորեն տրամաբանությամբ հենվելով էլի իրենց ունեցած ինֆորմացիայի վրա, սակայն սեփական վերլուծությունների արդյունքում ուղղակի հրաժարվում են ընդունել սուրբ գրքերում բերված ինֆորմացիան որպես լիարժեք ճշմարտություն:
Ու ստեղ ավելի մեծ դեր է խաղում ոչ թե այն, որ իրենք իրոք չեն հավատում կամ չեն էլ մտածում արարման կամ վերին բանականության մասին, այլ այն, որ ուղղակի չեն կարողանում համակերպվել տկարամիտ ու ծիծաղելի թվացող ինֆորմացիայի իսկություն համարելու մտքի հետ: Ընդ որում ոչ բոլոր աթեիստներն են, որ հերքում են մարդու արարված լինելը: Աթեիզմն ինքնին ոչ թե արարմանն է դեմ խոսում, այլ աստծո (աստվածների) գոյությանը, բայց չի էլ հերքում, որ կարող են լինել այլ բանական կենդանի արարածներ, որոնք կարող էին մարդ արարել կամ տիրապետել այդ արարման տեխնոլոգիաներին:

Սակայն մի հատ մեծ հարց կա, որին ոչ քրիստոնեությունը, ոչ իսլամը և ոչ էլ մյուս համաշխարհային կորնները և ոչ աթեիզմը չեն կարողանում պատասխան տալ:
Լավ ենթադրենք մարդը ստեղծվել է, կամ էլ էվոլյուցիայի արդյունք է, կամ էլ այլմոլորակայինները կամ այլ բանական արարածներ են ստեղծել: Բայց ինչի?? ԻՆչ նպատակով?? Որն է մարդու արարման կամ առաջացման նպատակը? Էվոլյուցիոն տեսնակյունից նպատակ փնտրելն ուղղակի անիմաստ է: Կրոնները չեն ասում, թե ինչ նպատակով է արարվել, բայց տարբեր ձևերով փորձում են հիմնավորել, թե ինչու է մարդը ապրում (պայծառացման ձգտում, անմահություն, արարչի երկրպագություն և այլն): Ու շատ հետաքրքիր է, որ այս հիմնահարցին փորձել են պատասխաններ տալ և յուրովի պատասխանել են շատ ավելի հնագույն կրոնները` շումեր-աքքադներ, ամերիկայի հնդկացիներ և այն: Ու շատ հետաքրքիր է, բայց հիմնական բացատրությունը կայանում էր նրանում, որ մարդը պետք էր աստվածներին որպես աշխատուժ կամ հումք:

Իսկ ինչ է ասում աթեիզմը? Աթեիզմը նույնիկս չի պատասխանում, այն հարցին, թե ինչու է մարդն ապրում: Դա ընդամենը պայմանավորում են ռեֆլեքսներով ու ենթագիտակցությամբ, համարյա գիտակացական տարրեր չեն էլ ներառում:

Բա լավ, վերջը ոնց անենք? Չէ որ ոչ մեկն էլ դեռևս անցած հազարամյակների ընթացքում չի կարողացել ապացուցել իր ճշմարտացիությունը?
Հա, լավ է, աթեիզմը մարդուն ազատում է որոշակի վախերից ու զգացումներից, ինչպիսիքն են աստվածային պատժի հանդեպ վախը, անմահությունը կորցնելու վախը և այլն: Բայց ախր դրա հետ մեկ տեղ էլ խլում են մարդուց վերջին հույսը` անմահության ու երանության հույսը? Իսկ ինչ անի հուսալքված մարդը? Չէ որ ոչ բոլորն են, որ հանգիստ համակերպվում ու ապրում են իրենց ընդամենը մի կենսաբանական օրգանիզմ զգալու մտքով, մի օր անհետ ու աննպատակ կորչելու մտքով:

Ի դեպ հենց ինքը մարդկային գիտակցույթունը, նույնիկ մի պահ պատկերացնելով, որն ինքը մահացել է, դարձյալ չի կարողանում դրանից հետո դադարեցնել մտքի ընթացքն ու ոչինչ չպատկերացնել:

[Նետ]

Դարվինիզմը իդեոլոգիա չի… դարվինիզմը բարոյական նորմեր չի սահմանում… դարվինիզմը գիտություն ա և ընդունում ա միայն գիտակամ այլ ոչ թե իր կողմից բերված ապացույցներ… էվոլյուցիոն տեսությունը լավի ու վատի հարց չի քննարկում… դարվինիզմը գիտական տեսություն ա… գիտությունը հավատքի վրա չի հիմնված… դարվինիզմը նույն ձևի գիտություն ա ոնց որ աստղագիտությունը, ֆիզիկան, քիմիան և մաթեմատիկան… այն բարի ու չարի հարց չի քննարկում…

Դարվինիզմը մաթեմաթիկայի ու ֆիզիկայի պես գիտություն չի:Այն գիտության քողի տակ թաքնված գաղափարախոսություն ա: Որը վերջնական հաշվով փորձում է համոզել որ մարդը առ ոչինչ է:Այն ուղղակի աննպատակ գոյացություն է:Հուսով եմ լավ հասկանում ես թէ ինչ է գոյացությունը:Այն լինում է չարորակ, կամ բարորակ:Ու եթե ընդունում ենք որ մարդը երկրածին գոյացուկ է, ապա դատելով նրա վարքից այդ գոյացությունը չարորակ է, քանի որ անխնա փջացնում է երկիրը:
Ես իհարկե համամիտ չեմ վերը ասավածի հետ, դա ի՛մ ասածը չի: Սա Դարվինիզմի ու աթեիզմի գաղափարախոսության արգասիքն է:
եթե որևե աթեիստ փորձի հերքել սա, ուրեմն նա լավ աթեիստ չէ: Որից էլ ես ուրախ եմ:

[Mephistopheles]

Դարվինիզմը մաթեմաթիկայի ու ֆիզիկայի պես գիտություն չի:Այն գիտության քողի տակ թաքնված գաղափարախոսություն ա: Որը վերջնական հաշվով փորձում է համոզել որ մարդը առ ոչինչ է:Այն ուղղակի աննպատակ գոյացություն է:Հուսով եմ լավ հասկանում ես թէ ինչ է գոյացությունը:Այն լինում է չարորակ, կամ բարորակ:Ու եթե ընդունում ենք որ մարդը երկրածին գոյացուկ է, ապա դատելով նրա վարքից այդ գոյացությունը չարորակ է, քանի որ անխնա փջացնում է երկիրը:
Ես իհարկե համամիտ չեմ վերը ասավածի հետ, դա ի՛մ ասածը չի: Սա Դարվինիզմի ու աթեիզմի գաղափարախոսության արգասիքն է:
եթե որևե աթեիստ փորձի հերքել սա, ուրեմն նա լավ աթեիստ չէ: Որից էլ ես ուրախ եմ:

Ձեր հոտի հովիվը, ձեզ խաբել ա Նետ ջան,

Դարվինիզմ հասկացությունն անգամ այսօր չեն կիրառում գիտության մեջ, այլ էվոլյուցիան տեսություն են ասում ինչպես հարաբերականության տեսությունը և այլ տեսություններ ու էվոլյուցիոն տեսությամբ զբաղվում են գիտնականները՝ կենսաբաններ, մարդաբաններ երկրաբաններ, քիմիկոսներ, բժիշկներ, մարդաբաններ և անգամ աստրոֆիզիկներ… էվոլյուցիոն տեսությունը հիմնվում ա քիմիայի, ֆիզիկայի հնեաբանության, երկրաբանության ինչպես նաև մաթեմատիկայի ու այլ գիտությունների վրա…

պարզապես կրոնը զգում ա որ հողը ոտի տակից կամաց փախնում ա, դրա համար էլ ոտ-ու-ձեռ ա ընկել, հատկապես աղադավորակերպ կրոնները որոնք հիմնականում ձգտում են գիտությունը հեռու պահել մարդուց քանի որ իրենց ստեղծած կուռ դոգմատիկ կառույցը փշրվում ա դրանից… ընդհանրապես կրոնը սիրում ա մթություն, բայց ի պատիվ շատ հոգևորականների կրոնը նաև ձևափոխվում ա այսօր ու էվոլյուցիոն տեսությունը ընդունվում ա որպես գիտականորեն հիմնավորված ը ընդունելի եկեղեցու համար (ոչ բոլորի)

Աթեիզմը գաղափարախոսություն ա, Էվոլյուցիան տեսությունը ոչ… այն տեսություն ա ինչպես շատ գիտական այլ տեսություններ՝ կյանքի առաջացման միակ բացատրությունն այսօր ողջ քաղաքակիրթ, զարգացած ու խելամիտ հասարակություններում…

Աթեիզմը բացառում ա աստծո գոյությունն ու ամեն ինչ հիմնավորում ա գիտությամբ և բարոյական նորմերը չի հիմնում աստծո և ավետարանի վրա… բառը հենց դա էլ ասում ա "ա" "թեիզմ"

Նետ մի հատ տեր հայրի հետ ճշտի նոր գրի էլի…

էվոլյուցիան տեսությունը կրոնի համար չարորակ գոյակցություն ա որովհետև կրոնի հերն անիծում ա, քայքայում ա նրա իշխանությունն ու դարձնում ա կրոնը կիրառելի զուտ անձնական հոգևոր խնդիրների համար…

բայց ստեղ արի էվոլյուցիոն տեսություն չքննարկենք քանի որ դրա տեղը գիտական բաժնում ա…

[Նետ]

Ձեր հոտի հովիվը, ձեզ խաբել ա Նետ ջան,

էդ քո նախրապետն ա ապեր ձեզ քշում սխալ արոտավայրեր։ Նախիրդ փոխիր ապեր։

[mnowak]

Այսպիսի մի հարց - ունեմ աթեիստ մի պապ (ուղիղ պապ չի բայց հարազատ բարեկամ/մարդա) ու ինքը մի արտահայտություն թույլ տվեց սակայն ես ոչմի կերպ չպատասխանեցի: Նա իմանալով որ ես մի որոշ ժամանակ Եկեղեցի եմ գնում ու ապրում եմ հավատքի կյանքով ասեց - Դու ելի էն աղանդավորների հետ ե՞ս զբաղվում:

Ի՞նչ ասել այդ մարդուն: Պատասխանե՞լ թ՞ե որպես տարիքով մարդ լռել ....

[Varzor]

Այսպիսի մի հարց - ունեմ աթեիստ մի պապ (ուղիղ պապ չի բայց հարազատ բարեկամ/մարդա) ու ինքը մի արտահայտություն թույլ տվեց սակայն ես ոչմի կերպ չպատասխանեցի: Նա իմանալով որ ես մի որոշ ժամանակ Եկեղեցի եմ գնում ու ապրում եմ հավատքի կյանքով ասեց - Դու ելի էն աղանդավորների հետ ե՞ս զբաղվում:
Ի՞նչ ասել այդ մարդուն: Պատասխանե՞լ թ՞ե որպես տարիքով մարդ լռել ....

կարելի է որպես տարիքով մարդու ճիշտ պատասխանել` այո կամ ոչ

[eduard30]

Այսպիսի մի հարց - ունեմ աթեիստ մի պապ (ուղիղ պապ չի բայց հարազատ բարեկամ/մարդա) ու ինքը մի արտահայտություն թույլ տվեց սակայն ես ոչմի կերպ չպատասխանեցի: Նա իմանալով որ ես մի որոշ ժամանակ Եկեղեցի եմ գնում ու ապրում եմ հավատքի կյանքով ասեց - Դու ելի էն աղանդավորների հետ ե՞ս զբաղվում:

Ի՞նչ ասել այդ մարդուն: Պատասխանե՞լ թ՞ե որպես տարիքով մարդ լռել ....

Պատասխանել: