Աթեիզմ

[Erkrazi]

Երկրաց ջան, Աստված հոգի է և Իրեն պաշտում են հոգով և ճշմարտությամբ (կատակներդ տեղին չի)

,հովարս ջան, այդ դեպքում բացատրեք խնդրեմ, թե ինչ է իրենից ներկայացնում ոգին և չկարծեք թե ես թշնամություն ունեմ եկեղեցու և նրա սպսավորների հանդեպ:ՄԻջև այժմ պնդում էին, որ Աստված ճշմարտություն է, իսկ ինձ համար ճշմարտությունը Աստծուց թանկ է:

իսկ հրաշքները լրիվ լուրջ բան է և լուրջ մարդիկ են հավատում և տեսնում այդ հրաշքները: Դու մինջև քո հարաբերությունները չշտկես Աստծու հետ՝ չես տեսնի ո՛չ Աստծուն և ո՛չ էլ նրա գործերը:

Ձեր իմացած Աստծուն ես ցանկություն էլ չունեմ տեսնելու և մի կարծեք, թե ես հերքում եմ այն ինչ այսօր պակերացնում են Աստված անվան ու հասկացության տակ, ես ոչ-թե հերքում եմ այլ բացատրում:

[Jarre]

Մոդերատորական: Վերջին երկու գրառումները ջնջված են թեմայի բովանդակությունից շեղվելու պատճառով:

[յոգի]

հետաքրքիր տեսակետ է, ինքս աթեիստ չեմ, բայց ունեմ շատ աթեիստ ընկերներ և ծանոթներ, նրանց հետ շփումից հասկացել եմ, որ նրանք ոչ թե անհավատ մատերիալիստներ են, այլ չեն հավատում Աստծո գոյությանը, քանի որ այն հաստատող ոչ մի կոնկրետ փաստեր չկան, սակայն պիտի նշեմ, որ նրանք շատ-շատ հավատացյալներից ավելի սիրով են, ներողամիտ, ոչ ագրեսիվ, բարի ...

Ապսարա ջան նշանակում է, որ քո ընկերնրեը աթեիստներ չեն այլ նորմալ մարդիկ են...
Թեիստ-աթեիստ նույն բաներն են, երկուսն էլ Աստծուն չեն հավատում, որովհետև մեկը մյուսին խանգառում են: Հավատում են միյայն սովորական մարդիկ, որոնց մոտ մնացել է ներքին զգացմունքները...

[հովարս]

Հետաքրքիր է, ոնց՞ էս շփվում և ին՞չ ձևի է Նա

Հարգելի աթեիստներ և հակաքրիստոնյաներ, բանը նրանումն է, որ դուք Աստծո գոյությունը հերքելու ո՛չ մի ապացույց չունեք, իսկ երբ քրիստոնյաները ապացույցներ են բերում Աստծու գոյության մասին՝ փակում եք ձեր ականջները որ չլսեք, ինչպես գրված է.«Աչքեր ունեն որոնցով չեն տեսնում և ականջներ՝ որոնցով չեն լսում»

[հովարս]

հարց…Իսկ չես փորձե՞լ "անբարոյական" լինել, կարողա դուրդ գա ու հասկանաս, որ կրոնը քեզ խանգարում էր քո հաճույքը կյանքից ստանաիր, չնայած կարծում եմ քո դեպքը չէ, բայց ընդհանուր վերցրած հիմնականում մարդիկ կրոնի պատճառով շատ բաներից զրկվում են ու ամբողջ կյանքում հավատում ու մի տեսակ պատասխանատվություն են զգում ինչ որ անհայտ էակի նկատմամբ…

Շնություն, պոռնկություն, այլասեռություն, սպանություն, գողություն, խաբեություն...
Սրա՞նք են կյանքի հաճույքները: Աստված մեղքն է արգիլել և ոչ թե հաճույքները: Քրիստոնյան(բառի բուն իմաստով) իրեն չի զրկում հաճույքից, այլ հրաժարվում է մեղքից: Սակայն կրոն կա որ վերը նշվածները թույլ է տալիս:

Քեզ համար գուցէ անհայտ Էակ է, բայց նրնց համար բավականին հատնի Էություն է:

[Ameli]

Կարծում եմ թեման սպառված է, որովհետև այստեղ պետք է խոսեն աթեիզմի մասին, թե ինչ այն իրենից ներկայացնում, ինչ է սովորեցնում /եթե իհարկե սովորեցնելու որևէ բան ունի/, իսկ այդ ամենը շատ ավելի վերևներում ասվել գնացել է, էլ ոչինչ չկա սրա մասին խոսելու, հո չենք դնելու աթեիստներին հակառակը համոզենք, թեման թողնենք աթեիստներին: Ինքս էլ էստեղ անելիք չունեմ, ներողություն ավել-պակասի համար:

[յոգի]

Հարգելի աթեիստներ և հակաքրիստոնյաներ, բանը նրանումն է, որ դուք Աստծո գոյությունը հերքելու ո՛չ մի ապացույց չունեք, իսկ երբ քրիստոնյաները ապացույցներ են բերում Աստծու գոյության մասին՝ փակում եք ձեր ականջները որ չլսեք, ինչպես գրված է.«Աչքեր ունեն որոնցով չեն տեսնում և ականջներ՝ որոնցով չեն լսում»

Չեմ Հասկանում իմ հարցի պատասխանն է՞ սա...
հէչ կապ չունի իմ հարցի հետ, որովհետև ոչ աթեիստ եմ, ոչ էլ հակաքրիստոնյա, իսկ քո նման՛ շատերն են եկել ու փորձել ինչ որ բաներ ապացուցել, բայց անարդյունք...
Աստծո գոյությունը ապացուցելու չէ, այլ գիտակցելու և զգալու է, որը բոլորն են զգալու և գիտակցելու վաղ թե ուշ, տարբեր անվանումների տակ...
Եթե բան ունես աթեիստների և հակաքրիստոնյաների դեմ ապա նրանց դիմի հարգելի աստվածիմաց, երևի լավ կարդալ չգիտես, նորից կարդա... ««Թեիստ-աթեիստ նույն բաներն են, երկուսն էլ Աստծուն չեն հավատում»»

[հովարս]

Որոշ չափով առնչություն ունի, քանի որ իմ կոմից վերը նշվածները միշտ այդ հարցն են տալիս: Օգտվելով քո հարցից պատասխանեցի իրենց: Եթե դու ո՛չ աթեիստ ես ոչ էլ հակաքրիստոնյա՝ բորբոքվելու պատճառ չունես:

[VisTolog]

Հարգելի աթեիստներ և հակաքրիստոնյաներ, բանը նրանումն է, որ դուք Աստծո գոյությունը հերքելու ո՛չ մի ապացույց չունեք, իսկ երբ քրիստոնյաները ապացույցներ են բերում Աստծու գոյության մասին՝ փակում եք ձեր ականջները որ չլսեք, ինչպես գրված է.«Աչքեր ունեն որոնցով չեն տեսնում և ականջներ՝ որոնցով չեն լսում»

Գոնե մեկ ապացույց ներկայացրու:

[հովարս]

Գնա համապատասխան բաժին շատ ապացույցներ կգտնես, կոնկրետ՝ «Ինչ է արել Աստված քո կյանքում»

[Varzor]

Հարգելի աթեիստներ և հակաքրիստոնյաներ, բանը նրանումն է, որ դուք Աստծո գոյությունը հերքելու ո՛չ մի ապացույց չունեք, իսկ երբ քրիստոնյաները ապացույցներ են բերում Աստծու գոյության մասին՝ փակում եք ձեր ականջները որ չլսեք, ինչպես գրված է.«Աչքեր ունեն որոնցով չեն տեսնում և ականջներ՝ որոնցով չեն լսում»

Ուզում եմ նշել, որ ճշմարիտ քրիստոնյան կարիք չունի ապացույցներ բերելու: Նա չունի խնդիր ապացուցելու աստծո գոյությունը, ունի պատգամ հնչցնելու և լուսաբանելու Քրիստոսի խոսքը, ոչ ավելին: Նրանք, ովքեր կհավատան Խոսքին, կլսեն և ապացույցներ չեն պահանջի:
Պետք է հասկանալ, որ հավատալու համար ԱՊԱՑՈՒՅՑՆԵՐ ՊԵՏՔ ՉԵՆ
Սակայն որքան բարձրանում է մարգու գիտելիքների և բանականության սահմանը, այնքան ավելի է սկսում վարդ հավատալ` ամբողջ գիտությունը հիմնված է հավատալու վրա: Իսկ այդ հավատալը և գիտարկումները բերում են գերբանականության ընկալմանն ու դրան հավատալուն:
Կարիք չկա ասելու, թե "ես չեմ հավատում աստծուն", որովհետև այդպիսի հայտարարություն անելու համար, իմ անձնական կարծիքով, բոլորիս ունեցած ինֆորմացիան շատ քիչ և անհիմն է:
Կարելի է չհավատալ այս կամ այն կրոնական ուղղության դրույթներին, գրքերին, մեկնաբանություներին և այլն:
Օրինակ, եթե չենք հավատում ֆիզիկական ինչ-որ երևույթ նկարագրող ինչ-որ տեսության, դեռ չի նշանակում, որ պետք է ասենք "չենք հավատում այդ երևույթին" կամ "չենք հավատում ֆիզիկային կամ ֆիզիկոսներին ընդհանրապես":
Այսինքն, Աստծո գոյության մասին խոսող ևմեկնաբանող կրոնական ուղղություններին չհավատալը, դեռ հիմք չի հանդիսանում Աստծուն չհավատալու համար:
Այսինքն, եթե

[Varzor]

Ինքս լինելով հայ և մկրտված լինելով որպես քրիստոնյա, միևնույն է չեմ ընդունում, որ Աստվածաշունչը գրվել է Աստծո թելադրանքով:
Բայց չեմ ասում, թե Աստվածաշունչը լիովին սուտ է, կամ Աստված չկա: Չեմ ընդունում Աստծո այն խիստ անձնավորված կերպարը, որ նկարագրված է Աստվածաշնչի շատ հատվածներում:
Աթեիստ չեմ, սակայն ինձ քրիստոնյա էլ չեմ համարում: Քրիստոնյան դա միայն մկրտությունը չէ, այլ ապրելակերպ և հոգեվիճակ է, որը համարում եմ, որ չունեմ (պատճառները էական չեն)
Սակայն չեմ կարող չընդունել և չխոնարհվել գերագույն բանականության առջև, որի մտքի արդյունքն ենք նաև մենք:
Միայն շրջակա միջավյրը դիտելն արդեն բավարար է հասկանալու համար, որ ամեն ինչ ՄՏԱԾՎԱԾ Է: Ոչինչ պատահական տեղի չի ունենում, բոլոր կենդանի օրգանիզմերը բավականին բարդ և խելացի կառուցված համակարգեր են: Այնքան բարդ, որ խորապես պատկերացնելու համար, թե վերջնականապես իրենցից ինչ են ներկայացնում, մարդկային ուղեղը դեռ չի հերիքում:
Դե հիմա ասենք, որ այդ բարդագույն համակարգերը իրենք իրենց են ստեղծվել` ֆիզիկական երևույթների ազդեցության տակ: Պետք է հասկանալ մի բան. անտրամաբանությունը տրամաբանություն չի կարող ստեղծել, անկենդանը` կյանք, անսերը` սեր:
Խավարը երբեք լույս չի ծնում, լույսն էլ խավար չի ծնում, սակայն ստվերի համար անհրաժեշտ են և մեկը և մյուսը

[Yellow Raven]

Միայն շրջակա միջավյրը դիտելն արդեն բավարար է հասկանալու համար, որ ամեն ինչ ՄՏԱԾՎԱԾ Է: Ոչինչ պատահական տեղի չի ունենում, բոլոր կենդանի օրգանիզմերը բավականին բարդ և խելացի կառուցված համակարգեր են: Այնքան բարդ, որ խորապես պատկերացնելու համար, թե վերջնականապես իրենցից ինչ են ներկայացնում, մարդկային ուղեղը դեռ չի հերիքում:
Դե հիմա ասենք, որ այդ բարդագույն համակարգերը իրենք իրենց են ստեղծվել` ֆիզիկական երևույթների ազդեցության տակ: Պետք է հասկանալ մի բան. անտրամաբանությունը տրամաբանություն չի կարող ստեղծել, անկենդանը` կյանք, անսերը` սեր:
Խավարը երբեք լույս չի ծնում, լույսն էլ խավար չի ծնում, սակայն ստվերի համար անհրաժեշտ են և մեկը և մյուսը

Լրիվ համաձայն եմ
Գիտեմ, որ մի օր մարդկությունը կապացուցի(հա հենց կապացուցի) էս ամեն ինչի կանխամտածված լինելը... Ափսոս ես չեմ լինի էդ ժամանակ...երևի

[հովարս]

Ինքս լինելով հայ և մկրտված լինելով որպես քրիստոնյա, միևնույն է չեմ ընդունում, որ Աստվածաշունչը գրվել է Աստծո թելադրանքով:
Բայց չեմ ասում, թե Աստվածաշունչը լիովին սուտ է, կամ Աստված չկա: Չեմ ընդունում Աստծո այն խիստ անձնավորված կերպարը, որ նկարագրված է Աստվածաշնչի շատ հատվածներում:
Աթեիստ չեմ, սակայն ինձ քրիստոնյա էլ չեմ համարում:

Եթե մարդը ստեղծած լիներ Աստծուն՝ կհամաձայնվեի շատերիդ հետ, բայց քանի որ Ասված է մեզ ստեղծել, ինքն էլ թելադրում է ''խաղի'' կանոնները: Չեմ ձանձրանա կրկնելուց. «Աստված անբարտավաններին/հպարտներին հակառակ է, բայց խոնարհներին շնորհ է տալիս»: Եթե մարդը Աստծուն խոնարհվի ամեն բան ուրիշ ձև կտեսնի և կհասկանա, այնպես՝ ինչպես Աստված է կամենում:
Մենք չէ որ պիտի որոշենք թե ինչ տեսակ աստծու պաշտենք, Աստված մեկն է և Նա հավիտյան նույնն է:

[Varzor]

Եթե մարդը ստեղծած լիներ Աստծուն՝ կհամաձայնվեի շատերիդ հետ, բայց քանի որ Ասված է մեզ ստեղծել, ինքն էլ թելադրում է ''խաղի'' կանոնները: Չեմ ձանձրանա կրկնելուց. «Աստված անբարտավաններին/հպարտներին հակառակ է, բայց խոնարհներին շնորհ է տալիս»: Եթե մարդը Աստծուն խոնարհվի ամեն բան ուրիշ ձև կտեսնի և կհասկանա, այնպես՝ ինչպես Աստված է կամենում:
Մենք չէ որ պիտի որոշենք թե ինչ տեսակ աստծու պաշտենք, Աստված մեկն է և Նա հավիտյան նույնն է:

Հենց խոսքս սրա մասին է: մարդուն ստեղծողը, պարտադիր չէ, որ հենց բացարձակ բանականություն` Աստված լինի:
Ամեն հավատացյալ ոք խոնարհվում է Աստծուն, սակայն իր պատկերացրած Աստծուն: Պատկերացրած ասելով ի նկատի չունեմ տեսքը, թեև դա էլ կա, այլ հատկանծական պակերացումը:
Չեմ կարողանում ըեսավորվել այն գաղափարի մեջ, որ ԱՆԾԱՅՐԱԾԻՐ տիեզերքը ստեղծած բանականությունը, բան ու գործը թողած ինչ որ տխմար արարածների խոնարհվելու էր մնացել, կամ էլ պատժում էր, շնորհ էր տալիս, սովորեցնում էր ինչ ուտել, ինչ չուտել որտեղ քնել և այլն: Մի քիչ տխմարական ա ստացվում տենց մտածելը, չի կարելի Աստծո մեծությունն այդքան փոքրացնել:
Այստեղ մի նրբություն կա, նրանք, որոնց բազմաստավծները աստված են կոչել, մոնոթեիստները կոչել են` աստծո որդիներ, հրեշտակներ, ջիներ և այլն: Այսինքն մոնոթեիստական հայացքներն այդ տեսանկյունից ավելի առաջադեմ են այն իմաստով, որ աստծո գաղափարն ավելի մեծ է ընկալվում: Սակայն հենց նույն պոլիթեիստական ուսմունքների գաղափարով էլ, որպես կանոն Աշխարհի Ստեղծիչը մեկն է, չունի ոչ սկիզբ, ոչ վերջ, չունի անձնավորում, չունի կերպար: Ընդ որում այդպիսին են վաղ շրջանի պոլիթեիստական ուսմունքները:
Հանտականշական է այն փաստը, որ շատ կրոններում Ստեղծիչը անձամբ չի ստեղծում ոչ միայն մարդուն այլև աստվածներին, իսկ աստվածներն իրենց հերթին խիստ անձնավորված կերպարներ են:
Այ հենց այսպիսի դրվագներն են, որոնք հիմք են հանդիսանում Ենոքի գիրքը պարականոն համարելու համար: Ամբողջ աստվածաշնչում մի քանի նախադասություն է աստծո որդիների և հսկաների մասին: